IBPBII/2/415-1248/13/MMa

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 14 marca 2014 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPBII/2/415-1248/13/MMa

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 13 grudnia 2013 r. (data otrzymania 17 grudnia 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. w zakresie zastosowania art. 25 ustawy w związku z wniesieniem aportu w postaci udziałów spółki prawa holenderskiego do spółki z ograniczoną odpowiedzialnością mającej siedzibę w Polsce (pytanie oznaczone we wniosku nr 3) - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 grudnia 2013 r. otrzymano ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. w zakresie zastosowania art. 25 ustawy w związku z wniesieniem aportu w postaci udziałów spółki prawa holenderskiego do spółki z ograniczoną odpowiedzialnością mającej siedzibę w Polsce.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych mającym miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Podlega on w Polsce opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania (tzw. nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu). Wnioskodawca posiada udziały w spółce B - spółce prawa holenderskiego posiadającej siedzibę i będącej rezydentem podatkowym w Holandii. Udziały w spółce B posiadają również, bezpośrednio lub pośrednio, osoby fizyczne nie będące polskimi rezydentami podatkowymi. Spółka B inwestuje w projekty nieruchomościowe w Polsce.

Wnioskodawca rozważa przeniesienie udziałów w B na spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Polsce w drodze aportu. Wnioskodawca wniesie udziały w B do spółki jako wkład niepieniężny w zamian za co obejmie nowoutworzone udziały w spółce. Tytuł własności do udziałów w B przejdzie w wyniku tego na spółkę.

Wartość nominalna nowych udziałów w spółce objętych przez Wnioskodawcę w zamian za wniesienie udziałów w B będzie ustalona na poziomie znacznie niższym od wartości rynkowej udziałów w B. W konsekwencji, przy objęciu udziałów w spółce wystąpi nadwyżka wartości rynkowej aportu (wartości rynkowej wnoszonych udziałów w B) nad wartością nominalną obejmowanych udziałów w spółce (tzw. agio), która to nadwyżka zostanie przekazana na kapitał zapasowy lub rezerwowy spółki. Tym samym suma kwot przekazanych na kapitał zakładowy i zapasowy/rezerwowy Spółki będzie równa wartości rynkowej aportu (tekst jedn.: wartości rynkowej udziałów w B przenoszonych na spółkę jako wkład niepieniężny). Powyższe oznacza, że cena za obejmowane udziały (cena emisyjna równa sumie wartości nominalnej udziałów oraz agio) będzie równa wartości rynkowej przedmiotu aportu.

W związku z powyższym zdarzeniem zadano m.in. następujące pytanie:

Czy art. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy rozumieć w ten sposób, że samo określenie wartości nominalnej obejmowanych udziałów w spółce w zamian za aport udziałów w B poniżej ich wartości rynkowej w sytuacji, w której wartość wkładu jest ustalona na poziomie rynkowym i w części została przekazana na agio, nie stanowi przesłanki do określenia przez organ podatkowy na podstawie tego artykułu dochodu Wnioskodawcy w związku z planowanym wniesieniem aportu udziałów w B przychodu w wysokości innej niż wartość nominalna obejmowanych udziałów w spółce... (pytanie oznaczone we wniosku nr 3)

Zdaniem Wnioskodawcy, art. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy rozumieć w ten sposób, że samo określenie wartości nominalnej obejmowanych udziałów w spółce w zamian za aport udziałów w B poniżej ich wartości rynkowej w sytuacji, w której wartość wkładu jest ustalona na poziomie rynkowym i w części została przekazana na agio, nie stanowi przesłanki do określenia przez organ podatkowy na podstawie tego artykułu dochodu Wnioskodawcy w związku z planowanym wniesieniem aportu udziałów w B przychodu w wysokości innej niż wartość nominalna obejmowanych udziałów w spółce.

W opinii Wnioskodawcy, przepisy art. 25 i 25a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dotyczące cen transferowych mają zastosowanie jedynie do transakcji pomiędzy podmiotami prowadzącymi działalność gospodarczą. W szczególności nie powinny mieć one zastosowania do obrotu nieprofesjonalnego, tj. pozostającego poza działalnością gospodarczą osób fizycznych. Tym samym przepisy o cenach transferowych nie powinny dotyczyć osób fizycznych niewystępujących w charakterze przedsiębiorców, tj. nie dokonujących transakcji w ramach działalności prowadzonej osobiście lub poprzez spółki transparentne podatkowo.

Ponadto z przepisów dotyczących cen transferowych jasno wynika, że stosuje się je tylko do "transakcji", jednak samo pojęcie "transakcji" nie zostało zdefiniowane w przepisach prawa podatkowego. W związku z brakiem stosownej definicji ustawowej, zakres pojęciowy sformułowania "transakcja" należy poddać wykładni opartej o dyrektywy wykładni prawa podatkowego, tj. w pierwszej kolejności odczytać przy użyciu wykładni językowej prawa podatkowego, w tym szczególnie zgodnie z dyrektywą języka potocznego (w oparciu o słownik języka polskiego) oraz prawniczego (w oparciu o orzecznictwo organów stosujących przepisy podatkowe). Celem potwierdzenia prawidłowości wyniku wykładni językowej warto również odczytać treść tego sformułowania przy pomocy wykładni celowościowej i systemowej prawa podatkowego.

Zgodnie z definicją "transakcji" zawartą w Słowniku internetowym języka polskiego PWN (...)"transakcja" to:

1.

operacja handlowa dotycząca kupna lub sprzedaży towarów lub usług,

2.

umowa handlowa na kupno lub sprzedaż towarów lub usług; też: zawarcie takiej umowy.

Znaczenie to należy uzupełnić o zawartą w słowniku PWN Biznes (bardziej odpowiednim do odczytywania sformułowań ekonomicznych w zakresie regulacji odnośnie cen transferowych) definicję sformułowania "transakcja", która stanowi, że jest to pakt kupna-sprzedaży, umowa, np. bankowa, handlowa zawarta na giełdzie.

W powyższych definicjach jest jednoznacznie mowa o umowach "handlowych", których przykładem jest umowa bankowa. Akcent w definicjach zdecydowanie położony jest na charakter "handlowy, gospodarczy umów, co potwierdza również definicja >>transakcji<<" w liczbie mnogiej, które to pojęcie powinno być rozumiane zgodnie ze słownikiem PWN Biznes jako "akty kupna-sprzedaży, będące wynikiem działań gospodarczych stron zawierających transakcję".

W komentarzu do tego hasła.... jest wprost mowa: współcześnie to umowy, zawarte w wyniku transakcji i płatności z nich wynikające są zazwyczaj realizowane przez banki; transakcje zawierane na giełdzie to transakcje giełdowe; w handlu zagranicznym wyróżnia się transakcje kompensacyjne, polegające na wzajemnym powiązaniu transakcji importowych i eksportowych z wyłączeniem obiegu pieniądza, który w tych transakcjach pełni funkcję jednostki rozrachunkowej i nie występuje jako środek płatniczy, np.: clearing, barter, kompensata. Jak wynika z powyższego wyjaśnienia, sformułowania "transakcja" nie należy rozumieć jako każdą czynność prawną lub faktyczną, a tylko taką, która dokonywana jest między przedsiębiorcami, ma charakter "handlowy", gospodarczy (przymiotnik "handlowy" oznacza zgodnie z internetowym słownikiem języka polskiego coś w ramach "handlu", czyli działalności polegającej na kupnie, sprzedaży lub wymianie towarów i usług). Z powyższej wykładni językowej jasno wynika, że przepisy art. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stosuje się wyłącznie do czynności prawnych lub faktycznych, które odbywają się między przedsiębiorcami powiązanymi i mają charakter operacji w ramach ich działalności gospodarczej, handlowych, a nie do wszystkich stosunków prawnych lub faktycznych pomiędzy spółką a udziałowcem, czy też pomiędzy przedsiębiorcami powiązanymi. Innymi słowy dwoje przedsiębiorców powiązanych może zawrzeć umowę w sferze prywatnej, poza działalnością gospodarczą (np. umowę darowizny, pożyczki), która nie będzie podlegać regulacjom z zakresu cen transferowych.

Taką wykładnię językową należy uzupełnić o wykładnię odnoszącą się do celu, funkcji art. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który wynika bezpośrednio z regulacji OECD, które były źródłem przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w zakresie tzw. cen transferowych. Głównym źródłem tych regulacji są "Wytyczne w sprawie cen transferowych dla przedsiębiorstw wielonarodowych oraz administracji podatkowych" (Dom Wydawniczy ABC, 2004, oryg. Transfer Pricing Guidelines for Multinational Enterprises and Tax Administrations). Sam tytuł Wytycznych wskazuje na to, że mają one zastosowanie jedynie do podmiotów działających przy transakcji w charakterze przedsiębiorcy (ang. enterprise). W punkcie 8 Wstępu do Wytycznych wprost jest mowa o tym, że: "Następujące zasady dotyczące opodatkowania przedsiębiorstw międzynarodowych (MNE) zostały inkorporowane w Modelu Konwencji Podatkowej OECD w zakresie podatków od dochodu i majątku, które stanowią podstawę dla rozległej sieci dwustronnych traktatów podatkowych zawartych między państwami członkowskimi OECD oraz państwami niebędącymi członkami tej organizacji". Taki cel regulacji potwierdzają również często inne fragmenty Wytycznych, np. punkt 12 Wstępu do Wytycznych, zgodnie z którym: "Ceny transferowe są znaczące zarówno dla podatników jak i administracji podatkowych, gdyż determinują w dużej części dochód oraz wydatki, a tym samym zyski opodatkowane przedsiębiorstw powiązanych w różnych jurysdykcjach podatkowych". Jak widać wykładnia celowościowa potwierdza rezultat wykładni językowej.

Dodatkowo wykładnię językową i funkcjonalną potwierdza wykładnia systemowa. Wszystkie regulacje OECD, o które oparte są polskie przepisy podatkowe w zakresie cen transferowych wskazują na to, że przepisy w zakresie tzw. cen transferowych stosuje się jedynie do "przedsiębiorstw powiązanych" (ang. associated enterprises), czyli podmiotów prowadzących działalność gospodarczą, a nie do wszystkich czynności prawnych lub faktycznych między podmiotami powiązanymi.

Na poparcie swojego stanowiska Wnioskodawca przywołuje:

* interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 13 sierpnia 2013 r. Znak: IBPBII/2/415-533/13/MM,

* interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 23 listopada 2012 r. Znak: IPPB2/415-797/12-6/MS1,

* interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 23 listopada 2012 r. Znak: IPPB2/415-796/12-6/MS1,

* interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 25 stycznia 2012 r. Znak: IPPB2/415-797/12-6/MS1,

* interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 26 sierpnia 2011 r. Znak: ILPB2/415-651/11-6/JK,

* interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 29 kwietnia 2011 r. Znak: IPPB2/415-195/11-2/MS1.

Biorąc pod uwagę powyższe wyjaśnienia, należy stwierdzić, że Wnioskodawca rozporządzając swoim prywatnym majątkiem (udziałami w B) nie działa jako przedsiębiorca, a czynność wniesienia wkładu niepieniężnego do spółki kapitałowej w zamian za jej udziały nie stanowi "transakcji" w rozumieniu przepisów dotyczących cen transferowych.

Zgodnie z art. 25 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - jeżeli:

1.

podatnik podatku dochodowego mający siedzibę (zarząd) lub miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zwany dalej "podmiotem krajowym", bierze udział bezpośrednio lub pośrednio w zarządzaniu przedsiębiorstwem położonym za granicą lub w jego kontroli albo posiada udział w kapitale tego przedsiębiorstwa, albo

2.

osoba fizyczna lub prawna mająca miejsce zamieszkania albo siedzibę (zarząd) za granicą, zwana dalej "podmiotem zagranicznym", bierze udział bezpośrednio lub pośrednio w zarządzaniu podmiotem krajowym lub w jego kontroli albo posiada udział w kapitale tego podmiotu krajowego, albo

3.

te same osoby prawne lub fizyczne równocześnie bezpośrednio lub pośrednio biorą udział w zarządzaniu podmiotem krajowym i podmiotem zagranicznym lub w ich kontroli albo posiadają udział w kapitale tych podmiotów.

- i jeżeli w wyniku takich powiązań zostaną ustalone lub narzucone warunki różniące się od warunków, które ustaliłyby między sobą niezależne podmioty, i w wyniku tego podmiot nie wykazuje dochodów albo wykazuje dochody niższe od tych, jakich należałoby oczekiwać, gdyby wymienione powiązania nie istniały - dochody danego podmiotu oraz należny podatek określa się bez uwzględnienia warunków wynikających z tych powiązań.

Na mocy art. 25 ust. 4 ww. ustawy - przepisy ust. 1-3a stosuje się odpowiednio, gdy:

* podmiot krajowy bierze udział bezpośrednio lub pośrednio w zarządzaniu innym podmiotem krajowym lub w jego kontroli albo posiada udział w kapitale innego podmiotu krajowego, albo

* te same osoby prawne lub fizyczne równocześnie bezpośrednio lub pośrednio biorą udział w zarządzaniu podmiotami krajowymi lub w ich kontroli albo posiadają udział w kapitale tych podmiotów.

Stosownie do treści art. 25 ust. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - w przypadku gdy podmiot krajowy dokonuje transakcji z podmiotem mającym miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju wymienionym w rozporządzeniu, o którym mowa w art. 25a ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a warunki ustalone w takiej transakcji odbiegają od warunków jakie ustaliłyby między sobą niezależne podmioty i w wyniku tego podmiot krajowy nie wykazuje dochodów lub wykazuje dochody w zaniżonej wysokości - dochody podmiotu krajowego określa się w drodze oszacowania stosując metody wskazane w ust. 2 i 3 lub stosuje się odpowiednio art. 19.

Zatem organy skarbowe i podatkowe są uprawnione do oszacowania dodatkowego dochodu podatnika oraz należnego podatku, jeśli pomiędzy nim a podmiotem z nim powiązanym zostały ustalone lub narzucone warunki różniące się od warunków, jakie ustaliłyby między sobą niezależne podmioty.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika natomiast, że Wnioskodawca jest właścicielem udziałów w B, które zamierza wnieść do spółki. W zamian za aport Wnioskodawca otrzyma udziały w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością, których wartość nominalna będzie niższa od wartości rynkowej aportu (tekst jedn.: udziałów w B). Różnica między wartością rynkową aportu, a wartością nominalną udziałów otrzymanych przez Wnioskodawcę zostanie przekazana na kapitał zapasowy/rezerwowy spółki (jako agio).

Z treści przepisu art. 17 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że gdy podmiot wnosi do spółki kapitałowej wkład niepieniężny w postaci innej niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowaną część, osiąga w związku z tą operacją przychód w wysokości nominalnej wartości udziałów (akcji) objętych w zamian za wkład niepieniężny. Ponadto zaznaczono, że organy podatkowe nie mają podstaw do określenia tego przychodu w innej wysokości.

Zatem przy określaniu wysokości przychodu z tytułu objęcia udziałów w spółce w zamian za aport, art. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie daje organowi podatkowemu uprawnień do określenia dochodu w innej wysokości niż wartość nominalna obejmowanych udziałów, w sytuacji gdy cena emisyjna udziałów w spółce odpowiada wartości rynkowej przedmiotu aportu.

Biorąc pod uwagę powyższą argumentację, art. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy rozumieć w ten sposób, że określenie wartości nominalnej obejmowanych udziałów w spółce w zamian za aport udziałów w B poniżej ich wartości rynkowej w sytuacji, w której wartość wkładu jest ustalona na poziomie rynkowym i w części została przekazana na agio, nie stanowi przesłanki do określenia przez organ podatkowy na podstawie tego artykułu dochodu Wnioskodawcy w związku z planowanym wniesieniem aportu udziałów w B przychodu w wysokości innej niż wartość nominalna obejmowanych udziałów w spółce.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Niniejsza interpretacja zawiera ocenę stanowiska Wnioskodawcy wyłącznie w zakresie zastosowania art. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w związku z wniesieniem aportu w postaci udziałów spółki prawa holenderskiego do spółki z ograniczoną odpowiedzialnością mającej siedzibę w Polsce (pytanie oznaczone we wniosku nr 3). Ocena stanowiska w zakresie określenia przychodu z tytułu wniesienia aportu w postaci udziałów w spółce prawa holenderskiego do spółki z ograniczoną odpowiedzialnością mającej siedzibę w Polsce (pytania oznaczone we wniosku nr 1 i 2) została zawarta w odrębnej interpretacji.

Na wstępie należy zaznaczyć, że ustawą z dnia 6 listopada 2013 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o podatku tonażowym (Dz. U. poz. 1387) wprowadzono zmiany do ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.). W myśl art. 11 ustawy zmieniającej - ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2014 r., z wyjątkiem art. 4 ust. 2, który wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Powyższa zmiana nie ma jednak wpływu na treść niniejszego rozstrzygnięcia.

Zgodnie z art. 25 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - jeżeli:

1.

podatnik podatku dochodowego mający siedzibę (zarząd) lub miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zwany dalej "podmiotem krajowym", bierze udział bezpośrednio lub pośrednio w zarządzaniu przedsiębiorstwem położonym za granicą lub w jego kontroli albo posiada udział w kapitale tego przedsiębiorstwa, albo

2.

osoba fizyczna lub prawna mająca miejsce zamieszkania albo siedzibę (zarząd) za granicą, zwana dalej "podmiotem zagranicznym", bierze udział bezpośrednio lub pośrednio w zarządzaniu podmiotem krajowym lub w jego kontroli albo posiada udział w kapitale tego podmiotu krajowego, albo

3.

te same osoby prawne lub fizyczne równocześnie bezpośrednio lub pośrednio biorą udział w zarządzaniu podmiotem krajowym i podmiotem zagranicznym lub w ich kontroli albo posiadają udział w kapitale tych podmiotów

- i jeżeli w wyniku takich powiązań zostaną ustalone lub narzucone warunki różniące się od warunków, które ustaliłyby między sobą niezależne podmioty, i w wyniku tego podmiot nie wykazuje dochodów albo wykazuje dochody niższe od tych, jakich należałoby oczekiwać, gdyby wymienione powiązania nie istniały - dochody danego podmiotu oraz należny podatek określa się bez uwzględnienia warunków wynikających z tych powiązań.

Na mocy art. 25 ust. 4 ww. ustawy - przepisy ust. 1-3a stosuje się odpowiednio, gdy:

1.

podmiot krajowy bierze udział bezpośrednio lub pośrednio w zarządzaniu innym podmiotem krajowym lub w jego kontroli albo posiada udział w kapitale innego podmiotu krajowego, albo

2.

te same osoby prawne lub fizyczne równocześnie bezpośrednio lub pośrednio biorą udział w zarządzaniu podmiotami krajowymi lub w ich kontroli albo posiadają udział w kapitale tych podmiotów.

Stosownie do treści art. 25 ust. 4a ww. ustawy - w przypadku gdy podmiot krajowy dokonuje transakcji z podmiotem mającym miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju wymienionym w rozporządzeniu, o którym mowa w art. 25a ust. 6, a warunki ustalone w takiej transakcji odbiegają od warunków jakie ustaliłyby między sobą niezależne podmioty i w wyniku tego podmiot krajowy nie wykazuje dochodów lub wykazuje dochody w zaniżonej wysokości - dochody podmiotu krajowego określa się w drodze oszacowania stosując metody wskazane w ust. 2 i 3 lub stosuje się odpowiednio art. 19.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia wynika, że Wnioskodawca posiada udziały w spółce prawa holenderskiego, które zamierza wnieść aportem do spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą Polsce. W zamian za aport Wnioskodawca otrzyma udziały w polskiej spółce kapitałowej, których wartość nominalna będzie niższa od wartości rynkowej aportu. Różnica między wartością rynkową aportu, a wartością nominalną udziałów otrzymanych przez Wnioskodawcę zostanie przekazana na kapitał zapasowy lub rezerwowy spółki z ograniczoną odpowiedzialnością.

W tym miejscu należy podkreślić, że przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe oraz zadane w nim pytania dotyczą wyłącznie określenia przychodu z tytułu wniesienia aportu w postaci udziałów w spółce prawa holenderskiego do spółki z ograniczoną odpowiedzialnością mającej siedzibę w Polsce. Jak wyjaśniono w interpretacji indywidualnej Znak: IBPBII/2/415-1247/13/MMa, w której zawarto odpowiedź na pytania Wnioskodawcy oznaczone we wniosku nr 1 i 2, z treści przepisu art. 17 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że gdy podmiot wnosi do spółki kapitałowej wkład niepieniężny w postaci innej niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowaną część, osiąga w związku z tą operacją przychód w wysokości nominalnej wartości udziałów (akcji) objętych w zamian za wkład niepieniężny. Ponadto zaznaczono, że organy podatkowe nie mają podstaw do określenia tego przychodu w innej wysokości.

Zatem należy zgodzić się ze stanowiskiem Wnioskodawcy, że przy określaniu wysokości przychodu z tytułu objęcia udziałów w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w zamian za aport, art. 25 ww. ustawy nie daje organowi podatkowemu uprawnień do określenia dochodu w innej wysokości niż wartość nominalna obejmowanych udziałów. Czynność wniesienia aportu do spółki kapitałowej w celu objęcia udziałów powoduje powstanie przychodu w wysokości wartości nominalnej objętych udziałów i w tym zakresie organ podatkowy nie będzie ingerował w ustalenia między stronami.

Ponadto należy podkreślić, że stanowisko tut. Organu dotyczy wyłącznie określenia przychodu z tytułu objęcia udziałów w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w zamian za wkład niepieniężny w wysokości wartości nominalnej a nie dotyczy w żaden sposób ewentualnej wyceny przedmiotu aportu i możliwego wówczas zastosowania art. 25 ww. ustawy, bowiem nie to było przedmiotem zapytania Wnioskodawcy.

Stanowisko Wnioskodawcy wyrażone we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego w zakresie pytania oznaczonego nr 3 należało zatem uznać za prawidłowe.

Odnosząc się natomiast do przywołanych przez Wnioskodawcę interpretacji organów podatkowych wskazać należy, że orzeczenia te dotyczą tylko konkretnych, indywidualnych spraw podatników w określonym stanie faktycznym czy zdarzeniu przyszłym i w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące. Natomiast organy podatkowe, mimo że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami innych organów podatkowych, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, że nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie - w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl