IBPBII/2/415-1239/13/MM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku (data otrzymania 12 grudnia 2013 r.), uzupełnionym 20 stycznia 2014 r., o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania przychodu ze sprzedaży lokalu mieszkalnego - jest nieprawidłowe.

W dniu 12 grudnia 2013 r. otrzymano ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania przychodu ze sprzedaży lokalu mieszkalnego.

W związku z brakami formalnymi stwierdzonymi we wniosku, pismem z 17 stycznia 2014 r. Znak: IBPBII/2/415-1239/13/MM, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku. Uzupełnienia dokonano 20 stycznia 2014 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

W dniu 16 kwietnia 2012 r. małżonek Wnioskodawcy (są małżeństwem od 6 czerwca 2012 r.) zaciągnął dla siebie i Wnioskodawcy kredyt mieszkaniowy w wysokości 250.000 zł na zakup gruntu i budowę jednorodzinnego domu.

W dniu 6 czerwca 2012 r. Wnioskodawca zawarł związek małżeński i dopiero wspólnie rozpoczęli budowę domu. Budowa domu, jak i samo zamieszkanie w nim nastąpiło w styczniu 2013 r.

W dniu 6 grudnia 2012 r. małżonkowie spisali u notariusza umowę majątkową małżeńską o rozszerzeniu ustawowej wspólności majątkowej małżeńskiej na wszystkie nieruchomości i udziały w nieruchomościach, które zostały nabyte przez każdego z małżonków pod jakimkolwiek tytułem prawnym przed i po zawarciu związku małżeńskiego.

W dniu 25 stycznia 2013 r. Wnioskodawca nabył w drodze spadku po zmarłej matce mieszkanie. Powyższe dziedziczenie zostało zwolnione z podatku na podstawie złożonego zgłoszenia DS-Z2. W dniu 4 grudnia 2013 r. Wnioskodawca sprzedał mieszkanie za kwotę 126.000 zł.

W dniu 11 grudnia 2013 r. całą kwotę ze sprzedaży mieszkania, czyli 126.000 zł. Wnioskodawca przeznaczył z małżonkiem na kredyt mieszkaniowy tytułem nadpłaty kredytu. Jednakże na wniosku z banku o nadpłatę kredytu widnieje podpis tylko małżonka Wnioskodawcy, ze względu na to, że on wcześniej był jedynym kredytobiorcą.

Wnioskodawca wskazał, że kredyt spłacają oboje, jak również oboje są pełnoprawnymi właścicielami wybudowanego domu, w którym obecnie mieszkają.

W związku z powyższym zdarzeniem zadano następujące pytanie.

Czy w zeznaniu rocznym PIT-39, który Wnioskodawca będzie składać w 2014 r. może wykazać dochód ze sprzedaży mieszkania jako dochód zwolniony z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy, prawnie jest zwolniony z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ze względu na fakt, że całość kwoty ze sprzedaży mieszkania przeznaczył na kredyt mieszkaniowy (hipoteczny) wybudowanego przez Wnioskodawcę i jego małżonka domu, którego jest pełnoprawnym właścicielem. Nie powinno mieć znaczenia to, że małżonek był kredytobiorcą, skoro Wnioskodawca również płaci kredyt, utrzymuje dom, jak i wkłada do niego własne środki finansowe.

Zdaniem Wnioskodawcy, drugim argumentem zwolnienia od podatku jest fakt, że podpisał z małżonkiem umowę notarialną o rozszerzenie wspólności majątkowej na wszystkie nabyte przed i po zawarciu związku małżeńskiego nieruchomości, jak i udziały w nieruchomościach (tzn. kredyt, który zaciągnął małżonek Wnioskodawcy na budowę ich domu - jest również kredytem Wnioskodawcy). Gdyby małżonek Wnioskodawcy umarł, wtedy kredyt przypada całkowicie na Wnioskodawcę, a więc prawnie również Wnioskodawca jest kredytobiorcą odpowiedzialnym za ten kredyt, więc dlatego całość kwoty ze sprzedaży mieszkania Wnioskodawca przeznaczył na swój i małżonka kredyt mieszkaniowy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) - źródłem przychodu jest, z zastrzeżeniem ust. 2, odpłatne zbycie:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Podkreślić należy, że przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy formułuje generalną zasadę, że sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego.

W przypadku nabycia nieruchomości w drodze spadku pięcioletni termin, o którym mowa powyżej winien być liczony od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie spadku.

Zgodnie z art. 922 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) - spadek to prawa i obowiązki zmarłego wynikające ze stosunków cywilnoprawnych, które z chwilą jego śmierci przechodzą na następców prawnych. W myśl art. 924 Kodeksu cywilnego - spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku (art. 925 Kodeksu cywilnego). Oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Z kolei postanowienie Sądu lub akt notarialny poświadczenia dziedziczenia stwierdza jedynie fakt nabycia spadku przez spadkobiercę (art. 1025 § Kodeksu cywilnego). Tak więc istotnym z punktu widzenia prawa jest dzień otwarcia spadku, czyli data śmierci spadkodawcy, jako data nabycia spadku.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że 25 stycznia 2013 r. Wnioskodawca nabył w drodze spadku mieszkanie, które 4 grudnia 2013 r. sprzedał.

Zatem sprzedaż ww. lokalu - z uwagi na to, że została dokonana przed upływem 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie - będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2009 r.

Ustawą z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316 z późn. zm.) zmieniono zasady opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nowe zasady opodatkowania - zgodnie z art. 14 ustawy zmieniającej - mają zastosowanie do dochodów uzyskanych ze zbycia nieruchomości i praw nabytych od 1 stycznia 2009 r.

I tak w myśl art. 30e ust. 1 i art. 45 ust. 4 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w ww. brzmieniu - od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c), podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku i jest płatny w terminie złożenia zeznania za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

W myśl art. 30e ust. 2 ww. ustawy - podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Przy czym przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej (art. 19 ust. 1 ww. ustawy).

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez zbywającego, które są konieczne, aby transakcja mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością). Można do takich kosztów zaliczyć np.: koszty wyceny sprzedawanej nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego, koszty biura pośrednictwa obrotu nieruchomościami, koszty ogłoszeń w prasie, o ile były ponoszone przez zbywcę. Pomiędzy tymi wydatkami a dokonanym zbyciem musi istnieć związek przyczynowo-skutkowy.

Za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c), nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn (art. 22 ust. 6d ustawy).

Wysokość tych nakładów, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e ww. ustawy).

Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł stosownie do art. 30e ust. 5 ww. ustawy.

Zgodnie z art. 30e ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3 (PIT-39), wykazać:

Natomiast w przypadku niewypełnienia warunków określonych w art. 21 ust. 1 pkt 131 podatnik jest obowiązany do złożenia korekty zeznania, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, i do zapłaty podatku wraz z odsetkami za zwłokę; odsetki nalicza się od następnego dnia po upływie terminu płatności, o którym mowa w art. 45 ust. 4 pkt 4, do dnia zapłaty podatku włącznie (art. 30e ust. 7 ww. ustawy).

Zgodnie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy - wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Należy wyjaśnić, że powyższe zwolnienie obejmować będzie taką część dochodu uzyskanego z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości, jaka proporcjonalnie odpowiada udziałowi poniesionych wydatków na własne cele mieszkaniowe w osiągniętych przychodach z odpłatnego zbycia.

Dochód zwolniony należy zatem obliczyć według następującego wzoru:

dochód zwolniony = D x W/P

gdzie:

D - dochód ze sprzedaży,

W - wydatki poniesione na cele mieszkaniowe,

P - przychód ze sprzedaży.

W sytuacji gdy przychód z odpłatnego zbycia zostanie w całości przeznaczony na cele mieszkaniowe, to wówczas uzyskany z tego tytułu dochód będzie w całości korzystał ze zwolnienia od podatku dochodowego.

Stosownie do art. 21 ust. 25 pkt 1 i 2 ww. ustawy - za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się:

- w banku lub w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, mających siedzibę w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej, z zastrzeżeniem ust. 29 i 30.

Na podstawie art. 21 ust. 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - przez własny budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d i e), rozumie się budynek, lokal lub pomieszczenie stanowiące własność lub współwłasność podatnika lub do którego podatnikowi przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach.

W niniejszej sprawie kwestią budzącą wątpliwość Wnioskodawcy jest możliwość skorzystania ze zwolnienia podatkowego w sytuacji przeznaczenia przychodu uzyskanego ze sprzedaży mieszkania nabytego w drodze spadku na spłatę kredytu zaciągniętego przez małżonka Wnioskodawcy 16 kwietnia 2012 r. tj. przed zawarciem związku małżeńskiego na zakup gruntu i budowę domu, gdy 6 grudnia 2012 r. małżonkowie rozszerzyli ustawową wspólność majątkową.

Podstawową okolicznością decydującą o zastosowaniu zwolnienia wynikającego z powołanego powyżej art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest fakt wydatkowania w ustalonym ustawą okresie przychodu ze zbycia nieruchomości lub prawa majątkowego wyłącznie na wskazane w art. 21 ust. 25 cele mieszkaniowe m.in. spłatę kredytu zaciągniętego przez podatnika na nabycie gruntu i budowę domu.

W tym miejscu wskazać należy, że zgodnie z art. 31 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. Nr 9, poz. 59 z późn. zm.) - z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków. Do majątku osobistego każdego z małżonków należą m.in. przedmioty majątkowe nabyte przed powstaniem wspólności ustawowej, przedmioty majątkowe nabyte przez dziedziczenie, zapis lub darowiznę, chyba że spadkodawca lub darczyńca inaczej postanowił (art. 33 ww. ustawy).

Małżonkowie mogą przez umowę zawartą w formie aktu notarialnego wspólność ustawową rozszerzyć lub ograniczyć albo ustanowić rozdzielność majątkową lub rozdzielność majątkową z wyrównaniem dorobków (umowa majątkowa). Umowa taka może poprzedzać zawarcie małżeństwa (art. 47 § 1 ww. ustawy).

Jednakże, zgodnie z art. 49 § 1 ww. ustawy - nie można przez umowę majątkową małżeńską rozszerzyć wspólności na przedmioty majątkowe, które przypadną małżonkowi z tytułu dziedziczenia, zapisu lub darowizny.

W omawianej sprawie istotne znaczenie ma również komentarz doktryny do art. 47 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, zgodnie z którym: "Małżeńska umowa majątkowa w zasadzie reguluje stosunki majątkowe między małżonkami na przyszłość, tj. umowa zawarta przed zawarciem małżeństwa - na czas od chwili zawarcia małżeństwa, a umowa zawarta w trakcie trwania małżeństwa - na czas od jej zawarcia. Strony jednak mogą określić inny, przyszły termin, z którego nadejściem umowa wejdzie w życie (art. 116 Kodeksu cywilnego). Rozszerzając lub ograniczając wspólność ustawową, strony mogą także nadać umowie skutek wsteczny w tym sensie, że w pierwszym wypadku mogą włączyć do majątku wspólnego przedmioty należące przed zawarciem umowy do ich majątków osobistych, a w drugim wypadku mogą wyłączyć z majątku wspólnego przedmioty należące przed zawarciem umowy do tego majątku." (Kodeks rodzinny i opiekuńczy. Komentarz; pod red. Kazimierza Piaseckiego, LexisNexis, Wydanie 5, str. 313). Wynika z tego, że na podstawie umowy rozszerzającej ustawową wspólność majątkową małżonkowie mogą włączyć do majątku wspólnego nieruchomość, która została wcześniej (w przeszłości) nabyta do majątku osobistego jednego z małżonków. W konsekwencji drugi z małżonków nabywa prawo własności do tej nieruchomości w momencie zawarcia takiej umowy. Na tym polega bowiem skutek wsteczny umowy rozszerzającej ustawową wspólność majątkową małżonków.

Tym samym czynnością prawną, na podstawie której małżonek uzyska prawo własności do nieruchomości, która stanowiła majątek odrębny współmałżonka będzie umowa rozszerzająca ustrój ustawowej wspólności majątkowej małżeńskiej.

Odnosząc powyższe wyjaśnienia na grunt rozpatrywanej sprawy należy stwierdzić, że Wnioskodawca nie nabył działki budowlanej za środki pochodzące z kredytu zaciągniętego na jej zakup i na budowę budynku mieszkalnego lecz nabył ją na podstawie umowy rozszerzającej wspólność ustawową małżeńską. Wnioskodawca stał się zatem współwłaścicielem nieruchomości w sposób nieodpłatny. W związku z nabyciem prawa do nieruchomości na podstawie umowy majątkowej Wnioskodawca nie poniósł żadnych kosztów.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych dopuszcza możliwość skorzystania ze zwolnienia podatkowego poprzez przeznaczenie przychodu ze sprzedaży na wskazane w tej ustawie cele mieszkaniowe, o jakich mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 w związku z art. 21 ust. 25 pkt 1 i 2. Niemniej jednak aby podatnik mógł wywodzić prawo do zastosowania przedmiotowego zwolnienia a tym samym z niego skorzystać, to musi bezwzględnie spełnić wynikające z tego przepisu warunki. W opisanym zdarzeniu warunek wydatkowania przychodu na własne cele mieszkaniowe nie zostanie spełniony, jako że Wnioskodawca uzyskany przez siebie przychód przeznaczył na spłatę kredytu, którego nie zaciągnął. Taki sposób wydatkowania przez Wnioskodawcę przychodu nie wypełnia dyspozycji wydatkowania przychodu na własne cele mieszkaniowe o czym wprost stanowi przepis art. 21 ust. 131 w zw. z art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Rozszerzenie wspólności majątkowej małżeńskiej na wszystkie nieruchomości i udziały w nieruchomościach, które zostały nabyte przez każdego z małżonków pod jakimkolwiek tytułem prawnym przed i po zawarciu związku małżeńskiego, wbrew twierdzeniu Wnioskodawcy, nie jest wystarczającym warunkiem uprawniającym Wnioskodawcę do skorzystania z takiego zwolnienia. Nie zmieni to bowiem okoliczności, że kredyt nie został zaciągnięty przez podatnika, który chce skorzystać ze zwolnienia. Uczestniczenie w spłacie kredytu małżonka nie jest bowiem równoznaczne z zaciągnięciem przez Wnioskodawcę kredytu na zakup działki i budowę domu.

Wnioskodawca mógłby uzyskany dochód z odpłatnego zbycia przeznaczyć tylko na kredyt, który zostałby przez niego zaciągnięty na nabycie gruntu i budowę domu. Wnioskodawca jest wprawdzie współwłaścicielem gruntu obciążonego kredytem, ale on otrzymał go pod tytułem darmym, bo w drodze umowy rozszerzającej wspólność majątkową. To oznacza, że Wnioskodawca nie spłacił kredytu zaciągniętego na nabycie przez niego prawa własności gruntu i budowę własnego budynku mieszkalnego, skoro swój udział otrzymał w sposób nieodpłatny.

Zawarcie umowy rozszerzającej wspólność majątkową małżeńską absolutnie w żadnym stopniu nie zmieniło strony kredytobiorcy, który zawarł z bankiem umowę kredytową na zakup gruntu i budowę domu. Zwrócić też należy uwagę na brzmienie art. 21 ust. 25 pkt 2 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który mówi o kredycie zaciągniętym przed dniem uzyskania przychodu przez podatnika, a więc przez osobę, która chce skorzystać ze zwolnienia z opodatkowania. Tymczasem z wniosku jasno wynika, że Wnioskodawca spłacił kredyt, którego nie zaciągnął.

Powyższego rozstrzygnięcia nie zmienia również argumentacja Wnioskodawcy, że jest kredytobiorcą odpowiedzialnym za ten kredyt, ponieważ w sytuacji gdyby jego małżonek umarł kredyt całkowicie przypadłby na Wnioskodawcę.

Prawdą jest, że w dniu śmierci spadkodawcy ciążące na nim zobowiązania automatycznie stają się, wyrażonym w polskiej nomenklaturze prawnej długiem spadkowym, do spłaty którego zobligowani są spadkobiercy przyjmujący spadek. Wnioskodawca przyjmując spadek przejąłby w postaci długu spadkowego obowiązek spłaty kredytu, co jest konsekwencją art. 922 Kodeksu cywilnego, który stanowi, że niespłacone świadczenie przez spadkodawcę stanowi dług spadkowy. Wnioskodawca wstąpiłby zatem w prawa i obowiązki kredytobiorcy - małżonka, tylko z tego względu, że stałby się jego spadkobiercą i przyjąłby spadek, co nie zmieniłoby jednak faktu, że kredyt został zaciągnięty przez małżonka a nie przez Wnioskodawcę. W tym przypadku obowiązek spłaty zadłużenia spadkodawcy wynikałby z samego faktu dziedziczenia a nie dlatego, że Wnioskodawca zaciągnął kredyt na zakup gruntu i budowę domu.

Podsumowując, sposób wydatkowania przez Wnioskodawcę dochodu ze sprzedaży mieszkania na spłatę kredytu zaciągniętego przez małżonka na zakup gruntu i budowę domu, nie może skorzystać ze zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 w zw. z art. 21 ust. 25 pkt 1 i 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stanowisko Wnioskodawcy uznano za nieprawidłowe.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) - w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie - w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.