IBPBII/2/415-1239/11/MW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pani stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 25 października 2011 r. (data wpływu do tut. Biura 14 listopada 2011 r.), uzupełnionym w dniu 18 stycznia 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu opodatkowania przychodu uzyskanego z tytułu odpłatnego zbycia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego:

- w części odpowiadającej udziałowi nabytemu w ramach wspólności ustawowej w 1985 r. - jest prawidłowe,

- w części odpowiadającej udziałowi nabytemu w wyniku podziału majątku dorobkowego w 2010 r. i wydatkowanej na spłatę kredytu zaciągniętego na zakup nieruchomości przez Panią U. oraz matkę wnioskodawczyni - jest nieprawidłowe,

- w części odpowiadającej udziałowi nabytemu w wyniku podziału majątku dorobkowego w 2010 r. i wydatkowanej na remont nieruchomości - jest prawidłowe.

W dniu 14 listopada 2011 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu opodatkowania przychodu uzyskanego z tytułu odpłatnego zbycia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego.

W związku ze stwierdzonymi brakami formalnymi, pismem z dnia 29 grudnia 2011 r. Znak: IBPBII/2/415-1239/11/MW wezwano wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku. Uzupełnienia dokonano w dniu 18 stycznia 2012 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W dniu 8 stycznia 2010 r. na podstawie umowy o podział majątku objętego wspólnością majątkową wnioskodawczyni otrzymała od męża udział wynoszący #189; w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego, które nabyte zostało w 1985 r. we współwłasności ustawowej. Rozdzielność majątkową małżonkowie ustanowili w dniu 22 października 2007 r.

W dniu 9 lipca 2011 r. wnioskodawczyni sprzedała ww. mieszkanie za kwotę 160.000 zł.

W dniu 21 lipca 2011 r. wnioskodawczyni złożyła w Urzędzie Skarbowym oświadczenie o przeznaczeniu środków pozyskanych ze sprzedaży udziału w przedmiotowym prawie do lokalu wynoszącego #189; na zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych.

W dniu 21 października 2011 r. wnioskodawczyni przystąpiła do kredytu mieszkaniowego zaciągniętego przez Panią U. oraz matkę wnioskodawczyni na zakup nieruchomości, której matka wnioskodawczyni jest właścicielką.

Uzyskane ze sprzedaży udziału w ww. prawie środki wnioskodawczyni chce przeznaczyć na spłatę kredytu oraz remont uzyskując współwłasność ww. nieruchomości, w której mieszka od dnia 14 lipca 2011 r. - po sprzedaży mieszkania.

W uzupełnieniu wniosku wnioskodawczyni wskazała, iż przedmiotem umowy o podział majątku objętego wspólnotą majątkową były: spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego o wartości 120.000 zł oraz spółdzielcze własnościowe prawo do garażu o wartości 14.000 zł. Prawo do lokalu mieszkalnego nabyła wnioskodawczyni, zaś prawo do garażu jej mąż.

Nieruchomość, w której wnioskodawczyni obecnie mieszka na zasadzie użyczenia otrzyma w formie darowizny od jedynego właściciela jakim jest jej matka.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wydatkując kwotę 80.000 zł na spłatę kredytu mieszkaniowego zaciągniętego na zakup nieruchomości, do którego wnioskodawczyni przystąpiła w dniu 21 października 2011 r. lub na wydatki remontowe dotyczące ww. nieruchomości wnioskodawczyni będzie zwolniona od zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu sprzedaży mieszkania w dniu 9 lipca 2011 r.

Zdaniem wnioskodawczyni, czynność ta jest zwolniona z tego podatku, gdyż zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zbycie następuje po upływie pięciu lat od nabycia praw do lokalu (w części należącej do wnioskodawczyni), w części otrzymanej od męża w umowie o podział majątku objętego wspólnotą majątkową zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 131 i ust. 25 ww. ustawy poprzez wydatkowanie kwoty na własne cele mieszkaniowe (spłata kredytu zaciągniętego na zakup nieruchomości oraz wydatki na remont tej nieruchomości) w terminie dwóch lat od daty sprzedaży mieszkania.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) źródłem przychodu jest, z zastrzeżeniem ust. 2, odpłatne zbycie:

Podkreślić należy, iż przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy formułuje generalną zasadę, że sprzedaż określonych w nim nieruchomości i praw przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego.

W świetle powyższego stwierdzić należy, iż w przypadku sprzedaży nieruchomości lub praw decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma moment ich nabycia.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż w dniu 8 stycznia 2010 r. na podstawie umowy o podział majątku objętego wspólnością majątkową wnioskodawczyni otrzymała od męża udział wynoszący #189; w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego, które nabyte zostało w 1985 r. we współwłasności ustawowej. Rozdzielność majątkową małżonkowie ustanowili w dniu 22 października 2007 r. Przedmiotem umowy o podział majątku objętego wspólnotą majątkową były: ww. spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego o wartości 120.000 zł oraz spółdzielcze własnościowe prawo do garażu o wartości 14.000 zł. Prawo do lokalu mieszkalnego nabyła wnioskodawczyni, zaś prawo do garażu jej mąż. W dniu 9 lipca 2011 r. wnioskodawczyni sprzedała ww. mieszkanie za kwotę 160.000 zł.

Stosunki majątkowe między małżonkami zostały uregulowane w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. Nr 9, poz. 59 z późn. zm.). Zgodnie z art. 31 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków. Ustrój wspólności ustawowej obejmujący dorobek obojga małżonków, ukształtowany został przez ustawodawcę jako wspólność łączna, bezudziałowa. Wspólność ta charakteryzuje się tym, że w czasie jej trwania małżonkowie nie mają określonych udziałów w majątku wspólnym, nie mogą zatem rozporządzać udziałami, a także nie mogą żądać podziału majątku objętego wspólnością - art. 35 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego.

Ustawowy ustrój majątkowy między małżonkami może ulec zniesieniu lub ograniczeniu na skutek zawartej między nimi umowy (art. 47 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego), na skutek orzeczenia sądu (art. 52 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego) albo z mocy prawa np. ubezwłasnowolnienia jednego z małżonków (art. 53 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego). Zarówno w wypadku umownego wyłączenia wspólności ustawowej w czasie trwania małżeństwa, jak i w przypadku zniesienia tej wspólności przez sąd, między małżonkami ustaje wspólność ustawowa, a do majątku, który był nią objęty stosuje się odpowiednio przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych. W myśl ogólnej zasady uregulowanej w art. 43 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym.

Zgodnie z teorią prawa rzeczowego przyznanie danej osobie na wyłączną własność rzeczy w wyniku podziału majątku wspólnego jest nabyciem tych rzeczy.

Natomiast mając na uwadze przyjętą linię orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego nabyciem w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie jest przyznanie rzeczy na wyłączną własność jednemu z małżonków w wyniku podziału majątku wspólnego, jeśli:

- podział taki jest ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszą mu spłaty i dopłaty lub

- wartość otrzymanej przez daną osobę rzeczy w wyniku podziału tego majątku, mieści się w udziale, jaki małżonkowi przysługuje w majątku dorobkowym małżeńskim.

Za datę nabycia nieruchomości lub prawa, które przypadły danej osobie w wyniku podziału majątku dorobkowego małżeńskiego, należy przyjąć datę ich nabycia w czasie trwania wspólności ustawowej, ale tylko wówczas, jeżeli podział jest ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszą mu spłaty i dopłaty lub jeżeli wartość otrzymanych przez daną osobę nieruchomości lub praw w wyniku tego podziału mieści się w udziale, jaki temu małżonkowi przysługuje w majątku dorobkowym małżeńskim. Jeżeli natomiast podział odbył się w naturze, lecz w sposób, który był nieekwiwalentny i towarzyszyły mu spłaty lub dopłaty lub gdy wartość otrzymanych przez małżonka nieruchomości lub praw przekracza jego udział w majątku dorobkowym małżeńskim, to wówczas za datę nabycia tej części nieruchomości, która przekracza udział małżonka w majątku dorobkowym, należy przyjąć dzień, w którym dokonano podziału majątku dorobkowego, nawet wówczas jeżeli nabycie to następuje nieodpłatnie (czyli bez spłat i dopłat). Bowiem wszelkie przypadki gdy udział danej osoby ulega powiększeniu, traktowany być musi w kategorii nabycia, gdyż w ten sposób ulega powiększeniu zarówno zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad rzeczą (nieruchomością) lub prawem - jak też stan jej majątku osobistego. W tej części bowiem, w której przyznana na wyłączną własność nieruchomość lub prawo przekracza wartość udziału w majątku wspólnym, podatnik niewątpliwie nabywa prawo własności nieruchomości lub prawa w rozumieniu analizowanego przepisu. Przez pojęcie "nabycie" użyte w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy należy rozumieć każde zwiększenie aktywów majątku podatnika.

Aby ustalić jaką część udziału w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego wnioskodawczyni nabyła w drodze podziału majątku objętego wspólnością majątkową w pierwszej kolejności należy obliczyć jaką wartość miał cały majątek podlegający podziałowi, czyli zsumować wartość spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego oraz wartość spółdzielczego własnościowego prawa do garażu. Następnie należy obliczyć wartość udziału jaki przysługiwał wnioskodawczyni w majątku wspólnym, czyli wartość całego majątku dorobkowego małżonków podzielić na pół. Otrzymana kwota odpowiadać będzie wartości udziału jaki przysługiwał wnioskodawczyni w majątku wspólnym. Kolejnym krokiem jest porównanie wartości majątku, jaki wnioskodawczyni otrzymała w drodze podziału majątku, czyli wartości spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego do kwoty jaka jej przysługiwała pierwotnie w całym majątku.

Odnosząc się do przedstawionych przez wnioskodawczynię kwot, mając na względzie zaprezentowany powyżej sposób obliczeń i zakładając, że wartość poszczególnych składników majątku będących przedmiotem podziału majątku odpowiadała ich wartości rynkowej na dzień dokonania podziału, wskazać należy, iż wartość otrzymanego przez wnioskodawczynię majątku przekracza wartość udziału jaki przysługiwał jej w majątku wspólnym o 53.000 zł (120.000 zł - 67.000 zł) co stanowi 39,55% (53.000 zł / 134.000 zł x 100). Jeżeli zatem wnioskodawczyni sprzedała przedmiotowe spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego za kwotę 160.000 zł, to przychodem odpowiadającym udziałowi nabytemu w wyniku podziału majątku dorobkowego nie będzie kwota 80.000 zł stanowiąca połowę kwoty uzyskanej ze sprzedaży, lecz kwota stanowiąca 39,55% uzyskanej ceny sprzedaży albowiem jak wykazano powyżej o taką wartość zwiększył się w 2010 r. w wyniku podziału majątku dorobkowego jej udział w tym prawie.

W świetle powyższego stwierdzić należy, iż wnioskodawczyni nabyła przedmiotowe spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego sprzedane w 2011 r. w różnym czasie i w różny sposób:

- udział odpowiadający udziałowi w majątku wspólnym nabyła w 1985 r.,

- udział przekraczający jej udział w majątku wspólnym wnioskodawczyni nabyła w wyniku podziału majątku w 2010 r.

Z uwagi na to, że nabycie przedmiotowego spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego nastąpiło odpowiednio w części w 1985 r. oraz w 2010 r., pięcioletni termin, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 należy liczyć oddzielnie w stosunku do każdego udziału jaki wnioskodawczyni nabyła.

Ponieważ od końca roku, w którym nastąpiło nabycie udziału w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego w ramach wspólności ustawowej małżeńskiej, a więc od końca 1985 r. do daty sprzedaży (2011 r.) minęło pięć lat, to ta część przychodu uzyskanego z odpłatnego zbycia nie stanowi źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym nie podlega w ogóle opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegać będzie natomiast przychód z tytułu odpłatnego zbycia udziału w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego nabytego w 2010 r. w wyniku podziału majątku dorobkowego, ponieważ zbycie tego udziału nastąpiło w 2011 r., tj. przed upływem pięciu lat od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie.

Dokonując oceny skutków podatkowych zbycia ww. udziału nabytego w 2010 r. w wyniku podziału majątku dorobkowego należy zastosować przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2009 r.

Ustawą z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316 z późn. zm.) zmieniono bowiem m.in. zasady opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nowe zasady opodatkowania, zgodnie z art. 14 ustawy zmieniającej, mają zastosowanie do uzyskanych dochodów (poniesionej straty) od dnia 1 stycznia 2009 r.

I tak w myśl art. 30e ust. 1 i 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w ww. brzmieniu, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku i jest płatny w terminie złożenia zeznania za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy podstawą obliczenia podatku, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw. Przy czym przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej (art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn (art. 22 ust. 6d ww. ustawy).

Wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6d, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e ww. ustawy).

W myśl art. 30e ust. 4 ww. ustawy po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3 (PIT-39), wykazać:

Stosownie do treści art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Należy wyjaśnić, iż powyższe zwolnienie obejmować będzie taką część dochodu uzyskanego z tytułu odpłatnego zbycia lokalu, jaka proporcjonalnie odpowiada udziałowi poniesionych wydatków na własne cele mieszkaniowe w osiągniętych przychodach z odpłatnego zbycia.

Dochód zwolniony należy zatem obliczyć według następującego wzoru:

dochód zwolniony = D x W/P

gdzie:

D - dochód ze sprzedaży,

W - wydatki poniesione na cele mieszkaniowe,

P - przychód ze sprzedaży.

Należy przy tym pamiętać, że przychodem ze sprzedaży podlegającym wykazaniu w zeznaniu PIT-39 a więc i opodatkowaniu będzie 39,55% uzyskanej ze sprzedaży lokalu ceny, czyli kwota jaka przypada na udział nabyty w 2010 r. w wyniku podziału majątku dorobkowego.

W sytuacji gdy przychód z odpłatnego zbycia podlegający opodatkowaniu i wykazany w PIT-39 zostanie w całości przeznaczony na cele mieszkaniowe, to wówczas uzyskany z tego tytułu dochód będzie w całości korzystał ze zwolnienia od podatku dochodowego.

Stosownie do art. 21 ust. 25 pkt 1 i 2 ww. ustawy, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się:

Natomiast stosownie do art. 21 ust. 26 ww. ustawy przez własny budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d) i e, rozumie się budynek, lokal lub pomieszczenie stanowiące własność lub współwłasność podatnika lub do którego podatnikowi przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach.

Dodatkowo ustawodawca w art. 21 ust. 29 ww. ustawy wskazuje, iż w przypadku gdy kredyt (pożyczka), o którym mowa w ust. 25 pkt 2 lit. a)-c), stanowi część kredytu (pożyczki) przeznaczonego na spłatę również innych niż wymienione w tych przepisach zobowiązań kredytowych (pożyczkowych) podatnika, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki przypadające na spłatę kredytu (pożyczki) określonego w ust. 25 pkt 2 lit. a)-c) oraz zapłacone odsetki od tej części kredytu (pożyczki), która proporcjonalnie przypada na spłatę kredytu (pożyczki), o których mowa w ust. 25 pkt 2 lit. a)-c).

Należy również wskazać, iż przepis ust. 1 pkt 131 nie ma zastosowania do tej części wydatków, o których mowa w ust. 25 pkt 2, które podatnik uwzględnił korzystając z ulg podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym oraz do tej części wydatków, o których mowa w ust. 25 pkt 2, którymi sfinansowane zostały wydatki określone w ust. 25 pkt 1, uwzględnione przez podatnika korzystającego z ulg podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym (art. 21 ust. 30 ww. ustawy). Innymi słowy przepis ten ma zapobiec podwójnemu odliczaniu tych samych wydatków - m.in. raz jako spłaty kredytu, za drugim razem zaś jako wydatków np. na nabycie czy remont nieruchomości, jeśli to nabycie lub remont sfinansowane były kredytem, którego spłatę podatnik też sobie odlicza.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy oraz przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe stwierdzić należy, iż dokonane w 2011 r. odpłatne zbycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego w części odpowiadającej udziałowi nabytemu w 1985 r. do majątku wspólnego nie będzie w ogóle podlegało opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, z uwagi na upływ pięcioletniego terminu, o którym mowa w powołanym wyżej art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy.

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych na zasadach obowiązujących od dnia 1 stycznia 2009 r. podlegał będzie natomiast przychód odpowiadający udziałowi nabytemu w 2010 r. w wyniku podziału majątku objętego wspólnością majątkową. Przychodem podlegającym opodatkowaniu nie będzie jednak, jak wskazuje wnioskodawczyni - kwota 80.000 zł stanowiąca połowę kwoty uzyskanej ze sprzedaży, lecz kwota ustalona w określony powyżej sposób - przyjmując wskazane przez wnioskodawczynię wartości składników majątku dorobkowego jest to kwota stanowiąca 39,55% ceny uzyskanej ze sprzedaży lokalu, albowiem o taką wartość zwiększył się w 2010 r. w wyniku podziału majątku dorobkowego jej udział w tym lokalu.

Odnosząc się natomiast do kwestii wydatkowania środków uzyskanych ze sprzedaży ww. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego na własne cele mieszkaniowe stwierdzić należy, iż wydatkowaniem takim nie jest spłata kredytu zaciągniętego przez Panią U. oraz matkę wnioskodawczyni na zakup nieruchomości, której własność wnioskodawczyni uzyska od matki na podstawie umowy darowizny. Wnioskodawczyni nie jest bowiem osobą, która ten kredyt zaciągnęła tylko osobą, która przystąpiła do długu, a kredyt nie został zaciągnięty na własne cele mieszkaniowe wnioskodawczyni. Nie zmienia tego okoliczność późniejszej ewentualnej darowizny tej nieruchomości (bądź udziału) na rzecz wnioskodawczyni, istotne jest bowiem w świetle art. 21 ust. 25 pkt 2 ustawy, że kredyt ma być zaciągnięty przez podatnika na realizację jego własnego celu mieszkaniowego.

Za wydatki na własne cele mieszkaniowe mogą natomiast zostać uznane kwoty przeznaczone na remont nieruchomości, ale poniesione tylko i wyłącznie od momentu uzyskania przez wnioskodawczynię prawa własności lub współwłasności tejże nieruchomości. Przepis art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. d) w związku z art. 21 ust. 26 ww. ustawy stanowi bowiem, iż za wydatki na własne cele mieszkaniowe uważa się wydatki poniesione na remont własnego, czyli stanowiącego własność lub współwłasność, budynku lub lokalu mieszkalnego. Powyższe oznacza, że w momencie ponoszenia wydatków remontowych podatnikowi musi przysługiwać prawo własności lub współwłasności do remontowanego budynku lub lokalu.

Warto również dodać, że wydatkowanie przychodu ze sprzedaży ma nastąpić w terminie dwóch lat, jednak liczonych nie od daty sprzedaży, lecz od końca roku podatkowego, w którym nastąpiła sprzedaż, czyli w niniejszej sprawie do 31 grudnia 2013 r.

Podkreślić należy, iż zgodnie z konstrukcją i systematyką ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wszelkie ulgi i zwolnienia podatkowe stanowią wyjątek od generalnej zasady powszechności opodatkowania wyrażonej w art. 9 ust. 1 tej ustawy. Oznacza to, że wszelkie odstępstwa od tej zasady muszą bezwzględnie wynikać z przepisów prawa i być interpretowane ściśle z jego literą. Tym samym tylko określone zdarzenia prawne bądź spełnienie określonych przesłanek, od których ustawodawca uzależnia prawo do zwolnienia skutkuje zwolnieniem z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Do wniosku wnioskodawczyni dołączyła plik dokumentów. Należy jednak zauważyć, że wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do ich oceny; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez wnioskodawcę i jego stanowiskiem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.