IBPBII/2/415-1168/11/AK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pana stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 28 października 2011 r. (data wpływu do tut. Biura 31 października 2011 r.), uzupełnionym w dniu 15 grudnia 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży lokalu mieszkalnego stanowiącego majątek odrębny wnioskodawcy - jest prawidłowe.

W dniu 31 października 2011 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży lokalu mieszkalnego stanowiącego majątek odrębny wnioskodawcy.

W związku z brakami formalnymi stwierdzonymi we wniosku, pismem z dnia 8 grudnia 2011 r. Znak: IBPBII/2/415-1168/11/AK wezwano wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku. Uzupełnienia dokonano w dniu 15 grudnia 2011 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Aktem notarialnym z dnia 14 stycznia 2009 r. mieszkanie spółdzielcze lokatorskie wnioskodawcy przy ulicy Ks. J. K. zostało przekształcone na własnościowe spółdzielcze. Ww. akt stwierdza, że przedmiotowe mieszkanie stanowi majątek odrębny wnioskodawcy.

Z kolei aktem notarialnym z dnia 3 marca 2011 r. ww. mieszkanie zostało sprzedane za cenę 128.000 zł. Dla wnioskodawcy pozostało 125 000 zł ponieważ 3 000 zł stanowiły koszt biura nieruchomości.

Natomiast aktem notarialnym, w 20 dni później, tj. 23 marca 2011 r. za kwotę 130 000 zł (z czego 5.000 zł ze swojego majątku odrębnego dołożyła żona wnioskodawcy) wnioskodawca zakupił mieszkanie przy ulicy R. Akt notarialny stwierdza, że lokal ten nadaje się do kapitalnego remontu oraz że zostaje objęty wspólnością majątkową małżeńską, która łączy wnioskodawcę z żoną od chwili zawarcia małżeństwa w dniu 27 grudnia 2008 r.

Wnioskodawca wskazał, że objęcie przedmiotowego mieszkania wspólnością majątkową małżeńską było konsekwencją faktu, że środki (9 000 zł) na przekształcenie mieszkania przy ulicy Ks. J. K. i wspomniane 5 000 zł dołożone przez obecną żonę wnioskodawcy stanowiły jej majątek odrębny oraz że wnioskodawcę i jego żonę wiąże wspólność majątkowa małżeńska.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wnioskodawca będzie musiał zapłacić podatek dochodowy z tytułu sprzedaży mieszkania przy ulicy Ks. J. K. jeżeli od jego przekształcenia na własnościowe upłynęło dwa lata i natychmiast środki te przeznaczył na zakup mieszkania przy ulicy R....

Zdaniem wnioskodawcy, wątpliwość budzi fakt objęcia mieszkania przy ulicy R. wspólnością majątkową małżeńską. W ocenie wnioskodawcy, jeżeli zostałoby przyjęte, że jego żona zyskała na powyższej czynności, to byłaby to darowizna jednego małżonka w #189; dla drugiego, a ta jako dokonana między podmiotami z I grupy podatkowej zgodnie z ustawą o podatku od spadków i darowizn nie podlega opodatkowaniu.

Jeżeli interpretacja będzie odmienna, wnioskodawca prosi o informację kiedy i w jakiej wysokości oraz na jakim formularzu podatkowym będzie musiał uiścić podatek.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) źródłem przychodu jest - z zastrzeżeniem ust. 2 - odpłatne zbycie:

Cytowany powyżej przepis formułuje generalną zasadę, iż sprzedaż nieruchomości lub praw wymienionych w tym przepisie przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Zatem odpłatne zbycie nieruchomości lub praw tylko wówczas nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli nastąpi po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie.

Wyjaśnić należy, iż w przypadku spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego właścicielem i zarządzającym mieszkaniem jest spółdzielnia mieszkaniowa. Zgodnie z art. 9 ust. 3 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (tekst jedn. Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1116 z późn. zm.) spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego jest niezbywalne, nie przechodzi na spadkobierców i nie podlega egzekucji. Zatem w wyniku umowy o ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego spółdzielnia oddaje członkowi lokal mieszkalny jedynie do używania, a nie na własność. W konsekwencji, ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego nie jest nabyciem w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z kolei spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego jest ograniczonym prawem rzeczowym. Jest to prawo zbywalne, przechodzi na spadkobierców i podlega egzekucji. Umożliwia ono korzystanie z lokalu oraz rozporządzanie tym prawem, z pewnymi ograniczeniami, na zasadach zbliżonych do prawa własności. Świadczy o tym chociażby umiejscowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego w Księdze Drugiej Kodeksu cywilnego - "Własność i inne prawa rzeczowe". W sytuacji zaś, w której podatnik nabył spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego, a następnie nastąpiło przekształcenie tego prawa w spółdzielcze własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego w trybie ww. ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych, za datę nabycia lokalu, od której liczy się 5 letni termin określony w art. 10 ust. 1 pkt 8. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy uznać datę nabycia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego.

Jak zostało wskazane we wniosku aktem notarialnym z dnia 14 stycznia 2009 r. spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego przy ulicy Ks. J. K. zostało przekształcone na prawo własnościowe spółdzielcze. Z kolei aktem notarialnym z dnia 3 marca 2011 r. ww. mieszkanie zostało sprzedane.

Skoro zatem nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego miało miejsce w 2009 r. a jego sprzedaży dokonano w dniu 3 marca 2011 r. oznacza to, że od końca roku kalendarzowego, w którym go nabyto do dnia sprzedaży nie upłynęło 5 lat, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy, zatem jego sprzedaż będzie stanowiła podlegającego opodatkowaniu źródła przychodu.

Zauważyć jednak należy, że w przedmiotowej sprawie istotne znaczenie ma fakt, że sprzedane w dniu 3 marca 2011 r. własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego stanowiło majątek odrębny wnioskodawcy. Oznacza to, że obowiązek rozliczenia przychodu uzyskanego z tytułu jego sprzedaży spoczywa wyłącznie na wnioskodawcy.

Zgodnie bowiem z art. 31 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. Nr 9, poz. 59 z późn. zm.) z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Z kolei przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

W myśl art. 33 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego do majątku osobistego każdego z małżonków należą:

Z art. 31 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego wynika, że w skład majątku wspólnego małżonków wchodzą wszystkie przedmioty (w tym nieruchomości, prawa majątkowe) nabyte w czasie trwania małżeństwa przez małżonków lub przez jednego z nich, z zastrzeżeniem wyjątków określonych w art. 33 ww. Kodeksu. Wspólnością ustawową objęte będą więc wszystkie przedmioty majątkowe nabyte podczas trwania małżeństwa. Takie przedmioty mogą zostać nabyte przez jednego z małżonków lub przez oboje z nich i tworzyć będą one majątek wspólny.

O zaliczeniu do majątku wspólnego przedmiotu majątkowego przesądza zatem co do zasady istnienie stosunku wspólności majątkowej małżeńskiej. O zaliczeniu przedmiotu do majątku wspólnego decyduje moment jego nabycia przypadający na czas trwania wspólności majątkowej małżeńskiej.

Jednakże w czasie trwania wspólności majątkowej małżeńskiej jeden z małżonków może również nabyć określone przedmioty do majątku odrębnego. Ponieważ jednak w razie wątpliwości jako zasadę przyjęto w Kodeksie rodzinnym i opiekuńczym przynależność do majątku wspólnego, to do majątku osobistego zaliczane będą te przedmioty, co do których istnieje wyraźna podstawa wynikająca z ustawy lub wyraźnie wskazana w treści czynności prawnej i zgodna z prawem, z której wynika, że przedmiot ten został nabyty do majątku osobistego jednego z małżonków. W świetle powyższego zachodzi konieczność wyraźnego rozgraniczenia, kiedy dany przedmiot zostaje nabyty do majątku wspólnego, a kiedy nabyty zostaje do majątku osobistego jednego z małżonków. Zauważyć jednak należy, że w takim przypadku istotne znaczenie ma pochodzenie środków przeznaczonych na nabycie tego przedmiotu.

Skoro własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego zostało nabyte przez wnioskodawcę w czasie trwania wspólności majątkowej, to co do zasady winno ono stanowić majątek wspólny małżonków. Jednakże małżonkowie postanowili, że prawo własnościowe będzie stanowiło majątek odrębny wnioskodawcy, co zostało zapisane w akcie notarialnym.

Zatem zgodnie z treścią czynności prawnej i wolą stron przedmiotowy lokal mieszkalny wszedł do majątku odrębnego wnioskodawcy. Tym samym uzyskany z tytułu jego sprzedaży w 2011 r. przychód stanowił źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wyłącznie dla wnioskodawcy.

Z uwagi na fakt, iż nabycie przez wnioskodawcę sprzedanego lokalu mieszkalnego nastąpiło w 2009 r., dokonując oceny skutków podatkowych jego odpłatnego zbycia należy stosować przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2009 r. Ustawą z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316 z późn. zm.) zmieniono bowiem m.in. zasady opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nowe zasady opodatkowania, zgodnie z art. 14 ustawy zmieniającej, mają zastosowanie do uzyskanych dochodów (poniesionej straty) od dnia 1 stycznia 2009 r.

I tak zgodnie z art. 30e ust. 1 i 2 powołanej powyżej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2009 r., od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku. Podstawą obliczenia podatku jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Przy czym przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej. Przepis art. 14 ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio (art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty zbycia nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez zbywającego, które są konieczne, aby transakcja zbycia mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością). Można do takich kosztów zaliczyć m.in. koszty wyceny nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego, prowizje pośredników w sprzedaży nieruchomości (np. biura nieruchomości), koszty ogłoszeń w prasie związanych z zamiarem sprzedaży nieruchomości, wydatki związane ze sporządzeniem przez notariusza umowy cywilnoprawnej, koszt uzyskania wypisu z ksiąg wieczystych itp. Pomiędzy tymi wydatkami a dokonanym odpłatnym zbyciem musi istnieć zatem związek przyczynowo - skutkowy.

Z kolei stosownie do przepisu art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

Wysokość nakładów, o których mowa powyżej ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e ustawy).

Podsumowując, w związku z faktem, że w przedmiotowej sprawie wnioskodawca dokonał zbycia własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego przed upływem 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym miało miejsce jego przekształcenie z prawa lokatorskiego, to uzyskany z tego tytułu przychód stanowi źródło przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z art. 30e ustawy opodatkowaniu 19% podatkiem podlega dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia tego prawa (art. 19 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) oraz kosztami uzyskania tego przychodu (art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Jednakże ustawodawca w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2009 r. przewidział możliwość zwolnienia z opodatkowania dochodu uzyskanego z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, po spełnieniu określonych warunków, o których mowa w ustawie.

Stosownie do treści tego artykułu wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Należy wyjaśnić, iż powyższe zwolnienie obejmować będzie taką część dochodu uzyskanego z tytułu odpłatnego nieruchomości lub prawa, jaka proporcjonalnie odpowiada udziałowi poniesionych wydatków na własne cele mieszkaniowe w osiągniętych przychodach z odpłatnego zbycia. W sytuacji gdy przychód z odpłatnego zbycia zostanie w całości przeznaczony na cele mieszkaniowe, to wówczas uzyskany z tego tytułu dochód będzie w całości korzystał ze zwolnienia od podatku dochodowego.

W myśl art. 21 ust. 25 pkt 1 ww. ustawy, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się:

Na podstawie art. 21 ust. 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przez własny budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d) i e), rozumie się budynek, lokal lub pomieszczenie stanowiące własność lub współwłasność podatnika lub do którego podatnikowi przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach.

W myśl art. 30e ust. 4 ww. ustawy po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:

Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł (art. 30e ust. 5 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 45 ust. 1a pkt 3 ww. ustawy w terminie do 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym podatnicy są zobowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30e.

Należny podatek, wynikający z tego zeznania jest płatny również w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym (art. 45 ust. 4 pkt 4 ww. ustawy).

Natomiast w przypadku niewypełnienia warunków określonych w art. 21 ust. 1 pkt 131 podatnik jest obowiązany do złożenia korekty zeznania, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, i do zapłaty podatku wraz z odsetkami za zwłokę; odsetki nalicza się od następnego dnia po upływie terminu płatności, o którym mowa w art. 45 ust. 4 pkt 4, do dnia zapłaty podatku włącznie (art. 30e ust. 7 ww. ustawy).

Ustawodawca formułując przedmiotowe zwolnienie w sposób jednoznaczny wskazał realizację celów mieszkaniowych, które pozwalają na skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania dochodu. Jednym z takich celów jest m.in. nabycie lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość, a także nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym lokalem, a także nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego (art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. a) i b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Tym samym podatnik, który dokonał odpłatnego zbycia m.in. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego i uzyskał z tego tytułu dochód może skorzystać ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób fizycznych przeznaczając uzyskane środki na jeden z własnych celów mieszkaniowych enumeratywnie wymienionych w przepisie art. 21 ust. 25 ustawy.

Jednakże dla rozstrzygnięcia przedmiotowej sprawy istotna będzie kwestia ustalenia, czy kwota uzyskana ze sprzedaży lokalu mieszkalnego przy ulicy Ks. J. K. stanowiącego majątek odrębny wnioskodawcy może podlegać zwolnieniu z opodatkowania, jeśli przeznaczona będzie na zakup lokalu mieszkalnego przy ulicy R. wspólnie z żoną do majątku wspólnego.

Zauważyć należy, iż ustrój wspólności ustawowej obejmujący dorobek obojga małżonków, ukształtowany został przez ustawodawcę jako wspólność łączna, bezudziałowa. Wspólność ta charakteryzuje się tym, że w czasie jej trwania małżonkowie nie mają określonych udziałów w majątku wspólnym, nie mogą zatem rozporządzać udziałami, a także nie mogą żądać podziału majątku objętego wspólnością (art. 35 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego). Zgodnie natomiast z art. 43 § 1 tejże ustawy, oboje małżonkowie maja równe udziały w majątku wspólnym.

Powyższe przepisy ww. ustawy określają charakter prawny majątkowej wspólności ustawowej małżonków jako współwłasności łącznej co znaczy, że udziały w tej wspólności nie są określone w okresie jej trwania. Inaczej mówiąc z bezudziałowego charakteru małżeńskiej wspólności ustawowej wynika bezudziałowy charakter współposiadania składników majątku wspólnego.

Przenosząc powyższe uregulowania prawne na grunt rozpatrywanej sprawy, uznać należy, iż skoro sprzedane mieszkanie stanowiło majątek odrębny wnioskodawcy, a uzyskane ze sprzedaży tego mieszkania środki zostały wydatkowane w całości na własne cele mieszkaniowe tj. na nabycie innego lokalu mieszkalnego stanowiącego wspólny majątek małżonków, nie ma w tej sytuacji przeszkód prawnych, aby cały dochód uzyskany ze sprzedaży korzystał ze zwolnienia od podatku dochodowego wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dodać przy tym należy, że cel mieszkaniowy, o którym mowa powyżej zostaje spełniony w odniesieniu do całej kwoty wydatkowanej na cele wskazane w ustawie, bowiem w tym przypadku bez znaczenia pozostaje fakt, że środki pochodzące ze sprzedaży majątku odrębnego wnioskodawcy zostały wydatkowane na nabycie mieszkania będącego współwłasnością jego i żony.

Reasumując, przychód ze sprzedaży w 2011 r. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego przy ulicy Ks. J. K., nabytego w 2009 r. stanowił podlegające opodatkowaniu na zasadach obowiązujących od dnia 1 stycznia 2009 r. źródło przychodu. Jednakże wydatkowanie przez wnioskodawcę 20 dni po sprzedaży przedmiotowego lokalu mieszkalnego całości środków z tej sprzedaży na nabycie lokalu mieszkalnego przy ulicy R. uprawnia do skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania dochodu z odpłatnego zbycia, jako przeznaczonego na własne cele mieszkaniowe wymienione w przepisie art. 21 ust. 25 ustawy. Tym samym wnioskodawca nie jest zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu sprzedaży mieszkania przy ulicy Ks. J. K. Wnioskodawca jest natomiast obowiązany złożyć do dnia 30 kwietnia 2012 r. zeznanie PIT-39 o wysokości osiągniętego dochodu w roku podatkowym 2011 r. z tytułu odpłatnego zbycia przedmiotowego spółdzielczego własnościowego prawa do lokal mieszkalnego przy ulicy Ks. J. K.

W poz. 21 zeznania PIT-39 wnioskodawca winien wykazać przychód osiągnięty z odpłatnego zbycia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego (cenę uzyskaną ze sprzedaży pomniejszoną o koszt pośrednictwa biura nieruchomości), natomiast w poz. 22 jako koszty uzyskania przychodów wnioskodawca powinien wykazać rzeczywiste koszty poniesione przez siebie w celu nabycia tego prawa. Różnica wynikająca z pomniejszenia przychodu o koszty jego uzyskania stanowić będzie dochód podlegający opodatkowaniu. Natomiast w części D. zeznania w poz. 26 należy wykazać kwotę dochodu zwolnionego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy, czyli kwotę poniesioną na nabycie mieszkania przy ulicy R. ale tylko do wysokości dochodu uzyskanego ze sprzedaży mieszkania przy ulicy Ks. J. K. wykazanego w poz. 24. Skoro zaś wnioskodawca cały przychód wydatkował na nabycie nowego mieszkania przy ulicy R., to podstawa obliczenia podatku - dochód do opodatkowania (poz. 27 zeznania) nie wystąpi (będzie równy 0).

W związku z powyższym stanowisko wnioskodawcy, iż nie podlega on opodatkowaniu w związku z wydatkowaniem środków ze sprzedaży mieszkania stanowiącego majątek odrębny na nabycie do majątku wspólnego innego mieszkania należało uznać za prawidłowe, jednakże z innych względów niż wskazane we własnym stanowisku wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.