IBPBII/2/415-1159/13/MM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 26 listopada 2013 r. (data otrzymania 27 listopada 2013 r.), uzupełnionym 31 grudnia 2013 r. i 28 stycznia 2014 r., o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży działki w części dotyczącej:

* udziału nabytego w drodze spadku - jest prawidłowe,

* udziału nabytego w drodze działu spadku - jest nieprawidłowe.

W dniu 27 listopada 2013 r. otrzymano ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży działki.

W związku z brakami formalnymi stwierdzonymi we wniosku, pismami z 16 grudnia 2013 r. i 17 stycznia 2014 r. Znak: IBPBII/2/415-1159/13/MM, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku. Uzupełnienia dokonano 31 grudnia 2013 r. i 28 stycznia 2014 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

W dniu 18 lipca 2002 r. nastąpiło otwarcie spadku. W skład masy spadkowej weszły budynki, las i grunty orne o wartości rynkowej z dnia powstania obowiązku podatkowego 38.700 zł. Spadkodawca był wyłącznym właścicielem ww. nieruchomości. Spadek przypadał na trzy osoby. Część należna Wnioskodawcy wynosiła 1/4 spadku. Siostra Wnioskodawcy dziedziczyła 1/4 spadku a bratanek zmarłego 2/4 spadku. W dniu 20 lutego 2008 r. miał miejsce dział spadku.

Wartość rynkowa całej masy na 20 lutego 2008 r. wynosiła 38.700 zł. Natomiast wartość odziedziczonego przez Wnioskodawcę majątku w końcowym postanowieniu z 21 sierpnia 2008 r. wynosiła 25.320 zł. Siostra Wnioskodawcy zrezygnowała z przypadającej jej części spadku o wartości 9.350 zł i nie otrzymała żadnych aktywów masy spadkowej. Dział spadku nastąpił bez obowiązku spłaty - dopłaty na czyjąkolwiek rzecz. Podatek od spadku został zapłacony.

Wnioskodawca jako rolnik 29 listopada 2011 r. sprzedał działkę za 30.000 zł. Sprzedana działka miała powierzchnię 1,10 ha i była to łąka. W momencie sprzedaży działki Wnioskodawca był posiadaczem gruntów rolnych głównie łąki - łącznie z obecnie sprzedaną działką - o powierzchni 2,31 ha. Działkę nabył rolnik i nadal jest ona użytkowana rolniczo.

W związku z powyższym stanem faktycznym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca ma płacić podatek dochodowy od sprzedaży działki, a jeśli tak to w jakiej wysokości i na jakim formularzu.

Zdaniem Wnioskodawcy, nie powinien płacić, ponieważ spadkodawca zmarł 18 lipca 2002 r. a odziedziczoną działkę sprzedał 9 grudnia 2008 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest częściowo prawidłowe a częściowo nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) - źródłem przychodu jest, z zastrzeżeniem ust. 2, odpłatne zbycie:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Podkreślić należy, że przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy formułuje generalną zasadę, że sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego.

W przypadku nabycia nieruchomości w drodze spadku pięcioletni termin, o którym mowa powyżej powinien być liczony od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie spadku, czyli śmierć spadkodawcy.

Zgodnie z art. 922 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) - spadek to prawa i obowiązki zmarłego wynikające ze stosunków cywilnoprawnych, które z chwilą jego śmierci przechodzą na następców prawnych. W myśl art. 924 Kodeksu cywilnego - spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku (art. 925 Kodeksu cywilnego). Oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Z kolei postanowienie Sądu lub akt notarialny poświadczenia dziedziczenia stwierdza jedynie fakt nabycia spadku przez spadkobiercę (art. 1025 § Kodeksu cywilnego). Tak więc istotnym z punktu widzenia prawa jest dzień otwarcia spadku, czyli data śmierci spadkodawcy, jako data nabycia spadku.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca wraz z dwoma spadkobiercami nabyli w 2002 r. spadek. Udział Wnioskodawcy w masie spadkowej wynosił 1/4. W 2008 r. spadkobiercy dokonali działu spadku bez spłat i dopłat. Wnioskodawca w 2011 r. (lub w 2008 r. - Wnioskodawca posługuje się bowiem tymi dwoma datami) sprzedał odziedziczoną działkę.

Aby ustalić czy odziedziczoną działkę Wnioskodawca sprzedał po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym ją nabył należy ocenić jakie skutki wywołał w omawianej sprawie dział spadku.

Zgodnie z art. 1035 ustawy - Kodeks cywilny - jeżeli spadek przypada kilku spadkobiercom, do wspólności majątku spadkowego stosuje się przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych. Do momentu zniesienia tej współwłasności lub dokonania działu spadku, spadkobiercy są współwłaścicielami rzeczy i praw wchodzących w skład spadku. Z instytucją działu spadku mamy więc do czynienia w sytuacji, w której spadek przypada kilku spadkobiercom. Wskutek działu spadku poszczególni spadkobiercy stają się podmiotami wyłącznie uprawnionymi względem przyznanych im praw majątkowych, stanowiących do chwili działu przedmiot wspólności. Dział spadku nie jest tożsamy z nabyciem w drodze spadku. Dział spadku polega na dokonaniu podziału rzeczy wspólnej należącej do wszystkich współwłaścicieli, ponieważ współwłaściciele mają swoje udziały w prawie, ale nie w rzeczy. W rezultacie dochodzi do nowego ukształtowania prawa własności poprzez odebranie temu prawu cechy wspólności. Zniesienie współwłasności (dział spadku) nie stanowi nabycia rzeczy, jeżeli mieści się w ramach udziału jaki przypadał byłym współwłaścicielom w rzeczy wspólnej.

Jeżeli zatem wartość rzeczy (nieruchomości) przyznanych w wyniku podziału jest zgodna z wartością udziału posiadanego przed dokonaniem działu spadku nie następuje nabycie podlegające opodatkowaniu, ponieważ w ten sposób nie ulega powiększeniu zarówno zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad rzeczą (nieruchomością), jak i stan jej majątku osobistego. Dział spadku, w wyniku którego udział w nieruchomości nie zwiększył się, zmienia wyłącznie charakter własności.

Jednakże nabycie nieruchomości w drodze działu spadku w części przekraczającej udział spadkowy (nawet wówczas, jeżeli nabycie to następuje nieodpłatnie czyli bez spłat i dopłat) stanowi nabycie w myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy.

Podkreślić należy, że powyższych ustaleń czyli ustalenia wartości udziału posiadanego przed działem spadku w nieruchomości oraz wartości nieruchomości posiadanej po podziale należy bezwzględnie dokonać w oparciu o obiektywne kryteria, czyli zgodnie z wyliczeniem dokonanym na podstawie cen rynkowych obowiązujących na danym obszarze w dniu dokonania działu spadku a nie według subiektywnego przekonania spadkobierców.

Aby stwierdzić, czy i ewentualnie jaką część udziału w nieruchomości Wnioskodawca nabył w drodze działu spadku należy porównać wartość jaką w momencie działu spadku miał udział Wnioskodawcy w całej masie spadkowej z wartością majątku jaki otrzymał Wnioskodawca w konsekwencji podziału.

Wnioskodawca wskazał, że w 2008 r. wartość całej masy spadkowej wynosiła 38.700 zł. Udział Wnioskodawcy w masie spadkowej wynosił 1/4. Wnioskodawca posiadał zatem udział o wartości 9.675 zł (38.700 zł x 1/4). Natomiast w wyniku działu spadku Wnioskodawca otrzymał majątek o wartości 25.320 zł.

W konsekwencji powyższych informacji należy stwierdzić, że w 2008 r. w wyniku działu spadku majątek Wnioskodawcy zwiększył się, gdyż Wnioskodawcy przysługiwał udział o wartości 9.675 zł a otrzymał majątek o wartości 25.320 zł. Nadwyżka w wysokości 15.645 zł (25.320 zł - 9.675 zł) wynikająca z porównania wartości majątku otrzymanego przez Wnioskodawcę w wyniku działu spadku z wartością udziału jaki przysługiwał mu w spadku odpowiadać będzie udziałowi jaki Wnioskodawca nabył w 2008 r. w drodze działu spadku. Nadwyżka ta stanowi 61,79% (15.645 zł × 100% / 25.320 zł), czyli tyle Wnioskodawca nabył w drodze działu spadku ponad udział posiadany przed tym podziałem.

Z powyższych obliczeń wynika zatem, że udziały w sprzedanej działce Wnioskodawca nabył w różnym czasie i w różny sposób, mianowicie:

* udział wynoszący 38,21% Wnioskodawca nabył w spadku w 2002 r.,

* udział wynoszący 61,79% Wnioskodawca nabył w 2008 r. w wyniku działu spadku.

Oznacza to, że 38,21% przychodu ze sprzedaży działki, czyli w części przypadającej na udział nabyty w 2002 r. w spadku nie będzie w ogóle podlegał opodatkowaniu z uwagi na fakt, że od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie spadku upłynął pięcioletni okres czasu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i tym samym sprzedaż tego udziału (w 2008 r. lub w 2011 r.) nie będzie stanowiła źródła przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast 61,79% przychodu ze sprzedaży (w 2008 r. lub w 2011 r.) działki, czyli w części przypadającej na udział nabyty w 2008 r. w wyniku działu spadku będzie podlegał opodatkowaniu, ponieważ od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie w drodze działu spadku nie upłynął pięcioletni okres czasu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Podsumowując, 61,79% przychodu uzyskanego ze sprzedaży działki podlega opodatkowaniu na podstawie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym na 31 grudnia 2008 r.

Stosownie bowiem do art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316 z późn. zm.) - do przychodu (dochodu) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) w okresie od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 31 grudnia 2008 r., stosuje się zasady określone w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r.

Zatem w myśl art. 30e ust. 1 i 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym na 31 grudnia 2008 r. - od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku i płatny jest w terminie złożenia zeznania za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

Podstawą obliczenia podatku - zgodnie z art. 30e ust. 2 ww. ustawy - jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Przy czym przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej (art. 19 ust. 1 ww. ustawy).

Za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c), nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn (art. 22 ust. 6d ustawy).

Wysokość tych nakładów, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e ww. ustawy).

Jednakże w omawianej sprawie istotne jest to, że sprzedana przez Wnioskodawcę działka stanowiła łąkę i miała powierzchnię 1,10 ha. Ponadto nabywcą działki był rolnik i jest ona nadal wykorzystywana rolniczo.

Zgodnie bowiem z przepis art. 21 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu na 31 grudnia 2008 r. - zwalnia od podatku dochodowego przychody uzyskane z tytułu sprzedaży całości lub części nieruchomości wchodzących w skład gospodarstwa rolnego. Zwolnienie to nie dotyczy jednak przychodu uzyskanego ze sprzedaży gruntów, które w związku z tą sprzedażą utraciły charakter rolny lub leśny.

Ilekroć w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych jest mowa o gospodarstwie rolnym oznacza to gospodarstwo rolne w rozumieniu przepisów ustawy o podatku rolnym (art. 2 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 1381 z późn. zm.) - za gospodarstwo rolne uważa się obszar gruntów, sklasyfikowanych w ewidencji gruntów i budynków jako użytki rolne lub jako grunty zadrzewione i zakrzewione na użytkach rolnych, z wyjątkiem gruntów zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej innej niż działalność rolnicza, o łącznej powierzchni przekraczającej 1 ha lub 1 ha przeliczeniowy, stanowiących własność lub znajdujących się w posiadaniu osoby fizycznej, osoby prawnej albo jednostki organizacyjnej, w tym spółki, nieposiadającej osobowości prawnej.

Uszczegóławiając jakiego rodzaju grunty wchodzą w skład gospodarstwa rolnego, a przez to decydując o zakresie zwolnienia od podatku dochodowego przychodu ze sprzedaży gruntów należy odnieść się do klasyfikacji zawartej w rozporządzeniu Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa z dnia 29 marca 2001 r. w sprawie ewidencji gruntów i budynków (Dz. U. Nr 38, poz. 454) oraz załącznika Nr 6 tego rozporządzenia. Stosownie do § 68 ust. 1 ww. rozporządzenia - do użytków rolnych zalicza się: grunty orne, sady, łąki trwałe, pastwiska trwałe, grunty rolne zabudowane, grunty pod stawami i rowy. Natomiast zgodnie z § 68 ust. 2 rozporządzenia - grunty leśne oraz zadrzewione i zakrzewione dzielą się na: lasy a także grunty zadrzewione i zakrzewione.

Podstawowym warunkiem uznania gruntów za gospodarstwo rolne jest ich powierzchnia określana jako norma obszarowa. Jeżeli łączna powierzchnia gruntów stanowiących własność lub znajdujących się w posiadaniu osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej, w tym spółki nieposiadającej osobowości prawnej, przekracza 1 ha lub 1 ha przeliczeniowy użytków rolnych lub gruntów zadrzewionych i zakrzewionych na użytkach rolnych, jest to gospodarstwo rolne w rozumieniu cytowanego wyżej art. 2 ustawy o podatku rolnym. W przypadku gdy grunt nie spełnia normy obszarowej, nie może być uznany za gospodarstwo rolne.

Z powyższych przepisów jednoznacznie wynika, że zwolnienie przychodów ze sprzedaży gruntów wchodzących w skład gospodarstwa rolnego od podatku dochodowego uwarunkowane jest następującymi przesłankami:

* grunty muszą być zakwalifikowane jako użytki rolne lub jako zadrzewione i zakrzewione na użytkach rolnych,

* w chwili sprzedaży muszą stanowić gospodarstwo rolne (tekst jedn.: będący własnością osoby fizycznej obszar gruntów o łącznej powierzchni co najmniej 1 ha) lub jego część składową,

* grunty nie mogą utracić wskutek sprzedaży rolnego charakteru.

Utrata charakteru rolnego gruntu następuje przez wyłączenie tych gruntów z produkcji rolnej polegające na faktycznym przekształceniu sposobu ich użytkowania łączącym się ze zmianą ich dotychczasowego przeznaczenia. Dla oceny czy dokonana transakcja skutkuje utratą charakteru rolnego gruntu decydujące znaczenie ma cel jego nabycia, faktyczny zamiar nabywcy co do przeznaczenia nieruchomości bądź inne okoliczności związane z daną transakcją. Faktyczne przekształcenie sposobu użytkowania gruntów może wynikać bezpośrednio z aktu notarialnego, z charakteru nabywcy lub innych okoliczności związanych z daną transakcją. Całokształt tych okoliczności może wskazywać na utratę charakteru rolnego nabywanego gruntu, nawet wówczas, gdy nieruchomość taka umiejscowiona jest w planie zagospodarowania przestrzennego jako nieruchomość położona na terenach upraw rolnych. Okoliczność czy dana nieruchomość w wyniku sprzedaży nie utraciła charakteru rolnego podlega weryfikacji przez urząd skarbowy w toku ewentualnego postępowania podatkowego. Zastosowanie zwolnienia z opodatkowania leży w interesie podatnika, więc to po jego stronie spoczywa obowiązek wykazania, że spełnia przesłanki do zwolnienia.

Zgodnie z tym co wskazał Wnioskodawca sprzedał on obszar gruntów, który samodzielnie może stanowić gospodarstwo rolne, ponieważ sprzedana działka stanowiła użytki rolne o powierzchni powyżej 1 ha. Ponadto działkę nabył rolnik i nadal jest ona wykorzystywana rolniczo. Oznacza to, że przychód ze sprzedaży ww. działki, przypadający na udział nabyty w 2008 r. będzie korzystał ze zwolnienia na podstawie art. 21 ust, 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Podsumowując, stanowiska Wnioskodawcy nie można uznać w całości za prawidłowe, ponieważ Wnioskodawca nie nabył całej działki w 2002 r. lecz w części w 2002 r. i w części w 2008 r.

Prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy wyłącznie w zakresie skutków podatkowych sprzedaży działki, w części odpowiadającej udziałowi nabytemu w 2002 r. w drodze spadku. Sprzedaż tego udziału w ogóle nie stanowiła źródła przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym, gdyż została dokonana (niezależnie czy w 2008 r., czy też w 2011 r.) po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie.

Natomiast stanowisko Wnioskodawcy w odniesieniu do skutków podatkowych sprzedaży (niezależnie czy w 2008 r., czy też w 2011 r.) tej części działki, którą Wnioskodawca nabył w 2008 r. w drodze działu spadku jest nieprawidłowe.

Przychód przypadający na udział nabyty w 2008 r. stanowi źródło przychodu podlegające opodatkowaniu, ponieważ od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jego nabycie w drodze działu spadku nie upłynął pięcioletni okres czasu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jednakże, skoro wskutek sprzedaży omawiana działka nie utraciła rolnego charakteru tzn. nabywca faktycznie wykorzystuje ją rolniczo, to przychód przypadający na udział nabyty w 2008 r. będzie korzystał ze zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 28 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) - w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie - w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.