IBPBII/2/415-1132/11/JG - Przychody z tytułu dzierżawy gruntu rolnego a obowiązek podatkowy.

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 16 stycznia 2012 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPBII/2/415-1132/11/JG Przychody z tytułu dzierżawy gruntu rolnego a obowiązek podatkowy.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pani stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 19 października 2011 r. (data wpływu do tut. Biura 21 października 2011 r.), uzupełnionego w dniu 4 stycznia 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku opodatkowania przychodów uzyskiwanych z tytułu dzierżawy gruntu rolnego - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 października 2011 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku opodatkowania przychodów uzyskiwanych z tytułu dzierżawy gruntu rolnego.

W związku z brakami formalnymi, pismem z dnia 22 grudnia 2011 r. Znak: IBPB II/2/415-1132/11/JG wezwano wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku. Uzupełnienia dokonano w dniu 4 stycznia 2012 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni jest właścicielem ziemi rolnej. Ziemia została oddana w dzierżawę spółdzielni rolniczej, od której wnioskodawczyni otrzymuje wynagrodzenie. Wnioskodawczyni podkreśliła, że spółdzielnia w swojej działalności według Krajowego Rejestru Sądowego prowadzi różne działalności nie tylko rolniczą. W uzupełnieniu wniosku wnioskodawczyni wskazała, że przedmiotem dzierżawy jest grunt rolny wchodzący w skład jej gospodarstwa rolnego. Nadto podała, że nie prowadzi żadnej działalności gospodarczej a umowa dzierżawy nie została zawarta z powodu prowadzonej działalności gospodarczej. Według jej wiedzy spółdzielnia uprawia na tej ziemi zboże.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wnioskodawczyni powinna zapłacić podatek dochodowy od wynagrodzenia otrzymanego z tytułu dzierżawy ziemi.

Zdaniem wnioskodawczyni, powinna ona zapłacić podatek dochodowy ponieważ spółdzielnia prowadzi nie tylko działalność rolniczą, ale też np. hodowlę drobiu i trzody, towarowy transport drogowy pojazdami uniwersalnymi.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów z działalności rolniczej, z wyjątkiem przychodów z działów specjalnych produkcji rolnej.

Działalnością rolniczą - zgodnie z definicją zawartą w art. 2 ust. 2 ww. ustawy - jest działalność polegająca na wytwarzaniu produktów roślinnych lub zwierzęcych w stanie nieprzetworzonym (naturalnym) z własnych upraw albo hodowli lub chowu, w tym również produkcja materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcja warzywnicza gruntowa, szklarniowa i pod folią, produkcja roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadownicza, hodowla i produkcja materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcja zwierzęca typu przemysłowo-fermowego oraz hodowla ryb, a także działalność, w której minimalne okresy przetrzymywania zakupionych zwierząt i roślin, w trakcie których następuje ich biologiczny wzrost, wynoszą co najmniej:

1.

miesiąc - w przypadku roślin,

2.

16 dni - w przypadku wysokointensywnego tuczu specjalizowanego gęsi lub kaczek,

3.

6 tygodni - w przypadku pozostałego drobiu rzeźnego,

4.

2 miesiące - w przypadku pozostałych zwierząt

- licząc od dnia nabycia.

Z powyższego przepisu wynika, że ustawodawca dla celów podatku dochodowego precyzuje wyraźnie, co należy rozumieć przez działalność rolniczą, a wyliczenie dokonane w tym przepisie ma charakter wyczerpujący. Zgodnie z przedstawioną wyżej definicją działalności rolniczej, podstawową jej cechą jest uzyskiwanie produktów w stanie nieprzetworzonym, pochodzących z uprawy (produkty roślinne), chowu lub hodowli (produkty zwierzęce). Wszelkie inne przychody pośrednio związane z działalnością rolniczą, czy też powstające przy okazji prowadzenia działalności rolniczej - nie stanowią przychodów z tej działalności.

Stosownie do przepisu art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłami przychodów są najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Brzmienie tego przepisu wskazuje, iż jeśli przedmiotem dzierżawy lub poddzierżawy jest gospodarstwo rolne lub jego składniki, które wykorzystane będą przez dzierżawcę na cele rolnicze (i składniki te nie będą stanowiły majątku związanego z działalnością gospodarczą), to przychody uzyskane z tego tytułu nie stanowią przychodów ze źródła określonego wyżej wymienionym przepisem, a jako nie wymienione w pozostałych źródłach przychodów, o których mowa w art. 10 ust. 1 ww. ustawy, nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera dla własnych potrzeb definicji pojęcia "gospodarstwa rolnego", lecz odsyła w tym zakresie poprzez postanowienia art. 2 ust. 4 do definicji gospodarstwa rolnego zawartej w ustawie o podatku rolnym.

I tak, zgodnie z treścią art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (tekst jedn. Dz. U. z 2006 r. Nr 136, poz. 969 z późn. zm.), za gospodarstwo rolne uważa się obszar gruntów, o których mowa w art. 1, o łącznej powierzchni przekraczającej 1 ha lub 1 ha przeliczeniowy, stanowiących własność lub znajdujących się w posiadaniu osoby fizycznej, osoby prawnej albo jednostki organizacyjnej, w tym spółki, nieposiadającej osobowości prawnej.

Tak więc, aby przychód z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz innych umów o podobnym charakterze nie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych to przedmiotem najmu, dzierżawy (czy też innych umów wymienionych w cyt. art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) muszą być działy specjalne produkcji rolnej albo gospodarstwo rolne lub jego składniki i przedmiot ten musi być w wyniku zawartej umowy wykorzystywany na cele rolnicze.

Przy czym, podkreślić należy, iż nie każde grunty, które podlegają opodatkowaniu podatkiem rolnym (potocznie zwanym podatkiem gruntowym) wchodzą w skład gospodarstwa rolnego. Zgodnie bowiem z uregulowaniami zawartymi w art. 1 powołanej ustawy o podatku rolnym opodatkowaniu podatkiem rolnym podlegają grunty sklasyfikowane w ewidencji gruntów i budynków jako użytki rolne lub jako grunty zadrzewione i zakrzewione na użytkach rolnych,z wyjątkiem gruntów zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej innej niż działalność rolnicza. Aby takie grunty stanowiły gospodarstwo rolne muszą zostać spełnione wymogi postanowień powołanego już art. 2 ust. 1 ustawy o podatku rolnym, tzn. musi to być obszar gruntów o łącznej powierzchni przekraczającej 1 ha lub 1 ha przeliczeniowy.

Z analizy stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że przedmiotem dzierżawy są grunty rolne wchodzące w skład gospodarstwa rolnego wnioskodawczyni. W związku z dzierżawą wnioskodawczyni otrzymuje od dzierżawcy (Spółdzielni Rolniczej) wynagrodzenie. Dzierżawca według wiedzy wnioskodawczyni na wydzierżawionym gruncie uprawia zboże.

Analizując powyższe uregulowania prawne w oparciu o przedstawiony we wniosku stan faktyczny w kontekście pytania ujętego we wniosku stwierdzić należy, że dla uznania za źródło przychodów dzierżawy gospodarstwa rolnego lub jego składników najistotniejsze znaczenie ma okoliczność na jakie cele jest wydzierżawiane gospodarstwo rolne lub jego składniki a nie fakt jakiego rodzaju dzierżawca (spółdzielnia) prowadzi przedmiot działalności. Dzierżawa gruntów rolnych stanowiących gospodarstwo rolne lub jego składniki na cele rolnicze nie jest źródłem przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym. W przedmiotowej sprawie zgodnie z informacją podaną w opisie uzupełnienia wniosku przedmiotem dzierżawy są grunty rolne wchodzące w skład gospodarstwa rolnego wnioskodawczyni. Zatem o ile istotnie grunty te wydzierżawiane są na cele rolnicze (uprawa zbóż) - wówczas wynagrodzenie otrzymane przez wnioskodawczynię nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, dlatego też w takim przypadku wnioskodawczyni nie będzie zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się

(w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl