IBPBII/2/415-1125/13/NG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 8 listopada 2013 r. (data otrzymania 15 listopada 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży w 2008 r. udziałów w trzech nieruchomościach - jest nieprawidłowe.

W dniu 15 listopada 2013 r. otrzymano ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży w 2008 r. udziałów w trzech nieruchomościach.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Od 1986 r. rodzice Wnioskodawcy są właścicielami działki nr 1073/1 o powierzchni 17 a, we wspólności ustawowej. W dniu 15 stycznia 2000 r. została zawarta umowa zakupu i jednocześnie darowizny w formie aktu notarialnego, w której to umowie rodzice Wnioskodawcy nabyli na własność działkę nr 1073/2 o powierzchni 16 a z majątku wspólnego. Zakupioną działkę w tym samym dniu rodzice podarowali Wnioskodawcy w całości (działka nr 1073/2 o powierzchni 16 a).

W dniu 15 stycznia 2008 r. została sporządzona umowa wzajemnej darowizny powyższych działek (akt notarialny). Rodzice podarowali Wnioskodawcy udział wynoszący #189; części działki nr 1073/1 o powierzchni 17 a (nabytej przez nich w 1986 r.), natomiast Wnioskodawca podarował rodzicom udział wynoszący #189; części swojej działki nr 1073/2 o powierzchni 16 a (nabytej na podstawie umowy darowizny w 2000 r.). W wyniku powyższej umowy wysokość udziałów obu stron była jednakowa, tj. rodzice Wnioskodawcy nabyli #189; części i Wnioskodawca również #189; części, gdyż darowizna była wzajemna i nie doszło do powiększenia majątku żadnej ze stron (tak jak to ma miejsce w wyniku każdego nabycia).

W lutym 2008 r. została wydana decyzja przez burmistrza gminy zatwierdzająca włączenie działki nr 1073/1 do działki 1073/2, co stanowi łączną powierzchnię 33a, stanowiącą własność rodziców Wnioskodawcy w #189; części oraz Wnioskodawcy w #189; części. Tak połączone działki, których Wnioskodawca oraz jego rodzice są współwłaścicielami zostały podzielone na 5 działek, jednak udział rodziców Wnioskodawcy wynosi dalej #189; w całości, jak również udział Wnioskodawcy stanowi #189; w całości.

W tym samym roku zostały sprzedane przez Wnioskodawcę i jego rodziców udziały w prawie własności 3 działek na rzecz spółki z o.o. na podstawie aktu notarialnego z 7 października 2008 r.

Pozostały jeszcze 2 działki, których właścicielami są Wnioskodawca i jego rodzice w udziałach #189; całości tak jak wcześniej.

Wnioskodawca dodał, że właściwy urząd skarbowy wezwał go do złożenia korekty zeznania za 2008 r. i zapłaty podatku dochodowego w wysokości 19%, powołując się na przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c).

Wnioskodawca ma wątpliwości, gdyż pojawiają się odmienne interpretacje dotyczące jego sytuacji.

W związku z powyższym stanem faktycznym zadano następujące pytanie:

Czy w opisanej sytuacji jako datę nabycia (podziału) nieruchomości (działek) do celów podatkowych należy przyjąć 2008 r. i rozliczać przychód ze sprzedaży części z nich opodatkowanej 19% podatkiem, czy przyjąć rok nabycia 2000 i nie naliczać podatku ze zbycia nieruchomości.

Zdaniem Wnioskodawcy, za datę nabycia nieruchomości do celów podatkowych należy przyjąć 2000 r., gdyż wtedy na podstawie aktu notarialnego została zawarta umowa sprzedaży i została nabyta własność działki przez rodziców Wnioskodawcy, którzy w tej umowie nabytą nieruchomość przekazali Wnioskodawcy w formie darowizny (majątek Wnioskodawcy uległ powiększeniu).

Wnioskodawca uważa, że okres 5 lat od momentu nabycia udziału w działkach minął w 2005 r., dlatego sprzedaż działek w 2008 r. nie powinna być opodatkowana 19% podatkiem dochodowym.

W 2008 r. Wnioskodawca oraz jego rodzice dokonali faktycznie zamiany własności poprzez akt darowizny, jednakże bez efektu jaki towarzyszy każdemu nabyciu - rozumianemu szeroko - czyli powiększenia majątku stron.

Z tego względu akt ten nie może być traktowany jako nabycie pomimo literalnego jego nazwania "darowizną", gdyż majątek żadnej ze stron nie powiększył się, a udziały we własności pozostały nie zmienione.

Następnie dokonano podziału nabytych wcześniej działek - w wyniku podziału dwóch większych działek powstało pięć mniejszych w celu łatwiejszej ich odsprzedaży, przy czym taki podział nie spowodował zmiany właściciela wydzielonych działek, nie nastąpiło również w tym wypadku żadne przysporzenie majątkowe.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy podatku dochodowym od osób fizycznych - opodatkowaniu podlega m.in. odpłatne zbycie nieruchomości oraz udziału w nieruchomości, jeżeli zostało dokonane przed upływem 5 lat licząc od końca roku, w którym nastąpiło nabycie.

W opinii Wnioskodawcy, z powyższych regulacji wynika zatem, że w przypadku zbycia nieruchomości decydujące znaczenie ma data nabycia tej nieruchomości i forma prawna jej nabycia, czyli ustawodawca powiązał powstanie przychodu podatkowego z tytułu sprzedaży nieruchomości z momentem jej nabycia, który należy utożsamiać z chwilą przeniesienia własności w rozumieniu cywilnoprawnym.

Jednakże według Wnioskodawcy, w jego konkretnej sytuacji nie można wzajemnego przeniesienia własności utożsamiać z nabyciem, gdyż takie rozumienie jego sytuacji spowodowałoby, że pomimo braku ewidentnego skutku nabycia, jakim jest powiększenie majątku Wnioskodawca wraz z małżonkiem musieliby ponieść wszelkie konsekwencje podatkowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) - źródłem przychodu jest, z zastrzeżeniem ust. 2, odpłatne zbycie m.in.:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonujących zamiany.

Przepis cytowanego art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych formułuje generalną zasadę, że nie płaci się podatku dochodowego, jeśli od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości upłynęło 5 lat. W związku z tym, jeśli od końca roku, w którym miało miejsce nabycie nieruchomości do dnia sprzedaży upłynęło 5 lat, sprzedaż nie podlega w ogóle opodatkowaniu.

Oznacza to, że w przypadku sprzedaży nieruchomości decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu przychodu ma moment jej nabycia.

Użyty w art. 10 ust. 1 pkt 8 termin "nabycie" oznacza każde przeniesienie na nabywcę własności rzeczy w ramach spadku, innej jednostronnej czynności, na podstawie aktu prawnego, umowy sprzedaży, zamiany, darowizny lub innej umowy zobowiązującej do przeniesienia własności rzeczy oznaczonej co do tożsamości. Tak więc jednym ze sposobów nabycia nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości jest nabycie w drodze umowy darowizny. Przez pojęcie "nabycie" należy bowiem rozumieć nie tylko zakup, ale również każdą inną czynność prawną, w wyniku której dochodzi do przeniesienia prawa własności.

Z opisanego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w 1986 r. rodzice Wnioskodawcy nabyli działkę nr 1073/1. Następnie w 2000 r. dokonali umowy zakupu i darowizny, na podstawie której nabyli na własność działkę nr 1073/2 i w tym samym dniu tę właśnie działkę podarowali Wnioskodawcy. W dniu 15 stycznia 2008 r. została sporządzona umowa wzajemnej darowizny, na mocy której rodzice Wnioskodawcy podarowali mu udział #189; w działce nr 1073/1, a Wnioskodawca podarował swoim rodzicom udział #189; w działce nr 1073/2.

Zgodnie z przepisem art. 888 § 1 ustawy - Kodeks cywilny z 23 kwietnia 1964 r. (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) - przez pojęcie darowizny rozumieć należy typ umowy nazwanej, w której darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.

W świetle przywołanych wyżej przepisów należy stwierdzić, że wynikiem umowy darowizny nieruchomości (udziału w nieruchomości) jest nabycie na własność tej nieruchomości (udziału w nieruchomości) przez obdarowanego. Tym samym w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości nabytej uprzednio w drodze darowizny, datą, od której należy liczyć okres pięcioletni, o którym mowa w ww. art. 10 ust. 1 pkt 8 jest rok, w którym dokonano darowizny nieruchomości (udziału w nieruchomości).

Oznacza to, że sprzedaż nieruchomości stanowi zawsze źródło przychodu podlegające opodatkowaniu, gdy ma miejsce przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie, w tym również nabycie w drodze darowizny.

Otrzymanie darowizny przez osobę, która ją przyjmuje skutkuje przeniesieniem prawa własności do przedmiotu darowizny a więc jest formą nowego nabycia. Natomiast zbycie nieruchomości (udziału w nieruchomości) otrzymanej w takiej formie powoduje powstanie obowiązku podatkowego, jeżeli ma miejsce przed upływem określonego przepisem czasu.

Skoro Wnioskodawca nabył w 2008 r. udział w nieruchomości, której przed dokonaniem darowizny właścicielem nie był, gdyż wyłącznymi współwłaścicielami byli jego rodzice, to jest to nabycie przez niego tego udziału w nieruchomości, który uprzednio należał do kogoś innego (rodziców).

Oczywiste jest zatem, że darowizna jest przerwaniem ciągłości pierwotnego posiadania, gdyż nowy właściciel nabył w drodze darowizny coś, do czego prawa własności wcześniej nie miał, bo należało do innej osoby.

W tym miejscu należy wspomnieć, że we własnym stanowisku Wnioskodawca podnosi, że w 2008 r. faktycznie dokonano zamiany, pomimo nazwania aktu notarialnego "darowizną". Z tej zaś okoliczności Wnioskodawca wywodzi, że zamiana nie może być traktowana jak nabycie, gdyż nie powiększył się majątek żadnej ze stron. Powyższa argumentacja Wnioskodawcy w całej rozciągłości jest nieprawidłowa.

W pierwszej kolejności należy wyjaśnić, że Organ wydający interpretację prawa podatkowego nie jest uprawniony do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które wskazałoby, jakiego rodzaju umowę w świetle prawa tak naprawdę podpisał Wnioskodawca. Zgodnie bowiem z zasadą dochodzenia do prawdy materialnej wszelkie niezbędne działania w celu dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego oraz załatwienia sprawy organy podatkowe podejmują w toku postępowania podatkowego. Podstawowym narzędziem realizacji tej zasady jest postępowanie dowodowe, które nie jest prowadzone w ramach postępowania w sprawie wydania interpretacji indywidualnej. Oznacza to, że Organ orzeka w oparciu o przedstawiony stan faktyczny, nie podważa go i nie modyfikuje. W rezultacie nie jest możliwe aby Organ zmienił w interpretacji indywidualnej rodzaj umowy, który zawały ze sobą strony.

Dokument w postaci aktu notarialnego wskazuje, że została zawarta umowa darowizny, podlegająca podatkowi od spadków i darowizn. W postępowaniu o wydanie interpretacji indywidualnej nie ma możliwości aby zakwestionować dowód z dokumentu i stwierdzić, że strony w rzeczywistości zawarły umowę zamiany. Pamiętać również należy, że umowa zamiany podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych i w przypadku zawarcia takiej umowy to taki podatek powinien być odprowadzony przy jej podpisaniu.

Niezależnie od powyższego wyjaśnienia za błędne trzeba uznać skutki, które wiąże z zamianą Wnioskodawca. Zgodnie bowiem z treścią art. 603 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) - przez umowę zamiany każda ze stron zobowiązuje się przenieść na drugą stronę własność rzeczy w zamian za zobowiązanie się do przeniesienia własności innej rzeczy. Przepis art. 604 Kodeksu cywilnego stanowi, że do zamiany stosuje się odpowiednio przepisy o sprzedaży, tj. art. 155 § 1 Kodeksu, zgodnie z którym umowa zamiany rzeczy co do tożsamości oznaczonej przenosi własność na nabywcę.

W świetle przywołanych wyżej przepisów należy stwierdzić, że rezultatem umowy zamiany nieruchomości jest z jednej strony zbycie nieruchomości a z drugiej nabycie na własność innej nieruchomości. Tym samym w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości nabytej uprzednio w drodze zamiany, datą, od której należy liczyć okres pięcioletni, o którym mowa w ww. art. 10 ust. 1 pkt 8 jest rok, w którym dokonano zamiany nieruchomości.

Oznacza to, że sprzedaż nieruchomości stanowi zawsze źródło przychodu podlegające opodatkowaniu, gdy ma miejsce przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie, w tym również nabycie w drodze zamiany.

Nieprawdą jest przekonanie Wnioskodawcy, że zamiana nie przerywa okresu, o jakim mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych umożliwiającego brak opodatkowania. Z samego bowiem przepisu art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy wynika w sposób, który nie pozostawia żadnych wątpliwości, że zamiana jest umową wywołującą skutek podatkowy. Przepis ten stanowi, że zamiana u obu stron umowy powoduje powstanie obowiązku podatkowego, jeżeli ma miejsce przed upływem określonego tym przepisem czasu. Skoro oczywiste jest, że zamiana to rodzaj odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy, to oczywiste jest również, że zamiana to sposób odpłatnego nabycia, o którym mowa w tym przepisie. Dla obu stron umowy zamiany oznacza ona z jednej strony zbycie nieruchomości (jej części lub udziału w niej) z drugiej zaś strony oznacza nabycie nieruchomości (jej części lub udziału w niej), którą zamieniający otrzymuje w zamian za to co sam utracił na rzecz drugiej strony umowy. W przepisach nie istnieje żaden wyjątek, który wyłączałby opisany skutek z uwagi na zachowanie takiego samego areału nieruchomości sprzed zamiany i po niej. Oddanie części swojej pierwotnej nieruchomości (lub udziału w niej) w drodze zamiany oznacza zbycie tej części (tego udziału), natomiast uzyskanie w zamian części nieruchomości (lub udziału), która uprzednio należała do kogoś innego - oznacza nabycie tej części (lub udziału).

Oczywiste jest zatem, że zamiana dokładnie tak samo jak i darowizna jest formą nabycia, gdyż właściciel nabywa w drodze umowy coś, do czego prawa własności wcześniej nie miał, bo należało do innej osoby.

Taka też sytuacja miała miejsce w rozpatrywanej sprawie. Wnioskodawca w 2008 r. na podstawie umowy darowizny nabył udział #189; w działce 1073/1. Wnioskodawca aż do dnia zawarcia umowy nie miał prawa własności do tej działki, gdyż należała ona wyłącznie do jego rodziców. Właścicielem udziału #189; Wnioskodawca został dopiero od momentu zawarcia z rodzicami umowy darowizny czyli od 15 stycznia 2008 r. Faktu tego nie zmienia okoliczność podarowania rodzicom udziału #189; w innej działce - nr 1073/2. Tak jak Wnioskodawca w styczniu 2008 r. utracił prawo własności do udziału #189; w działce 1073/2, tak w tym dniu nabył prawo własności do udziału #189; w działce 1073/1. Bez znaczenia pozostaje przy tym czy miało to miejsce na podstawie umowy darowizny, czy jak usiłuje przekonywać Wnioskodawca - umowy zamiany. Zarówno darowizna jak i zamiana są bowiem formą nabycia własności przez jedną stronę umowy i utraty tej własności przez drugą.

Nieprawdą jest twierdzenie Wnioskodawcy, że w wyniku umowy wzajemnej darowizny wysokość udziałów obu stron była jednakowa, gdyż darowizna była wzajemna i nie doszło do powiększenia majątku żadnej ze stron tak, jak to ma miejsce w wyniku każdego nabycia.

Wyjaśnić bowiem należy, że o nowym nabyciu nieruchomości nie decyduje przyrost w ogólnym majątku podatnika, ale nabycie nowego prawa własności do danej nieruchomości. A do takiego nabycia bez wątpienia doszło. Na pytanie czy w 2008 r. Wnioskodawca nabył udział #189; w działce 1073/1 nie da się bowiem odpowiedzieć inaczej niż twierdząco. Przed datą zawarcia umowy darowizny 15 stycznia 2008 r. Wnioskodawca prawa własności do tej działki nie miał, a więc nie ma żadnych wątpliwości, że nabył je w dniu 15 stycznia 2008 r. To że w tym samym dniu utracił prawo własności do udziału #189; w działce 1073/2 w niczym nie wpływa na fakt, że udział w działce 1073/1 nabył od rodziców również dopiero w tej dacie.

Przywołane przez Wnioskodawcę okoliczności, dotyczące podpisania umowy wzajemnej darowizny, pozostają bez wpływu na powstanie obowiązku podatkowego w związku ze zbyciem w 2008 r. nieruchomości. Obowiązek podatkowy powstał w związku ze sprzedażą nieruchomości niezależnie od tego czy w rzeczywistości wolą stron było podpisanie umowy wzajemnej darowizny, czy też umowy zamiany udziałów w nieruchomościach. Organ w interpretacji indywidualnej nie może podważać treści dokumentów ani prowadzić postępowania wyjaśniającego i dowodowego. Może przyjąć wyłącznie te okoliczności, które z dokumentów wynikają. Z nich zaś wynikało, że 15 stycznia 2008 r. strony zawarły umowę darowizny. Organ nie ma uprawnień aby ustalać okoliczności zawarcia umowy i rzeczywistą wolę stron a już na pewno nie może zmieniać charakteru tej umowy. Z okoliczności nie wynika zresztą, że strony płaciły podatek od czynności cywilnoprawnych aby Wnioskodawca mógł w ogóle mówić o zamianie. Niezależnie jednak od tego umowa, którą Wnioskodawca zawarł 15 stycznia 2008 r. oznaczała bezwzględnie nabycie przez niego udziału #189; w działce 1073/1 należącej do rodziców Wnioskodawcy. I tylko w tym zakresie stanowisko Wnioskodawcy oceniał Organ.

W wyniku wzajemnej darowizny Wnioskodawca nabył więc udział #189; w nowej nieruchomości (działce nr 1073/1), którego przed dokonaniem ww. czynności nie był właścicielem. Zatem fakt, że Wnioskodawca wraz z rodzicami sprzedali w 2008 r. działki, które powstały w części z działki, w której udział nabył w 2000 r., a w części z działki, w której udział nabył w 2008 r. w darowiźnie ma istotne znaczenie, gdyż przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych uzależniają skutki podatkowe sprzedaży nieruchomości od daty ich nabycia. Obojętne podatkowo pozostanie jedynie połączenie działek a potem ich podział na mniejsze, gdyż sposób nabycia udziałów w tych działkach oraz wielkość udziałów pozostała bez zmian. Bez wątpienia każda z działek została nabyta w dwóch datach, tj. w 2000 r. w drodze darowizny oraz w 2008 r. także w drodze darowizny. Przychód uzyskany ze sprzedaży tej części każdej z działek jaka przypada proporcjonalnie na udział nabyty w 2000 r. nie będzie w ogóle podlegał opodatkowaniu z uwagi na fakt, że od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie upłynął pięcioletni okres czasu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast źródłem przychodu podlegającym opodatkowaniu będzie przychód przypadający proporcjonalnie na tę część, która nabyta została w 2008 r. od innego właściciela (rodziców Wnioskodawcy), ponieważ od końca roku, w którym miało miejsce nabycie w drodze darowizny do dnia sprzedaży nie upłynął 5-letni okres, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przy sprzedaży zastosowanie znajdą przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r.

Zgodnie bowiem z art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316 z późn. zm.) - do przychodu (dochodu) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) w okresie od 1 stycznia 2007 r. do 31 grudnia 2008 r., stosuje się zasady określone w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r.

W myśl art. 30e ust. 1 i 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w ww. brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r. - od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c), podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku i jest płatny w terminie złożenia zeznania za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

Podstawą obliczenia podatku zgodnie z art. 30e ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Zgodnie z art. 19 ust. 1 ww. ustawy - przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej.

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia (sprzedaży) nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja sprzedaży mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością). Pomiędzy tymi wydatkami a dokonanym odpłatnym zbyciem musi istnieć związek przyczynowo - skutkowy.

Zauważyć jednak należy, że jeśli Wnioskodawca poniósł takie koszty, to odliczyć mógł jedynie taką ich część, która przypada proporcjonalnie na udział #189; w działkach nabyty w 2008 r. w drodze wzajemnej darowizny, bo tylko przychód z odpłatnego zbycia tego udziału w nieruchomościach przypadający na te działki stanowi źródło przychodu. To oznacza, że Wnioskodawca nie odliczy od przychodu podlegającego opodatkowaniu kosztów przypadających proporcjonalnie na udział #189; w działkach nabyty w 2000 r., gdyż jego zbycie nie stanowi w ogóle źródła przychodu (a skoro tak, to nie może generować także kosztów).

Stosownie do art. 22 ust. 6d ww. ustawy - za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c), nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Ponadto, zgodnie z art. 22 ust. 6e ww. ustawy - wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6d, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

Jak wynika z powyższych przepisów, podstawą obliczenia podatku jest dochód, stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości określonym zgodnie z art. 19 ustawy (tekst jedn.: wartością wyrażoną w cenie określonej w umowie sprzedaży, pomniejszoną o koszty odpłatnego zbycia), a kosztami uzyskania przychodu ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tak obliczony dochód będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 30e ust. 4 i 5 ww. ustawy - podatek z odpłatnego zbycia nieruchomości jest płatny w terminie złożenia zeznania, o którym mowa w art. 45, za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, czyli w przypadku Wnioskodawcy był on zobowiązany wykazać podatek ze sprzedaży udziału w nieruchomościach w zeznaniu PIT-36 za 2008 r. w terminie do 30 kwietnia 2009 r. i również w tym terminie uiścić podatek z tytułu osiągniętego dochodu ze sprzedaży nieruchomości.

Podsumowując, w niniejszej sprawie Wnioskodawca sprzedając działki sprzedał część przypadającą proporcjonalnie na udział #189; nabyty w 2000 r. oraz drugą część przypadającą proporcjonalnie na udział #189; nabyty przez Wnioskodawcę w 2008 r. od rodziców w drodze zawarcia umowy wzajemnej darowizny. W związku z tym przychód ze sprzedaży przypadający proporcjonalnie na udział #189; nabyty w nieruchomościach w 2000 r. nie będzie w ogóle podlegał opodatkowaniu z uwagi na fakt, że od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie upłynął pięcioletni okres czasu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Natomiast przychód przypadający proporcjonalnie na udział #189; w działkach nabyty w wyniku wzajemnej darowizny w 2008 r. podlega opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 30e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ sprzedaż tej części udziału w działkach nastąpiła przed upływem 5 lat licząc od końca roku, w którym nastąpiło nabycie.

Podatek z tytułu odpłatnego zbycia części nieruchomości jaka przypada proporcjonalnie na udział #189; nabyty w 2008 r. należało wykazać w zeznaniu podatkowym PIT-36, składanym do końca kwietnia roku następującego po roku podatkowym, w którym nastąpiło odpłatne zbycie nieruchomości (3 działek). W związku z powyższym wyjaśnieniem Wnioskodawca zobowiązany był złożyć zeznanie PIT-36 za 2008 r., które składa się w przypadku zbycia nieruchomości nabytych w okresie od 1 stycznia 2007 r. do 31 grudnia 2008 r. oraz wykazać przychód ze sprzedaży tej części sprzedanych działek jaka przypada proporcjonalnie na udział #189; nabyty w 2008 r.

Zgodnie z powyższymi argumentami stanowisko Wnioskodawcy uznaje się za nieprawidłowe.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) - w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie - w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.