IBPBII/2/415-1066/12/JG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pani stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 2 sierpnia 2012 r. (data wpływu do tut. Biura 6 sierpnia 2012 r.), uzupełnionym w dniu 4 października 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości - jest nieprawidłowe.

W dniu 6 sierpnia 2012 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości.

W związku z brakami formalnymi, pismem z dnia 27 września 2012 r. Znak: IBPB II/2/415-1066/12/JG wezwano wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku. Uzupełnienia dokonano w dniu 4 października 2012 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Właścicielami działki nr 21 od 1948 r. była wnioskodawczyni oraz jej brat. W ww. działce wnioskodawczyni oraz jej brat posiadali każdy po #189; udziału. W 1977 r. przed Starostwem Powiatowym obydwoje złożyli oświadczenie, że są właścicielami owej nieruchomości. Działka ta miała powierzchnię 1,14 ha i oboje byli jej współwłaścicielami. Po śmierci brata wnioskodawczyni w 2007 r. dziedziczyły po nim 4 siostry wraz z wnioskodawczynią, gdyż była to jego najbliższa rodzina. Wnioskodawczyni po śmierci brata nabyła #188; udziału z #189; części działki nr 21 należącej do jej zmarłego brata.

Sąd Rejonowy wydał postanowienie z dnia 26 listopada 2010 r., o częściowy dział spadku i zniesienie współwłasności, w którym stwierdzono, że:

na podstawie mapy z projektem podziału nieruchomości z dnia 17 maja 2010 r.

bez spłat i opłat pomiędzy stronami.

Powyższe postanowienie uprawomocniło się dnia 18 grudnia 2010 r.

Wnioskodawczyni w dniu 20 lipca 2012 r. za pośrednictwem swojego pełnomocnika sprzedała nieruchomość składająca się z zabudowanej działki nr 21/1 o pow. 1843 m^2, oraz udział we współwłasności niezabudowanej działki 21/2 o pow.1353 m^2,wynoszący 1/32 części za kwotę 100.000,00 zł.

Wartość rynkowa działki nr 21/1 o pow. 0,1843 ha na dzień zniesienia współwłasności wynosiła około 80.000 zł, działki nr 21/2 o pow. 0,1353 ha wynosiła około 38.000 zł (droga dojazdowa do działki nr 21/3) a działki nr 21/3 o pow. 0,8033 ha wynosiła około 140.000 zł. Zniesienie współwłasności nastąpiło bez spłat i dopłat.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy podatek dochodowy w wysokości 19% od sprzedaży nieruchomości - działki nr 21/1 i 1/32 części działki 21/2 należy opłacić, czy ta sprzedaż jest zwolniona z podatku.

Zdaniem wnioskodawczyni, jako współwłaścicielka działki nr 21 posiadała ją od 1948 r. Jej część ww. działki to połowa z 1,1229 ha czyli 0,5615 ha. Powierzchnia sprzedanej działki wynosi: działka 21/1 to 0,1843 ha a część działki 21/2 to 1/32 z powierzchni 0,1353 ha czyli 0,0042 ha. Po zsumowaniu obu powierzchni całość sprzedanej ziemi to 0,1885 ha Ta wartość jak podkreśliła wnioskodawczyni mieści się w jej majątku osobistym, nie przekracza 0,5615 ha, który od 1948 r. należał do niej. Pobranie podatku od sprzedaży działki, która od 64 lat należała do wnioskodawczyni jako współwłaścicielki byłoby bardzo niesprawiedliwe w świetle zaistniałych faktów. Tym bardziej, że wnioskodawczyni jako osoba samotna, sprzedała nieruchomość oznaczoną jako działka 21/1 aby móc utrzymać się w Domu Pomocy Społecznej. Pobyt miesięczny w ośrodku kosztuje ok. 2.400 zł a jej skromna emerytura wynosi zaledwie 800 zł. Ewentualna kwota podatku to 19.000 zł. Jest to kwota bardzo duża dla osoby samotnej, która musi sama się utrzymać.

W związku z tym wnioskuje o stwierdzenie braku obowiązku opłaty podatku dochodowego od osób fizycznych za sprzedaż nieruchomości 21/1 w całości oraz nieruchomości 21/2 w części 1/32.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z przepisem art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a - c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) podlegającym opodatkowaniu źródłem przychodu jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2 m.in.:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych formułuje generalną zasadę, iż sprzedaż nieruchomości lub praw przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości lub praw nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym miało miejsce nabycie - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a przychód uzyskany ze sprzedaży w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Przepisy prawa w sposób jednoznaczny określają moment i podstawę nabycia nieruchomości (udziałów w nieruchomości). Przy czym pod pojęciem "nabycie" rozumieć należy nie tylko zakup, ale również każdą inną czynność prawną lub zdarzenie, w wyniku których dochodzi do przeniesienia prawa własności np. zamianę, darowiznę, dziedziczenie.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż wnioskodawczyni od 1948 r. była wraz z bratem współwłaścicielką działki nr 21 o pow. 1,14 ha w udziale wynoszącym po #189; każdy. W 2007 r. zmarł brat wnioskodawczyni, po którym wnioskodawczyni nabyła udział #188; z udziału #189;, który w działce nr 21 należał do brata.

I tak zgodnie z art. 922 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) spadek to prawa i obowiązki zmarłego wynikające ze stosunków cywilnoprawnych, które z chwilą jego śmierci przechodzą na następców prawnych. Stosownie do art. 924 i 925 ww. ustawy spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku, natomiast otwarcie spadku następuje z chwilą śmierci spadkodawcy. Oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku potwierdza jedynie prawo spadkobierców do tego spadku od momentu jego otwarcia. Tak więc dniem nabycia spadku po bracie przez wnioskodawczynię i pozostałych spadkobierców jest data śmierci spadkodawcy.

Powyższe oznacza, że po śmierci brata działka nr 21 miała czterech współwłaścicieli: wnioskodawczynię posiadającą udział #189; oraz #188; z #189; (1/2 + 1/8 = 5/8) oraz jej trzy siostry, z których każda dziedziczyła po bracie udział 1/8 w działce nr 21 (1/4 x #189; = 1/8).

Następnie w 2010 r. miał miejsce częściowy dział spadku i zniesienie współwłasności polegające najpierw na dokonaniu podziału działki nr 21 na trzy działki tj. działkę nr 21/1 o pow. 0,1843 ha, działkę nr 21/2 o pow. 0,1353 ha i działkę nr 21/3 o pow. 08033 ha. W tym miejscu należy wyjaśnić, że samo dokonanie podziału geodezyjnego jednej nieruchomości na trzy mniejsze, bez działu spadku i zniesienia współwłasności, w niczym nie zmieniłoby proporcji udziałów w trzech działkach. Innymi słowy, gdyby sąd nie dokonał działu spadku i zniesienia współwłasności, to wnioskodawczyni posiadałaby udział 5/8, czyli taki jaki miała w działce nr 21, w każdej z trzech działek tj. 21/1, 21/2 i 21/3. Przy czym oczywistym jest, że udział #189; zawsze byłby nabyty przez wnioskodawczynię w 1948 r. a udział 1/8 w 2007 r. w spadku po bracie. Tymczasem po dokonaniu podziału działki nr 21 na trzy mniejsze, sąd rozdysponował działkami dokonując działu spadku i zniesienia współwłasności w ten sposób, że wnioskodawczyni otrzymała na wyłączną własność działkę nr 21/1 o pow. 0,1843 ha, stała się współwłaścicielką działki nr 21/2 o pow. 0,1353 ha w udziale 20/32 oraz działki nr 21/3 o pow. 0,8033 ha w udziale 4/16. Wartość rynkowa działki nr 21/1 o pow. 0,1843 ha na dzień zniesienia współwłasności wynosiła około 80.000 zł, działki nr 21/2 o pow. 0,1353 ha wynosiła około 38.000 zł i działki 21/3 o pow. 0,8033 ha wynosiła około 140.000 zł. Zniesienie współwłasności nastąpiło bez spłat i dopłat. Wnioskodawczyni w dniu 20 lipca 2012 r. sprzedała działkę nr 21/1 o pow. 1843 ha oraz udział wynoszący 1/32 we współwłasności niezabudowanej działki 21/2 o pow.1353 ha za kwotę 100.000,00 zł.

O tym czy sprzedaż w dniu 20 lipca 2012 r. działki nr 21/1 oraz udziału w działce 21/2 wynoszącego 1/32, które powstały w wyniku podziału działki nr 21 będzie rodziła po stronie wnioskodawczyni określone konsekwencje podatkowe w postaci zapłaty podatku dochodowego od sprzedaży tych nieruchomości kluczowe znaczenie na gruncie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych będzie miał moment i podstawa nabycia ww. działki i udziału w działce przez wnioskodawczynię.

Wnioskodawczyni twierdzi, że powierzchnia sprzedanej działki oraz udziału w działce mieści się w majątku, który należał do niej od 1948 r., gdyż jest mniejsza od połowy powierzchni działki nr 21, co rzekomo ma świadczyć o braku obowiązku podatkowego. Stanowisko to nie może zostać uznane za prawidłowe, gdyż godzi w istotę współwłasności uregulowaną w prawie cywilnym. Istota współwłasności polega bowiem na tym, że współwłaścicielom przysługują części wspólnego prawa własności (tzw. udziały), którymi mogą swobodnie rozporządzać. Dopóki więc istnieje współwłasność można mówić tylko o istnieniu udziałów w tym prawie, o ich nabywaniu i zbywaniu, a nie o prawie do części rzeczy, o jej zbywaniu bądź nabywaniu w częściach. Współwłaściciele mają swoje udziały w prawie, ale nie w rzeczy. Będąca przedmiotem współwłasności rzecz jest niepodzielna i każdemu ze współwłaścicieli przysługuje prawo do całej rzeczy w trakcie trwania współwłasności, a nie jedynie do jej części określonej wielkością jego udziału. Każdy ze współwłaścicieli ma jednakowe prawo do całej rzeczy, ograniczone jedynie takim samym prawem pozostałych współwłaścicieli, a mianowicie każdy jest uprawniony do współposiadania rzeczy wspólnej oraz do korzystania z niej w takim zakresie, jaki daje się pogodzić ze współposiadaniem i korzystaniem z rzeczy przez pozostałych współwłaścicieli (art. 206 Kodeksu cywilnego).

W momencie nabycia udziału w prawie własności każdy ze współwłaścicieli staje się współwłaścicielem całej nieruchomości będącej przedmiotem współwłasności, a więc każdego metra kwadratowego tej nieruchomości. Powyższe oznacza, że nie jest prawdą, iż od 1948 r. do majątku osobistego wnioskodawczyni należało 0,5615 ha czyli #189; z powierzchni działki nr 21. Wnioskodawczyni nie była właścicielką 0,5615 ha działki nr 21 czyli nie miała prawa do części tej działki. Wnioskodawczyni była właścicielką wyłącznie udziału w działce nr 21, a więc każdy m² tej działki należał do niej w udziale #189;. Pozostały udział #189; należał do brata i ten udział podlegał dziedziczeniu przez cztery siostry. W posiadanie udziału 1/8 (1/4 x #189;) wnioskodawczyni weszła dopiero w 2007 r. z chwilą jego śmierci i tej daty nie wolno jej pominąć przy ustalaniu daty nabycia działki nr 21/1 oraz udziałów w działkach nr 21/2 i 21/3. Niedopuszczalne jest zatem porównywanie powierzchni działki nr 21/1 oraz udziału 1/32 w powierzchni działki nr 21/2 z połową powierzchni działki nr 21.

Współwłasność nie polega na prawie do części rzeczy a więc prawie do określonej ilości m² lub ha, lecz wyłącznie na istnieniu udziałów i to do nich należy się odwoływać. Tu zaś bezspornym jest, że nie jest prawdą, iż prawo własności do działki nr 21/1 wnioskodawczyni nabyła w 1948 r., gdyż udział 1/8 w tej działce nabyła w spadku po bracie w 2007 r. Podobnie udział 1/32 - w działce nr 21/2 w udziale 1/8 został nabyty w spadku po bracie w 2007 r. Masa spadkowa po bracie nie jest dla wnioskodawczyni zbiorem pustym, obejmuje jego udział w nieruchomości, który odziedziczyła wnioskodawczyni wraz z siostrami w 2007 r., po 1/8 każda. Dlatego sprzedana działka nr 21/1 w takim właśnie udziale została nabyta w drodze spadku po bracie w 2007 r. Podobnie sprzedany udział 1/32 w udziale 1/8 został nabyty w 2007 r. w drodze spadku po bracie (1/32 x 1/8 = 1/256). Powyższe oznacza, że 1/8 przychodu ze sprzedaży w 2012 r. działki nr 21/1 oraz udziału 1/32 w działce nr 21/2 będzie podlegała opodatkowaniu, gdyż udział 1/8 został nabyty w 2007 r. w spadku po bracie a nie w 1948 r. jak chciałaby wnioskodawczyni. Do opodatkowania tego przychodu będą miały zastosowanie przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r. Zgodnie bowiem z art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316 z późn. zm.) do przychodu (dochodu) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) w okresie od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 31 grudnia 2008 r., stosuje się zasady określone w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r.

I tak w myśl art. 30e ust. 1 i 4 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w ww. brzmieniu od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c), podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku i jest płatny w terminie złożenia zeznania za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie. Zgodnie z art. 30e ust. 2 ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw. Przy czym przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia (art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Stosownie natomiast do art. 22 ust. 6d ww. ustawy za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) rzeczy lub praw nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Wysokość ww. nakładów, stosownie do art. 22 ust. 6e tej ustawy, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

Reasumując, przychód ze sprzedaży działki nr 21/1 i udziału w działce nr 21/2 wynoszącego 1/32 będzie podlegał rozliczeniu przy uwzględnieniu wielkości udziałów nabytych przez wnioskodawczynię w 1948 r. i w 2007 r. I tak przychód ze sprzedaży udziału nabytego w 2007 r. w drodze spadku (1/8) podlega opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym na zasadach określonych w art. 30e ww. ustawy o podatku dochodowym w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r. i wykazaniu w deklaracji PIT-36 za 2012 r. Natomiast pozostały przychód w ogóle nie będzie stanowił źródła przychodu, gdyż odpowiada udziałowi nabytemu przez wnioskodawczynię w 1948 r.

W tym stanie rzeczy stanowisko wnioskodawczyni należało uznać za nieprawidłowe.

Na koniec Organ pragnie nadmienić, że w niniejszej sprawie data 26 listopada 2010 r. a więc data postanowienia Sądu o częściowym dziale spadku oraz zniesieniu współwłasności nie będzie wiązała się dla wnioskodawczyni z datą nowego nabycia jakiegokolwiek udziału w działce nr 21/1 oraz w udziałach w działce nr 21/2 i 21/3.

Z instytucją działu spadku mamy do czynienia w sytuacji, w której spadek przypada kilku spadkobiercom. W wyniku działu spadku prawa majątkowe objęte spadkiem przyznane poszczególnym spadkobiercom stosownie do wielkości ich udziałów, przechodzą na nich. Ustaje więc wspólność majątku spadkowego. Umowa o dział spadku lub prawomocne orzeczenie sądowe o dziale spadku stanowią tytuł własności rzeczy, które w dziale przypadły poszczególnym spadkobiercom. Tak więc na skutek działu spadku następuje "konkretyzacja" składników masy spadkowej przypadających poszczególnym spadkobiercom.

Natomiast celem postępowania o zniesienie współwłasności w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego jest nowe ukształtowanie prawa własności rzeczy, które stanowi przedmiot współwłasności. Zgodnie z art. 210 i nast. Kodeksu cywilnego, każdy ze współwłaścicieli w każdym czasie może domagać się zniesienia współwłasności. Zniesienie współwłasności nie stanowi nabycia rzeczy wyłącznie wówczas, jeżeli nabyta na własność rzecz mieści się w ramach udziału jaki przypadał byłym współwłaścicielom w rzeczy wspólnej i odbyło się bez spłat i dopłat. Gdy w wyniku zniesienia współwłasności udział danej osoby ulega powiększeniu mamy do czynienia z nabyciem, gdyż zwiększa się stan jej majątku osobistego. Nie zmienia tego fakt, że zniesienie współwłasności dokonuje się bez spłat i dopłat. Zatem jeżeli przy dokonaniu zniesienia współwłasności wystąpiło przysporzenie majątku ponad udział posiadany przed zniesieniem współwłasności oznacza to, że dla udziału w nieruchomości nabytego w drodze zniesienia współwłasności dniem nabycia będzie dzień, w którym nastąpiło zniesienie współwłasności.

W niniejszej sprawie należało zatem ustalić czy w wyniku działu spadku i zniesienia współwłasności dokonanego w dniu 26 listopada 2010 r. po stronie wnioskodawczyni nastąpiło przysporzenie majątkowe ponad udział jaki wnioskodawczyni posiadała od 1948 r. oraz w 2007 r. Otóż gdyby po stronie wnioskodawczyni nastąpiło przysporzenie majątkowe ponad udziały posiadane przed dokonanym działem spadku i zniesieniem współwłasności, oznaczałoby to, że dla udziału nabytego w wyniku zniesienia współwłasności dniem nabycia byłby dzień, w którym nastąpiło zniesienie współwłasności. Elementem decydującym przy ustaleniu tej okoliczności jest wartość działek.

Przenosząc zatem powyższe uregulowania prawne na grunt rozpatrywanej sprawy mając na uwadze opisany we wniosku jak i uzupełnieniu stan faktyczny stwierdzić należy, iż przed dokonanym w 2010 r. działem spadku i zniesieniem współwłasności polegającym na podzieleniu działki nr 21 na działki nr 21/1, 21/2 i 21/3 wnioskodawczyni posiadała udział 5/8 w działce nr 21. Dalej z wniosku wynika, że wartość rynkowa działek nr 21/1, 21/2 i 21/3 na dzień zniesienia współwłasności stanowiła kwotę 258.000,00 zł. Oznacza to, że przed działem spadku i zniesieniem współwłasności wartość udziału 5/8 w działce nr 21 wynosiła 161.250 zł (tekst jedn.: 5/8 x 258.000 zł = 161.250 zł). Natomiast w wyniku dokonanego w 2010 r. działu spadku i zniesienia współwłasności wnioskodawczyni otrzymała działkę nr 21/1 o wartości 80.000 zł, udział w działce 21/2 wynoszący 20/32 wartość 23.750 zł (tekst jedn.: wartość rynkowa działki nr 21/2 czyli 38.000 zł x 20/32= 23.750 zł) oraz udział w działce nr 21/3 wynoszący 4/16 wartość 35.000 zł (tekst jedn.: wartość rynkowa działki nr 21/3 czyli 140.000 zł x 4/16 = 35.000 zł). Wartość majątku wnioskodawczyni nabytego w 2010 r. w wyniku działu spadku i zniesienia współwłasności stanowi zatem kwotę 138.750 zł. Innymi słowy wartość udziału 5/8, który przysługiwał wnioskodawczyni przed dokonanym działem spadku i zniesieniem współwłasności wynosiła 161.250 zł, zaś wartość nieruchomości oraz udziału w nieruchomościach otrzymanych w wyniku działu spadku i zniesienia współwłasności wynosi 138.750 zł. Powyższe świadczy o tym, że w wyniku częściowego działu spadku i zniesienia współwłasności udział wnioskodawczyni nie uległ powiększeniu, a zatem daty 2010 r. nie należało utożsamiać z nabyciem, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy. Stąd datą nabycia działki nr 21/1 oraz udziału 1/32 w działce nr 21/2 pozostały daty 1948 r. oraz 2007 r. (1/8).

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Do wniosku wnioskodawczyni dołączyła plik dokumentów. Należy jednak zauważyć, że wydając interpretację w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do ich oceny; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez wnioskodawcę i jego stanowiskiem. Wobec tego niniejszą interpretację wydano w oparciu o stan faktyczny przedstawiony przez wnioskodawczynię w złożonym wniosku jak i jego uzupełnieniu.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.