IBPBII/2/415-1053/13/MMa

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 9 października 2013 r. (data otrzymania 18 października 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży udziału w nieruchomości - jest prawidłowe.

W dniu 18 października 2013 r. otrzymano ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży udziału w nieruchomości.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

W dniu 9 października 1979 r. zmarł ojciec Wnioskodawcy a 21 stycznia 1999 r. zmarła matka. Postępowanie spadkowe po zmarłych rodzicach nie zostało zaraz przeprowadzone, odbyło się 27 sierpnia 2012 r. w Sądzie Rejowym. Zgodnie z postanowieniem Sądu Wnioskodawca otrzymał wraz z bratem po #189; spadku każdy (budynek mieszkalny, grunt, komórka). Obecnie Wnioskodawca chciałby swoją część sprzedać.

W związku z powyższym zdarzeniem zadano następujące pytanie.

Czy sprzedając swoją część (nieruchomość) Wnioskodawca będzie zwolniony z podatku dochodowego, mimo że od nabycia spadku nie minęło 5 lat.

Zdaniem Wnioskodawcy, w oparciu o analizę przepisów prawnych i zaciągniętych opinii w momencie sprzedaży Wnioskodawca powinien być zwolniony z obowiązku zapłaty podatku dochodowego. Swoją opinię Wnioskodawca opiera na art. 924 i art. 925 Kodeksu cywilnego, które mówią, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem a data śmierci spadkodawcy ustala kto jest spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Wnioskodawca rozumie przez to, że spadek nabył z chwilą śmieci matki i ojca w 1999 r. Sprzedaż jego części nieruchomości powinna być zwolniona z podatku dochodowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) - źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nastąpi po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym miało miejsce nabycie lub wybudowanie - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany ze sprzedaży w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Zatem w przypadku sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma moment i forma prawna ich nabycia.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia wynika, że Wnioskodawca na podstawie postanowienia Sądu z 27 sierpnia 2012 r. nabył w spadku po rodzicach udział #189; w nieruchomości. Rodzice Wnioskodawcy zmarli 9 października 1979 r. (ojciec) i 21 stycznia 1999 r. (matka). Obecnie Wnioskodawca zamierza sprzedać swój udział w nieruchomości.

Zgodnie z art. 924 i 925 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) - spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku, natomiast otwarcie spadku następuje z chwilą śmierci spadkodawcy. Oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Tak więc dniem nabycia spadku przez Wnioskodawcę jest data śmierci każdego ze spadkodawców (ojca i matki). Postanowienie Sądu o stwierdzeniu nabycia spadku potwierdza jedynie prawo spadkobiercy (Wnioskodawcy) do tego spadku od momentu jego otwarcia.

Istotny zatem dla podatku dochodowego, z punktu widzenia ustalenia daty nabycia nieruchomości (udziału w nieruchomości), jest dzień otwarcia spadku, czyli data śmierci spadkodawców. Powyższe oznacza, że za datę nabycia przez Wnioskodawcę udziału w nieruchomości w spadku po rodzicach należy przyjąć datę ich śmierci, tj. odpowiednio 9 października 1979 r. i 21 stycznia 1999 r.

Biorąc pod uwagę przedstawione we wniosku zdarzenie w kontekście cytowanych powyżej przepisów prawa stwierdzić należy, że Wnioskodawca nabył udział w nieruchomości w 1979 r. i 1999 r. - odpowiednio w udziałach jakie mu przysługiwały w spadku po każdym z rodziców. Postanowienie Sądu z 27 sierpnia 2012 r. o stwierdzeniu nabycia spadku potwierdza jedynie prawo Wnioskodawcy do tego spadku od momentu jego otwarcia. Skoro tak, to sprzedaż przez Wnioskodawcę swojego udziału w nieruchomości w 2013 r. lub później nastąpi po upływie pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym miało miejsce jego nabycie - tym samym sprzedaż ta nie będzie stanowiła w ogóle źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wobec powyższego wyjaśnienia odpłatne zbycie udziału wynoszącego #189; w nieruchomości nie spowoduje powstania obowiązku podatkowego u Wnioskodawcy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie - w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.