IBPBII/2/415-1041/11/JG

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 23 grudnia 2011 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPBII/2/415-1041/11/JG

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 19 września 2011 r. (data wpływu 23 września 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w związku z wypłatą na rzecz pracownika spółki odsetek (dyskonta) od papierów wartościowych (pytanie oznaczone we wniosku Nr 1) - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 września 2011 r. wpłynął do tut. Biura wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w związku z wypłatą na rzecz pracownika spółki odsetek (dyskonta) od papierów wartościowych (pytanie oznaczone we wniosku Nr 1).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka (będąca wnioskodawcą) została utworzona w 1951 r., jako jedna z wiodących polskich central handlu zagranicznego, której zadaniem był import i eksport urządzeń dla górnictwa i hutnictwa. W miarę rozwoju Spółki zakres działalności stale się rozszerzał, a realizowany międzynarodowy obrót towarowy objął dodatkowe branże przemysłowe takie jak: odlewnictwo, koksownictwo, metalurgia. Po 1990 r. Spółka brała również udział w realizacji projektów budowy dużych obiektów przemysłowych zarówno w krajach Europy, jak i innych krajach świata. Od 2007 r. Spółka realizuje strategię rozwoju w sektorze energetyczno-surowcowym. Aktualnie wiodącym obszarem działalności Spółki jest obrót energią elektryczną oraz uzupełniające usługi energetyczne. Priorytetem Spółki jest dalszy rozwój jako dynamicznej grupy energetycznej w zakresie obrotu, a także wytwarzania energii oraz handlu surowcami energetycznymi.

Mając na względzie szeroki zakres aktywności biznesowej Spółka w poszczególnych okresach poszukuje różnych źródeł finansowania. Pod koniec 2010 r. zarząd Spółki podjął decyzję o próbie pozyskania nowych środków finansowych poprzez emisję obligacji. Propozycja objęcia obligacji przedstawiona została między innymi wybranym przedstawicielom kadry zarządzającej Spółki. Objęcie obligacji miało nastąpić ze środków własnych osób fizycznych (lub środków pozyskanych przez te osoby) nieprowadzących działalności gospodarczej, będących pracownikami Spółki w oparciu o łączące strony umowy o pracę (osoby będące rezydentami podlegającymi pod nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce).

Ze względu na konieczność uzyskania niezbędnych zgód korporacyjnych oraz przeprowadzenie formalnej procedury emisji obligacji, do dnia składania niniejszego wniosku o interpretację obligacje nie zostały jeszcze objęte. Jeden z pracowników przekazał jednak na konto Spółki zaliczki na poczet przyszłego nabycia obligacji. W sytuacji, gdy nie dojdzie do objęcia obligacji, wpłacone kwoty zostaną przez Spółkę zwrócone wraz ze stosownymi odsetkami (wpłacone kwoty potraktowane będą jako pożyczka).

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy w sytuacji, gdy pracownik Spółki obejmie obligacje, uzyskany z tego tytułu przychód (dyskonto, odsetki) powinien być potraktowany jako przychód z kapitałów pieniężnych określonych art. 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i tym samym Spółka jako płatnik powinna pobrać zryczałtowany 19% podatek od dokonywanych wypłat odsetek (realizowanego dyskonta).

Zdaniem wnioskodawcy, w sytuacji, gdy pracownik Spółki obejmie obligacje, uzyskany z tego tytułu przychód (dyskonto, odsetki) powinien być potraktowany jako przychód z kapitałów pieniężnych określonych art. 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i tym samym Spółka jako płatnik powinna pobrać zryczałtowany 19% podatek od dokonywanych wypłat odsetek (realizowanego dyskonta).

Wnioskodawca wskazuje, że aby móc prawidłowo określić skutki podatkowe w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zarówno dla samego podatnika jak i dla płatnika, w pierwszej kolejności niezbędne jest ustalenie źródła przychodu, z jakiego dana osoba fizyczna uzyskuje przysporzenie. W art. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych gdzie przedstawiony jest katalog źródeł przychodów, znajdują się między innymi takie pozycje jak: stosunek pracy, pozarolnicza działalność gospodarcza oraz kapitały pieniężne i prawa majątkowe. Wskazówki jakie kwoty uzyskiwane przez osobę fizyczną należy uznać za przychody ze stosunku pracy odnajdujemy w art. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Czytamy tam, że za przychody ze stosunku pracy uważa się wypłaty pieniężne, takie jak wynagrodzenia, ekwiwalenty urlopowe, świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, itp. Przepis ten kładzie wyraźny nacisk na związek otrzymywanych kwot z wykonywaną pracą w ramach stosunku pracy. Uznać zatem należy, że do tego źródła przychodów zaliczyć należy wszelkie kwoty i świadczenia realizowane przez pracodawcę na rzecz pracownika, ale jedynie te, które dotyczą i należne są za obowiązki realizowane przez pracownika na rzecz pracodawcy. Konsekwentnie stwierdzić należy, że wypłaty dokonywane przez osobę prawną na rzecz osoby fizycznej z tytułów łączących te strony stosunków prawnych, innych niż stosunek pracy, nie zalicza się do źródła przychodu określonego w art. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Definicja działalności gospodarczej zaprezentowana została w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z tym przepisem działalność gospodarcza oznacza działalność zarobkową prowadzoną w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 ustawy za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się między innymi: odsetki od pożyczek; odsetki (dyskonto) od papierów wartościowych. Do papierów wartościowych zalicza się natomiast między innymi obligacje (art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi - Dz. U. Nr 183, poz. 1538, z późn. zm. - do którego odwołuje się definicja z art. 5a pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Literalna analiza zapisów art. 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje, że w sytuacji, gdy osoba fizyczna osiąga przychody w związku z nabytymi lub objętymi obligacjami i udzielonymi pożyczkami, przychody te zawsze powinny być klasyfikowane do przychodów z kapitałów pieniężnych. W zakresie odsetek od pożyczek oraz odsetek i dyskonta od papierów wartościowych (w tym obligacji) artykuł 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera żadnych wyjątków i odwołań do innych źródeł przychodów. Oznacza to, iż w każdym przypadku, gdy osoba fizyczna osiąga przychody z odsetek od pożyczek lub objętych obligacji, przychód taki powinien być zaklasyfikowany do przychodów z kapitałów pieniężnych, niezależnie od statusu podmiotu, na rzecz którego udzielona została pożyczka lub który emituje obligacje.

W zdarzeniu będącym przedmiotem zapytania Nr 1 pracownik Spółki zamierza objąć obligacje emitowane przez Spółkę. Samo ewentualne objecie obligacji nie ma związku ze świadczeniem pracy przez tego pracownika na rzecz Spółki. Pracownik ten nie realizuje również działalności gospodarczej w omawianym zakresie. Zgodnie z art. 30a ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych od uzyskanych dochodów z odsetek i dyskonta papierów wartościowych pobiera się 19% zryczałtowany podatek dochodowy. Na podstawie art. 41 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych osoba prawna dokonująca wypłat środków pieniężnych z tytułów określonych między innymi w art. 30a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jako płatnik pobiera zryczałtowany podatek dochodowy. Konsekwentnie w sytuacji, gdy pracownik Spółki obejmie obligacje emitowane przez Spółkę, przychód z tego tytułu (odsetki, dyskonto) stanowić będzie dla tego pracownika przychód z kapitałów pieniężnych, a od realizowanych wypłat Spółka jako płatnik zobowiązana będzie do poboru 19% zryczałtowanego podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Niniejsza interpretacja zawiera ocenę stanowiska wyłącznie w zakresie obowiązków płatnika w związku z wypłatą na rzecz pracownika spółki odsetek (dyskonta) od papierów wartościowych (pytanie oznaczone we wniosku Nr 1). Natomiast w zakresie obowiązków płatnika w związku z wypłatą na rzecz pracownika Spółki odsetek od pożyczki (pytanie oznaczone we wniosku Nr 2) wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłem przychodów są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a)-c).

Stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się odsetki (dyskonto) od papierów wartościowych. Należy podkreślić, iż w rozumieniu art. 5a pkt 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dyskonto stanowi różnicę między kwotą uzyskaną z wykupu papieru wartościowego przez emitenta a ceną zakupu papieru wartościowego na rynku pierwotnym lub wtórnym, a w przypadku nabycia papierów wartościowych w drodze spadku lub darowizny dyskonto oznacza różnicę pomiędzy ceną wykupu a ceną zakupu tych papierów przez spadkodawcę lub darczyńcę.

Zgodnie z art. 30a ust. 1 pkt 2 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych od uzyskanych dochodów (przychodów) z odsetek i dyskonta od papierów wartościowych pobiera się 19% zryczałtowany podatek dochodowy, z zastrzeżeniem art. 52a.

Ustawodawca w powyższym przepisie w sposób jednoznaczny wskazał, iż od uzyskanych przychodów z odsetek i dyskonta od papierów wartościowych podatek pobiera się w formie ryczałtu w wysokości 19% uzyskanego przychodu. Stosownie natomiast do regulacji art. 30a ust. 6 ww. ustawy, zryczałtowany podatek, o którym mowa w ust. 1 pkt 1-4 oraz pkt 6, 8 i 9, pobiera się bez pomniejszania przychodu o koszty uzyskania, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 5 pkt 1 i 4, ust. 5a i 5d.

W myśl art. 5a pkt 11 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o papierach wartościowych oznacza to papiery wartościowe, o których mowa w art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. Nr 183, poz. 1538, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 3 pkt 1 ww. ustawy o obrocie instrumentami finansowymi, ilekroć w ustawie jest mowa o papierach wartościowych rozumie się przez to:

a.

akcje, prawa poboru w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037, z późn. zm.), prawa do akcji, warranty subskrypcyjne, kwity depozytowe, obligacje, listy zastawne, certyfikaty inwestycyjne i inne zbywalne papiery wartościowe, w tym inkorporujące prawa majątkowe odpowiadające prawom wynikającym z akcji lub z zaciągnięcia długu, wyemitowane na podstawie właściwych przepisów prawa polskiego lub obcego,

b.

inne zbywalne prawa majątkowe, które powstają w wyniku emisji, inkorporujące uprawnienie do nabycia lub objęcia papierów wartościowych określonych w lit. a), lub wykonywane poprzez dokonanie rozliczenia pieniężnego (prawa pochodne).

Obligacja jest zatem papierem wartościowym emitowanym w serii, w którym emitent stwierdza, że jest dłużnikiem właściciela obligacji (obligatariusza) i zobowiązuje się wobec niego do spełnienia określonego świadczenia - art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o obligacjach (tekst jedn. Dz. U. z 2001 r. Nr 120, poz. 1300 z późn. zm.).

Dochodem z dłużnych instrumentów finansowych, jakim jest m.in. obligacja, jest faktycznie otrzymana przez ich nabywcę, w momencie wykupu tych papierów wartościowych przez emitenta, kwota odsetek lub dyskonta. Istota tych papierów wartościowych polega bowiem na tym, że ich emitent poprzez propozycję nabycia skutkującą zbyciem (objęciem) uzyskuje od nabywców określoną kwotę pieniężną, którą obowiązany jest zwrócić w oznaczonym terminie oraz zapłacić określoną kwotę lub procent za korzystanie z pieniędzy nabywcy obligacji. Podmiotami uprawnionymi do emisji obligacji są m.in. podmioty prowadzące działalność gospodarczą, posiadające osobowość prawną, a także spółki komandytowo-akcyjne (art. 2 pkt 1 ww. ustawy o obligacjach). W świetle powyższego wnioskodawca posiada uprawnienie do emisji obligacji a z przedstawionego zdarzenia wynika, że z uprawnienia tego zamierza skorzystać poszukując nowych źródeł finansowania swojej aktywności rozwojowej.

Zdaniem wnioskodawcy w sytuacji, gdy pracownik obejmie obligacje uzyskany z tego tytułu przychód powinien być zakwalifikowany do przychodów z kapitałów pieniężnych określonych art. 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i opodatkowany na podstawie art. 30a ust. 1 pkt 2 ww. ustawy a to oznacza, że na wnioskodawcy będą ciążyły obowiązki płatnika do pobrania 19% zryczałtowanego podatku dochodowego.

Przenosząc zatem powyższe uregulowania prawne na grunt rozpatrywanej sprawy stwierdzić należy, iż słuszne jest stwierdzenie wnioskodawcy, że aby móc prawidłowo określić skutki podatkowe w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych dla samego podatnika jak i dla płatnika niezbędne jest ustalenie źródła przychodu z jakiego dana osoba uzyskuje przysporzenie. Ustawodawca w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych formułuje katalog źródeł przychodu a wśród nich wymienia przychody z kapitałów pieniężnych. Za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się m.in. odsetki (dyskonto) od papierów wartościowych (art. 17 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy). W przedmiotowej sprawie o ile faktycznie pracownik wnioskodawcy obejmie obligacje emitowane przez wnioskodawcę na zasadach i w trybie określonym w odrębnych przepisach, to uzyskany z tego tytułu przychód będzie dla pracownika stanowił przychód z kapitałów pieniężnych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a nie jak słusznie wywodzi wnioskodawca przychód ze stosunku pracy ani z działalności gospodarczej.

Tak więc zgodnie z art. 41 ust. 4 ww. ustawy płatnicy, o których mowa w ust. 1, a więc osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemajace osobowości prawnej są obowiązani pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29, art. 30 ust. 1 pkt 2, 4-5a i 13 oraz art. 30a ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 5. Przy czym zryczałtowany podatek od odsetek, (dyskonta) pobiera się bez pomniejszania przychodu o koszty uzyskania.

Reasumując, przychód uzyskany z odsetek (dyskonta) od obligacji przysługujący pracownikowi wnioskodawcy będzie stanowić dla niego przychód z kapitałów pieniężnych, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy. Tym samym na wnioskodawcy wypłacającym odsetki (dyskonto) ciążą obowiązki płatnika wynikające z wyżej cytowanego art. 41 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W związku z powyższym, uwzględniając okoliczności przedstawione we wniosku oraz przytoczone przepisy prawa, stosownie do art. 30a ust. 1 pkt 2 ww. ustawy, płatnik będzie zobowiązany pobierać od wypłaconych odsetek, (dyskonta) zryczałtowany podatek dochodowy w wysokości 19% przychodu.

W świetle przedstawionego zdarzenia przyszłego stanowisko wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcęi stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl