IBPBII/2/415-1030/12/MM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pana stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 26 lipca 2012 r. (data wpływu do tut. Biura 30 lipca 2012 r.), uzupełnionym w dniu 2 października 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia działek uzyskanych w ramach odszkodowania za wywłaszczoną nieruchomość - jest nieprawidłowe.

W dniu 30 lipca 2012 r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia działek uzyskanych w ramach odszkodowania za wywłaszczoną nieruchomość.

W związku z brakami formalnymi stwierdzonymi we wniosku, pismem z dnia 25 września 2012 r. Znak: IBPB II/2/415-1030/12/MM wezwano wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku. Uzupełnienia dokonano w dniu 2 października 2012 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W dniu 28 sierpnia 1999 r. aktem notarialnym wnioskodawca nabył własność nieruchomości, składającej się z działek: 732/273, 732/277, 760/1, 760/3, 760/5 o łącznej powierzchni 25 ha 31 a 54 m².

Decyzją z dnia 11 września 2007 r. zmienioną decyzją z dnia 17 czerwca 2008 r. Burmistrz Miasta dokonał podziału nieruchomości, oznaczonej jako działka numer 732/273 o powierzchni 5,5067 ha, która stanowiła własność wnioskodawcy. Podział ten miał na celu m.in. wydzielenie działek pod gminne drogi publiczne - ulice (działki 732/979, 732/982, 732/993). Decyzją z dnia 23 marca 2009 r. Burmistrz Miasta dokonał podziału nieruchomości, oznaczonej jako działka numer 760/5 o powierzchni 15,5914 ha, która stanowiła własność wnioskodawcy. Podział ten miał na celu m.in. wydzielenie działek pod gminne drogi publiczne - ulice (działki 760/186, 760/190, 760/192).

Działki wydzielone z przeznaczeniem pod drogi gminne - ulice: 732/979, 732/982, 732/993, 760/186, 760/190, 760/192 przeszły z mocy prawa na własność Gminy z dniem, w którym wskazane wyżej decyzje Burmistrza Miasta, zatwierdzające podział nieruchomości, stały się ostateczne, tj. z dniem 4 lipca 2008 r. w stosunku do działek 732/979, 732/982, 732/993 (powstałe wskutek podziału działki 732/273) oraz z dniem 16 kwietnia 2009 r. w stosunku do działek 760/186, 760/190, 760/192 (powstałe wskutek podziału działki 760/5).

Zgodnie z art. 98 ust. 3 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami za działki wydzielone pod drogi publiczne z nieruchomości, której podział został dokonany na wniosek właściciela, przechodzących z mocy prawa na własność Skarbu Państwa lub jednostki samorządu terytorialnego, przysługuje odszkodowanie w wysokości uzgodnionej między właścicielem lub użytkownikiem wieczystym, a właściwym organem. Zgodnie natomiast z treścią art. 131 cytowanej ustawy w ramach odszkodowania właścicielowi lub użytkownikowi wieczystemu może być przyznana, za jego zgodą, działka zamienna.

W dniu 22 czerwca 2010 r. wnioskodawca, działając przez pełnomocnika, zwrócił się do Burmistrza Miasta z wnioskiem o ustalenie i wypłatę odszkodowania za działki przejęte na własność Gminy z mocy prawa, dopuszczając jednocześnie możliwość przyznania w ramach odszkodowania nieruchomości zamiennej. Wszczęte wskutek złożenia wniosku postępowanie administracyjne toczyło się przed Starostą Powiatowym do dnia 8 czerwca 2012 r., kiedy to została wydana decyzja Starosty z dnia 8 czerwca 2012 r., uzupełniona postanowieniem z dnia 2 lipca 2012 r., orzekająca o przyznaniu na rzecz wnioskodawcy w ramach odszkodowania za nieruchomość oznaczoną jako działki: 760/186 o pow. 0,1083 ha, 760/190 o pow. 1,0765 ha, 760/192 o pow. 0,1750 ha oraz za nieruchomość oznaczoną jako działki: 732/979, o pow. 0,2754 ha, 732/982 o pow. 0,6966 ha, 732/993 o pow. 0,1790 ha o łącznej wartości 1.406.421 zł prawa własności do nieruchomości zamiennej, oznaczonej jako działki: 760/24 o pow. 0,0843 ha, 760/42 o pow. 0,0852 ha, 760/43 o pow. 0,0795 ha, 760/44 o pow. 0,0778 ha, 760/45 o pow. 0,0779 ha, 760/46 o pow. 0,0805 ha, 760/47 o pow. 0,0805 ha, 760/48 o pow. 0,0779 ha, 760/49 o pow. 0,0794 ha, 760/50 o pow. 0,0759 ha, 760/51 o pow. 0,0899 ha, 760/52 o pow. 0,0449 ha, 760/53 o pow. 0,0448 ha, 760/54 o pow. 0,0445 ha, 760/55 o pow. 0,0461 ha, 760/56 o pow. 0,0695 ha, 760/57 o pow. 0,0660 ha, 760/58 o pow. 0,0447 ha, 760/59 o pow. 0,0445 ha, 760/60 o pow. 0,0450 ha, 760/61 o pow. 0,0737 ha, 760/195 o pow. 0,0778 ha, 760/196 o pow. 0,0244 ha, 760/197 o pow. 0,2921 ha, 760/198 o pow. 0,0723 ha, 760/199 o pow. 0,0395 ha, 760/200 o pow. 0,0116 ha, 760/201 o pow. 0,0948 ha, 760/202 o pow. 0,0719 ha, 760/203 o pow. 0,0523 ha, 760/204 o pow. 0,0402 ha, 760/205 o pow. 0,0282 ha, 760/206 opow. 0,0112 ha, 760/207 o pow. 0,0314 ha, 760/209 o pow. 0,0734 ha, 760/210 o pow. 0,0792 ha, o łącznej wartości 1.417.859 zł - zgodnie z ww. decyzją różnicę między wartością prawa własności nieruchomości zamiennej a wartością prawa własności nieruchomości przejętej wnioskodawca wyrównał w postaci dopłaty w kwocie 11.438 zł. Decyzja powyższa stała się ostateczna z dniem 24 lipca 2012 r.

Wnioskodawca zamierza zbyć działki, uzyskane w ramach odszkodowania za wywłaszczoną nieruchomość.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy odpłatne zbycie działek, uzyskanych w ramach odszkodowania za nieruchomości nabyte w dniu 28 sierpnia 1999 r. a następnie wywłaszczonych na rzecz Gminy, będzie źródłem przychodów podlegającym opodatkowaniu na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym czy przychód uzyskany ze sprzedaży tych działek podlega opodatkowaniu.

Zdaniem wnioskodawcy, odpłatne zbycie działek, uzyskanych w ramach odszkodowania za nieruchomości nabyte w dniu 28 sierpnia 1999 r., a następnie wywłaszczonych na rzecz Gminy, nie będzie źródłem przychodów podlegającym opodatkowaniu na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegającym opodatkowaniu źródłem przychodu jest m.in. odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości, w ogóle nie podlega opodatkowaniu. Wnioskodawca przed wywłaszczeniem był właścicielem nieruchomości przez okres 8 lat. Wywłaszczenie nastąpiło z mocy samego prawa, a w ramach odszkodowania za wywłaszczoną nieruchomość przyznane zostały nieruchomości zamienne. Decyzja o przyznaniu odszkodowania pełni w tym wypadku funkcję restytucyjną, a jej celem było "przywrócenie" stosunków własnościowych sprzed wywłaszczenia. Gdyby bowiem nie nastąpiło wywłaszczenie, wnioskodawca w dalszym ciągu byłby właścicielem nieruchomości. Zdaniem wnioskodawcy w niniejszej sprawie nie można mówić o przeniesieniu prawa własności na zasadach ogólnych, wynikającym z przepisów o charakterze cywilnoprawnym, a jedynie o restytucji - świadczy o tym również fakt, że przyznania nieruchomości zamiennej dokonano w trybie postępowania administracyjnego, w drodze decyzji administracyjnej.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam co następuje:

Na wstępnie Organ zaznacza, że przedmiotem niniejszej interpretacji są wyłącznie skutki podatkowe odpłatnego zbycia działek uzyskanych w ramach odszkodowania za wywłaszczoną nieruchomość - zgodnie z treścią zapytania. Poza przedmiotem niniejszej interpretacji pozostają skutki podatkowe związane z otrzymaniem odszkodowania.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy formułuje generalną zasadę, że sprzedaż nieruchomości lub praw przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości lub praw nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym miało miejsce nabycie lub wybudowanie - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości lub praw w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Z powyższego wynika, że w przypadku sprzedaży nieruchomości, decydujące znaczenie dla opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma moment jej nabycia.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia wynika, że wnioskodawca jest właścicielem 36 działek, które otrzymał w dniu 8 czerwca 2012 r. jako odszkodowanie od Gminy na podstawie art. 98 ustawy o gospodarce nieruchomościami z tytułu utraconego prawa własności innych nieruchomości.

Zgodnie z art. 98 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 102, poz. 651 z późn. zm.), działki gruntu wydzielone pod drogi publiczne: gminne, powiatowe, wojewódzkie, krajowe - z nieruchomości, której podział został dokonany na wniosek właściciela, przechodzą, z mocy prawa, odpowiednio na własność gminy, powiatu, województwa lub Skarbu Państwa z dniem, w którym decyzja zatwierdzająca podział stała się ostateczna albo orzeczenie o podziale prawomocne. Przepis ten stosuje się także do nieruchomości, której podział został dokonany na wniosek użytkownika wieczystego, z tym że prawo użytkowania wieczystego działek gruntu wydzielonych pod drogi publiczne wygasa z dniem, w którym decyzja zatwierdzająca podział stała się ostateczna albo orzeczenie o podziale prawomocne. Przepis stosuje się odpowiednio przy wydzielaniu działek gruntu pod poszerzenie istniejących dróg publicznych. Natomiast na podstawie ust. 3 tegoż art. za działki gruntu, o których mowa w ust. 1, przysługuje odszkodowanie w wysokości uzgodnionej między właścicielem lub użytkownikiem wieczystym a właściwym organem. Przepis art. 131 stosuje się odpowiednio. Jeżeli do takiego uzgodnienia nie dojdzie, na wniosek właściciela lub użytkownika wieczystego odszkodowanie ustala się i wypłaca według zasad i trybu obowiązujących przy wywłaszczaniu nieruchomości.

Przepis art. 131 ust. 1 ww. ustawy o gospodarce nieruchomościami stanowi, iż w ramach odszkodowania właścicielowi lub użytkownikowi wieczystemu wywłaszczonej nieruchomości może być przyznana, za jego zgodą, odpowiednia nieruchomość zamienna.

Różnicę między wysokością odszkodowania ustalonego w decyzji a wartością nieruchomości zamiennej wyrównuje się przez dopłatę pieniężną (art. 131 ust. 4 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 154 ustawy o gospodarce nieruchomościami wyboru właściwego podejścia oraz metody i techniki szacowania nieruchomości dokonuje rzeczoznawca majątkowy, uwzględniając w szczególności cel wyceny, rodzaj i położenie nieruchomości, przeznaczenie w planie miejscowym, stan nieruchomości oraz dostępne dane o cenach, dochodach i cechach nieruchomości podobnych.

Mając na uwadze powyższe przepisy oraz przedstawione we wniosku zdarzenie, z którego wynika, że przedmiotowe działki wnioskodawca nabył na mocy decyzji administracyjnej o odszkodowaniu z dnia 8 czerwca 2012 r. należy stwierdzić, że ich odpłatne zbycie przed końcem 2017 r. będzie stanowić źródło przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dodać należy, iż w przedmiotowej sprawie bez znaczenia jest data nabycia przejętych przez Gminę uprzednio nieruchomości. Wnioskodawca zamierza zbyć działki, które otrzymał jako odszkodowanie za wywłaszczone nieruchomości. W żadnym wypadku przyznanego odszkodowania nie należy utożsamiać z przywróceniem stosunków własnościowych sprzed wywłaszczenia jak sugeruje wnioskodawca. Funkcję restytucyjną pełni bowiem decyzja o zwrocie wywłaszczonej nieruchomości, gdyż to jej celem jest przywrócenie stosunków własnościowych sprzed wywłaszczenia w sytuacji gdy nieruchomość stała się zbędna na cel określony w decyzji o wywłaszczeniu. Natomiast w przedmiotowej sprawie nie mamy do czynienia ze zwrotem wywłaszczonej nieruchomości, lecz z przyznaniem odszkodowania w postaci 36 działek. Nie ma tu mowy o żadnej restytucji. Dochód uzyskany ze sprzedaży przedmiotowych działek otrzymanych jako odszkodowanie za wywłaszczone nieruchomości podlega opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym, zgodnie z art. 30e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych; sprzedaż działki otrzymanej jako odszkodowanie nie jest z tego tytułu ani zwolniona, ani też wyłączona z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Ustawą z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316 z późn. zm.) zmieniono bowiem m.in. zasady opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nowe zasady opodatkowania, zgodnie z art. 14 ustawy zmieniającej, mają zastosowanie do uzyskanych dochodów (poniesionej straty) od dnia 1 stycznia 2009 r.

I tak w myśl art. 30e ust. 1 i 4 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku i jest płatny w terminie złożenia zeznania za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

Stosownie do ust. 2 tegoż artykułu, podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Przy czym przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia (art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez zbywającego, które są konieczne, aby transakcja mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością). Można do takich kosztów zaliczyć np.: koszty wyceny sprzedawanej nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego, wynagrodzenie dla biura pośrednictwa obrotu nieruchomościami, wydatki związane ze sporządzeniem przez notariusza umowy cywilnoprawnej, koszty i opłaty sądowe, o ile były ponoszone przez zbywcę. Pomiędzy tymi wydatkami a dokonanym zbyciem musi istnieć związek przyczynowo-skutkowy.

Ustalenie kosztów uzyskania przychodów z tytułu odpłatnego zbycia odbywa się natomiast zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d ww. ustawy. W rozpatrywanym przypadku ustalenie kosztów uzyskania przychodu odbywa się na podstawie art. 22 ust. 6c, stosownie do którego koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c), z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

Nadto, zgodnie z art. 22 ust. 6e ww. ustawy wysokość nakładów, o których mowa powyżej, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

Reasumując, podstawę opodatkowania stanowić będzie dochód uzyskany z tytułu odpłatnego zbycia działek obliczony jako różnica pomiędzy przychodem ustalonym zgodnie z art. 19 ust. 1a kosztami uzyskania przychodu, o których mowa w art. 22 ust. 6c ww. ustawy.

Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł stosownie do art. 30e ust. 5 ww. ustawy.

Zgodnie natomiast z art. 30e ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3 (PIT-39), wykazać:

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Natomiast w przypadku niewypełnienia warunków określonych w art. 21 ust. 1 pkt 131 podatnik jest obowiązany do złożenia korekty zeznania, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, i do zapłaty podatku wraz z odsetkami za zwłokę; odsetki nalicza się od następnego dnia po upływie terminu płatności, o którym mowa w art. 45 ust. 4 pkt 4, do dnia zapłaty podatku włącznie (art. 30e ust. 7 ww. ustawy).

Jeżeli zatem wnioskodawca w danym roku podatkowych osiągnie dochód z tytułu sprzedaży działek, będzie zobowiązany do zapłaty 19% podatku o ile nie skorzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy.

Mając powyższe na uwadze, stanowisko wnioskodawcy należy uznać za nieprawidłowe.

Do wniosku wnioskodawca dołączył plik dokumentów. Należy jednak zauważyć, że wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do ich oceny; jest związany wyłącznie opisem zdarzenia przyszłego przedstawionym przez wnioskodawcę i jego stanowiskiem.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.