IBPBII/2/415-103/14/HS

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 24 marca 2014 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPBII/2/415-103/14/HS

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 17 grudnia 2013 r. (data otrzymania 23 grudnia 2013 r.), uzupełnionym 20 lutego 2014 r., o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych obniżenia sumy komandytowej:

* w części dotyczącej zaliczenia otrzymanego przychodu do źródła przychodów, jakim są prawa majątkowe - jest prawidłowe,

* ¬w części dotyczącej uznania za koszty uzyskania przychodu wartości wkładu ustalonej na moment jego wniesienia - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 grudnia 2013 r. otrzymano ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych obniżenia sumy komandytowej.

W związku z brakami formalnymi stwierdzonymi we wniosku, pismem z 7 lutego 2014 r. Znak: IBPB II/2/415-103/14/HS wezwano Wnioskodawcę do jego uzupełnienia. Uzupełnienia dokonano 20 lutego 2014 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jako udziałowiec spółki z ograniczoną odpowiedzialnością pod firmą T. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością wniósł aportem do ww. spółki udział w nieruchomości. Spółka T. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością wynajmowała tę część nieruchomości i dokonała jej księgowania bezpośrednio w koszty uzyskania, gdyż nie spełniała ona warunków zaliczenia do środków trwałych na podstawie art. 22a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Część nieruchomości nie stanowiła środka trwałego, gdyż przewidywany okres używania przez spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością wynosił krócej niż rok. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością uległa przekształceniu w spółkę komandytową działającą pod firmą T.T. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa. Spółka komandytowa poszerzyła skład wspólników do pięciu osób fizycznych i jednej osoby prawnej.

Spółka T.T. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa zamierza dokonać obniżenia sumy komandytowej a rozliczenie ze wspólnikiem - Wnioskodawcą (komandytariusz) z tego tytułu nastąpi poprzez wyprowadzenie ze spółki ww. części nieruchomości według wartości, za którą wprowadzona była do spółki.

W uzupełnieniu z 17 lutego 2014 r. Wnioskodawca wskazał, że udział w nieruchomości został zakupiony. Powyższy udział nie był środkiem trwałym w działalności gospodarczej.

W związku z powyższym zdarzeniem zadano następujące pytanie:

Jakie są konsekwencje w podatku dochodowym od osób fizycznych otrzymania przez Wnioskodawcę ww. części nieruchomości od spółki komandytowej tytułem obniżenia sumy komandytowej.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 4 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 z późn. zm. - określanego w dalszej części skrótem k.s.h.) - spółka osobowa to spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa i spółka komandytowo-akcyjna.

Stosownie do treści art. 102 k.s.h. - spółką komandytową jest spółka osobowa mająca na celu prowadzenie przedsiębiorstwa pod własną firmą, w której wobec wierzycieli za zobowiązania spółki co najmniej jeden wspólnik odpowiada bez ograniczenia (komplementariusz), a odpowiedzialność co najmniej jednego wspólnika (komandytariusza) jest ograniczona. Jeżeli wkładem komandytariusza do spółki jest w całości lub części świadczenie niepieniężne, umowa spółki określa przedmiot tego świadczenia (aport), jego wartość, jak również osobę wspólnika wnoszącego takie świadczenie niepieniężne (art. 107 § 1 k.s.h.). Jak wynika z art. 54 § 1 w związku z art. 37 § 1 k.s.h. - zmniejszenie udziału kapitałowego wymaga zgody pozostałych wspólników. Oznacza to, że przepisy k.s.h. dopuszczają możliwość zmniejszenia udziału kapitałowego, czyli zmniejszenie wkładów wspólników.

Obniżenie sumy komandytowej zostanie dokonane poprzez zmianę umowy spółki, jak również wpisane do rejestru przedsiębiorców. Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest wspólnikiem (komandytariuszem) w spółce komandytowej. Obecnie rozważa on możliwość obniżenia wartości swojego wkładu w spółce. Z tego tytułu otrzyma od spółki określoną część nieruchomości według wartości za jaką wprowadzona była do spółki z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa. Jako osobowa spółka prawa handlowego nie posiada osobowości prawnej. Z punktu widzenia podatków dochodowych podatnikami są poszczególni wspólnicy tej spółki, a nie spółka. Spółka tej czynności nie rozpoznaje u siebie jako przychód czy też jako korektę kosztów.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) - opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 9 ust. 2 ww. ustawy - dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Mając powyższe przepisy na względzie stwierdzić należy, że w związku z otrzymaniem przez Wnioskodawcę części nieruchomości od spółki komandytowej, której jest wspólnikiem, z tytułu obniżenia wartości wkładu w tej spółce, u Wnioskodawcy powstanie przychód, podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Przy czym przychód ten zaliczyć należy do określonego w art. 10 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy źródła przychodów, jakim m.in. są prawa majątkowe. Stosownie bowiem do treści tego przepisu źródłami przychodów są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c. Z kolei - w myśl przepisu art. 18 ww. ustawy - za przychód z praw majątkowych uważa się w szczególności przychody z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, praw do projektów wynalazczych, praw do topografii układów scalonych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również z odpłatnego zbycia tych praw.

Przepisy ustawy podatkowej, mimo że posługują się terminem "prawa majątkowe", nie definiują tego pojęcia, a zawarty w art. 18 katalog tych praw jest jedynie przykładowy, na co wskazuje użyte przez ustawodawcę sformułowanie "w szczególności".

Należy zatem przyjąć, że do katalogu praw majątkowych objętych zakresem regulacji art. 18 ww. ustawy można zaliczyć także inne prawa, nie wymienione w tym przepisie.

Zatem przychód uzyskany w związku z obniżeniem wkładów wniesionych do spółki komandytowej podlega opodatkowaniu na zasadach ogólnych, jako przychód z praw majątkowych, o których mowa w art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wskazać również należy, że w stosunku do przychodów uzyskanych w związku z obniżeniem wkładów w spółkach komandytowych ustawodawca nie określił żadnych szczególnych rozwiązań. Oznacza to, że w tym przypadku zastosowanie będą miały ogólne reguły dotyczące ustalania przychodów. W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-16, art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Jednocześnie wskazać należy, że w związku z uznaniem otrzymanego przez Wnioskodawcę zwrotu części nieruchomości za przychód z praw majątkowych, dla celów jego opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, będzie mu przysługiwało prawo do obniżenia wartości uzyskanego przychodu o koszty uzyskania tego przychodu, tj. o wydatki faktycznie poniesione na nabycie wycofywanej części wkładu do spółki komandytowej, które spełniać będą przesłanki wymienione w art. 22 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie bowiem z tym przepisem kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Koszty uzyskania przychodu z ww. źródła, tj. z praw majątkowych, należy więc ustalić w oparciu o art. 22 ust. 1 ww. ustawy.

W ocenie Wnioskodawcy, w przedstawionym zdarzeniu przyszłym wartość części nieruchomości, którą Wnioskodawca wniósł w formie wkładu stanowi koszty uzyskania przychodu otrzymanego w związku z obniżeniem wkładu wniesionego przez Wnioskodawcę do spółki komandytowej.

Podsumowując, z tytułu obniżenia wkładu w spółce komandytowej Wnioskodawca uzyska przychód z praw majątkowych. Zasadą jest, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlega dochód, którym jest nadwyżka przychodów nad kosztami ich uzyskania. Dochodem z tego źródła przychodów jest nadwyżka sumy przychodów nad kosztami faktycznie poniesionymi na nabycie (objęcie) tego wkładu. Ponieważ koszty uzyskania przychodów równają się sumie przychodów, dlatego też w tym przypadku nie wystąpi dochód podlegający opodatkowaniu.

W uzupełnieniu z 17 lutego 2014 r. Wnioskodawca jednoznacznie wyjaśnił, że za koszt chce uznać wartość, którą ustalono na moment wniesienia wkładu, która to wartość jest w tym przypadku równa wydatkom poniesionym na nabycie wycofanej części wkładu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest częściowo prawidłowe a częściowo nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 4 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 1030) - spółka osobowa to spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa i spółka komandytowo-akcyjna.

Zgodnie z art. 102 k.s.h. - spółką komandytową jest spółka osobowa mająca na celu prowadzenie przedsiębiorstwa pod własną firmą, w której wobec wierzycieli za zobowiązania spółki co najmniej jeden wspólnik odpowiada bez ograniczenia (komplementariusz), a odpowiedzialność co najmniej jednego wspólnika (komandytariusza) jest ograniczona. Komandytariusz uczestniczy w zysku spółki proporcjonalnie do jego wkładu rzeczywiście wniesionego do spółki, chyba że umowa spółki stanowi inaczej. (art. 123 § 1 k.s.h.).

Poza unormowaniami k.s.h. odnoszącymi się bezpośrednio do spółki komandytowej stosuje się do niej odpowiednio przepisy o spółce jawnej (art. 103 ww. ustawy).

Jeżeli wkładem komandytariusza do spółki jest w całości lub części świadczenie niepieniężne, umowa spółki określa przedmiot tego świadczenia (aport), jego wartość, jak również osobę wspólnika wnoszącego takie świadczenie niepieniężne (art. 107 § 1 k.s.h.). Jak wynika z art. 54 § 1 w związku z art. 37 § 1 k.s.h. - zmniejszenie udziału kapitałowego wymaga zgody pozostałych wspólników. To oznacza, że przepisy k.s.h. dopuszczają możliwość zmniejszenia udziału kapitałowego, czyli zmniejszenia wkładów wspólników.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia wynika, że Wnioskodawca był udziałowcem w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością, do której wniósł aportem zakupiony udział w nieruchomości. Udział ten przed jego wniesieniem do spółki kapitałowej nie stanowił środka trwałego w działalności gospodarczej. Po przekształceniu spółki kapitałowej w spółkę komandytową Wnioskodawca zamierza dokonać obniżenia sumy komandytowej. Rozliczenie ze wspólnikiem nastąpi poprzez wyprowadzenie ze spółki ww. części nieruchomości według wartości, za którą wprowadzona była do spółki.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) - opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 9 ust. 2 ww. ustawy - dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Mając powyższe przepisy na względzie stwierdzić należy, że w związku z otrzymaniem przez Wnioskodawcę części nieruchomości (udziału w niej) od spółki komandytowej, której jest wspólnikiem (komandytariuszem) z tytułu obniżenia wartości wkładu w tej spółce, u Wnioskodawcy powstanie przychód, podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Przychód ten zaliczyć należy do określonego w art. 10 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy źródła przychodów - prawa majątkowe. Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy - źródłem przychodów są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c).

W myśl przepisu art. 18 ww. ustawy - za przychód z praw majątkowych uważa się w szczególności przychody z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, praw do projektów wynalazczych, praw do topografii układów scalonych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również z odpłatnego zbycia tych praw.

Użycie w tym przepisie określenia "w szczególności" oznacza, że przepis zawiera jedynie przykładowe wyliczenie praw majątkowych, a jego dyspozycją są objęte przychody również z praw majątkowych nie wymienionych w nim wprost. Należy zatem przyjąć, że do katalogu praw majątkowych objętych zakresem regulacji art. 18 ww. ustawy można zaliczyć także inne prawa, nie wymienione w tym przepisie.

Zatem przychód uzyskany w związku z obniżeniem wkładów wniesionych do spółki komandytowej podlegać będzie opodatkowaniu na zasadach ogólnych, jako przychód z praw majątkowych, o których mowa w art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Dochody z tytułu praw majątkowych podlegają łączeniu z pozostałymi dochodami i opodatkowaniu według skali podatkowej.

Zatem w kwestii zaliczenia otrzymanego przez Wnioskodawcę przychodu z obniżenia sumy komandytowej do przychodu z praw majątkowych, o którym mowa w art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowisko Wnioskodawcy uznaje się za prawidłowe.

Natomiast zgodnie z przepisem art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Dla celów opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych w rozpatrywanej sprawie Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do obniżenia wartości uzyskanego przychodu o koszty uzyskania tego przychodu. Stanowić je będą wydatki faktycznie poniesione przez Wnioskodawcę na nabycie wycofywanej części wkładu (udziału w nieruchomości) i spełniających przesłanki wymienione w art. 22 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W uzupełnieniu wniosku z 17 lutego 2014 r. Wnioskodawca ostatecznie zdecydował, że za koszt uzyskania przychodu chce uznać wartość, którą ustalono na moment wniesienia wkładu. Jednocześnie przedstawiając stanowisko Wnioskodawca wyjaśnił, że wartość ta równa jest wydatkom poniesionym na nabycie wycofanej części wkładu. Wnioskodawca nie pisze wprawdzie wprost, że chodzi o moment wniesienia wkładu do spółki kapitałowej, ale jest to oczywiste, gdyż jest to jedyna operacja w przedstawionym przez niego zdarzeniu, którą można nazwać "wniesieniem wkładu". Przekształcenie spółek wniesieniem wkładu nie jest. Stanowisko Wnioskodawcy należy w kwestii kosztów uznać za nieprawidłowe. Wartość wkładu na moment jego wniesienia do spółki nie jest wydatkiem Wnioskodawcy, który zasługuje na miano "koszt poniesiony". Aby to wykazać należy w pierwszej kolejności odwołać się do skutków przekształcenia spółek.

Zasady przekształcenia spółek prawa handlowego regulują przepisy ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 1030).

Zgodnie z art. 551 § 1 Kodeksu spółek handlowych - spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (spółka przekształcana) może być przekształcona w inną spółkę handlową (spółkę przekształconą), w tym w spółkę osobową.

Z kolei w myśl przepisu art. 552 Kodeks spółek handlowych - spółka przekształcana staje się spółką przekształconą z chwilą wpisu spółki przekształconej do rejestru (dzień przekształcenia). Jednocześnie sąd rejestrowy z urzędu wykreśla spółkę przekształcaną.

Na podstawie art. 553 Kodeks spółek handlowych - spółce przekształconej przysługują wszystkie prawa i obowiązki spółki przekształcanej. Spółka przekształcona pozostaje podmiotem w szczególności zezwoleń, koncesji oraz ulg, które zostały przyznane spółce przed jej przekształceniem, chyba że ustawa lub decyzja o udzieleniu zezwolenia, koncesji albo ulgi stanowi inaczej. Wspólnicy spółki przekształcanej, uczestniczący w przekształceniu, stają się z dniem przekształcenia wspólnikami spółki przekształconej.

Przekształcenie spółki kapitałowej w osobową spółkę handlową, nie jest więc tożsame z jej likwidacją, lecz jest jej kontynuacją w innej formie prawnej. Zgodnie z zasadą tożsamości podmiotów biorących udział w przekształceniu, majątek spółki przekształcanej z dniem przekształcenia staje się majątkiem spółki przekształconej. Wartość tego majątku zostaje w toku przekształcenia ustalona, poszczególne składniki majątku wycenione (art. 558 § 2 pkt 3 Kodeksu spółek handlowych), a plan przekształcenia poddany badaniu przez biegłego rewidenta (art. 559 § 1 Kodeksu spółek handlowych). W dniu przekształcenia wiadomo więc dokładnie, jaki jest majątek spółki przekształcanej.

Kontynuacja bytu prawnego oraz to, że wspólnicy spółki przekształcanej uczestniczący w przekształceniu stają się z dniem przekształcenia wspólnikami spółki przekształconej oznacza jednocześnie, że majątek spółki przekształcanej staje się majątkiem spółki przekształconej. Zasady powyższej sukcesji uniwersalnej nie obejmują skutków podatkowych tzw. sukcesji podatkowej, gdyż te zasady zostały unormowane odrębnie w ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.).

W myśl art. 93a § 1 i § 2 pkt 1 lit. b Ordynacji podatkowej - osobowa spółka handlowa zawiązana (powstała) w wyniku przekształcenia spółki kapitałowej wstępuje we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki przekształcanej spółki. Sukcesja podatkowa nie obejmuje jedynie tych praw i obowiązków, które mieli wspólnicy spółki kapitałowej, a które nie funkcjonują w spółkach osobowych, w związku z czym prawa te i obowiązki nie mogą przejść po przekształceniu na spółkę osobową, której wspólnicy podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Innymi słowy co do zasady proces przekształcenia spółki kapitałowej w spółkę osobową jest obojętny podatkowo. Nie jest to w żadnej mierze wniesienie aportu do spółki osobowej. Przekształcenie ze swojej definicji dotyczy bowiem jednego podmiotu prawnego - jest to jedynie zmiana jego formy prawnej. Tymczasem wniesienie aportu zakłada istnienie oddzielnych podmiotów - wnoszącego aport i spółki, która ten aport przyjmuje. W przypadku przekształcenia spółek wspólnicy (udziałowcy) nie wnoszą żadnego aportu, lecz z mocy prawa stają się wspólnikami spółki przekształconej. Tym samym wkład wniesiony kiedyś do spółki przekształcanej staje się z mocy prawa wkładem do spółki przekształconej. W rezultacie "koszt poniesiony", o którym mowa w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przez wspólnika spółki przekształconej na pokrycie wkładów w tej spółce, to wydatek na nabycie przedmiotu wkładu w spółce przekształcanej. W rozpatrywanej sprawie faktyczny koszt jaki poniósł wspólnik aby zostać wspólnikiem spółki komandytowej to wydatek jaki poniósł na nabycie przedmiotu aportu do spółki kapitałowej a więc cena zakupu udziału w nieruchomości. Skoro przekształcenie jest operacją neutralną a więc mamy do czynienia z jednym i tym samym podmiotem, to przy ustalaniu kosztu uzyskania przychodu z tytułu otrzymania części sumy komandytowej należy odwołać się do momentu obejmowania udziałów w spółce kapitałowej. Wtedy bowiem należy zadać sobie pytanie o wydatki poniesione. Poniesione zaś były wydatki na nabycie przedmiotu aportu. Wartość przedmiotu aportu na moment jego wniesienia nie jest wydatkiem poniesionym przez wnoszącego. Może się bowiem zdarzyć, że wartość ta będzie większa lub mniejsza od pierwotnej ceny nabycia przedmiotu aportu. Może się więc zdarzyć, że w razie wzrostu będzie wyłącznie efektem wzrostu wartości przedmiotu aportu, który to wzrost nie może mieć wpływu na ustalenie kosztów uzyskania przychodu. Gdyby natomiast wartość przedmiotu aportu na dzień jego wniesienia spadła i była niższa niż wydatki na nabycie tego przedmiotu, to Organ do kosztów uzyskania przychodu nakazałby również zaliczyć wartość wydatków poniesionych na nabycie przedmiotu aportu, bo to było faktyczne uszczuplenie po stronie wnoszącego, a nie wartość jaką przedmiot aportu miał na dzień wniesienia do spółki kapitałowej.

Stanowisko przeciwne umożliwić mogłoby odliczenie kosztów, które nigdy nie zostały poniesione i tym samym ewentualnie prowadzić do sztucznego powiększania kosztów aby zmniejszyć przychód do opodatkowania.

Zatem w przedstawionym zdarzeniu to wydatek na poziomie kosztów historycznych, faktycznie poniesiony na nabycie wycofanej później części wkładu (części nieruchomości) stanowić będzie koszt uzyskania przychodu w rozpatrywanej sprawie.

Jeżeli zatem we własnym stanowisku Wnioskodawca pisze, że za koszt chce uznania wartości ustalonej na moment wniesienia, to tak przedstawione stanowisko należało ocenić negatywnie.

Podsumowując, z tytułu obniżenia sumy komandytowej Wnioskodawca uzyska przychód z praw majątkowych. Dochodem z tego źródła przychodu będzie nadwyżka przychodu nad kosztem historycznym, czyli wydatkami faktycznie poniesionymi na nabycie wycofywanej części wkładu, o ile Wnioskodawca posiada dokumenty potwierdzające ich poniesienie.

Stanowiska Wnioskodawcy - z uwagi na sposób jego sformułowania - nie można było uznać w całości za prawidłowe.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4A, 35-016 Rzeszów po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie - w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl