IBPBII/1/4514-40/15/MD

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 29 stycznia 2015 r. (data wpływu do Biura - 2 lutego 2015 r.), uzupełnionym 23 i 28 kwietnia 2015 r., o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych przekazania przez wspólnika spółce cywilnej nieruchomości do nieodpłatnego używania - jest nieprawidłowe.

W dniu 2 lutego 2015 r. wpłynął do Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych przekazania przez wspólnika spółce cywilnej nieruchomości do nieodpłatnego używania.

Z uwagi na fakt, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych w piśmie z 15 kwietnia 2015 r. znak: IBPB I/1/4511-117/15/AB, IBPP1/4512-90/15/DK, IBPB II/1/4514-40/15/MD, IBPB II/1/4515-20/15/MD wezwano do jego uzupełnienia. Wniosek uzupełniono 23 kwietnia 2015 r. (wpłacenie wymaganej opłaty) oraz 28 kwietnia 2015 r. (pozostałe braki formalne).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca wraz z bratem jest współwłaścicielem w częściach po 50% nieruchomości, na której znajduje się budynek usługowy. Budynek wzniesiony był jako prywatna inwestycja rodziców Wnioskodawcy nieprowadzących działalności gospodarczej. Udział we współwłasności nieruchomości w wysokości 50% Wnioskodawca otrzymał w drodze darowizny od rodziców w 2011 r.

Również z bratem Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w formie spółki cywilnej z udziałami po 50%. Wnioskodawca prowadzi działalność wyłącznie jako wspólnik spółki cywilnej, a głównym przedmiotem działalności jest pośrednictwo leasingowe i finansowe.

Nieruchomość stanowi własność prywatną (majątek osobisty) Wnioskodawcy, nigdy nie była wprowadzona do jakiejkolwiek firmy i wykorzystywana w działalności gospodarczej, nie podlegała też amortyzacji.

W budynku znajdują się dwa lokale usługowe, które są przedmiotem umów najmu. Z tytułu wynajmu dwóch lokali Wnioskodawca jest opodatkowany ryczałtem ewidencjonowanym, gdyż najem nie jest prowadzony w ramach działalności gospodarczej, a także w zakresie podatku VAT według stawki 23%.

Wnioskodawca zamierza użyczyć nieodpłatnie cały ww. budynek wraz z działką, na której jest posadowiony, spółce cywilnej prowadzonej z bratem, tak, aby spółka mogła poczynić inwestycje w przedmiotowej nieruchomości, a także, aby wynajmującym pawilon była spółka cywilna, a nie Wnioskodawca (oraz jego brat) jako osoba fizyczna i następnie rozliczać najem na zasadach ogólnych w spółce cywilnej.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy nieodpłatne użyczenie będzie podlegało podatkowi od czynności cywilnoprawnych.

W ocenie Wnioskodawcy, umowa użyczenia pawilonu spółce cywilnej jest umową, co do której ustawa o podatku od czynności cywilnoprawnych nie ma zastosowania, ponieważ umowa użyczenia nie jest wymieniona w przedmiocie opodatkowania tym podatkiem.

Z uwagi na zakres niniejszej interpretacji przywołano powyżej tę część stanowiska Wnioskodawcy, która odnosi się do zagadnienia dotyczącego podatku od czynności cywilnoprawnych.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego, stwierdzam co następuje:

Na wstępie należy wskazać, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest wyłącznie ocena stanowiska Wnioskodawcy dotycząca podatku od czynności cywilnoprawnych. W pozostałym zakresie zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Przepis art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. z 2010 r. Nr 101, poz. 649 z późn. zm.) zawiera zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy podatkowi temu podlegają następujące czynności cywilnoprawne:

* umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych,

* umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku,

* umowy darowizny - w części dotyczącej przejęcia przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy,

* umowy dożywocia,

* umowy o dział spadku oraz umowy o zniesienie współwłasności - w części dotyczącej spłat lub dopłat,

* ustanowienie hipoteki,

* ustanowienie odpłatnego użytkowania, w tym nieprawidłowego, oraz odpłatnej służebności,

* umowy depozytu nieprawidłowego,

* umowy spółki.

Podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają też zmiany ww. umów, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych oraz orzeczenia sądów, w tym również polubownych, oraz ugody, jeżeli wywołują one takie same skutki prawne (art. 1 ust. 1 pkt 2 i 3 ww. ustawy).

Ustawodawca wprowadził zasadę enumeratywnego określenia czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Szczegółowe określenie zakresu przedmiotowego ma określone konsekwencje. Ustawodawca, wprowadzając w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu, wyłączył od opodatkowania inne podobne, które nie zostały wyraźnie wskazane w przepisie. Oznacza to, że czynności niewymienione w ustawowym katalogu nie podlegają opodatkowaniu nawet, gdy wywołują skutki w sferze gospodarczej takie same bądź podobne do tych, które zostały w nim wyliczone.

Zgodnie z art. 1a pkt 1 cyt. ustawy użyte w ustawie określenie spółka osobowa - oznacza spółkę: cywilną, jawną, partnerską, komandytową lub komandyto-akcyjną.

Stosownie do art. 1 ust. 3 pkt 1 ww. ustawy w przypadku umowy spółki za zmianę umowy przy spółce osobowej, uważa się:

* wniesienie lub podwyższenie wkładu, którego wartość powoduje zwiększenie majątku spółki albo podwyższenie kapitału zakładowego,

* pożyczkę udzieloną spółce przez wspólnika,

* dopłaty oraz

* oddanie przez wspólnika spółce rzeczy lub praw majątkowych do nieodpłatnego używania.

Z powyższego przepisu wynika, iż oddanie spółce nieruchomości, na której znajduje się budynek usługowy, czyli rzeczy sui generis, do nieodpłatnego używania może zostać dokonane przez wspólnika spółki poprzez użyczenie lub ustanowienie użytkowania.

W świetle art. 710 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121, z późn. zm.) przez umowę użyczenia użyczający zobowiązuje się zezwolić biorącemu, przez czas oznaczony lub nie oznaczony, na bezpłatne używanie oddanej mu w tym celu rzeczy.

Zgodnie z art. 252 Kodeksu cywilnego rzecz można obciążyć prawem do jej używania i do pobierania jej pożytków (użytkowanie).

Jednocześnie przepisy dotyczące spółki cywilnej wprost przewidują możliwość wniesienia rzeczy (ruchomych lub nieruchomych) tylko do używania - stosownie do art. 862 Kodeksu cywilnego, jeżeli wspólnik zobowiązał się wnieść do spółki własność rzeczy, do wykonania tego zobowiązania, jak również do odpowiedzialności z tytułu rękojmi oraz do niebezpieczeństwa utraty lub uszkodzenia rzeczy stosuje się odpowiednio przepisy o sprzedaży. Jeżeli rzeczy mają być wniesione tylko do używania, stosuje się odpowiednio w powyższym zakresie przepisy o najmie.

Jak wynika z treści wniosku Wnioskodawca będący współwłaścicielem nieruchomości zamierza użyczyć nieodpłatnie nieruchomość zabudowaną budynkiem usługowym spółce cywilnej, której wraz z bratem jest wspólnikiem.

Wnioskodawca uważa, że umowa użyczenia pawilonu spółce cywilnej jest umową, co do której ustawa o podatku od czynności cywilnoprawnych nie ma zastosowania, ponieważ umowa użyczenia nie jest wymieniona w przedmiocie opodatkowania tym podatkiem.

Z powyższym stanowiskiem nie można się jednak zgodzić. Należy zauważyć, że z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca zamierza użyczyć nieodpłatnie cały ww. budynek wraz z działką, na której jest posadowiony, spółce cywilnej prowadzonej z bratem, aby spółka, używając ww. nieruchomość, mogła poczynić inwestycje w przedmiotowej nieruchomości, a także, aby wynajmującym pawilon była spółka cywilna, a nie Wnioskodawca (oraz brat) jako osoba fizyczna oraz mogła rozliczać najem na zasadach ogólnych w spółce cywilnej.

Niewątpliwie zatem w przedstawionym zdarzeniu przyszłym będziemy mieli do czynienia z oddaniem spółce przez wspólnika nieruchomości do nieodpłatnego używania. Na gruncie ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych do spółki cywilnej znajdują zastosowanie przepisy dotyczące spółek osobowych, a zatem również art. 1 ust. 3 pkt 1 cyt. ustawy. W świetle wskazanego przepisu czynność taka - tj. oddanie przez wspólnika spółce nieruchomości do nieodpłatnego używania - stanowi zmianę umowy spółki. Obowiązek podatkowy z tego tytułu powstanie z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej (art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy) i będzie ciążył przy umowie spółki cywilnej na wspólnikach (art. 4 pkt 9 ustawy). Stosownie do art. 6 ust. 1 pkt 8 lit. e ustawy podstawę opodatkowania przy oddaniu spółce rzeczy lub praw majątkowych do nieodpłatnego używania stanowić będzie roczna wartość nieodpłatnego używania, którą przyjmuje się w wysokości 4% wartości rynkowej rzeczy lub prawa majątkowego oddanego do nieodpłatnego używania. Zaś stawka podatku w myśl art. 7 ust. 1 pkt 9 ustawy wynosi 0,5%.

Wbrew zatem stanowisku Wnioskodawcy nieodpłatne użyczenie nieruchomości zabudowanej budynkiem przez wspólnika na rzecz spółki, podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Art. 1 ust. 3 pkt 1 ustawy wyraźnie bowiem traktuje oddanie przez wspólnika spółce rzeczy lub praw majątkowych do nieodpłatnego używania jako zmianę umowy spółki.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Końcowo wskazać należy, iż przedmiotowa interpretacja - zgodnie ze złożonym wnioskiem została wydana wyłącznie dla Wnioskodawcy. Stosownie bowiem do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej Minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-512 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie - w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.