IBPBII/1/4511-290/15/BJ

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 29 czerwca 2015 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPBII/1/4511-290/15/BJ

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z 24 marca 2015 r. (data wpływu do Biura - 27 marca 2015 r.), uzupełnionym 3 i 5 czerwca 2015 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania w zeznaniu za 2013 r. emerytury otrzymywanej z Wielkiej Brytanii i Polski - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 marca 2015 r. wpłynął do Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. w zakresie opodatkowania w zeznaniu za 2013 r. emerytury otrzymywanej z Wielkiej Brytanii i Polski.

Z uwagi na fakt, iż wniosek nie spełniał wymogów formalnych, w piśmie z 26 maja 2015 r. znak: IBPB II/1/4511-290/15/BJ wezwano Wnioskodawczynię o jego uzupełnienie. Wniosek uzupełniono 3 czerwca 2015 r. (uiszczenie dodatkowej opłaty) i 5 czerwca 2015 r. (pozostałe braki formalne).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni, jako młoda osoba wyjechała do Wielkiej Brytanii w 1975 r. Pracowała tam do 1978 r., czyli niecałe 4 lata. Po powrocie Wnioskodawczyni podjęła pracę w Polsce i otrzymała polską emeryturę. Wnioskodawczyni ma stałe miejsce zamieszkania w Polsce.

Na wniosek Wnioskodawczyni z Wielkiej Brytanii przyznano jej państwową emeryturę na mocy regulacji UE/WE w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego.

Ponieważ dochód Wnioskodawczyni z angielskiej emerytury jest niewielki, Wnioskodawczyni jest zwolniona z podatku w Wielkiej Brytanii.

Od października 2013 r. Wnioskodawczyni otrzymuje na konto bankowe brytyjską emeryturę z wyrównaniem zaległych należności, w złotówkach.

Problem pojawił się z chwilą rocznego rozliczenia obu emerytur i dotyczył metody rozliczenia. Ponieważ Bank nie pobierał od brytyjskiej emerytury zaliczek na podatek dochodowy, Wnioskodawczyni wystąpiła do Banku z prośbą o wystawienie formularza PIT-11 - koniecznego do rozliczenia. W odpowiedzi Wnioskodawczyni otrzymała pismo, którego kserokopię załączyła do wniosku.

W tej sytuacji w zeznaniu rocznym za 2013 r. Wnioskodawczyni rozliczyła się na PIT-36 płacąc podatek dochodowy od brytyjskiej emerytury wg skali (18%).

Wnioskodawczyni uzyskała informację, że rozliczenie m.in. emerytury z Wielkiej Brytanii otrzymanej w Polsce opiera się o polską ustawę o podatku dochodowym od osób fizycznych i Konwencję o unikaniu podwójnego opodatkowania zawartą między Polską a Wielką Brytanią, która obowiązuje od 1 stycznia 2007 r. Według tej Konwencji, do rozliczeń z dochodów uzyskiwanych z Wielkiej Brytanii stosuje się metodę wyłączenia z progresją.

W piśmie z 3 czerwca 2015 r. (wpływ do Biura - 5 czerwca 2015 r.), stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawczyni wskazała, że jej miejsce zamieszkania dla celów podatkowych jest w Polsce. W Polsce jest ośrodek interesów życiowych Wnioskodawczyni. Na terytorium Polski przebywa powyżej 183 dni w roku podatkowym. Wnioskodawczyni posiada obywatelstwo polskie i brytyjskie. Otrzymywana emerytura z Wielkiej Brytanii pochodzi z funduszy utworzonych przez państwo angielskie, jego jednostkę terytorialną lub organ lokalny z tytułu świadczenia usług na rzecz tego państwa lub jego jednostki terytorialnej lub organu lokalnego.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy Wnioskodawczyni, jako obywatelka Polski i Wielkiej Brytanii, na stałe zamieszkała w Polsce, w rozliczeniu dochodu za 2013 r. z obu emerytur (angielskiej i polskiej) powinna zastosować metodę wyłączenia z progresją.

Kierując się przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz umową polsko-brytyjską o unikaniu podwójnego opodatkowania, Wnioskodawczyni wskazała, że jej dochód z angielskiej emerytury powinien zostać wyłączony z podstawy opodatkowania, jednak dla ustalenia stawki podatku od pozostałego dochodu osiągniętego w Polsce (polskiej emerytury), należy zastosować stawkę podatku właściwą dla całego dochodu czyli łącznie z dochodem z brytyjskiej emerytury (metoda wyłączania z progresją).

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Na wstępie zaznacza się, że przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Wnioskodawczyni zajętego w przedstawionym stanie faktycznym w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych w kwestii opodatkowania w zeznaniu za 2013 r. emerytury otrzymywanej z Wielkiej Brytanii i Polski. W zakresie zdarzenia przyszłego wydano odrębną interpretację znak: IBPB II/1/4511-325/15/BJ.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl art. 3 ust. 1a ww. ustawy za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1.

posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub

2.

przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Zgodnie z art. 4a ww. ustawy przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Z wniosku oraz jego uzupełnienia wynika, iż w 1975 r. Wnioskodawczyni wyjechała do Wielkiej Brytanii, gdzie pracowała do 1978 r. Po powrocie podjęła pracę w Polsce i otrzymała polską emeryturę. Od października 2013 r. Wnioskodawczyni otrzymuje brytyjską emeryturę z wyrównaniem zaległych należności, w złotówkach. Ponieważ dochód Wnioskodawczyni z angielskiej emerytury jest niewielki, Wnioskodawczyni jest zwolniona z podatku w Wielkiej Brytanii. Wnioskodawczyni ma stałe miejsce zamieszkania w Polsce, gdzie posiada również centrum interesów życiowych. Na terytorium Polski przebywa powyżej 183 dni w roku podatkowym. Wnioskodawczyni posiada obywatelstwo polskie i brytyjskie.

Wnioskodawczyni uważa, że jej dochód z angielskiej emerytury powinien zostać wyłączony z podstawy opodatkowania, jednak dla ustalenia stawki podatku od pozostałego dochodu osiągniętego w Polsce (polskiej emerytury), należy zastosować stawkę podatku właściwą dla całego dochodu czyli łącznie z dochodem z brytyjskiej emerytury (metoda wyłączania z progresją).

W przedmiotowej sprawie zastosowanie znajduje Konwencja między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i zysków majątkowych z dnia 20 lipca 2006 r. (Dz. U. z 2006 r. Nr 250, poz. 1840).

Stosownie do art. 4 ust. 1 ww. Konwencji, w rozumieniu niniejszej Konwencji, określenie "osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie" oznacza każdą osobę, która według prawa tego Państwa podlega tam opodatkowaniu, z uwagi na jej miejsce zamieszkania, miejsce stałego pobytu, siedzibę zarządu, miejsce utworzenia albo inne kryterium o podobnym charakterze, i obejmuje również to Państwo oraz jakąkolwiek jego jednostkę terytorialną lub organ lokalny. Jednakże, określenie to nie obejmuje osoby, która podlega opodatkowaniu w tym Państwie tylko dlatego, że osiąga ona dochód lub zyski majątkowe ze źródeł w nim położonych.

W myśl art. 4 ust. 2 cyt. Konwencji, jeżeli stosownie do postanowień ustępu 1 niniejszego artykułu osoba fizyczna ma miejsce zamieszkania w obu Umawiających się Państwach, wówczas jej status określa się zgodnie z następującymi zasadami:

a.

osobę uważa się za mającą miejsce zamieszkania tylko w tym Umawiającym się Państwie, w którym ma ona stałe miejsce zamieszkania; jeżeli ma ona stałe miejsce zamieszkania w obu Państwach, wówczas uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania tylko w tym Państwie, z którym ma ściślejsze powiązania osobiste i gospodarcze (ośrodek interesów życiowych);

b.

jeżeli nie można ustalić, w którym Państwie osoba ma ośrodek interesów życiowych, albo jeżeli nie posiada ona stałego miejsca zamieszkania w żadnym z Państw, to uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania tylko w tym Państwie, w którym zwykle przebywa;

c.

jeżeli przebywa ona zazwyczaj w obu Umawiających się Państwach lub nie przebywa zazwyczaj w żadnym z nich, to uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania tylko w tym Państwie, którego jest obywatelem;

d.

jeżeli osoba jest obywatelem obydwu Umawiających się Państw lub nie jest obywatelem żadnego z nich, to właściwe organy Umawiających się Państw rozstrzygną tę sprawę w drodze wzajemnego porozumienia.

Definicja "osoby mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie" odnosi się zatem bezpośrednio do określenia "miejsce zamieszkania" przyjętego w ustawodawstwach wewnętrznych państw i uwzględnia różne formy więzi osobistej z państwem, które we własnym ustawodawstwie ustala podstawę do nieograniczonego obowiązku podatkowego.

Biorąc pod uwagę opisany we wniosku stan faktyczny oraz powołane powyżej przepisy prawa należy stwierdzić, iż Wnioskodawczyni jest objęta w Polsce nieograniczonym obowiązkiem podatkowym. Natomiast posiadane obywatelstwa pozostają bez znaczenia dla określenia ograniczonego lub nieograniczonego obowiązku podatkowego.

Stosownie do art. 17 ust. 1 ww. Konwencji polsko-brytyjskiej, z zastrzeżeniem postanowień artykułu 18 ustęp 2 niniejszej Konwencji, emerytury, renty i inne podobne wynagrodzenia wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie.

Artykuł 18 ust. 2 ww. Konwencji stanowi zaś, że:

* Jakakolwiek emerytura wypłacana lub pochodząca z funduszy utworzonych przez Umawiające się Państwo, lub jego jednostkę terytorialną albo organ lokalny, osobie fizycznej z tytułu świadczenia usług na rzecz tego Państwa lub jego jednostki terytorialnej lub organu lokalnego, podlega opodatkowaniu tylko w tym Państwie.

* Bez względu na postanowienia punktu a) niniejszego ustępu, taka emerytura podlega opodatkowaniu tylko w drugim Umawiającym się Państwie, jeśli osoba ma miejsce zamieszkania w tym Państwie i jest obywatelem tego Państwa.

Wskazane przepisy jednoznacznie regulują, że co do zasady emerytura wypłacana z Wielkiej Brytanii osobie, która ma miejsce zamieszkania w Polsce - podlega opodatkowaniu tylko w Polsce. Wyjątek dotyczy tzw. emerytur z funduszy publicznych, których zasady opodatkowania reguluje art. 18 Konwencji.

Zauważyć trzeba, że art. 18 ust. 2 ww. Konwencji dotyczy emerytur wypłacanych z tytułu uprzednio wykonywanej pracy, jednakże nie każdej emerytury, a wyłącznie związanej z usługami na rzecz wypłacającego je państwa, jego jednostki terytorialnej lub organu lokalnego. Nadmienić należy, iż wspomniane przepisy dotyczą osób piastujących funkcje publiczne w ramach administracji publicznej (tekst jedn.: państwowej czy samorządowej). W znaczeniu potocznym tego terminu - bowiem przepisy podatkowe nie definiują "funkcji publicznych" - funkcjonariuszem publicznym jest osoba będąca pracownikiem administracji publicznej, niepełniąca funkcji wyłącznie usługowych (np. sędzia), a także osoba korzystająca z ochrony prawnej z mocy przepisu szczególnego (np. poseł, senator, radny). W przypadku tej emerytury podlega ona - co do zasady opodatkowaniu w Wielkiej Brytanii. Wyjątkiem jest jednak sytuacja, gdy taką emeryturę otrzymuje osoba, która mieszka w Polsce i jest obywatelem Polski. Wówczas tego rodzaju emerytura podlega opodatkowaniu tylko i wyłącznie w Polsce.

Skoro we wniosku wskazano, iż otrzymywana emerytura z Wielkiej Brytanii pochodzi z funduszy utworzonych przez państwo angielskie, jego jednostkę terytorialną lub organ lokalny z tytułu świadczenia usług na rzecz tego państwa lub jego jednostki terytorialnej lub organu lokalnego a Wnioskodawczyni ma miejsce zamieszkania w Polsce i posiada obywatelstwo polskie, to stosownie do postanowień art. 18 ust. 2 lit. b Konwencji polsko-brytyjskiej otrzymywana emerytura podlega opodatkowaniu tylko w Polsce. W analizowanej sprawie nie zachodzi więc podwójne opodatkowanie otrzymywanej z Wielkiej Brytanii emerytury, gdyż emerytura ta w świetle ww. Konwencji podlega opodatkowaniu wyłącznie w jednym państwie (tekst jedn.: w Polsce) i tym samym nie podlega opodatkowaniu w Wielkiej Brytanii.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że w rozliczeniu dochodu z obu emerytur (angielskiej i polskiej) w zeznaniu podatkowym za 2013 r. brak jest podstaw do zastosowania metody unikania podwójnego opodatkowania. Emerytura z Wielkiej Brytanii podlega opodatkowaniu tylko w Polsce, na takich samych zasadach jak ta otrzymywana z Polski.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Do wniosku dołączono dokument. Należy jednak zauważyć, że wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do jego oceny; jest związany wyłącznie opisem zdarzenia przyszłego przedstawionym przez Wnioskodawczynię i jej stanowiskiem. Wydając niniejszą interpretację Organ oparł się jedynie na opisie zdarzenia przyszłego przedstawionym we wniosku.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl