IBPBII/1/436-89/10/MCZ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawczyni, przedstawione we wniosku z dnia 8 kwietnia 2010 r. (data wpływu do tut. Biura - 12 kwietnia 2010 r.) uzupełnionym w dniu 17 czerwca 2010 r. i 13 lipca 2010 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania zasądzonej kwoty spłaty z tytułu dokonanego przez Sąd działu spadku - jest prawidłowe.

W dniu 12 kwietnia 2010 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania zasądzonej kwoty spłaty z tytułu dokonanego przez Sąd działu spadku.

W związku z brakami formalnymi wniosku, pismem z dnia 4 i 30 czerwca 2010 r. Znak: IBPB II/1/436-89/10/MCZ wezwano wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku. Uzupełnienia dokonano w dniu 17 czerwca 2010 r. i 13 lipca 2010 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Rodzice wnioskodawczyni zmarli w 1981 r. (ojciec) w 1987 r. (matka). Postanowieniem Sądu Rejonowego z dnia 11 lipca 2008 r. wnioskodawczyni oraz jej siostra K.J. uzyskały w drodze działu spadku po rodzicach spłaty po 32.842,29 zł, każda z nich od uczestniczki postępowania E.G. Zgodnie z postanowieniem Sądu zasądzona spłata miała zostać wypłacona w terminie 6 m-cy od uprawomocnienia się orzeczenia Sądu, które nastąpiło w dniu 30 września 2008 r.

Do ustalonych kwot Sąd zasądził odsetki w wysokości ustawowej na wypadek uchybienia terminowi płatności. Termin zapłaty minął z dniem 31 marca 2009 r. Brak reakcji i niekorzystne dla wnioskodawczyni i jej siostry działania dłużnika, zmusiły je do złożenia wniosków o wpis hipoteki przymusowej zwykłej w dniu 7 maja 2009 r. Sąd uwzględnił wnioski dokonując wpisów dla wnioskodawczyni w dniu 5 czerwca 2009 r. i dla jej siostry K.J. w dniu 16 lipca 2009 r.

Następnie dłużnik przekazał nieruchomości córce, która tak jak matka zobowiązała się dokonać spłaty zasądzonych kwot. Mimo znacznego upływu czasu brak jest woli spłaty. Wnioskodawczyni i jej siostra K.J. nie zamierzały i nie zamierzają kierować sprawy do komornika. Dla ostatecznego załatwienia sprawy chcą zrezygnować z należnych im spłat z ustawowymi odsetkami pod pewnymi warunkami a mianowicie:

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem wnioskodawczyni w związku z rezygnacją z należnej jej spłaty nie powinna płacić podatku od czynności cywilnoprawnych naliczonego przez urząd skarbowy. Skarb Państwa otrzyma bowiem należny podatek od osoby, na rzecz której wnioskodawczyni zrezygnowała ze spłaty. Wnioskodawczyni zaznaczyła również, że występuje z przedmiotowym wnioskiem wyłącznie w swojej indywidualnej sprawie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawczynię w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. f) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2007 r. Nr 68, poz. 450 z późn. zm.) podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają umowy o dział spadku w części dotyczącej spłat lub dopłat.

W myśl art. 1 ust. 1 pkt 3 wskazanej wyżej ustawy orzeczenia sądów, w tym również polubownych, oraz ugody, jeżeli wywołują one takie same skutki prawne, jak czynności cywilnoprawne wymienione w pkt 1, również podlegają podatkowi od czynności cywilnoprawnych.

Dział spadku polega na zniesieniu wspólności majątku spadkowego.

Zgodnie z art. 1037 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) dział spadku może nastąpić na mocy umowy między wszystkimi spadkobiercami bądź na mocy orzeczenia sądu na żądanie któregokolwiek ze spadkobierców. Podział spadku może być dokonany w dwóch formach:

* podziału fizycznego tzn. poszczególne przedmioty zostaną podzielone fizycznie i przyznane zostaną poszczególnym spadkobiercom. W ramach tej formy podziału dopuszczalne jest ustalenie dopłat na rzecz niektórych współspadkobierców, które mają wyrównać wielkość w udziale spadkowym. Inną postacią podziału fizycznego spadku jest przyznanie przedmiotów spadku w całości jednemu lub kilku współspadkobiercom i obciążenie ich obowiązkiem spłaty na rzecz pozostałych spadkobierców.

* tzw. podziału cywilnego - w tym przypadku przedmioty należące do spadku zostają sprzedane, a uzyskana kwota ulega podziałowi pomiędzy współspadkobierców.

Przepisy ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych opodatkowują jedynie dział spadku w części dotyczącej spłat lub dopłat. Spłata stanowi wyrażoną w pieniądzu równowartość udziału w majątku spadkowym i występuje wówczas przy dziale spadku, gdy całość majątku spadkowego przyznano jednemu lub kilku ze spadkobierców. Natomiast dopłata ma wyrównać różnice powstałe wskutek fizycznego podziału majątku między spadkobierców, gdy zachodzą rozbieżności między faktycznie przyznaną im częścią majątku a udziałem w spadku.

Obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych powstaje z chwilą uprawomocnienia się orzeczenia sądu (art. 3 ust. 1 pkt 3 ustawy).

W myśl art. 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) obowiązkiem podatkowym jest wynikająca z ustaw podatkowych nieskonkretyzowana powinność przymusowego świadczenia pieniężnego w związku z zaistnieniem zdarzenia określonego w tych ustawach.

Stosownie do art. 4 pkt 5 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych przy umowie o dział spadku obowiązek podatkowy ciąży na podmiocie nabywającym rzeczy lub prawa majątkowe ponad udział w spadku.

Podstawę opodatkowania zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 5 tej ustawy przy umowie o dział spadku stanowi wartość rynkowa rzeczy lub prawa majątkowego nabytego ponad wartość udziału w spadku.

Stawka podatku od umów zamiany, dożywocia, o dział spadku, o zniesienie współwłasności oraz darowizny przy przeniesieniu własności nieruchomości, rzeczy ruchomych, prawa użytkowania wieczystego, własnościowego spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego, spółdzielczego prawa do lokalu użytkowego oraz wynikających z przepisów prawa spółdzielczego: prawa do domu jednorodzinnego oraz prawa do lokalu w małym domu mieszkalnym wynosi 2% - art. 7 ust. 1 pkt 2 lit. a) ww. ustawy,

Wobec powyższego, stwierdzić należy, że skoro przy umowie o dział spadku obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy rzeczy lub praw majątkowych ponad udział w spadku, to otrzymujący kwotę spłaty z tytułu dokonanego przez Sąd działu spadku nie jest zobowiązany do zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych od otrzymanej spłaty.

Skoro tak to w przedmiotowej sprawie wnioskodawczyni nie jest zobowiązana do zapłaty ww. podatku z tytułu zasądzonej kwoty spłaty.

W odniesieniu do odsetek od nieterminowej spłaty, należy stwierdzić, że odsetki te nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Powyższe nie oznacza jednak, że nie są one opodatkowane innym podatkiem. Ponieważ przedmiotem tej interpretacji indywidualnej jest zagadnienie z zakresu podatku od czynności cywilnoprawnych, to Organ nie jest ani obowiązany ani uprawniony do dokonania w niej rozważań dotyczących innego podatku. Zagadnienie to może być przedmiotem rozważań Organu dopiero po złożeniu przez wnioskodawczynię stosownego wniosku w tym zakresie.

Trzeba również podkreślić, iż - jak wykazano wyżej - to nie fakt, że wnioskodawczyni zrezygnowała z zasądzonej przez Sąd spłaty, powoduje że nie jest ona zobowiązana do zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych z tytułu zasądzonej kwoty spłaty. Powyższe wynika bowiem bezpośrednio z treści cyt. wyżej art. 4 pkt 5 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych z którego wynika, że gdyby nawet wnioskodawczyni otrzymała zasadzoną spłatę, to również nie byłaby zobowiązana do zapłacenia podatku, bowiem obowiązek zapłaty podatku spoczywa wyłącznie na nabywcy rzeczy lub prawa majątkowego ponad udział w spadku.

Wobec powyższego stanowisko wnioskodawczyni, że nie jest zobowiązana do zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych od zasądzonej postanowieniem Sądu kwoty spłaty z tytułu dokonanego działu spadku gdyż Skarb Państwa otrzyma należny podatek od osoby dokonującej spłaty, należało uznać za prawidłowe, choć z innych przyczyn niż wskazano we wniosku.

Niniejsza interpretacja indywidualna stosownie do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, który stanowi, iż Minister Finansów, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną), została wydana wyłącznie dla wnioskodawczyni.

W związku z dołączeniem do wniosku kserokopii dokumentu należy zauważyć, że wydając interpretację w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do ich oceny; jest związany wyłącznie opisem przedstawionym przez wnioskodawczynię i jej stanowiskiem.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.