IBPBII/1/436-48/10/MZ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 12 lutego 2010 r. (data wpływu do tut. Biura - 16 lutego 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej m.in. podatku od czynności cywilnoprawnych:

* w zakresie zastosowania stawki podatkowej oraz podstawy opodatkowania przy sprzedaży przedsiębiorstwa - jest nieprawidłowe,

* w zakresie skutków podatkowych zbycia prawa wieczystego użytkowania nieruchomości oraz zbycia prawa własności budynków stanowiących odrębną własność i odrębną nieruchomość - jest prawidłowe.

W dniu 16 lutego 2010 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie zastosowania stawki podatkowej oraz podstawy opodatkowania przy sprzedaży przedsiębiorstwa i skutków podatkowych zbycia prawa wieczystego użytkowania nieruchomości oraz zbycia prawa własności budynków stanowiących odrębną własność i odrębną nieruchomość.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W dniu 3 listopada 2009 r. Sąd ogłosił upadłość obejmującą likwidację majątku dłużnika - Spółki z o.o. X. Na podstawie postanowienia Sądu został wyznaczony syndyk masy upadłości.

Spółka powstała na bazie majątku kopalni X, która to kopalnia weszła w skład holdingu węglowego.

W dniu 19 stycznia 2000 r. Spółka z o.o. X nabyła od holdingu węglowego prawo użytkowania wieczystego nieruchomości, dla której Sąd prowadzi obecnie księgę wieczystą. Razem z prawem użytkowania wieczystego Spółka nabyła prawo własności budynku biurowego postawionego na nieruchomości o powierzchni 691 m ^2. Jako wartość netto umowy strony podały kwotę 251 000 zł netto. Jako wartość prawa użytkowania wieczystego gruntu wskazano kwotę 31 100 zł. Wartość budynku (220 000 zł) została pomniejszona o kwotę 69 411,20 zł, stanowiącą nakłady poniesione przez Spółkę na remont budynku jeszcze przed nabyciem. W związku z transakcją została wystawiona faktura VAT. Jako cenę netto w fakturze wskazano kwotę 150 588,80 zł. Wartość podatku od towarów i usług związanego ze sprzedażą budynku wyniosła 33 129,54 zł. Kwota ta stanowiła dla Spółki podatek naliczony, który pomniejszył podatek należny. Sprzedaż prawa użytkowania wieczystego została zwolniona od podatku od towarów i usług. Budynek został przyjęty do ewidencji środków trwałych z wartością 168 901,44 zł (tekst jedn. wartość netto zakupu plus koszty transakcji).

W dniu 25 kwietnia 2000 r. Spółka z o.o. X nabyła od holdingu węglowego prawo użytkowania wieczystego kolejnej nieruchomości, dla której Sąd prowadzi obecnie księgę wieczystą.

Razem z prawem użytkowania wieczystego Spółka nabyła prawo własności budynku magazynu postawionego na nieruchomości o powierzchni 109 m ^2. Jako wartość budynku wskazano kwotę 21 000 zł, a jako wartość prawa użytkowania wieczystego - 9 700 zł. Według stron transakcja była zwolniona od podatku od towarów i usług. Budynek został przyjęty do ewidencji środków trwałych z wartością 23 843,30 zł (tekst jedn. wartość netto zakupu plus koszty transakcji).

Spółka z o.o. X prowadziła do końca 2009 r. działalność gospodarczą, która polegała na świadczeniu usług głównie na rzecz kopalni węgla kamiennego wchodzącej w skład holdingu węglowego. Spółka wykonywała usługi porządkowo - czystościowe, usługi pralnicze, prowadziła usługi gastronomiczne (bufety) na terenie kopalni, prowadziła wydawanie indywidualnych środków ochrony, wydawanie posiłków profilaktycznych i mleka a także wykonywała prace budowlane, w szczególności w zakresie instalacji sanitarnych i elektrycznych oraz robót blacharsko - dekarskich.

Po ogłoszeniu upadłości został sporządzony spis inwentarza. Ruchomości należące do Spółki znajdowały się częściowo na nieruchomościach Spółki, a częściowo na terenie należącym do kopalni węgla kamiennego wchodzącej w skład holdingu węglowego.

Ruchomości znajdujące się na terenie holdingu węglowego zostały już zbyte przed złożeniem niniejszego wniosku z tego względu, że ich przewiezienie na teren Spółki było nieopłacalne, a chęć nabycia wyraziły osoby, które przejęły obowiązki upadłego wynikające z umów z holdingiem węglowym w zakresie usług gastronomicznych i wydawania posiłków.

Aktualnie do sprzedania pozostały: ruchomości oraz 2 samochody osobowe, prawa użytkowania wieczystego nieruchomości oraz znak towarowy Spółki. Pozostałe ruchomości stanowią wyposażenie biura oraz umożliwiają prowadzenie działalności w zakresie usług budowlanych i remontowych oraz usług transportowych.

Niezależnie od powyższego znaczna część budynku biurowego jest od 2000 r. wynajmowana na rzecz podmiotów związanych z kopalnią węgla kamiennego oraz innych podmiotów prowadzących działalność gospodarczą. Dokumentami potwierdzającymi najem budynku są:

* umowa najmu z dnia 18 kwietnia 2000 r. z holdingiem węglowym;

* umowa z dnia 1 lutego 2000 r.;

* umowa z dnia 30 kwietnia 2001 r.;

* umowa z dnia 30 grudnia 2003 r.;

* umowa z dnia 12 kwietnia 2006 r.;

* umowa z dnia 30 kwietnia 2002 r.;

* umowa z dnia 1 kwietnia 2009 r.;

* umowa z dnia 8 czerwca 2009 r.

Syndyk masy upadłości Spółki z o.o. X zamierza zbyć przedsiębiorstwo Spółki jako całość. Sprzedaż nie będzie jednak obejmować tych wierzytelności Spółki, które syndyk wyegzekwuje sam oraz części mebli i sprzętu komputerowego potrzebnego dla prowadzenia obsługi administracyjnej masy upadłości.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytania:

Zdaniem wnioskodawcy:

Ad. 1)

W związku z faktem, że czynność sprzedaży przedsiębiorstwa nie podlega podatkowi od towarów i usług, podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

W ocenie wnioskodawcy do sprzedaży przedsiębiorstwa Spółki zastosowanie znajdzie stawka 1% liczona od kwoty zaoferowanej przez nabywcę, który został wybrany w toku zorganizowanego przetargu. Przedsiębiorstwo stanowi bowiem odrębne prawo majątkowe i w związku z tym na podstawie art. 7 ust. 1 pkt b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych stawka podatku wynosi 1%.

Uzasadniając swoje stanowisko wnioskodawca zacytował treść przepisu art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych oraz powołał się na postanowienie Naczelnika Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie z dnia 19 lipca 2005 r. Znak: 1471/DC/436/24/05/HB, przywołując jego fragmenty.

Ad. 2)

Zbycie prawa wieczystego użytkowania nieruchomości podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych natomiast nie podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych zbycie budynków stanowiących odrębną własność i odrębne od gruntu nieruchomości.

Wnioskodawca wskazał, że stosownie do art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie podlegają temu podatkowi czynności cywilnoprawne, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub jest z niego zwolniona z wyjątkiem umów sprzedaży i zamiany, zwolnionych z podatku od towarów i usług, których przedmiotem są nieruchomości lub ich części albo prawo użytkowania wieczystego. Z kolei na podstawie art. 2 pkt 3 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych podatkowi nie podlegają umowy sprzedaży rzeczy w postępowaniu egzekucyjnym lub upadłościowym.

W ocenie wnioskodawcy, w rozpatrywanym przypadku następuje łączna sprzedaż praw, tj. praw użytkowania wieczystego gruntów oraz sprzedaż rzeczy - nieruchomości, jakimi na podstawie art. 46 § 1 Kodeksu cywilnego są budynki stanowiące odrębny od gruntu przedmiot własności. Nieruchomości są rzeczami w rozumieniu art. 45 Kodeksu cywilnego.

Z kolei na podstawie art. 2 ust. 3 cyt. ustawy sprzedaż rzeczy w postępowaniu upadłościowym nie podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych. Podatkowi temu podlega jedynie sprzedaż samego prawa użytkowania wieczystego - prawo to nie jest bowiem "rzeczą" i nie odnosi się do niego art. 2 pkt 3 ustawy. Z kolei art. 2 pkt 4 nakazuje pobrać podatek od czynności sprzedaży prawa użytkowania wieczystego. Uzasadniając swoje stanowisko wnioskodawca powołał się na postanowienie Urzędu Skarbowego w O. z dnia 2 listopada 2005 r. Znak: PM/436-6/05.

W związku z powyższym, według wnioskodawcy, w akcie notarialnym sprzedaży nieruchomości winny zostać wyszczególnione dwie pozycje: cena sprzedaży budynków stanowiących odrębną własność wzniesionych przez użytkownika wieczystego oraz cena sprzedaży samego prawa użytkowania wieczystego. Jedynie sprzedaż prawa użytkowania wieczystego zostanie opodatkowana podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Podatek winien zostać pobrany od kupującego przez notariusza na podstawie art. 4 pkt 1 oraz art. 10 ust. 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam, co następuje:

Na wstępie zaznacza się, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska wnioskodawcy tylko w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych. Jednocześnie wyjaśnia się, że wniosek w pozostałej części, dotyczącej podatku od towarów i usług zostanie rozstrzygnięty odrębną interpretacją.

Ad. 1)

Przepis art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2007 r. Nr 68, poz. 450 z późn. zm.) zawiera zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ww. ustawy podatkowi temu podlegają umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych.

Podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają też zmiany ww. umów, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych oraz orzeczenia sądów, w tym również polubownych, oraz ugody, jeżeli wywołują one takie same skutki prawne (art. 1 ust. 1 pkt 2 i 3 ww. ustawy).

W przepisach dotyczących podatku od czynności cywilnoprawnych brak jest definicji przedsiębiorstwa. W tym zakresie należy zatem posłużyć się właściwymi przepisami prawa zawartymi w odrębnych ustawach. Definicję "przedsiębiorstwa" zawiera przepis art. 55#185; ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.). Na mocy tego przepisu przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych, przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej.

Obejmuje ono w szczególności:

Zgodnie natomiast z art. 55 #178; Kodeksu cywilnego czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Ponieważ transakcja zbycia przedsiębiorstwa przybierze postać umowy sprzedaży, to wówczas generalnie opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych będą podlegać poszczególne składniki zbywanego przedsiębiorstwa (rzeczy i prawa majątkowe) na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

W myśl art. 6 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych podstawę opodatkowania przy umowie sprzedaży stanowi wartość rynkowa rzeczy lub prawa majątkowego. Zgodnie z art. 6 ust. 2 ww. ustawy wartość rynkową określa się na podstawie przeciętnych cen przedmiotu czynności cywilnoprawnych stosowanych w obrocie rzeczami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem ich miejsca położenia, stanu i stopnia zużycia, oraz w obrocie prawami majątkowymi tego samego rodzaju, z dnia dokonania tej czynności, bez odliczania długów i ciężarów.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy od czynności cywilnoprawnych określa stawki podatku, które wynoszą od umowy sprzedaży:

Podatek pobiera się według stawki najwyższej jeżeli podatnik dokonując czynności cywilnoprawnej, w wyniku której nastąpiło przeniesienie własności, nie wyodrębnił wartości rzeczy lub praw majątkowych, do których mają zastosowanie różne stawki - od łącznej wartości tych rzeczy lub praw majątkowych (art. 7 ust. 3 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych).

W myśl art. 4 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy obowiązek podatkowy przy umowie sprzedaży ciąży na kupującym.

Umowa sprzedaży przedsiębiorstwa powinna wymieniać składniki, których własność w wyniku umowy zostanie przeniesiona. Jest to uzasadnione z jednej strony brzmieniem zawartego w Kodeksie cywilnym przepisu dotyczącego zasad wykonywania zobowiązań, tj. art. 459 Kodeksu cywilnego, przewidującego obowiązek przedstawienia spisu rzeczy wchodzących w skład zbioru przez zobowiązanego do jego wydania. Z drugiej natomiast strony będzie to determinowane możliwymi konsekwencjami podatkowymi, jakie nastąpią w razie niedopełnienia tego obowiązku. Strony czynności cywilnoprawnej dotyczącej przedsiębiorstwa powinny zatem wymienić wchodzące w skład sprzedaży rzeczy i prawa majątkowe, jednocześnie podając ich wartość rynkową, co pozwoli z kolei ustalić przy zastosowaniu odpowiednich stawek wysokość podatku. W przypadku nie wyodrębnienia wartości poszczególnych rzeczy lub praw majątkowych zastosowanie znajdzie art. 7 ust. 3 pkt 1 ww. ustawy i czynność zostanie opodatkowana najwyższą stawką czyli 2%.

Równocześnie jednak, stosownie do art. 2 pkt 3 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, nie podlegają temu podatkowi umowy sprzedaży rzeczy w postępowaniu egzekucyjnym lub upadłościowym.

Rzeczami w rozumieniu ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) są tylko przedmioty materialne. Rzeczy dzielą się na nieruchomości (grunty, budynki oraz części budynków tzw. nieruchomości lokalowe) i na rzeczy ruchome. Przedmiotami sprzedaży w ujęciu Kodeksu cywilnego oprócz rzeczy mogą być prawa majątkowe. Prawami majątkowymi są przysługujące danej osobie prawa do korzystania i rozporządzania określoną rzeczą lub prawem ustanowionym na tej rzeczy np. prawo wieczystego użytkowania, nakłady poczynione na rzecz.

Sprzedaż praw majątkowych nie korzysta zatem z wyłączenia z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie powołanego wyżej art. 2 pkt 3 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Przez zwrot "umowy sprzedaży rzeczy w postępowaniu upadłościowym" należy bowiem rozumieć wyłącznie sprzedaż rzeczy uregulowaną przepisami ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. - Prawo upadłościowe i naprawcze (tekst jedn. Dz. U. z 2009 r. Nr 175, poz. 1361 z późn. zm.) w szczególności przepisami art. 306-330 tej ustawy.

Zgodnie z art. 311 ust. 1 ustawy - Prawo upadłościowe i naprawcze - likwidacja masy upadłości dokonuje się przez sprzedaż przedsiębiorstwa upadłego w całości lub jego zorganizowanych części, sprzedaż nieruchomości i ruchomości, przez ściągnięcie wierzytelności od dłużników upadłego i wykonanie innych jego praw majątkowych wchodzących w skład masy upadłości albo ich zbycie.

Sprzedaż dokonywana w postępowaniu upadłościowym należy do sposobów likwidacji masy upadłości i stosownie do art. 313 ust. 1 ww. ustawy ma skutki sprzedaży egzekucyjnej.

Z sytuacji przedstawionej we wniosku wynika, że wnioskodawca - syndyk zamierza dokonać zbycia całego przedsiębiorstwa Spółki w upadłości. Zdaniem wnioskodawcy, przedsiębiorstwo stanowi prawo majątkowe i jego sprzedaż podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych według stawki 1%, a podstawą opodatkowania jest kwota zaoferowana przez nabywcę, który został wybrany w toku zorganizowanego przetargu.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że z uwagi na wynikające z art. 2 pkt 3 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych wyłączenie z opodatkowania umowy sprzedaży rzeczy w postępowaniu upadłościowym, w przedmiotowej sprawie opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych podlegać będzie wyłącznie sprzedaż praw majątkowych składających się na zbywane przedsiębiorstwo. Oznacza to, że stosownie do uregulowania art. 7 ust. 1 pkt 2 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych - stawka podatku wynosi 1%. Natomiast, w myśl przepisu art. 6 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy podstawę opodatkowania stanowi wartość rynkowa poszczególnych praw majątkowych wchodzących w skład tego przedsiębiorstwa.

Mając zatem na uwadze powołane wyżej przepisy nie można było jednoznacznie zgodzić się ze stanowiskiem wnioskodawcy, z którego wynika, że sprzedaż przedsiębiorstwa będzie opodatkowana podatkiem od czynności cywilnoprawnych wg stawki 1%, natomiast podstawę opodatkowania będzie stanowiła kwota zaoferowana przez nabywcę.

Trzeba bowiem podkreślić, że co prawda w przedstawionym zdarzeniu przyszłym - z uwagi na wyłączenie z opodatkowania sprzedaży rzeczy, wynikające z art. 2 pkt 3 powołanej ustawy - istotnie, w związku z planowanym zbyciem przedsiębiorstwa podatek będzie w efekcie uiszczony tylko wg stawki 1%, ale to nie z racji takiej, na którą wskazuje wnioskodawca. Jego zdaniem, zbycie przedsiębiorstwa to zbycie praw majątkowych, skutkujące na gruncie podatku od czynności cywilnoprawnych opodatkowaniem wg stawki 1%. Z takim twierdzeniem nie można się zgodzić, bowiem jak wykazano powyżej - zbycie przedsiębiorstwa dla oceny skutków podatkowych w podatku od czynności cywilnoprawnych to zbycie poszczególnych składników, tj. rzeczy ruchomych i nieruchomych oraz praw majątkowych. Ponadto, podstawą opodatkowania w przedstawionym zdarzeniu przyszłym winna być wartość rynkowa. Jedynie wówczas, gdy zaoferowana przez nabywcę kwota będzie odpowiadała wartości rynkowej, to wówczas ta kwota będzie podstawą opodatkowania.

Wobec powyższego stanowisko wnioskodawcy w tym zakresie należało uznać za nieprawidłowe.

Ad.2)

Jak wynika z przywołanego wcześniej art. 1 ust. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych zawiera on zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ww. ustawy podatkowi temu podlegają umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych.

Podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają też zmiany ww. umów, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych oraz orzeczenia sądów, w tym również polubownych, oraz ugody, jeżeli wywołują one takie same skutki prawne (art. 1 ust. 1 pkt 2 i 3 ww. ustawy).

Jednakże, na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie podlegają temu podatkowi czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest:

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że wnioskodawca dokonuje zbycia dwóch składników masy upadłości: prawa użytkowania wieczystego gruntów oraz prawa własności wybudowanych na gruncie budynków, stanowiących odrębne nieruchomości.

W związku z tym należy wyjaśnić, że jeżeli z tytułu sprzedaży użytkowania wieczystego gruntu oraz własności budynków jedna ze stron umowy sprzedaży będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług wówczas umowa sprzedaży nie będzie w ogóle podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Natomiast jeżeli umowa sprzedaży prawa wieczystego użytkowania gruntu oraz własności budynków korzysta ze zwolnienia z tego podatku, nie znajdzie zastosowania wyłączenie określone w art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

W tym wypadku sprzedaż prawa majątkowego, jakim jest prawo wieczystego użytkowania gruntu oraz nieruchomości jakimi są budynki nie została wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Równocześnie jednak, stosownie do art. 2 pkt 3 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, nie podlegają temu podatkowi umowy sprzedaży rzeczy w postępowaniu egzekucyjnym lub upadłościowym.

Rzeczami w rozumieniu ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) są tylko przedmioty materialne. Rzeczy dzielą się na nieruchomości (grunty, budynki oraz części budynków tzw. nieruchomości lokalowe) i na rzeczy ruchome. Przedmiotami sprzedaży w ujęciu Kodeksu cywilnego oprócz rzeczy mogą być prawa majątkowe. Prawami majątkowymi są przysługujące danej osobie prawa do korzystania i rozporządzania określoną rzeczą lub prawem ustanowionym na tej rzeczy np. prawo wieczystego użytkowania, nakłady poczynione na rzecz.

Prawo użytkowania wieczystego gruntu nie jest rzeczą, co oznacza, że sprzedaż tego prawa nie może korzystać z wyłączenia z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 2 pkt 3 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Natomiast budynki posadowione na gruncie będącym w użytkowaniu wieczystym, stanowiące odrębne nieruchomości są rzeczami i sprzedaż tych budynków nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, o ile została dokonana w postępowaniu upadłościowym.

Przez zwrot "umowy sprzedaży rzeczy w postępowaniu upadłościowym" należy bowiem rozumieć wyłącznie sprzedaż rzeczy uregulowaną przepisami ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. - Prawo upadłościowe i naprawcze (tekst jedn. Dz. U. z 2009 r. Nr 175, poz. 1361 z późn. zm.) w szczególności przepisami art. 306-330 tej ustawy.

Zgodnie z art. 311 ust. 1 ustawy - Prawo upadłościowe i naprawcze - likwidacja masy upadłości dokonuje się przez sprzedaż przedsiębiorstwa upadłego w całości lub jego zorganizowanych części, sprzedaż nieruchomości i ruchomości, przez ściągnięcie wierzytelności od dłużników upadłego i wykonanie innych jego praw majątkowych wchodzących w skład masy upadłości albo ich zbycie.

Sprzedaż dokonywana w postępowaniu upadłościowym należy do sposobów likwidacji masy upadłości i stosownie do art. 313 ust. 1 ww. ustawy ma skutki sprzedaży egzekucyjnej.

W świetle powyższego, opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych będzie podlegać jedynie sprzedaż prawa użytkowania wieczystego gruntów natomiast sprzedaż prawa własności budynków położonych na gruntach będących w użytkowaniu wieczystym nie znajdzie się w zakresie czynności powodujących powstanie obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych, bowiem na mocy art. 2 pkt 3 powołanej ustawy została wyłączona z opodatkowania.

O powstaniu obowiązku uiszczenia podatku od czynności cywilnoprawnej decyduje, w myśl art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, moment dokonania czynności cywilnoprawnej. Na podstawie art. 4 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy obowiązek podatkowy przy umowie sprzedaży ciąży na kupującym.

W przypadku umów sprzedaży zawartych w formie aktu notarialnego płatnikiem podatku od czynności cywilnoprawnych jest notariusz. W myśl art. 10 ust. 2 tej ustawy podatek obliczany jest przez notariusza. Notariusz obowiązany jest uzależnić dokonanie czynności cywilnoprawnej od uprzedniego zapłacenia podatku (art. 10 ust. 3 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych).

Wobec tego stanowisko wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

W odniesieniu do powołanych przez wnioskodawcę postanowień organów podatkowych należy stwierdzić, że postanowienia te zostały wydane w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Do wniosku wnioskodawca dołączył plik dokumentów. Należy jednak zauważyć, że wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do ich oceny; jest związany wyłącznie opisem zdarzenia przyszłego przedstawionym przez wnioskodawcę i jego stanowiskiem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.