IBPBII/1/436-431/12/HK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 10 grudnia 2012 r. (data wpływu do tut. Biura - 13 grudnia 2012 r.), uzupełnionym w dniu 05 i 11 marca 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych umowy pożyczki - jest nieprawidłowe.

W dniu 13 grudnia 2012 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych umowy pożyczki.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego pismem z dnia 26 lutego 2013 r. znak: IBPB II/1/436-431/12/HK, IBPP2/443-1241/12/KO wezwano o jego uzupełnienie. W dniu 5 marca 2013 r. uiszczono dodatkową opłatę a w dniu 11 marca 2013 r. wpłynęło uzupełnienie pisemne wniosku.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka (Wnioskodawca) udzieliła pożyczki na okres czterech miesięcy innej spółce. Pożyczka jest oprocentowana. Raty odsetkowe są płatne raz w miesiącu. Obie spółki mają siedzibę na terytorium Polski. Spółka pożyczająca jaki i pożyczkobiorca są czynnymi podatnikami podatku od towarów i usług. Spółka udzielająca pożyczki nie ma w przedmiocie działalności usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych.

W treści uzupełnienia z dnia 6 marca 2013 r. (wpływ do tut. Biura - 11 marca 2013 r.) Wnioskodawca wskazał, iż jest zainteresowany uzyskaniem interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych czyli, że posiada na gruncie podatku od czynności cywilnoprawnych status osoby zainteresowanej w swojej indywidualnej sprawie podatkowej, a sytuacja opisana we wniosku dotyczy jego sytuacji prawnopodatkowej związanej z udzieleniem pożyczki.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy w przypadku udzielenia przez Spółkę pożyczki powstał obowiązek zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych oraz złożenia deklaracji p.c.c.

Zdaniem Wnioskodawcy, czynność polegająca na zawarciu umowy pożyczki pomiędzy spółkami podlega wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Uzasadniając swe stanowisko Spółka powołała się na treść art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, art. 5 ust. 1 i art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług oraz art. 720 Kodeksu cywilnego.

W opinii Spółki udzielenie pożyczki będzie spełniać definicję usług zawartą w art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, ponieważ w wyniku spełnienia świadczenia przez dającego pożyczkę określone przedmioty majątkowe stają się własnością biorącego pożyczkę, jednak zasilają one tylko czasowo jego majątek. Biorący pożyczkę obowiązany jest bowiem do zwrotu, czyli do przeniesienia na drugą stronę własności tej samej ilości pieniędzy. Zatem jeżeli Spółka z tytułu dokonania czynności zawarcia umowy pożyczki winna być zwolniona z opodatkowania takiej czynności podatkiem od towarów i usług, to czynność taka nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Tym samym, w ocenie Spółki, nie trzeba składać deklaracji p.c.c.

Dla potwierdzenia swego stanowiska Wnioskodawca powołuje się na interpretację indywidualną z dnia 18 maja 2010 r. znak: ITPB2/436-64/10/TJ wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Na wstępie należy zaznaczyć, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Wnioskodawcy tylko w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych. W pozostałym zakresie wniosku, dotyczącym podatku od towarów i usług, zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Przepis art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 101, poz. 649 z późn. zm.) zawiera zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b ww. ustawy podatkowi temu podlegają umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku.

Jak z powyższego wynika umowa pożyczki, co do zasady podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

W ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych przewidziano jednak sytuacje, w których czynność mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy jest wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest:

Jednocześnie, stosownie do art. 4 pkt 7 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych ciąży, przy umowie pożyczki, na biorącym pożyczkę.

Skoro zatem Wnioskodawca jest podmiotem udzielającym pożyczki (pożyczkodawcą) a nie podmiotem biorącym pożyczkę, to - stosownie do treści wskazanego powyżej art. 4 pkt 7 cyt. ustawy - w przedstawionym stanie faktycznym na Wnioskodawcy w ogóle nie ciąży obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych (w tym również obowiązek złożenia deklaracji p.c.c.), gdyż przy umowie pożyczki obowiązek podatkowy ciąży wyłącznie na biorącym pożyczkę. Wnioskodawca tym samym nie korzysta ze wskazanego we wniosku wyłączenia z opodatkowania. To oznacza, iż ze stanowiskiem Wnioskodawcy nie można się zgodzić, bowiem podstawą do braku obciążenia go podatkiem od czynności cywilnoprawnych (jak również braku obowiązku złożenia przez niego deklaracji p.c.c.) z tytułu zawartej umowy nie jest przepis art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych lecz art. 4 pkt 7 tej ustawy.

Powyższe oznacza, iż na Wnioskodawcy w związku z udzieleniem przedmiotowej pożyczki nie ciąży obowiązek uiszczania podatku od czynności cywilnoprawnych i złożenia deklaracji p.c.c., jednakże z innych przyczyn niż wskazał Wnioskodawca i dlatego też w przedmiotowej sprawie stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Odnosząc się natomiast do wskazanej przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych należy stwierdzić, że została ona wydana w indywidualnej sprawie i nie jest wiążąca przy wydaniu przedmiotowej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.