IBPBII/1/436-344/13/ASz

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 11 grudnia 2013 r. (data wpływu do Biura - 17 grudnia 2013 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy pożyczki - jest prawidłowe.

W dniu 17 grudnia 2013 r. wpłynął do Biura ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy pożyczki.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca planuje uzyskać finansowanie od podmiotu trzeciego - spółki z siedzibą na Brytyjskich Wyspach Dziewiczych. Umowa pożyczki skonstruowana będzie w oparciu o prawo polskie. Kwota pożyczki wyniesie 1 mln EURO. W umowie zostaną zastrzeżone odsetki ustawowe. Do zawarcia umowy dojdzie na terytorium Brytyjskich Wysp Dziewiczych w taki sposób, że podpisana przez zarząd polskiej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością umowa zostanie przesłana kurierem do siedziby spółki z Brytyjskich Wysp Dziewiczych, gdzie podpis złoży zarząd spółki z Brytyjskich Wysp Dziewiczych.

Płatność nastąpi przelewem z rachunku bankowego spółki z Brytyjskich Wysp Dziewiczych, prowadzonego przez instytucję finansową nieznajdującą się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, na rachunek bankowy polskiej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (Wnioskodawcy) zlokalizowany w banku na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Zwrot pożyczki wraz z odsetkami nastąpi przelewem na rachunek bankowy spółki z Brytyjskich Wysp Dziewiczych prowadzony przez instytucję finansową nieznajdującą się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wobec tak przedstawionego zdarzenia przyszłego można stwierdzić, że przedmiotowa umowa pożyczki nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Zdaniem Wnioskodawcy, przedmiotowa umowa pożyczki nie podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b ustawy opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych podlegają m.in. umowy pożyczki pieniędzy. Stosownie do art. 1 ust. 4 ustawy czynności podlegają opodatkowaniu, jeśli ich przedmiotem są:

Zgodnie z utrwalonym poglądem organów podatkowych pieniądze stanowią szczególny rodzaj rzeczy. W konsekwencji oznacza to, że spółka mająca siedzibę w Polsce może zawrzeć wolną od podatku od czynności cywilnoprawnych umowę pożyczki, jeżeli uczyni to poza terytorium RP oraz środki pieniężne w chwili zawarcia umowy pożyczki będą znajdowały się poza terytorium RP.

W analizowanym zdarzeniu przyszłym:

* nabywca środków finansowych ma siedzibę w Polsce;

* środki finansowe znajdują się poza terytorium RP - lokalizacja środków finansowych to rachunek bankowy spółki z Brytyjskich Wysp Dziewiczych zgromadzony w banku niemającym siedziby na terytorium RP;

* czynność cywilnoprawna zostanie dokonana poza terytorium RP - mimo przyjęcia prawa polskiego jako właściwego dla umowy pożyczki - jej zawarcie będzie miało miejsce na terenie Brytyjskich Wysp Dziewiczych (w pierwszej kolejności, wobec wyboru prawa polskiego jako właściwego - ocena ważności czynności i faktu jej dokonania winna być dokonana w oparciu o prawo polskie, zgodnie z art. 24 ust. 1 prawa międzynarodowego prywatnego; przy ustalaniu czy dokonano czynności prawnej stosuje się prawo dla niej właściwe).

Zgodnie z art. 70 § 2 Kodeksu cywilnego w razie wątpliwości umowę poczytuje się za zawartą w miejscu otrzymania przez składającego ofertę oświadczenia o jej przyjęciu, a jeżeli dojście do składającego ofertę oświadczenia o jej przyjęciu nie jest wymagane albo oferta jest składana w postaci elektronicznej - w miejscu zamieszkania albo w siedzibie składającego ofertę w chwili zawarcia umowy. Wobec faktu, że ofertę zawarcia umowy pożyczki złożyła spółka z Brytyjskich Wysp Dziewiczych w taki sposób, że wysłała dwa egzemplarze umowy kurierem do siedziby polskiej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, a jej przyjęcie nastąpiło w taki sposób, że zarząd polskiej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością złożył podpis na jednym z egzemplarzy i odesłał do siedziby spółki z Brytyjskich Wysp Dziewiczych, to należy przyjąć, że do jej zawarcia doszło w miejscu otrzymania oświadczenia o jej przyjęciu, tj. na terenie Brytyjskich Wysp Dziewiczych.

Powyższe wskazania pozwalają przyjąć, wobec niespełnienia kumulatywnie przesłanek z przepisu art. 1 ust. 4 ustawy, że przedmiotowe zdarzenie wolne będzie od podatku od czynności cywilnoprawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. z 2010 r. Nr 101, poz. 649 z późn. zm.), podatkowi temu podlegają umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku.

Stosownie do art. 1 ust. 4 ww. ustawy, czynności cywilnoprawne podlegają podatkowi z zastrzeżeniem ust. 5, jeżeli ich przedmiotem są:

Należy zauważyć, że umowa pożyczki podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych, jeżeli:

* w chwili zawarcia umowy jej przedmiot, np. pieniądze, znajduje się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej; wówczas nie ma znaczenia, gdzie umowa zostaje zawarta i gdzie mają miejsce zamieszkania (siedzibę) strony umowy (art. 1 ust. 4 pkt 1cyt. ustawy) albo

* w chwili zawarcia umowy jej przedmiot, np. pieniądze, znajduje się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, ale pożyczkobiorca ma w Polsce siedzibę oraz umowa zostaje zawarta na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (art. 1 ust. 4 pkt 2 cyt. ustawy).

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca zamierza zawrzeć umowę pożyczki w kwocie 1 mln EURO z kontrahentem, który ma siedzibę na terytorium Brytyjskich Wysp Dziewiczych. Umowa pożyczki zostanie zawarta na podstawie polskiego prawa, natomiast miejscem zawarcia umowy pożyczki będzie terytorium Brytyjskich Wysp Dziewiczych.

Wnioskodawca wyjaśnił sposób zawarcia umowy pożyczki: do siedziby spółki udzielającej pożyczkę znajdującej się na terytorium Brytyjskich Wysp Dziewiczych przesłano kurierem podpisany przez Wnioskodawcę egzemplarz umowy, który to egzemplarz uprzednio został podpisany przez spółkę udzielającą pożyczki. Taki sposób zawarcia umowy pożyczki i wynikające z niego skutki prawne, oparty jest na art. 70 § 2 Kodeksu cywilnego. Zgodnie z art. 70 § 2 Kodeksu cywilnego w razie wątpliwości umowę poczytuje się za zawartą w miejscu otrzymania przez składającego ofertę oświadczenia o jej przyjęciu, a jeżeli dojście do składającego ofertę oświadczenia o jej przyjęciu nie jest wymagane albo oferta jest składana w postaci elektronicznej - w miejscu zamieszkania albo w siedzibie składającego ofertę w chwili zawarcia umowy. Wobec faktu, że ofertę zawarcia umowy pożyczki złożyła spółka z Brytyjskich Wysp Dziewiczych w taki sposób, że wysłała dwa egzemplarze umowy kurierem do siedziby polskiej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, a jej przyjęcie nastąpiło w taki sposób, że zarząd polskiej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością złożył podpis na jednym z egzemplarzy i odesłał do siedziby spółki z Brytyjskich Wysp Dziewiczych, to należy przyjąć, że do jej zawarcia doszło w miejscu otrzymania oświadczenia o jej przyjęciu, tj. na terenie Brytyjskich Wysp Dziewiczych.

Wypłata kwoty pożyczki nastąpi przelewem z rachunku bankowego spółki udzielającej pożyczkę, prowadzonego przez instytucję finansową znajdującą się poza terytorium Polski, na rachunek bankowy Wnioskodawcy zlokalizowany w banku na terytorium Polski.

Z uwagi na fakt, że w momencie zawarcia umowy pożyczki pieniądze będą zgromadzone na rachunku bankowym zlokalizowanym poza terytorium Polski (a więc w momencie zawarcia umowy będą znajdowały się poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej), przesłanka opodatkowania omawianej umowy pożyczki podatkiem od czynności cywilnoprawnych, o której mowa w art. 1 ust. 4 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, nie jest spełniona.

W konsekwencji, dla oceny czy ta umowa pożyczki podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, konieczna jest weryfikacja, czy wypełnione są przesłanki wskazane w pkt 2 tego przepisu.

W przypadku pożyczki, gdy pieniądze znajdują się za granicą Polski, opodatkowanie podatkiem wystąpi wyłącznie wówczas, gdy łącznie spełnione zostaną następujące przesłanki:

Niespełnienie choćby jednego z tych warunków wyłącza możliwość opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych umowy pożyczki.

Mając na uwadze przedstawione powyżej przepisy ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, w przypadku pożyczki, którą ma zamiar zaciągnąć Wnioskodawca, tzn. takiej, gdy umowa pożyczki będzie zawarta poza terytorium Polski i w momencie zawarcia umowy pożyczane pieniądze będą znajdowały się poza terytorium Polski - pożyczka nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Powyższe oznacza, że w przedmiotowej sprawie stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.