IBPBII/1/436-319/13/JP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z 13 listopada 2013 r. (data wpływu do Biura - 28 listopada 2013 r.), uzupełnionym 11 lutego 2014 r., o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych nieodpłatnego zniesienia współwłasności udziałów w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością - jest prawidłowe.

W dniu 28 listopada 2013 r. wpłynął do Biura ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych nieodpłatnego zniesienia współwłasności udziałów w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego pismem z 28 stycznia 2013 r. znak: IBPB II/1/436-319/13/JP, IBPB II/1/436-320/13/JP, IBPB II/2/415-1176/13/JG, IBPP2/443 -1111/13/AB wezwano o jego uzupełnienie. Wniosek uzupełniono 7 lutego 2013 r. (brakująca opłata) i 11 lutego 2013 r. (pozostałe braki formalne).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni jest udziałowcem w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością - G. Sp. z o.o. w W. Zgodnie z treścią KRS trzej wspólnicy tej spółki, w tym Wnioskodawczyni, oprócz przysługujących im wyłącznie udziałów, posiadają 24.000 udziałów o wartości 2.400.000,00 zł objętych współwłasnością łączną. Wnioskodawczyni jest żoną jednego z ww. wspólników, a trzecim wspólnikiem jest ich córka (w dalszej części zwani: "wspólnikami" lub "udziałowcami").

Udziały, których dotyczy współwłasność łączna zostały objęte przez wspólników w zamian za wkład niepieniężny (aport), jakim było przedsiębiorstwo prowadzone w formie spółki cywilnej. Umowa spółki cywilnej nie przewidywała różnej wartości aportów ani udziałów w majątku wspólnym powstałym po ustaniu stosunku spółki cywilnej.

Po wniesieniu ww. wkładu do spółki z o.o. umowa spółki cywilnej została rozwiązana, a wspólnicy zostali wykreśleni z Centralnej Ewidencji i Informacji Działalności Gospodarczej.

Wnioskodawczyni wraz z pozostałymi ww. udziałowcami zamierza znieść współwłasność ww. 24.000 udziałów. Wszyscy udziałowcy zamierzają zawrzeć umowę w formie aktu notarialnego, zgodnie z którą każdy ze wspólników otrzyma na wyłączną własność po 8.000 udziałów bez obowiązku spłat lub dopłat.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy zniesienie współwłasności ww. udziałów przez Wnioskodawczynię i pozostałych wspólników w sposób opisany powyżej, tj. gdy w miejsce współwłasności łącznej 24.000 udziałów każdy wspólnik otrzyma po 8.000 udziałów bez spłat i dopłat, będzie skutkować powstaniem obowiązku podatkowego na gruncie podatku od spadków i darowizn.

Zajmując stanowisko Wnioskodawczyni wskazała, że w pierwszej kolejności należy stwierdzić, że ze względu na treść umowy spółki cywilnej, która nie przewidywała różnych wartości wkładów, czy udziałów w jej majątku, wysokość udziałów przysługujących wspólnikom w ww. 24.000 udziałów w sp. z o.o., objętych współwłasnością łączną, należy obliczyć zgodnie z przepisami Kodeksu cywilnego.

Biorąc zatem pod uwagę treść art. 861 § 1 Kodeksu cywilnego, który stanowi o domniemanej równej wartości wkładów oraz art. 875 § 1 w związku z art. 197 Kodeksu cywilnego stanowiących o domniemaniu równej wysokości udziałów, należy przyjąć, że każdemu z ww. udziałowców przysługuje udział w wysokości 1/3 liczony od 24.000 udziałów. W związku z tym, w przypadku zamierzonego zniesienia współwłasności ww. 24.000 udziałów w ten sposób, że każdy z udziałowców otrzyma na wyłączną własność po 8.000 udziałów bez obowiązku spłat lub dopłat, to żaden z udziałowców nie powiększy w sensie ekonomicznym swojego majątku.

Odnosząc powyższe do treści przepisów art. 1 ust. 1 pkt 4 w związku z art. 7 ust. 6 ustawy o podatku od spadków i darowizn należy stwierdzić, że nie powstanie obowiązek podatkowy.

Zgodnie z treścią ww. przepisów ustawy o podatku od spadków i darowizn podatkowi temu podlega "nieodpłatne zniesienie współwłasności". Art. 7 ust. 6 tejże ustawy określa w następujący sposób podstawę opodatkowania do tak wyznaczonego przedmiotu: "przy nabyciu w drodze nieodpłatnego zniesienia współwłasności podstawę opodatkowania stanowi wartość rzeczy lub praw majątkowych, w części przekraczającej wartość udziału we współwłasności, której przed jej zniesieniem przysługiwał nabywcy".

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Wnioskodawczyni w zakresie skutków podatkowych nieodpłatnego zniesienia współwłasności udziałów w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w podatku od spadków i darowizn. W pozostałym zakresie zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2009 r. Nr 93, poz. 768 z późn. zm.) podatkowi od spadków i darowizn podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem nieodpłatnego zniesienia współwłasności.

Stosownie do art. 5 ww. ustawy o podatku od spadków i darowizn obowiązek podatkowy przy nieodpłatnym zniesieniu współwłasności ciąży na nabywcy rzeczy i praw majątkowych.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 7 tej ustawy w przypadku nieodpłatnego zniesienia współwłasności obowiązek podatkowy powstaje z chwilą zawarcia umowy albo ugody lub uprawomocnienia się orzeczenia sądu, jeżeli ich skutkiem jest nieodpłatne zniesienie współwłasności.

Natomiast podstawę opodatkowania w myśl art. 7 ust. 6 ustawy o podatku od spadków i darowizn, przy nabyciu w drodze nieodpłatnego zniesienia współwłasności stanowi wartość rzeczy lub praw majątkowych w części przekraczającej wartość udziału we współwłasności, który przed jej zniesieniem przysługiwał nabywcy. Przepis ten powinien być stosowany łącznie z przepisem art. 7 ust. 1, zgodnie z którym podstawę opodatkowania stanowi wartość nabytych rzeczy i praw majątkowych po potrąceniu długów i ciężarów (czysta wartość), ustalona według stanu rzeczy i praw majątkowych w dniu nabycia i cen rynkowych z dnia powstania obowiązku podatkowego.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ww. ustawy wartość nabytych rzeczy i praw majątkowych przyjmuje się w wysokości określonej przez nabywcę, jeżeli odpowiada ona wartości rynkowej tych rzeczy i praw. Wartość rynkową rzeczy i praw majątkowych, zgodnie z art. 8 ust. 3 cyt. ostatnio ustawy określa się na podstawie przeciętnych cen stosowanych w obrocie rzeczami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem ich miejsca położenia, stanu i stopnia zużycia oraz w obrocie prawami majątkowymi tego samego rodzaju, z dnia postania obowiązku podatkowego.

Przy obliczeniu podatku od nieodpłatnego zniesienia współwłasności ma także zastosowanie zasada kumulacji nabytych od tej samej osoby wartości rzeczy i praw majątkowych w okresie 5 lat poprzedzających rok, w którym nastąpiło ostatnie nabycie oraz uprawnienie do odliczenia kwoty wolnej od podatku (art. 9 cyt. ustawy).

Zgodnie z treścią art. 14 ust. 1 powołanej ostatnio ustawy wysokość podatku ustala się w zależności od grupy podatkowej, do której zaliczony jest nabywca. Zaliczenie do jednej z trzech grup podatkowych następuje według osobistego stosunku nabywcy do osoby, od której lub po której zostały nabyte rzeczy i prawa majątkowe (art. 14 ww. ustawy).

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawczyni jej mąż oraz jej córka są udziałowcami w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością. Ww. osoby posiadają, oprócz przysługujących im wyłącznie udziałów w spółce, także 24.000 udziałów o wartości 2.400.000,00 zł we współwłasności łącznej. Udziały wyrażające współwłasność łączną zostały objęte przez wspólników w zamian za wkład niepieniężny (aport) w postaci przedsiębiorstwa prowadzonego w formie spółki cywilnej. Po wniesieniu wkładu do spółki z o.o. umowa spółki cywilnej została rozwiązana, a wspólnicy zostali wykreśleni z ewidencji działalności gospodarczej. Umowa spółki cywilnej nie przewidywała różnego udziału w zyskach i stratach spółki, nie przewidywała też różnego rozliczenia wkładów po ustaniu umowy spółki cywilnej. Wnioskodawczyni wraz z ww. wspólnikami zamierza znieść współwłasność ww. 24.000 udziałów. Zniesienie współwłasności udziałów nastąpi na podstawie umowy zawartej w formie aktu notarialnego, zgodnie z którą każdy ze wspólników otrzyma na wyłączną własność po 8.000 udziałów, bez obowiązku spłat lub dopłat.

Wobec tego należy uznać, że skoro w opisanym zdarzeniu przyszłym nastąpi nabycie przez Wnioskodawczynię 8.000 udziałów w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w drodze nieodpłatnego zniesienia współwłasności i nabyta w ten sposób wartość udziałów nie będzie przekraczać wartości udziału Wnioskodawczyni we współwłasności, która przysługiwała Wnioskodawczyni przed zbyciem, to Wnioskodawczyni nie będzie zobowiązana do zapłaty podatku od spadków i darowizn tytułem nieodpłatnego zniesienia współwłasności.

Powyższe oznacza, że w przedmiotowej sprawie stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto Organ nadmienia, że zgodnie z przepisem art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, wyłącznie, w jego indywidualnej sprawie pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Oznacza to, że Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, wydał pisemną interpretację wyłącznie dla Wnioskodawczyni. Małżonek i córka Wnioskodawczyni chcąc uzyskać interpretację indywidualną winni wystąpić z odrębnymi wnioskami i uiścić stosowną opłatę.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.