IBPBII/1/436-301/11/AŻ

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 7 września 2011 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPBII/1/436-301/11/AŻ

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 9 czerwca 2011 r. (data wpływu do tut. Biura - 14 czerwca 2010 r.), uzupełnionym w dniu 14 lipca 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych przekazania przedsiębiorstwa do jednoosobowej działalności gospodarczej - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 czerwca 2011 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych przekazania przedsiębiorstwa do jednoosobowej działalności gospodarczej. Jako, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych, pismem z dnia 30 czerwca 2011 r. Znak: IBPB II/1/436-301/11/AŻ wezwano o uzupełnienie braków. Wniosek został uzupełniony w dniu 14 lipca 2011 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wspólnicy dwuosobowej spółki jawnej zamierzają rozwiązać spółkę na podstawie art. 58 § 1 pkt 2 Kodeksu spółek handlowych bez przeprowadzania jej likwidacji zgodnie z art. 67 ww. Kodeksu. W tym celu podejmą jednomyślną uchwałę. Na mocy tej uchwały wspólnicy zamierzają całe dotychczasowe zorganizowane przedsiębiorstwo spółki jawnej w rozumieniu art. 551 Kodeksu cywilnego przekazać jednemu wspólnikowi, tj. wnioskodawczyni. Wnioskodawczyni posiada 75% udziałów. Wniesienie przedsiębiorstwa nastąpi do jednoosobowej działalności wnioskodawczyni, a drugi ze wspólników otrzyma zwrot uiszczonego wkładu pieniężnego. Nie ma przeszkód, by przy istniejącym konsensusie w spółce jawnej mającej dwóch wspólników ustalić przejście zorganizowanego przedsiębiorstwa na drugiego wspólnika, jeśli zaszły przyczyny rozwiązania spółki zgodnie z Kodeksem spółek handlowych określone w art. 58 § 1 pkt 2 Kodeksu. Przeniesienie nastąpi w drodze umowy sprzedaży, przy czym wartość przedsiębiorstwa zostanie ustalona na dzień zawarcia umowy (przy uwzględnieniu wartości towarów, środków trwałych, ruchomości, wierzytelności itp., a także zobowiązań wobec osób trzecich). Dalszą konsekwencją będzie wykreślenie spółki jawnej z rejestru przedsiębiorców w KRS). Były wspólnik, tj. wnioskodawczyni, przejmie przedsiębiorstwo spółki i rozliczy się z drugim wspólnikiem zgodnie z art. 65 Kodeksu spółek handlowych. W tej sytuacji dojdzie do swoistego przekształcenia spółki jawnej w jednoosobowego przedsiębiorcę.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w związku z zakończeniem działalności spółki jawnej i wniesieniem przedsiębiorstwa spółki do jednoosobowej działalności gospodarczej jednego ze wspólników, tj. przejęciem majątku spółki w postaci przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 551 Kodeksu cywilnego przez jednego ze wspólników (wnioskodawczynię) czynność ta podlega czy nie podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych.

Wnioskodawczyni stoi na stanowisku, iż czynność objęta niniejszym wnioskiem nie podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam, co następuje:

Przepis art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 101, poz. 649 z późn. zm.) zawiera zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy podatkowi temu podlegają następujące czynności cywilnoprawne:

* umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych,

* umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku,

* umowy darowizny - w części dotyczącej przejęcia przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy,

* umowy dożywocia,

* umowy o dział spadku oraz umowy o zniesienie współwłasności - w części dotyczącej spłat lub dopłat,

* ustanowienie hipoteki,

* ustanowienie odpłatnego użytkowania, w tym nieprawidłowego, oraz odpłatnej służebności,

* umowy depozytu nieprawidłowego,

* umowy spółki.

Podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają też zmiany ww. umów, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych oraz orzeczenia sądów, w tym również polubownych, oraz ugody, jeżeli wywołują one takie same skutki prawne (art. 1 ust. 1 pkt 2 i 3 ww. ustawy).

Ustawodawca wprowadził zasadę enumeratywnego określenia czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Jednocześnie ustawowe wyliczenie zostało wzmocnione zasadą, zgodnie z którą o kwalifikacji określonej czynności prawnej, a w konsekwencji o jej podleganiu opodatkowaniu tym podatkiem decyduje jej treść (elementy przedmiotowo istotne), a nie nazwa. Tym samym, jeżeli strony zawierają umowę i układają stosunki w jej ramach w określony sposób, to dla oceny czy powstanie obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych, w związku z dokonaniem wskazanej w ustawie czynności, miarodajne będą rzeczywiste prawa i obowiązki stron tej umowy pozwalające na ich kwalifikacje pod względem prawnym.

Szczegółowe określenie zakresu przedmiotowego ma określone konsekwencje. Ustawodawca, wprowadzając w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu, wyłączył od opodatkowania inne podobne, które nie zostały wyraźnie wskazane w przepisie. Oznacza to, że czynności niewymienione w ustawowym katalogu nie podlegają opodatkowaniu nawet, gdy wywołują skutki w sferze gospodarczej takie same bądź podobne do tych, które zostały w nim wyliczone.

Stosownie do art. 58 pkt 2 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2000 r. Nr 94, poz. 1037 z późn. zm.) rozwiązanie spółki powoduje jednomyślna uchwała wszystkich wspólników. W myśl art. 67 § 1 ww. Kodeksu w przypadkach określonych w art. 58 należy przeprowadzić likwidację spółki, chyba że wspólnicy uzgodnili inny sposób zakończenia działalności spółki.

Z kolei w myśl art. 551 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych, przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

1.

oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);

2.

własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;

3.

prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;

4.

wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;

5.

koncesje, licencje i zezwolenia;

6.

patenty i inne prawa własności przemysłowej;

7.

majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;

8.

tajemnice przedsiębiorstwa;

9.

księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Z opisu przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż wspólnicy dwuosobowej spółki jawnej zamierzają rozwiązać spółkę na podstawie art. 58 § 1 pkt 2 Kodeksu spółek handlowych bez przeprowadzania jej likwidacji zgodnie z art. 67 ww. Kodeksu. W tym celu podejmą jednomyślną uchwałę. Na mocy tej uchwały wspólnicy zamierzają całe dotychczasowe zorganizowane przedsiębiorstwo spółki jawnej w rozumieniu art. 551 kodeksu cywilnego przekazać jednemu wspólnikowi, tj. wnioskodawczyni. Przeniesienie przedsiębiorstwa nastąpi w drodze umowy sprzedaży.

W świetle powyższego wskazać należy, iż jeżeli planowana przekazanie przedsiębiorstwa nastąpi w drodze umowy sprzedaży to znajdą zastosowanie odpowiednie uregulowania zawarte w ustawie podatku od czynności cywilnoprawnych. Zgodnie bowiem z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych podatkowi podlegają umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych.

Podstawę opodatkowania przy umowie sprzedaży w myśl powołanej wyżej ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych stanowi wartość rynkowa rzeczy lub prawa majątkowego (art. 6 ust. 1 pkt 1 ustawy). Zgodnie z art. 6 ust. 2 ww. ustawy wartość rynkową przedmiotu czynności cywilnoprawnych określa się na podstawie przeciętnych cen stosowanych w obrocie rzeczami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem ich miejsca położenia, stanu i stopnia zużycia, oraz w obrocie prawami majątkowymi tego samego rodzaju, z dnia dokonania tej czynności, bez odliczania długów i ciężarów.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy od czynności cywilnoprawnych określa stawki podatku, które wynoszą od umowy sprzedaży:

a.

nieruchomości, rzeczy ruchomych, prawa użytkowania wieczystego, własnościowego spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego, spółdzielczego prawa do lokalu użytkowego oraz wynikających z przepisów prawa spółdzielczego: prawa do domu jednorodzinnego oraz prawa do lokalu w małym domu mieszkalnym - 2%

b.

innych praw majątkowych - 1%.

O powstaniu obowiązku uiszczenia podatku od czynności cywilnoprawnej decyduje, w myśl art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, moment dokonania czynności cywilnoprawnej. Na podstawie art. 4 pkt 1 ww. ustawy obowiązek podatkowy przy umowie sprzedaży ciąży na kupującym.

A zatem stanowisko wnioskodawczyni, w którym stwierdza, iż czynność przekazania przedsiębiorstwa nie podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych należało uznać za nieprawidłowe. W treści wniosku w sposób jednoznaczny wskazano bowiem, iż przekazanie przedsiębiorstwa nastąpi w drodze umowy sprzedaży. Organ wydając zatem interpretację określił jakie skutki podatkowe będą wynikać dla wnioskodawczyni z tytułu nabycia przedsiębiorstwa w drodze umowy sprzedaży.

Końcowo wskazać należy, iż upoważniony dyrektor izby skarbowej ma obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania ustaw podatkowych oraz wydanych na ich podstawie aktów wykonawczych i ratyfikowanych umów międzynarodowych związanych z materią podatkową. Organ nie jest zatem upoważniony do interpretowania pozapodatkowych przepisów prawa. To na wnioskodawczyni ciążył obowiązek wskazania jaka czynność bądź umowa cywilnoprawna będzie stanowić podstawę prawną przekazania przedsiębiorstwa spółki jawnej do jednoosobowej działalności gospodarczej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl