IBPBII/1/436-292/13/ASz

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 13 sierpnia 2013 r. (data wpływu do Biura - 22 października 2013 r.), uzupełnionym w dniu 13 stycznia 2014 r., o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych wniesienia przez wspólnika środków pieniężnych do używania przez spółkę #8722; jest nieprawidłowe.

W dniu 22 października 2013 r. wpłynął do Biura ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych wniesienia przez wspólnika środków pieniężnych do używania przez spółkę.

Z uwagi na fakt, iż wniosek nie spełniał wymogów formalnych pismem z 20 grudnia 2013 r. znak: IBPB II/1/436-292/13/ASz wezwano do jego uzupełnienia. Wniosek uzupełniono w dniu 13 stycznia 2014 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W dniu 7 czerwca 2013 r. Wnioskodawca wraz z dwoma wspólnikami założył spółkę cywilną.

Zgodnie z umową spółki, wspólnicy wpłacili kapitał po 1.000,00 zł każdy, czyli w sumie 3.000,00 zł. Od powyższej kwoty zapłacono podatek od czynności cywilnoprawnych w wysokości 15,00 zł.

Spółka będzie zajmować się działalnością deweloperską, co powoduje konieczność poniesienia znacznych kosztów do momentu uzyskania jakichkolwiek przychodów.

Wnioskodawca wskazał, że planowane jest finansowanie w najbliższym czasie działalności spółki z własnych prywatnych środków przesuniętych do działalności gospodarczej, bez zmiany umowy spółki i podnoszenia wysokości wkładów.

Z uzupełnienia wniosku wynika, że środki pieniężne zostaną przekazane do nieodpłatnego używania do momentu, kiedy będzie możliwość ich zwrotu, bez podnoszenia wkładów lub dopłaty, tj. bez zmiany umowy spółki.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy od środków prywatnych wspólników przesuniętych do działalności gospodarczej i przeznaczonych na pokrycie kosztów tej działalności należy opłacić podatek od czynności cywilnoprawnych.

Wnioskodawca wskazał, że użycie prywatnych środków finansowych we własnej działalności gospodarczej prowadzonej w formie spółki cywilnej jest rozwiązaniem niepodlegającym podatkowi od czynności cywilnoprawnych. Pieniądze te bowiem nie stają się majątkiem spółki cywilnej a wspólników.

W interpretacji z 23 marca 2010 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy wskazuje, że zgodnie z art. 860 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny przez umowę spółki wspólnicy zobowiązują się dążyć do osiągnięcia wspólnego celu gospodarczego przez działanie w sposób oznaczony, w szczególności przez wniesienie wkładów. Spółka cywilna nie stanowi samodzielnego podmiotu prawa. W związku z tym spółka cywilna nie ma własnego mienia - nabywane prawa i zaciągane zobowiązania wchodzą do wspólnego majątku wspólników, stanowiącego ich współwłasność łączną. Zgodnie z art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej za przedsiębiorcę uznaje się nie spółkę cywilną, lecz jej wspólników w zakresie wykonywanej przez nich działalności gospodarczej. Spółka cywilna nie posiada osobowości prawnej. Podmiotowość prawna przysługuje w niej tylko wspólnikom. Nie posiada zdolności prawnej ani tym bardziej zdolności do czynności prawnych. Powyższe oznacza, że spółka cywilna nie może skutecznie zawrzeć umowy pożyczki ani też nie może być stroną umowy pożyczki. Stroną czynności cywilnoprawnych faktycznie dokonywanych przez spółkę pozostają jej wspólnicy.

Biorąc powyższe pod uwagę, Wnioskodawca uważa, że przesunięcie prywatnych środków finansowych do działalności gospodarczej nie skutkuje powstaniem zobowiązania podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam co następuje:

Przepis art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. z 2010 r. Nr 101, poz. 649 z późn. zm.) zawiera zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Zgodnie z art. 1 ust. 1 ww. ustawy podatkowi podlegają następujące czynności cywilnoprawne:

* umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych,

* umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku,

* umowy darowizny - w części dotyczącej przejęcia przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy,

* umowy dożywocia,

* umowy o dział spadku oraz umowy o zniesienie współwłasności - w części dotyczącej spłat lub dopłat,

* ustanowienie hipoteki,

* ustanowienie odpłatnego użytkowania, w tym nieprawidłowego, oraz odpłatnej służebności,

* umowy depozytu nieprawidłowego,

* umowy spółki.

Podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają też zmiany ww. umów, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych oraz orzeczenia sądów, w tym również polubownych, oraz ugody, jeżeli wywołują one takie same skutki prawne (art. 1 ust. 1 pkt 2 i 3 ww. ustawy).

Ustawodawca wprowadził zasadę enumeratywnego określenia czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Jednocześnie ustawowe wyliczenie zostało wzmocnione zasadą, zgodnie z którą o kwalifikacji określonej czynności prawnej, a w konsekwencji o jej podleganiu tym podatkiem decyduje jej treść (elementy przedmiotowo istotne), a nie nazwa. Tym samym, jeżeli strony zawierają umowę i układają stosunki w jej ramach w określony sposób to dla oceny, czy powstanie obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych, w związku z dokonaniem wskazanej w ustawie czynności, miarodajne będą rzeczywiste prawa i obowiązki stron tej umowy pozwalające na ich kwalifikacje pod względem prawnym.

Szczegółowe określenie zakresu przedmiotowego ma określone konsekwencje. Ustawodawca, wprowadzając w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu, wyłączył od opodatkowania inne podobne, które nie zostały wyraźnie wskazane w przepisie. Oznacza to, że czynności niewymienione w ustawowym katalogu nie podlegają opodatkowaniu nawet, gdy wywołują skutki w sferze gospodarczej takie same bądź podobne do tych, które zostały w nim wyliczone.

Stosownie do art. 1 ust. 3 pkt 1 ww. ustawy w przypadku umowy spółki za zmianę umowy przy spółce osobowej, uważa się:

* wniesienie lub podwyższenie wkładu, którego wartość powoduje zwiększenie majątku spółki albo podwyższenie kapitału zakładowego,

* pożyczkę udzieloną spółce przez wspólnika,

* dopłaty oraz

* oddanie przez wspólnika spółce rzeczy lub praw majątkowych do nieodpłatnego używania.

Z powyższego przepisu wynika, iż oddanie spółce pieniędzy, czyli rzeczy sui generis, do nieodpłatnego używania może zostać dokonane przez wspólnika spółki poprzez użyczenie lub ustanowienie użytkowania.

W świetle art. 710 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) przez umowę użyczenia użyczający zobowiązuje się zezwolić biorącemu, przez czas oznaczony lub nie oznaczony, na bezpłatne używanie oddanej mu w tym celu rzeczy.

Zgodnie z art. 252 Kodeksu cywilnego rzecz można obciążyć prawem do jej używania i do pobierania jej pożytków (użytkowanie).

Z kolei w myśl art. 264 Kodeksu cywilnego, jeżeli użytkowanie obejmuje pieniądze lub inne rzeczy oznaczone tylko co do gatunku, użytkownik staje się z chwilą wydania mu tych przedmiotów ich właścicielem. Po wygaśnięciu użytkowania obowiązany jest do zwrotu według przepisów o zwrocie pożyczki (użytkowanie nieprawidłowe).

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że w dniu 7 czerwca 2013 r. Wnioskodawca wraz z dwoma wspólnikami założył spółkę cywilną.

Zgodnie z umową spółki, wspólnicy wpłacili kapitał po 1.000,00 zł każdy, czyli w sumie 3.000,00 zł. Od powyższej kwoty zapłacono podatek od czynności cywilnoprawnych w wysokości 15,00 zł.

Spółka będzie zajmować się działalnością deweloperską, co powoduje konieczność poniesienia znacznych kosztów do momentu uzyskania jakichkolwiek przychodów.

Wnioskodawca wskazał, że planowane jest finansowanie w najbliższym czasie działalności spółki z własnych prywatnych środków przesuniętych do działalności gospodarczej, bez zmiany umowy spółki i podnoszenia wysokości wkładów.

Z uzupełnienia wniosku wynika, że środki pieniężne zostaną przekazane do nieodpłatnego używania do momentu, kiedy będzie możliwość ich zwrotu, bez podnoszenia wkładów lub dopłaty, tj. bez zmiany umowy spółki.

Wnioskodawca uważa, że przesunięcie prywatnych środków finansowych do działalności gospodarczej nie skutkuje powstaniem zobowiązania podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych.

Z powyższym stanowiskiem nie można się jednak zgodzić. Należy zauważyć, że w treści uzupełnienia wskazano, iż środki pieniężne zostaną przekazane do nieodpłatnego używania do momentu, kiedy będzie możliwość ich zwrotu.

Niewątpliwie zatem w przedstawionym zdarzeniu przyszłym będziemy mieli do czynienia z oddaniem spółce przez wspólnika pieniędzy do nieodpłatnego używania. W świetle art. 1 ust. 3 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych czynność taka - tj. oddanie przez wspólnika spółce pieniędzy do nieodpłatnego używania - stanowi zmianę umowy spółki. Obowiązek podatkowy z tego tytułu powstanie z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej (art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy) i będzie ciążył przy umowie spółki cywilnej na wspólnikach (art. 4 pkt 9 ustawy). Stosownie do art. 6 ust. 1 pkt 8 lit. e ustawy podstawę opodatkowania przy oddaniu spółce rzeczy lub praw majątkowych do nieodpłatnego używania stanowić będzie roczna wartość nieodpłatnego używania, którą przyjmuje się w wysokości 4% wartości rynkowej rzeczy lub prawa majątkowego oddanego do nieodpłatnego używania. Zaś stawka podatku w myśl art. 7 ust. 1 pkt 9 ustawy wynosi 0,5%.

Wbrew zatem stanowisku Wnioskodawcy przekazanie pieniędzy przez wspólnika na rzecz spółki, nawet jeżeli nie będzie dokonane w drodze np. umowy pożyczki czy też wniesienia wkładu do spółki, podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Art. 1 ust. 3 pkt 1 ustawy wyraźnie bowiem traktuje oddanie przez wspólnika spółce rzeczy lub praw majątkowych do nieodpłatnego używania jako zmianę umowy spółki.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

W odniesieniu do powołanej przez Wnioskodawcę interpretacji przepisów prawa podatkowego należy stwierdzić, że interpretacja ta została wydana w indywidualnej sprawie i nie jest wiążąca dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.