IBPBII/1/436-24/08/MZ - Zmiana okresu obowiązywania umowy przez zgodne oświadczenie stron a obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki...,. przedstawione we wniosku z dnia 17 listopada 2008 r. (data wpływu do tut. Biura - 28 listopada 2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych umowy pożyczki - jest prawidłowe.

W dniu 28 listopada 2008 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych umowy pożyczki.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca (Spółka z o.o.) w dniu 1 maja 2007 r. zawarł ze swoim udziałowcem umowę pożyczki pieniężnej. Umowa zawiera postanowienia, na mocy których określono:

Umowa została zawarta na okres trzech lat, tj. do dnia 30 kwietnia 2010 r. z warunkiem automatycznego przedłużenia umowy po wskazanej dacie na czas nieokreślony, przy jednoczesnym wzroście stopy bazowej o 1 %.

Mając na względzie zapis art. 1 ust. 1 pkt 2 w związku z zapisem art. 1 ust. 3 pkt 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, wnioskodawca zidentyfikował wskazaną transakcję jako zmianę umowy spółki, w związku z czym złożył we właściwym miejscowo Urzędzie Skarbowym stosowną deklarację i od kwoty pożyczki uiścił należny podatek.

Wątpliwości wnioskodawcy wzbudza stan faktyczny, w którym realizując zapisy umowy, wnioskodawca korzysta z przyznanych środków pieniężnych w sposób ciągły, pozwalający zminimalizować ponoszone koszty finansowe. Należne pożyczkodawcy (udziałowcowi) odsetki są naliczane od debetowego salda pożyczki. Mając na względzie powyższe, wnioskodawca w momencie posiadania wolnych środków finansowych spłaca kwotę zadłużenia, zaś w dacie zwiększonego zapotrzebowania na środki płatnicze, ponownie angażuje środki pożyczkodawcy w ramach przyznanego limitu.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem wnioskodawcy:

ad.1)

Zgodnie z zapisem art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych opodatkowaniu podlega umowa pożyczki. Na podstawie zapisów art. 1 ust. 3 pożyczkę udzieloną spółce kapitałowej przez udziałowca traktuje się w obszarze ustawy jako zmianę umowy spółki. Powołana zmiana kwalifikacji czynności cywilnoprawnej nie może być jednak interpretowana w oderwaniu od charakteru zawartej umowy. W opisanym stanie faktycznym opodatkowaniu podlega sam fakt zawarcia umowy pożyczki, nie zaś przepływy środków pieniężnych. Zdaniem wnioskodawcy o trafności przedstawionej tezy świadczy konsensualny charakter umowy pożyczki (do umowy dochodzi poprzez zgodne oświadczenie woli wyrażone w treści zawartej umowy), zaś kwestie związane z wynagrodzeniem czy sposobem korzystania z pożyczki nie należą do istotnych elementów umowy. Wnioskodawca traktuje przedmiotową umowę jako umowę pożyczki w linii odnawialnej z zastrzeżeniem, że umowa nie przewiduje rolowania pożyczki (spłaty pożyczki poprzez zaciągnięcie nowej pożyczki). Tym samym, zdaniem wnioskodawcy, sposób korzystania ze środków będących przedmiotem umowy, to jest kilkukrotne wypłaty i spłaty środków w ramach udzielonego limitu i zakreślonej daty umowy, pozostają bez wpływu na powstanie obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych.

ad.2)

Zmiana okresu obowiązywania umowy przez zgodne oświadczenie stron nie stanowi czynności rodzącej obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Przepis art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2007 r. Nr 68, poz. 450 z późn. zm.), w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2008 r., zawiera zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy podatkowi temu podlegają następujące czynności cywilnoprawne:

Podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają też zmiany ww. umów, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych oraz orzeczenia sądów, w tym również polubownych, oraz ugody, jeżeli wywołują one takie same skutki prawne (art. 1 ust. 1 pkt 2 i 3 ww. ustawy).

Na podstawie art. 1 ust. 3 pkt 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2008 r., w przypadku umowy spółki kapitałowej za zmianę umowy uważa się wniesienie lub podwyższenie wniesionego do spółki wkładu, którego wartość powoduje podwyższenie kapitału zakładowego, pożyczkę udzieloną spółce przez wspólnika (akcjonariusza) oraz dopłaty.

Stosownie do art. 1 ust. 5 pkt 2 ww. ustawy, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2008 r., umowa spółki kapitałowej oraz jej zmiana podlega podatkowi, jeżeli w chwili dokonania czynności na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej znajduje się:

Ze stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę wynika, że wnioskodawca w 2007 r. zawarł ze swoim udziałowcem umowę pożyczki pieniężnej na okres trzech lat, z warunkiem automatycznego przedłużenia tej umowy na czas nieokreślony. W umowie tej określono m.in. maksymalny limit kwoty pożyczki. Z tytułu tej umowy rozumianej jako zmiana umowy spółki wnioskodawca jako pożyczkobiorca uiścił podatek od czynności cywilnoprawnych. Udziałowiec w ramach tej samej umowy pożyczki zamierza ponownie przekazać wnioskodawcy środki pieniężne w ramach przyznanego limitu pożyczki po wcześniejszej spłacie przez wnioskodawcę kwoty zadłużenia. Zdaniem wnioskodawcy, kilkukrotne wypłaty i spłaty środków w ramach udzielonego limitu i zakreślonej daty umowy, pozostają bez wpływu na powstanie obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych. Natomiast zmiana okresu obowiązywania umowy przez zgodne oświadczenie stron nie stanowi czynności rodzącej obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych.

W związku z powyższym, wyjaśnia się, że z uwagi na fakt, że siedziba pożyczkobiorcy znajduje się w Polsce i umowa pożyczki została zawarta przed dniem 1 stycznia 2009 r., pożyczka udzielona wnioskodawcy przez udziałowca zgodnie z art. 1 ust. 3 pkt 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2008 r., stanowi zmianę umowy spółki i podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

W myśl art. 4 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy przy umowie spółki (jej zmianie) obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych ciąży na spółce.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy przy zmianach umowy spółki stosuje się stawkę podatku przewidzianą dla umowy spółki, czyli stawkę w wysokości 0,5 %, a podstawę opodatkowania stanowi kwota udzielonej pożyczki.

Jak już wspomniano powyżej, katalog czynności cywilnoprawnych, ujęty w art. 1 ust 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych ma charakter zamknięty. Zatem czynności cywilnoprawne, które nie zostały w nim wymienione w sposób wyraźny, nie podlegają opodatkowaniu omawianym podatkiem. Wobec powyższego, czynność ponownego przekazania przez pożyczkodawcę (udziałowca) na podstawie zawartej umowy pożyczki środków pieniężnych w ramach przyznanego pożyczkobiorcy limitu pożyczki, po wcześniejszej spłacie przez pożyczkobiorcę kwoty zadłużenia oraz czynność przedłużenia umowy pożyczki po upływie okresu pierwotnego nie będą podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Podkreślić należy, iż gdyby wypłata środków pieniężnych nastąpiła w wysokości przekraczającej maksymalny limit kwoty pożyczki określonej w umowie - wówczas taka wypłata będzie stanowiła nowa umowę podlegającą opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Podobnie rzecz będzie się miała z aneksem do umowy pożyczki. Jeżeli na skutek jego zawarcia zwiększy się maksymalny limit przyznanej kwoty pożyczki - będzie to oznaczało w świetle przepisów ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych zawarcie nowej umowy podlegającej opodatkowaniu tym podatkiem.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.