IBPBII/1/436-234/12/ASz

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 26 czerwca 2012 r. (data wpływu do tut. Biura - 4 lipca 2012 r.), uzupełnionym w dniu 10 lipca 2012 r. oraz w dniach 24 i 26 września 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych przekazania na cele prywatne wspólników spółki nieruchomości wycofanej z ewidencji środków trwałych spółki - jest prawidłowe.

W dniu 4 lipca 2012 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych przekazania na cele prywatne wspólników spółki nieruchomości wycofanej z ewidencji środków trwałych spółki. Ww. wniosek został uzupełniony w dniu 10 lipca 2012 r.

Wniosek dotyczy terenu zabudowanego w R.

Z uwagi na fakt, iż wniosek nie spełniał wymogów formalnych pismem z dnia 7 września 2012 r. znak: IBPB II/1/436-234/12/ASz oraz IBPB II/1/415-803/12/ASz wezwano do jego uzupełnienia. Wniosek uzupełniono w dniu 24 września 2012 r. (dopłata 40 zł) oraz w dniu 26 września 2012 r. (pozostałe braki formalne).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka jawna, której wspólnikami są ojciec (Wnioskodawca) i jego córka chce wycofać z działalności gospodarczej środek trwały w postaci nieruchomości zabudowanej budynkiem gospodarczym (tzw. przekazanie na cele prywatne).

Powyższa czynność będzie udokumentowana aktem notarialnym celem zmian wpisów w odpowiednim dziale w księdze wieczystej oraz fakturą wewnętrzną i opodatkowana właściwą stawką VAT.

Obecnie właścicielem ujawnionym w księdze wieczystej jest spółka jawna, po wycofaniu z działalności gospodarczej będą osoby fizyczne (wspólnicy spółki jawnej).

Spółka powyższą nieruchomość nabyła na podstawie umowy kupna do majątku własnego (art. 28 Kodeksu spółek handlowych), a wycofanie z ewidencji środków trwałych na rzecz wspólników nastąpi pod tytułem darmym.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy istnieje po stronie wspólnika spółki jawnej obowiązek zapłaty podatku od spadków i darowizn od czynności przeniesienia własności środka trwałego w postaci prawa użytkowania wieczystego nieruchomości zabudowanej stanowiącej odrębną nieruchomość budynkiem gospodarczym do majątku prywatnego wspólnika spółki.

Zdaniem Wnioskodawcy, wycofanie środków trwałych z działalności gospodarczej na cele prywatne wspólników nieruchomości nie będzie opodatkowane podatkiem od spadków i darowizn, gdyż celem darowizny jest chęć nieodpłatnego przysporzenia majątkowego innej osobie (łac. causa donandi) - por. art. 888 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny. Wnioskodawca uważa, iż trudno mówić o chęci przysporzenia w stosunkach między spółką osobową a jej wspólnikiem.

Według Wnioskodawcy, powyższa czynność nie będzie podlegać ustawie o podatku od spadków i darowizn.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie zaznacza się, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Wnioskodawcy tylko w zakresie podatku od spadków i darowizn. Jednocześnie wyjaśnia się, że w pozostałym zakresie, dotyczącym podatku dochodowego od osób fizycznych, wniosek zostanie rozstrzygnięty odrębnie.

Należy również wskazać, iż aby móc stwierdzić powstanie obowiązku podatkowego w podatku od spadków i darowizn, na wstępie koniecznym jest ustalenie czy w opisanym zdarzeniu przyszłym nastąpi nabycie w drodze darowizny.

Zgodnie bowiem z art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (tekst jedn.: Dz. U. z 2009 r. Nr 93, poz. 768 z późn. zm.) podatkowi od spadków i darowizn podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej - tytułem m.in. darowizny.

W myśl art. 888 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. N. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. Celem darowizny jest dokonanie nieodpłatnego przysporzenia na rzecz obdarowanego kosztem majątku darczyńcy. Może ona polegać zarówno na przesunięciu do majątku obdarowanego określonych przedmiotów majątkowych, jak i na innych formach dyspozycji majątkowych darczyńcy prowadzących do zmniejszenia jego majątku, a po stronie majątku obdarowanego - do zwiększenia aktywów lub zmniejszenia pasywów.

Umowa darowizny ma charakter umowy jednostronnie zobowiązującej (konsensualnej), której treścią jest złożenie przez darczyńcę oświadczenia woli poprzez zobowiązanie się do świadczenia przed tytułem darmym. Do zawarcia umowy darowizny, podobnie jak każdej innej umowy, niezbędne jest zgodne oświadczenie woli przez obie strony umowy. Umowa darowizny dochodzi do skutku dopiero z chwilą złożenia oświadczenia woli przez obdarowanego o przyjęciu darowizny.

Zgodnie z art. 890 § 1 Kodeksu oświadczenie darczyńcy powinno być złożone w formie aktu notarialnego. Jednakże umowa darowizny zawarta bez zachowania tej formy staje się ważna, jeżeli przyrzeczone świadczenie zostało spełnione. Przedmiotem darowizny mogą być rzeczy, prawa i inne świadczenia. Należy jednak zaznaczyć, iż podatkowi od spadków i darowizn podlega wyłącznie nabycie w drodze darowizny własności rzeczy lub praw majątkowych.

Ze zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku wynika, iż Wnioskodawca i jego córka, będący wspólnikami spółki jawnej, zamierzają wycofać z działalności gospodarczej (ewidencji środków trwałych spółki) środek trwały w postaci nieruchomości gruntowej zabudowanej budynkiem gospodarczym i przejąć tę nieruchomość na własne cele prywatne. Zdaniem Wnioskodawcy powyższa czynność nie będzie podlegać ustawie o podatku od spadków i darowizn.

W związku z powyższym, należy stwierdzić, iż z treści wniosku nie wynika aby w przedmiotowej sprawie miało mieć miejsce zawarcie umowy darowizny.

Zatem, skoro istotnie nie będzie wolą Wnioskodawcy ani jego córki, jako wspólników spółki jawnej oraz jako osób prywatnych, zawarcie umowy darowizny i dokonana przez nich ww. czynność nie będzie wyczerpywała znamion umowy darowizny w rozumieniu Kodeksu cywilnego, to brak jest podstaw - w świetle powołanych wyżej przepisów Kodeksu cywilnego - do stwierdzenia, że w wyniku zmiany statusu własnościowego nieruchomości, tj. przekazania tej nieruchomości na cele prywatne wspólników spółki, po jej wycofaniu z ewidencji środków trwałych spółki, będzie miała miejsce darowizna.

Sytuacja, w której dochodzi do przekazania środków ze wspólnego majątku spółki osobowej do majątku prywatnego jedynych wspólników tej spółki, przy jednoczesnym braku przekazania tych środków w drodze darowizny, nie rodzi zatem obowiązku podatkowego w podatku od spadków i darowizn.

Jeżeli zatem przekazanie pod tytułem darmym nieruchomości na cele prywatne wspólników spółki istotnie nie będzie darowizną, to będzie świadczeniem nieodpłatnym, które jednakże nie powoduje obowiązku zapłaty podatku od spadków i darowizn.

Jednocześnie należy stwierdzić, że wskazane powyżej nieodpłatne świadczenie czyni przysporzenie majątkowe w majątku wspólników spółki, który jest majątkiem odrębnym od majątku spółki w kontekście przepisów art. 8 i art. 28 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2000 r. Nr 94, poz. 1037 z późn. zm.)

Stosownie bowiem do art. 8 Kodeksu spółka jawna jako spółka osobowa może we własnym imieniu nabywać prawa, w tym własność nieruchomości i inne prawa rzeczowe, zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozywana. Spółka ta prowadzi przedsiębiorstwo pod własną firmą. Zgodnie natomiast z art. 28 Kodeksu majątek spółki jawnej stanowi wszelkie mienie wniesione jako wkład lub nabyte przez spółkę w czasie jej istnienia.

Zatem przedmiotowe nieodpłatne świadczenie, skutkujące przysporzeniem majątkowym w majątku wspólników spółki, jeżeli istotnie nie jest darowizną, to może skutkować dla tychże wspólników powstaniem obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych. Jednak - jak już wskazano na wstępie - niniejsza interpretacja, w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, dotyczącym skutków otrzymania przez wspólnika przedmiotowej nieruchomości, ocenia stanowisko Wnioskodawcy tylko w zakresie podatku od spadków i darowizn. Analiza przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) nie jest zatem przedmiotem niniejszej interpretacji.

Końcowo należy podkreślić, iż dokonując takiej oceny Organ podatkowy - w związku z brakiem uprawnień do przeprowadzenia postępowania dowodowego - oparł się jedynie na przedstawionym zdarzeniu przyszłym.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja stosownie do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, który stanowi, że Minister Finansów, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretacje przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną), została wydana wyłącznie dla Wnioskodawcy. Interpretacja nie wywiera więc skutku dla innych osób niż Wnioskodawca.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.