IBPBII/1/436-215/13/ASz

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 29 lipca 2013 r. (data wpływu do tut. Biura - 6 sierpnia 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych konwersji pożyczki na kapitał zakładowy - jest nieprawidłowe.

W dniu 6 sierpnia 2013 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych konwersji pożyczki na kapitał zakładowy.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W dniu 7 maja 2010 r. została zawarta umowa pożyczki pomiędzy Spółką jawną (Wnioskodawcą) a jej wspólnikiem. Pożyczkodawca udzielił Spółce pożyczki w wysokości 1.200.000,00 zł na cele działalności gospodarczej. Zwrot pożyczki nastąpić miał do dnia 15 maja 2012 r.

Stosownie do art. 6 ust. 1 pkt 8 lit. d oraz art. 7 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych od kwoty pożyczki uiszczony został podatek w wysokości 0,5% podstawy. Z powodu złej kondycji finansowej spółki pożyczka nie została zwrócona.

Obecnie pożyczkodawca chce dokonać konwersji pożyczki na kapitał zakładowy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy konwersja pożyczki na kapitał zakładowy w spółce jawnej implikuje obowiązek zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych.

Zdaniem Wnioskodawcy pożyczka udzielona Spółce jawnej przez wspólnika na gruncie ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie jest traktowana jako umowa pożyczki podlegająca opodatkowaniu na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b ustawy, lecz jako zmiana umowy spółki osobowej. W konsekwencji, jeżeli zgodnie z art. 1 ust. 3 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych umowę pożyczki należało zakwalifikować jako zmianę umowy spółki osobowej i stosownie do art. 6 ust. 1 pkt 8 lit. d i art. 7 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy od kwoty pożyczki uiścić podatek według stawki wynoszącej 0,5%, to w opisanym przypadku obowiązek zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych powstał już wraz z udzieleniem pożyczki, a co za tym idzie planowana konwersja pożyczki na kapitał zakładowy nie implikuje obowiązku zapłaty takiego podatku. Wynika to z faktu, że opodatkowaniu na gruncie ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych podlega tylko i wyłącznie czynność cywilnoprawna objęta ustawą, tj. wymieniona w art. 1, a nie jej przedmiot, którego dotyczy, czym innym jest bowiem kwalifikacja podatkowoprawna umowy cywilnoprawnej, a czym innym jej przedmiot, który nie wyznacza zakresu opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych, ani też nie decyduje o kwalifikacji podatkowoprawnej czynności w rozumieniu ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam co następuje:

Przepis art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. z 2010 r. Nr 101, poz. 649 z późn. zm.) zawiera zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy podatkowi temu podlegają następujące czynności cywilnoprawne:

* umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych,

* umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku,

* umowy darowizny - w części dotyczącej przejęcia przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy,

* umowy dożywocia,

* umowy o dział spadku oraz umowy o zniesienie współwłasności - w części dotyczącej spłat lub dopłat,

* ustanowienie hipoteki,

* ustanowienie odpłatnego użytkowania, w tym nieprawidłowego, oraz odpłatnej służebności,

* umowy depozytu nieprawidłowego,

* umowy spółki.

Podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają też zmiany ww. umów, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych oraz orzeczenia sądów, w tym również polubownych, oraz ugody, jeżeli wywołują one takie same skutki prawne (art. 1 ust. 1 pkt 2 i 3 ww. ustawy).

Stosownie do art. 1 ust. 3 pkt 1 ww. ustawy w przypadku umowy spółki za zmianę umowy przy spółce osobowej uważa się wniesienie lub podwyższenie wkładu, którego wartość powoduje zwiększenie majątku spółki albo podwyższenie kapitału zakładowego, pożyczkę udzieloną spółce przez wspólnika, dopłaty oraz oddanie przez wspólnika spółce rzeczy lub praw majątkowych do nieodpłatnego używania

W myśl natomiast art. 1a pkt 1 użyte w ustawie określenie spółka osobowa oznacza spółkę cywilną, jawną, partnerską, komandytową lub komandytowo - akcyjną.

Stosownie do art. 3 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy obowiązek podatkowy, z zastrzeżeniem ust. 2, powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej, a w myśl art. 4 pkt 9 ciąży on przy umowie spółki cywilnej - na wspólnikach, a przy pozostałych umowach spółki - na spółce.

Zgodnie art. 5 ust. 1 ustawy obowiązek zapłaty podatku ciąży na podatnikach tego podatku. W ust. 2 powołanego przepisu zastrzeżono natomiast, że jeżeli obowiązek podatkowy ciąży na kilku podmiotach albo na stronach umowy zamiany, albo wspólnikach spółki cywilnej, zobowiązanymi solidarnie do zapłaty podatku są odpowiednio te podmioty, strony umowy zamiany albo wspólnicy spółki cywilnej.

Podstawę opodatkowania, przy wniesieniu lub podwyższeniu wkładów do spółki osobowej albo podwyższeniu kapitału zakładowego stanowi wartość wkładów powiększających majątek spółki osobowej albo wartość, o którą podwyższono kapitał zakładowy (art. 6 ust. 1 pkt 8 lit. b)).

Stawki podatku określone zostały w art. 7 ww. ustawy i od umowy spółki wynoszą, zgodnie z ust. 1 pkt 9 tego przepisu, 0,5%.

Z wniosku wynika, że w dniu 7 maja 2010 r. została zawarta umowa pożyczki pomiędzy Spółką jawną a jej wspólnikiem. Pożyczkodawca udzielił Spółce pożyczki w wysokości 1.200.000,00 zł na cele działalności gospodarczej. Zwrot pożyczki nastąpić miał do dnia 15 maja 2012 r.

Od kwoty pożyczki uiszczony został podatek w wysokości 0,5% podstawy. Z powodu złej kondycji finansowej spółki pożyczka nie została zwrócona. Obecnie wspólnik spółki jawnej zamierza dokonać konwersji pożyczki na kapitał zakładowy.

Należy zatem stwierdzić, iż będzie miała miejsce odrębna czynność, w wyniku której nastąpi zwiększenie majątku spółki jawnej, gdyż ze środków stanowiących niezwróconą pożyczkę podwyższony zostanie wkład wspólnika w spółce. Wskazać przy tym należy, że podwyższenie kapitału zakładowego w drodze wniesienia lub podwyższenia już wniesionego wkładu może mieć miejsce w świetle cyt. przepisu art. 1 ust. 3 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych wyłącznie w przypadku spółki komandytowo-akcyjnej, której majątek nie jest jednorodny, jak w przypadku pozostałych spółek osobowych lecz obejmuje wyodrębnione kapitały.

Dokonując oceny opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego w kontekście przytoczonych przepisów ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych stwierdzić należy, iż zwiększenie majątku spółki jawnej ze środków stanowiących niezwróconą pożyczkę stanowić będzie czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych jako zmiana umowy spółki. Czynność taka (zwiększenie majątku spółki) wymieniona została bowiem w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych przy jednoczesnym braku wyłączenia lub zwolnienia takiej czynności ze względu na pochodzenie środków przeznaczonych na podwyższenie wkładów (w tym ze środków stanowiących niezwróconą pożyczkę). Wskazać przy tym należy, że obowiązek podatkowy z tytułu dokonania powyższej czynności ciążył będzie, zgodnie z dyspozycją zacytowanego art. 4 pkt 9 na spółce, zobowiązanej do jego zapłaty.

Podstawę opodatkowania, zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 8 lit. b ww. ustawy, przy wniesieniu lub podwyższeniu wkładu do spółki osobowej stanowi wartość wkładów powiększających majątek spółki osobowej.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.