IBPBII/1/436-207/13/MZ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 19 lipca 2013 r. (data wpływu do tut. Biura - 31 lipca 2013 r.), uzupełnionym w dniu 31 października 2013 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie możliwości wyłączenia z opodatkowania sprzedaży lokalu mieszkalnego - jest nieprawidłowe.

W dniu 31 lipca 2013 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie możliwości wyłączenia z opodatkowania sprzedaży lokalu mieszkalnego.

Z uwagi na fakt, iż wniosek nie spełniał wymogów formalnych, pismem z dnia 17 października 2013 r. znak: IBPB II/1/436-207/13/MZ wezwano do jego uzupełnienia. Wniosek uzupełniono w dniu 31 października 2013 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Gmina T. jest większościowym (54,10%) udziałowcem we wspólnocie mieszkaniowej nieruchomości mieszkalnej położonej w T. Podatnik ze strychu będącego częścią wspólną wyodrębnił, zaadaptował i wyremontował lokal o powierzchni 48,46 m^2, uzyskując dnia 29 sierpnia 2012 r. decyzję Prezydenta Miasta T. nr... o uznaniu tego lokalu za lokal mieszkalny. Zamierza on teraz nabyć przedmiotowe mieszkanie od wspólnoty mieszkaniowej, której większościowym udziałowcem jest Gmina T. W związku z powyższym rodzi się pytanie, czy sprzedaż przez wspólnotę mieszkaniową, w której większościowym udziałowcem jest jednostka samorządu terytorialnego, lokalu mieszkalnego podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych, czy też nie podlega, jako czynność podlegająca przepisom o gospodarce nieruchomościami.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca, potwierdzając, iż zamierza nabyć przedmiotowe mieszkanie od wspólnoty mieszkaniowej, której większościowym udziałowcem jest Gmina T., wskazał, iż zdarzeniem przyszłym jest nabycie wyodrębnionego lokalu pozyskanego w wyniku zabudowy strychu przez podatnika na podstawie zgody współwłaścicieli tworzących wspólnotę mieszkaniową, w której Gmina T. posiada większość z uwagi na własność niewyodrębnionych lokali stanowiących gminne zasoby nieruchomości.

Wnioskodawca wskazał również, iż jak to wynika z art. 6 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali ogół właścicieli, których lokale wchodzą w skład określonej nieruchomości, tworzy wspólnotę mieszkaniową. Wspólnota mieszkaniowa może nabywać prawa i zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozwana. Wspólnota Mieszkaniowa wykonuje zarząd nieruchomością poprzez swój organ w postaci Zarządu Wspólnoty zgodnie z art. 21 ww. ustawy-właścicielami lokali w budynku są jednak indywidualne osoby fizyczne oraz w tym konkretnym wypadku dla lokali niewyodrębnionych, Gmina Miejska T. Natomiast część wspólna budynku w postaci strychu jest współwłasnością gminy i wszystkich właścicieli lokali wyodrębnionych w budynku, jak to wynika z art. 3 ust. 2 ustawy o własności lokali.

Nabycie czyli wyodrębnienie lokalu odbywa się na podstawie art. 7 ustawy o własności lokali i jest dokonywane w formie aktu notarialnego będącego jednocześnie zbyciem tego lokalu na rzecz nowego właściciela. Ponieważ zbycie takiego lokalu przekracza czynności zwykłego zarządu, Wspólnota Mieszkaniowa podjęła w dniu 22 marca 2007 r. uchwałę nr... udzielającą zgody m.in. na zabudowę strychu i ustanowienie odrębnej własności lokalu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy na podstawie art. 2 pkt 1 lit. g ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych wyłączona od podatku od czynności cywilnoprawnych jest sprzedaż mieszkania, położonego w nieruchomości, której większościowym udziałowcem jest Gmina T....

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż takiego mieszkania nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Wnioskodawca wskazał, iż podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają czynności cywilnoprawne wymienione w art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych. Jednakże, zgodnie z art. 2 pkt 1 lit. g powyższej ustawy podatkowi od czynności cywilnoprawnych nie podlegają czynności w sprawach podlegających przepisom o gospodarce nieruchomościami. Natomiast zgodnie z art. 13 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami z zastrzeżeniem wyjątków wynikających z ustaw, nieruchomości mogą być przedmiotem obrotu. W szczególności nieruchomości mogą być przedmiotem sprzedaży, zamiany i zrzeczenia się, oddania w użytkowanie wieczyste, w najem lub dzierżawę, użyczenia, oddania w trwały zarząd, a także mogą być obciążane ograniczonymi prawami rzeczowymi, wnoszone jako wkłady niepieniężne (aporty) do spółek, przekazywane jako wyposażenie tworzonych przedsiębiorstw państwowych oraz jako majątek tworzonych fundacji. W przypadku Wnioskodawcy Gmina T. jest współwłaścicielem nieruchomości mieszkalnej, w której jedno z mieszkań podlega sprzedaży.

Własność Gminy stanowi gminny zasób nieruchomości zgodnie z art. 24 ustawy o gospodarce nieruchomościami i może być przedmiotem obrotu na podstawie art. 13 ust. 1 ww. ustawy. Ponieważ mamy tu do czynienia ze zbyciem wyodrębnionego lokalu, jest to stosowanie bezpośrednie wyżej powołanego art. 13 ustawy o gospodarce nieruchomościami.

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, czynność nabycia (wyodrębnienia i zbycia) lokalu mieszkalnego po jego powstaniu w wyniku przebudowy części wspólnej nieruchomości, jako podlegająca przepisom o gospodarce nieruchomościami, nie jest objęta podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Według Wnioskodawcy, należy w tym miejscu zaznaczyć, że przepisy o gospodarce nieruchomościami, to nie tylko ww. ustawa o gospodarce nieruchomościami, ale również m.in. ustawa o własności lokali. Dzieje się tak, z uwagi na brzmienie art. 2 ust. 1 pkt g) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, w którym odwołano się ogólnie do "przepisów o gospodarce nieruchomościami". Zatem, zdaniem Wnioskodawcy, należy tu również uwzględniać przepisy innych ustaw regulujących czynności cywilnoprawne w sprawach gospodarki nieruchomościami a pośród nich przywołaną powyżej ustawę o własności lokali (w doktrynie stanowisko takie jest powszechne np. Ofiarski Z.: "Ustawy: o opłacie skarbowej, o podatku od czynności cywilnoprawnych. Komentarz." ABC, 2009).

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam, co następuje:

Przepis art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. z 2010 r. Nr 101, poz. 649 z późn. zm.) zawiera zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a ww. ustawy podatkowi temu podlegają umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych.

W myśl art. 3 ust. 1 pkt 1 oraz art. 4 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej i przy umowie sprzedaży ciąży na kupującym.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 ww. ustawy, podatnicy są obowiązani, bez wezwania organu podatkowego, złożyć deklarację w sprawie podatku od czynności cywilnoprawnych, według ustalonego wzoru, oraz obliczyć i wpłacić podatek w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego, z wyłączeniem przypadków, gdy podatek jest pobierany przez płatnika. W myśl natomiast ust. 2 ww. przepisu, notariusze są płatnikami podatku od czynności cywilnoprawnych dokonywanych w formie aktu notarialnego.

W związku z powyższym, należy stwierdzić, że sprzedaż nieruchomości podlega generalnie opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych i obowiązek uiszczenia tegoż podatku ciąży na kupującym.

Niezależnie od powyższego, w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych przewidziano sytuacje, w których czynność mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy jest wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Zgodnie z art. 2 pkt 1 lit. g ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne w sprawach podlegających przepisom o gospodarce nieruchomościami lub przepisom o autostradach płatnych. Oznacza to, iż powyższe wyłączenie ma zastosowanie w tych sprawach, w których przepisy o gospodarce nieruchomościami stanowią dla określonych podmiotów materialnoprawną podstawę działania.

Z sytuacji przedstawionej we wniosku wynika, że Wnioskodawca zamierza nabyć w drodze umowy sprzedaży wyodrębniony lokal mieszkalny od wspólnoty mieszkaniowej, której większościowym udziałowcem jest Gmina T. Powierzchnia lokalu wynosi 48,46 m^2, został on pozyskany w wyniku zabudowy strychu przez Wnioskodawcę na podstawie zgody współwłaścicieli tworzących wspólnotę mieszkaniową. Nabycie, czyli wyodrębnienie ww. lokalu, odbędzie się na podstawie art. 7 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903 z późn. zm.) i będzie dokonane w formie aktu notarialnego, będącego jednocześnie zbyciem tego lokalu na rzecz nowego właściciela.

Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2010 r. Nr 102, poz. 651 z późn. zm.) określa zasady gospodarowania nieruchomościami stanowiącymi własność Skarbu Państwa oraz własność jednostek samorządu terytorialnego (art. 1 ust. 1 pkt 1). W myśl art. 4 pkt 2 ww. ustawy ilekroć w ustawie jest mowa o zasobie nieruchomości - należy przez to rozumieć nieruchomości, które stanowią przedmiot własności Skarbu Państwa, gminy, powiatu lub województwa i nie zostały oddane w użytkowanie wieczyste, oraz nieruchomości będące przedmiotem użytkowania wieczystego Skarbu Państwa, gminy, powiatu lub województwa.

Ponadto ustawa o gospodarce nieruchomościami precyzuje na czym polegać może gospodarowanie nieruchomościami stanowiącymi własność Skarbu Państwa oraz własność jednostek samorządu terytorialnego. Stosownie do art. 13 ust. 1 tej ustawy, z zastrzeżeniem wyjątków wynikających z ustaw, nieruchomości mogą być przedmiotem obrotu. W szczególności nieruchomości mogą być przedmiotem sprzedaży, zamiany i zrzeczenia się, oddania w użytkowanie wieczyste, w najem lub dzierżawę, użyczenia, oddania w trwały zarząd, a także mogą być obciążane ograniczonymi prawami rzeczowymi, wnoszone jako wkłady niepieniężne (aporty) do spółek, przekazywane jako wyposażenie tworzonych przedsiębiorstw państwowych oraz jako majątek tworzonych fundacji.

Z kolei ustawa o własności lokali określa sposób ustanawiania odrębnej własności samodzielnych lokali mieszkalnych, lokali o innym przeznaczeniu, prawa i obowiązki właścicieli tych lokali oraz zarząd nieruchomością wspólną (art. 1 ust. 1 ww. ustawy). W zakresie nie uregulowanym ustawą do własności lokali stosuje się przepisy Kodeksu cywilnego (art. 1 ust. 2 ww. ustawy).

W myśl art. 6 ustawy o własności lokali ogół właścicieli, których lokale wchodzą w skład określonej nieruchomości, tworzy wspólnotę mieszkaniową. Wspólnota mieszkaniowa może nabywać prawa i zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozwana. Na podstawie art. 7 ust. 1 i ust. 2 ww. ustawy odrębną własność lokalu można ustanowić w drodze umowy, a także jednostronnej czynności prawnej właściciela nieruchomości albo orzeczenia sądu znoszącego współwłasność. Umowa o ustanowieniu odrębnej własności lokalu powinna być dokonana w formie aktu notarialnego; do powstania tej własności niezbędny jest wpis do księgi wieczystej.

Interpretując zatem przepis art. 2 pkt 1 lit. g ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych należy stwierdzić, że zastosowanie określonego w nim wyłączenia winno wiązać się z wykazaniem, że źródłem powstania danej czynności (sprzedaży nieruchomości) będzie konkretny przepis ww. ustawy o gospodarce nieruchomościami. Innymi słowy, aby dana czynność nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, to jej źródłem winna być ustawa o gospodarce nieruchomościami, tzn. nieruchomość sprzedawana będzie przez Skarb Państwa lub jednostkę samorządu terytorialnego.

A zatem planowana transakcja skutkująca przeniesieniem na Wnioskodawcę prawa własności do lokalu mieszkalnego aby podlegała wyłączeniu powinna zostać zawarta w trybie (na podstawie) przewidzianym ustawą o gospodarce nieruchomościami. Tymczasem tryb (podstawę) opisanej we wniosku czynności stanowią postanowienia ww. ustawy o własności lokali w szczególności art. 7 tej ustawy. Ponadto stroną sprzedającą będzie wspólnota mieszkaniowa, Gmina natomiast wystąpi w sprawie jedynie jako członek tej wspólnoty, nie zaś jako strona sprzedająca swój zasób mieszkaniowy. W żadnym przypadku nie można zatem uznać, iż w przedmiotowej sprawie sprzedaż nastąpi na podstawie przepisów ustawy o gospodarce nieruchomościami.

W związku z powyższym nie można również stwierdzić - wbrew stanowisku Wnioskodawcy - że sformułowanie "przepisy o gospodarce nieruchomościami", wskazane w art. 2 pkt 1 lit. g ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, to nie tylko ww. ustawa o gospodarce nieruchomościami, ale również m.in. ustawa o własności lokali.

Mając powyższe na uwadze, brak jest podstaw do stwierdzenia, że przedmiotowa sprzedaż zostanie dokonana na podstawie przepisów o gospodarce nieruchomościami. Dlatego też nie można również stwierdzić, że czynność ta nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Tym samym, umowa sprzedaży lokalu mieszkalnego nie będzie mogła zostać zakwalifikowana jako czynność cywilnoprawna wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 2 pkt 1 lit. g ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

W konsekwencji, przedmiotowa umowa sprzedaży lokalu mieszkalnego będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, którego pobór w przedmiotowej sprawie należy do obowiązków notariusza.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja stosownie do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, który stanowi, że Minister Finansów, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną), została wydana wyłącznie dla Wnioskodawcy.

Do uzupełnienia wniosku Wnioskodawca dołączył dokumenty. Należy jednak zauważyć, że wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do oceny (weryfikacji) dołączanych dokumentów; jest związany wyłącznie opisem zdarzenia przyszłego przedstawionym przez Wnioskodawcę i jego stanowiskiem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.