IBPBII/1/436-20/09/MZ

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 8 kwietnia 2009 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPBII/1/436-20/09/MZ

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Stowarzyszenia przedstawione we wniosku z dnia 14 stycznia 2009 r. (data wpływu do tut. Biura - 19 stycznia 2009 r.) uzupełnionym w dniu 25 lutego 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy pożyczki - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 stycznia 2009 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy pożyczki.

Z uwagi na fakt, iż wniosek nie spełniał wymogów formalnych pismem z dnia 18 lutego 2009 r. Znak: IBPB II/1/436-20/09/MZ wezwano do jego uzupełnienia. Wniosek uzupełniono w dniu 25 lutego 2009 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca działający jako Stowarzyszenie otrzymał od Spółki z o.o. pożyczkę pieniężną (w kwocie 260 000 zł.) przeznaczoną wyłącznie na finansowanie prac adaptacyjnych pomieszczeń dawnej... (mieszczącej się w starym zaniedbanym budynku byłej kopalni) na działalność kulturalną, z założeniem przysposobienia pomieszczeń również dla osób niepełnosprawnych.

Stowarzyszenie nie planuje przychodów będących wynikiem tego przedsięwzięcia, jeśli jednak takowe wystąpią to będą przeznaczone wyłącznie na cele statutowe. Wnioskodawca planuje organizację różnego rodzaju spektakli, m.in. umożliwienie wystąpienia przed publicznością młodym talentom, a także propagowanie kultury i sztuki wśród młodzieży.

Niestandardowe miejsce organizacji, z możliwością dostępu również dla osób niepełnosprawnych, a także organizowanie przez Stowarzyszenie działania społeczne pozwolą na pozyskanie grona nowych odbiorców sztuki.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy od otrzymanej pożyczki wnioskodawca powinien naliczyć i odprowadzić podatek od czynności cywilnoprawnych, czy też jako Stowarzyszenie działające równorzędnie do organizacji, o której mowa w art. 3 ust. 2 i 3 ustawy o działalności pożytku publicznego, realizujące cele określone w ustawie o działalności pożytku publicznego w sferze zadań publicznych, jest zwolniony z jego opłacania.

Zdaniem wnioskodawcy, w oparciu o ustne informacje uzyskane zarówno z Urzędu Skarbowego jak i Ministerstwa Finansów oraz na podstawie zebranych materiałów, powinien być zwolniony od opłaty podatku od czynności cywilnoprawnych.

W opinii wnioskodawcy, zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy o działalności pożytku publicznego, Stowarzyszenie nie działa w celu osiągnięcia zysku, prace wykonywane przez jego członków są wykonywane wyłącznie społecznie. Wnioskodawca realizuje cele określone w ustawie o działalności pożytku publicznego zgodnie z art. 4 ust. 3, 6, 7, 9 i 13 ustawy o działalności pożytku publicznego i wolontariacie.

Jako Stowarzyszenie, wnioskodawca posiada osobowość prawną i jest zwolniony z podatku dochodowego na podstawie art. 17 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - dochody przeznaczone na cele statutowe. Wszelkie darowizny przeznaczone na rzecz wnioskodawcy są objęte ulgą, która umożliwia darczyńcy odliczenia wydatków z tytułu darowizny na rzecz organizacji prowadzących działalność pożytku publicznego (niekoniecznie wpisanego na listę organizacji pożytku publicznego).

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje.

Przepis art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2007 r. Nr 68, poz. 450 z późn. zm.) stanowi, że podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają umowy pożyczki. Ponieważ w ustawie brak jest definicji umowy pożyczki, w tym zakresie należy posiłkować się uregulowaniami zawartymi w ustawie - Kodeks cywilny.

W myśl art. 720 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego pożyczkę określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy lub tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

W myśl art. 4 pkt 1 pkt 7 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych obowiązek podatkowy ciąży, przy umowie pożyczki, na biorącym pożyczkę.

W ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych przewidziano jednak sytuacje, w których zwalnia się od podatku od czynności cywilnoprawnych określone strony czynności cywilnoprawnych, bez względu na dokonaną czynność, mieszczącą się w zakresie przedmiotowym ustawy. Zgodnie z art. 8 pkt 2a ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych zwalnia się od podatku organizacje pożytku publicznego, jeżeli dokonają czynności cywilnoprawnych wyłącznie w związku z nieodpłatną działalnością pożytku publicznego w rozumieniu przepisów o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie.

Poprzez organizacje pożytku publicznego oraz nieodpłatną działalność pożytku publicznego należy rozumieć takie organizacje oraz taką nieodpłatną działalność, których definicje zostały zawarte w ustawie o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie. Oznacza to, że dla ustalenia zakresu zwolnienia w podatku od czynności cywilnoprawnych należy korzystać z definicji zawartych w ustawie o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie.

W myśl art. 3 ust. 1 i ust. 2 ustawy z 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. Nr 96, poz. 873 z późn. zm.) działalnością pożytku publicznego jest działalność społecznie użyteczna, prowadzona przez organizacje pozarządowe w sferze zadań publicznych określonych w ustawie. Organizacjami pozarządowymi są, niebędące jednostkami sektora finansów publicznych, w rozumieniu przepisów o finansach publicznych, i niedziałające w celu osiągnięcia zysku osoby prawne lub jednostki nieposiadające osobowości prawnej utworzone na podstawie przepisów ustaw w tym fundacje i stowarzyszenia.

Stosownie do art. 3 ust. 3 tej ustawy działalność pożytku publicznego może być prowadzona także przez:

1.

osoby prawne i jednostki organizacyjne działające na podstawie przepisów o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej, o stosunku Państwa do innych kościołów i związków wyznaniowych oraz o gwarancjach wolności sumienia i wyznania, jeżeli ich cele statutowe obejmują prowadzenie działalności pożytku publicznego;

2.

stowarzyszenia jednostek samorządu terytorialnego.

Zgodnie z art. 20 ustawy o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie organizacją pożytku publicznego może być organizacja pozarządowa oraz podmioty, o których mowa w art. 3 ust. 3, jeżeli, z zastrzeżeniem art. 21, spełniają łącznie następujące wymagania:

1.

prowadzą działalność statutową na rzecz ogółu społeczności lub określonej grupy podmiotów, pod warunkiem że grupa ta jest wyodrębniona ze względu na szczególnie trudną sytuację życiową lub materialną w stosunku do społeczeństwa;

2.

działalność określona w pkt 1, z zastrzeżeniem pkt 3, jest wyłączną statutową działalnością organizacji pozarządowej i dotyczy realizacji zadań publicznych na rzecz ogółu społeczności lub grupy podmiotów, o której mowa w pkt 1, w sferze określonej w art. 4;

3.

w odniesieniu do stowarzyszeń i klubów sportowych działających w formie stowarzyszenia za spełnienie wymagania, o którym mowa w pkt 2, można uważać prowadzenie działalności, o której mowa w pkt 1 i 2, również na rzecz członków stowarzyszenia albo klubu sportowego działającego w formie stowarzyszenia;

4.

nie prowadzą działalności gospodarczej albo prowadzą działalność gospodarczą w rozmiarach służących realizacji celów statutowych;

5.

cały dochód przeznaczają na działalność, o której mowa w pkt 1 i 2;

6.

mają statutowy kolegialny organ kontroli lub nadzoru, odrębny od organu zarządzającego i niepodlegający mu w zakresie wykonywania kontroli wewnętrznej lub nadzoru, przy czym członkowie organu kontroli i nadzoru:

a)

nie mogą być członkami organu zarządzającego ani pozostawać z nimi w stosunku pokrewieństwa, powinowactwa lub podległości z tytułu zatrudnienia,

b)

nie byli skazani prawomocnym wyrokiem za przestępstwo z winy umyślnej,

c)

mogą otrzymywać z tytułu pełnienia funkcji w takim organie zwrot uzasadnionych kosztów lub wynagrodzenie w wysokości nie wyższej niż określone w art. 8 pkt 8 ustawy z dnia 3 marca 2000 r. o wynagradzaniu osób kierujących niektórymi podmiotami prawnymi (tekst jedn.: Dz. U. z 2001 r. Nr 26, poz. 306 z późn. zm.);

7.

statut lub inne akty wewnętrzne organizacji pozarządowych oraz podmiotów, o których mowa w art. 3 ust. 3, zabraniają:

a)

udzielania pożyczek lub zabezpieczania zobowiązań majątkiem organizacji w stosunku do jej członków, członków organów lub pracowników oraz osób, z którymi pracownicy pozostają w związku małżeńskim albo w stosunku pokrewieństwa lub powinowactwa w linii prostej, pokrewieństwa lub powinowactwa w linii bocznej do drugiego stopnia albo są związani z tytułu przysposobienia, opieki lub kurateli, zwanych dalej "osobami bliskimi",

b)

przekazywania ich majątku na rzecz ich członków, członków organów lub pracowników oraz ich osób bliskich, na zasadach innych niż w stosunku do osób trzecich, w szczególności jeżeli przekazanie to następuje bezpłatnie lub na preferencyjnych warunkach,

c)

wykorzystywania majątku na rzecz członków, członków organów lub pracowników oraz ich osób bliskich na zasadach innych niż w stosunku do osób trzecich, chyba że to wykorzystanie bezpośrednio wynika ze statutowego celu organizacji albo podmiotu, o którym mowa w art. 3 ust. 3,

d)

zakupu na szczególnych zasadach towarów lub usług od podmiotów, w których uczestniczą członkowie organizacji, członkowie jej organów lub pracownicy oraz ich osób bliskich.

Jednocześnie przepisy ustawy o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie określają zasady, na jakich podmioty wymienione w art. 3 ust. 2 i art. 3 ust. 3 pkt 2 tej ustawy uzyskują status organizacji pożytku publicznego. Stosownie do art. 22 ust. 1 ustawy - organizacje pozarządowe oraz podmioty, o których mowa w art. 3 ust. 3 pkt 2, wpisane do Krajowego Rejestru Sądowego uzyskują status organizacji pożytku publicznego z chwilą wpisania do tego Rejestru informacji o spełnieniu wymagań, o których mowa w art. 20, na zasadach i w trybie określonych w ustawie z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym (Dz. U. z 2001 r. Nr 17, poz. 209 z późn. zm.).

W myśl art. 22 ust. 2 i ust. 3 ustawy o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie organizacja pozarządowa inna niż wymieniona w ust. 1 oraz podmioty, o których mowa w art. 3 ust. 3 pkt 1, uzyskują status organizacji pożytku publicznego z chwilą wpisania do Krajowego Rejestru Sądowego, na zasadach i w trybie określonych w ustawie, o której mowa w ust. 1. Organizacja pozarządowa oraz podmioty, o których mowa w ust. 1, tracą status organizacji pożytku publicznego z chwilą wykreślenia, z urzędu lub na wniosek, z Krajowego Rejestru Sądowego informacji o spełnianiu wymogów określonych w art. 20.

Jak wynika z art. 8 pkt 2a ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych zwolnieniem od podatku określonym w tym przepisie objęte są organizacje spełniające w rozumieniu przepisów o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie dwa warunki:

* posiadające status organizacji pożytku publicznego,

* dokonujące czynności cywilnoprawnych wyłącznie w związku z nieodpłatną działalnością pożytku publicznego.

Z powyższego wynika zatem, że zwolnieniu podlegają jedynie czynności cywilnoprawne podejmowane przez organizacje pożytku publicznego w ramach nieodpłatnej działalności pożytku publicznego. Sformułowanie "wyłącznie w związku z nieodpłatną działalnością" należy rozumieć w ten sposób, że jakikolwiek związek czynności z odpłatną działalnością pożytku publicznego uniemożliwia skorzystanie przez organizację ze zwolnienia podatkowego.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że wszelkie darowizny przeznaczone na rzecz wnioskodawcy są objęte ulgą, która umożliwia darczyńcy odliczenia wydatków z tytułu darowizny na rzecz organizacji prowadzących działalność pożytku publicznego (niekoniecznie wpisanego na listę organizacji pożytku publicznego). Z tego samego opisu stanu faktycznego wynika również, że wnioskodawca działający jako Stowarzyszenie otrzymał od Spółki z o.o. pożyczkę pieniężną (w kwocie 260 000 zł) przeznaczoną wyłącznie na finansowanie prac adaptacyjnych pomieszczeń na działalność kulturalną, z założeniem przysposobienia tych pomieszczeń również dla osób niepełnosprawnych. Wnioskodawca nie przewiduje przychodów będących wynikiem tego przedsięwzięcia, jeśli jednak takowe wystąpią to będą przeznaczone wyłącznie na cele statutowe.

W związku z powyższym, z zawartego we wniosku opisu stanu faktycznego nie wynika, że wnioskodawca posiada status organizacji pożytku publicznego a wręcz sposób sformułowania zapytania jak również zajęcie stanowiska wskazują na to, że wnioskodawca nie posiada (nie posiadał) statusu organizacji pożytku publicznego. Z wniosku wynika jedynie, że prowadzi działalność pożytku publicznego (realizuje zadania z zakresu działalności pożytku publicznego).

Jak wykazano powyżej, z brzmienia art. 8 ust. 2a ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych wynika jednoznacznie, że aby dany podmiot korzystał ze zwolnienia, to łącznie muszą być spełnione dwa warunki. Brak spełnienia któregokolwiek warunku wyklucza możliwość zastosowania zwolnienia.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że nie został spełniony warunek posiadania statusu organizacji pożytku publicznego, a zatem już z tych względów nie zachodzą przesłanki do zwolnienia z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych określone w art. 8 pkt 2a ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Stosownie do art. 4 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy na wnioskodawcy z tytułu otrzymanej pożyczki ciąży obowiązek zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych. Zgodnie z przepisem art. 7 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych stawka podatku od umowy pożyczki wynosi 2%, a stosownie do art. 6 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy podstawę opodatkowania stanowi kwota lub wartość pożyczki.

Wobec tego stanowisko wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Do wniosku wnioskodawca dołączył plik dokumentów. Należy jednak zauważyć, że wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do ich oceny; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez wnioskodawcę i jego stanowiskiem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl