IBPBII/1/436-163/13/MZ

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 20 września 2013 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPBII/1/436-163/13/MZ

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 12 czerwca 2013 r. (data wpływu do tut. Biura - 18 czerwca 2013 r.), uzupełnionym w dniu 17 września 2013 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania czynności wykonywanych w ramach umowy cash poolingu - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 czerwca 2013 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania czynności wykonywanych w ramach umowy cash poolingu.

Z uwagi na fakt, iż wniosek nie spełniał wymogów formalnych, pismem z dnia 6 września 2013 r. znak: IBPB II/1/436-163/13/MZ wezwano do jego uzupełnienia. Wniosek uzupełniono w dniu 17 września 2013 r.

W przedmiotowym wniosku został m.in. przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca (spółka z o.o. - Oddział w Polsce) jest podmiotem należącym do międzynarodowej grupy kapitałowej świadczącej usługi związane z obsługą pół naftowych. W 2013 r. Wnioskodawca przystąpił do mechanizmu pozwalającego na zarządzanie płynnością finansową (tzw. cash pooling) przy zastosowaniu usługi zero balancing cash pooling, oferowanej przez bank z siedzibą za granicą.

W dniu 2 sierpnia 2010 r. bank zawarł z wybranymi spółkami z Grupy dwie umowy o oświadczenie usług określające zasady funkcjonowania poszczególnych stron w systemie cash poolingu (dalej: "system"):

* Cash Pooling Agreement, określająca ogólne warunki funkcjonowania systemu oraz określająca zasady dokonywania przelewów pomiędzy rachunkami w ramach tzw. Zero Balancing Arrangements, oraz

* Facility Agreement o przydzieleniu limitu dla rachunków rozliczeniowych oraz określająca zasady naliczania odsetek.

Po przystąpieniu Wnioskodawcy do Cash Pooling Agreement (dalej: "umowa"), w systemie uczestniczą m.in. następujące podmioty należące do Grupy (dalej: uczestnicy):

* Wnioskodawca,

* H. W. z siedzibą w S.,

* A. F. S. L. z siedzibą w S.

* H. AS z siedzibą w N.

* H. C. A.

* H. C. G.

* H. E. S. z siedzibą w S.,

* H. E. S. z siedzibą w B.,

* H. E. S. z siedzibą w H.,

* H. G. z siedzibą na K.,

* H. H. G.,

* H. I z siedzibą we W.,

* H. L. z siedzibą w L.,

* H. M. S. L. z siedzibą w W.,

* H. S. A. S. z siedzibą we F.,

* L. E. z siedzibą w W.,

* P. E. S. L. z siedzibą w W.

Bank nie jest podmiotem powiązanym z Wnioskodawcą oraz pozostałymi uczestnikami, w rozumieniu przepisów prawa podatkowego.

Szczególną rolę w ramach systemu, realizuje spółka H. W., która pełni funkcję podmiotu zarządzającego strukturą oraz agenta rozliczeniowego (tzw. pool leadera) dla potrzeb realizowanego w jej ramach cash-poolingu.

W rozliczeniach pomiędzy uczestnikami i bankiem w ramach wykonania "umowy" są wykorzystywane:

* specjalny rachunek (dalej: "rachunek rozliczeniowy") należący do pool leadera, za pośrednictwem którego są realizowane operacje zarządzania płynnością finansową uczestników, oraz

* "rachunki bieżące" uczestników (w tym również dla pool leadera jako uczestnika, zwane dalej: "rachunki bieżące").

Za pośrednictwem "rachunku rozliczeniowego", są realizowane operacje zarządzania płynnością finansową uczestników, tj dziennego konsolidowania sald na "rachunkach bieżących" uczestników do "zera".

Na podstawie Facility Agreement, w ramach prowadzonego rachunku, bank udziela każdemu z uczestników systemu limitu zadłużenia (tzw. intra-day limit).

Na mocy "umowy", "struktura", do której przystąpił Wnioskodawca przyjmuje formułę tzw. rzeczywistego cash-poolingu (ang "zero balancing cash-pooling"), tj. pomiędzy rachunkami uczestników i "rachunkiem rozliczeniowym" należącym do pool leadera dokonywany jest automatyczny rzeczywisty transfer środków.

W ramach "struktury" "umowy" funkcjonuje następujący mechanizm rozliczeń:

* na zakończenie każdego dnia dochodzi do konsolidacji sald na "rachunkach bieżących" uczestników przy użyciu "rachunku rozliczeniowego", dzięki czemu na koniec każdego dnia osiągnięty zostaje "zerowy" stan "rachunków bieżących" uczestników;

* do osiągnięcia zerowego salda na "rachunkach bieżących" uczestników dochodzi poprzez poniżej zaprezentowane główne rodzaje przepływów pomiędzy "rachunkami rozliczeniowymi" uczestników a "rachunkiem rozliczeniowym" pool leadera:

* w przypadku, gdy saldo na "rachunku bieżącym" uczestnika jest dodatnie - środki z tego rachunku są przekazywane automatycznie na "rachunek rozliczeniowy" pool leadera;

* w przypadku, gdy saldo na "rachunku bieżącym" uczestnika jest ujemne - z "rachunku rozliczeniowego pool leadera przelewane są automatycznie środki niezbędne do uzyskania salda zerowego (również przy wykorzystaniu przyznanego pool leaderowi przez bank limitu zadłużenia).

Zgodnie z założeniami "systemu", na początku każdego kolejnego dnia roboczego odbywają się transfery zwrotne środków pieniężnych (tekst jedn.: bank przeprowadzi operacje odwrotne do operacji opisanych powyżej).

Wykonywanie powyższych przeksięgowań pomiędzy "rachunkami bieżącymi" uczestników oraz "rachunkiem rozliczeniowym" pool leadera jest realizowane przez bank w sposób automatyczny, bez konieczności uzyskania dodatkowej zgody poszczególnych uczestników w tym zakresie.

Od sald dodatnich powstałych na "rachunku bieżącym" uczestnika cash poolingu naliczane są odsetki. Jednocześnie, gdy na "rachunku bieżącym" uczestnika występuje saldo ujemne, jest on obciążany z tego tytułu odsetkami debetowymi. Naliczanie odsetek odbywa się na bazie dziennych sald uczestników na "rachunkach bieżących" (zarówno dodatnich, jak i ujemnych) ustalanych przez pool leadera na podstawie przepływu środków na "rachunku rozliczeniowym" oraz zgodnie z ewidencją stanu rozliczeń uczestników w ramach "struktury" prowadzonej przez ten podmiot.

Rozliczenia pomiędzy poszczególnymi uczestnikami "umowy" w zakresie odsetek należnych z tytułu wierzytelności powstałych w wyniku dokonywania poszczególnych operacji w ramach proponowanej struktury (w szczególności obliczenie kwot należnych odsetek poszczególnym uczestnikom "umowy" za dany miesiąc oraz ich przekazywanie pomiędzy rachunkami uczestników "umowy") dokonywane są na zlecenie i za zgodą uczestników przez bank.

W przypadku, gdy na rachunku rozliczeniowym pool leadera zgromadzone są środki pieniężne, pool leader może dokonywać lokat z wykorzystaniem tychże środków. Lokaty są oprocentowane według wynegocjowanej stawki. Uzyskane odsetki wpłacane są na "rachunek rozliczeniowy".

Pool Leader za swoje usługi (tekst jedn.: usługi zarządzania "strukturą"), pobiera od uczestników wynagrodzenie. Jednocześnie, bank otrzymuje od uczestników "umowy" wynagrodzenie z tytułu świadczenia usługi zero-balancing cash pooling.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w świetle art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, wykonywane /świadczone w ramach "umowy" czynności podlegają opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych i w rezultacie po stronie Wnioskodawcy nie powstaje zobowiązanie z tytułu podatku od czynności cywilnoprawnych w związku z zawarciem "umowy" i jej realizacją.

Zdaniem Wnioskodawcy, wykonywane i świadczone w ramach "umowy" czynności nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, a w konsekwencji po stronie Wnioskodawcy nie powstaje zobowiązanie z tytułu podatku od czynności cywilnoprawnych w związku z jej zawarciem i realizacją.

Przywołując art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, Wnioskodawca stwierdził, iż jego zdaniem, brak opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych powinien dotyczyć wszelkich czynności Wnioskodawcy oraz czynności pool leadera na rzecz Wnioskodawcy realizowanych w wykonaniu "umowy", w związku z funkcjonowaniem cash poolingu rzeczywistego, jak również usług świadczonych w ramach ww. "umowy" przez bank. Wnioskodawca podkreślił, iż powyższe stanowisko wynika z faktu, że wspomniane usługi i czynności nie zostały wymienione w zamkniętym katalogu czynności opodatkowanych podatkiem od czynności cywilnoprawnych zawartych w cytowanym wyżej art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Zdaniem Wnioskodawcy, przedstawiona w stanie faktycznym konstrukcja zero-balancing cash poolingu, czyli mechanizmu gospodarowania wolnymi środkami finansowymi uczestniczących w nim podmiotów, nie odpowiada żadnej z czynność ujętych w zamkniętym katalogu czynności cywilnoprawnych podlegających podatkowi od czynności cywilnoprawnych.

W ocenie Wnioskodawcy, umowa cash pooling pozostaje na gruncie polskiego prawa umową nienazwaną. Kodeks cywilny - w części zobowiązaniowej - nie zawiera przepisów odnoszących się do tego typu umowy. Spośród czynności cywilnoprawnych wymienionych enumeratywnie w przepisie art. 1 ust. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, stosunek prawny powstający w związku z uczestnictwem w cash poolingu, ze względu na swój ekonomiczny charakter, zbliżony jest do umowy pożyczki lub umowy depozytu nieprawidłowego.

Umowa cash poolingu a umowa pożyczki.

Wnioskodawca wskazał, iż zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych podlega "umowa pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku".

Z kolei, w art. 720 Kodeksu cywilnego zapisano, że podmiot udzielający pożyczkę innemu podmiotowi "zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości".

Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż konstrukcja cash poolingu nie wyczerpuje istotnych znamion instytucji pożyczki. W przypadku umowy cash poolingu, nie można mówić o zobowiązaniu do przeniesienia określonej ilości pieniędzy na określony w umowie podmiot. Żaden z uczestników nie zobowiązuje się do przeniesienia na rzecz drugiego uczestnika (w tym Wnioskodawcy) określonej ilości pieniędzy, a po stronie uczestnika otrzymującego środki (w tym Wnioskodawcy) nie powstaje również zobowiązanie do zwrotu tych kwot.

Tak więc, w momencie zawierania umowy cash poolingu uczestnicy nie mają wiedzy na temat przyszłych wpływów na ich rachunek, których celem jest pokrycie ewentualnych sald ujemnych powstałych na rachunku w ciągu danego dnia roboczego. Kwoty konkretnych transakcji uzależnione są od ustalonych przez bank sald na rachunkach uczestników na koniec danego dnia roboczego. Nie mają również wiedzy, od którego uczestnika pochodzą środki ewentualnie wpływające na rachunek bieżący w związku z powstałym na nim saldem ujemnym.

Wnioskodawca dodatkowo wskazał, że implementacja cash poolingu w ramach Grupy ma na celu zapewnienie jej spółkom uzyskiwania korzyści płynących z:

* optymalizacji zarządzania ich środkami finansowymi;

* ze zmniejszenia średniego ważonego kosztu finansowania, a poprzez to również zmniejszenia opłat ponoszonych za usługi finansowe i bankowe;

* z uzyskania godziwej stopy zwrotu od generowanych nadwyżek środków pieniężnych.

Z perspektywy Wnioskodawcy przystąpienie do opisywanej struktury cash poolingu oznacza przede wszystkim zmniejszenie kosztów zewnętrznego finansowania (związanego z możliwością pokrywania ewentualnych ujemnych sald dziennych Wnioskodawcy - o ile wystąpią) oraz zwiększenie efektywności wykorzystania dziennych jej nadwyżek.

Podsumowując, umowa cash poolingu nie precyzuje roli, jaką Wnioskodawca lub każdy inny uczestnik faktycznie pełni w trakcie realizacji umowy cash poolingu (quasi wierzyciela bądź qausi dłużnika), jak również nie określa wartości sum pieniężnych, które Wnioskodawca lub inny uczestnik "systemu" otrzymuje wykazując na swoim rachunku saldo ujemne.

Brak określenia powyższych elementów stosunku prawnego, jaki powstaje pomiędzy uczestnikami w związku z zawarciem umowy cash poolingu, nie pozwala na utożsamienie tej umowy z umową pożyczki, co w konsekwencji skutkuje wyłączeniem z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Umowa cash poolingu a umowa depozytu nieprawidłowego.

Wnioskodawca wskazał, iż umowa depozytu nieprawidłowego podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 1 ust. 1 pkt j) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Ten typ umowy uregulowany został w art. 845 Kodeksu cywilnego. W myśl tej regulacji "jeżeli z przepisów szczególnych albo z umowy lub okoliczności wynika, że przechowawca może rozporządzać oddanymi na przechowanie pieniędzmi lub innymi rzeczami oznaczonymi tylko co do gatunku, stosuje się odpowiednio przepisy o pożyczce (depozyt nieprawidłowy)", zaś "czas i miejsce zwrotu określają przepisy o przechowaniu".

Zdaniem Wnioskodawcy, czynności wynikające z umowy cash poolingu nie pozwalają na zakwalifikowanie tego stosunku prawnego jako umowy depozytu nieprawidłowego. Wprawdzie z tytułu uczestnictwa w strukturze cash poolingu, dla wszystkich uczestników powstają określone prawa obowiązki, jednakże nie dochodzi w tym przypadku do zawarcia lub realizacji umowy depozytu nieprawidłowego, ponieważ brak jest zobowiązania do przeniesienia określonej ilości środków pieniężnych na określony podmiot. Uczestnicy, którzy na koniec dnia wykazują nadwyżkę na swoim "rachunku bieżącym", są zobowiązani do przeniesienia powstałej nadwyżki na "rachunek rozliczeniowy". Przy tym, uczestnicy ci nie posiadają wiedzy na temat tego, czy ich środki zostaną wykorzystane oraz ewentualnie przez którego z pozostałych uczestników. Tym samym, nie jest określony przedmiot oraz strona transakcji, które to elementy są niezbędne dla zaistnienia umowy depozytu nieprawidłowego podlegającego opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

W rezultacie, w ocenie Wnioskodawcy, niezasadne byłoby uznanie czynności realizowanych w ramach struktury cash poolingu za depozyt nieprawidłowy pomimo pewnych podobieństw w zakresie charakteru ekonomicznego stosunku prawnego powstającego pomiędzy uczestnikami struktury cash poolingu a umową depozytu nieprawidłowego. Jak wskazano w stanie faktycznym, w cash poolingu, do którego przystąpił Wnioskodawca, biorą udział przynajmniej trzy kategorie podmiotów: podmiot posiadający wolne środki finansowe, podmiot wykazujący ich niedobór oraz bank występujący w roi pośrednika działającego we własnym imieniu. Jak zostało już wykazane powyżej, uczestnictwo w tym mechanizmie prowadzi do powstania określonych praw i obowiązków dla tych podmiotów, jednak zdaniem Wnioskodawcy nie można twierdzić, że realizowana jest w ten sposób umowa depozytu nieprawidłowego.

W świetle powyższego, w ocenie Wnioskodawcy, wykonywane/świadczone w ramach "umowy" czynności nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych i w rezultacie po stronie Wnioskodawcy nie powstaje zobowiązanie z tytułu podatku od czynności cywilnoprawnych w związku z zawarciem "umowy" i jej realizacją.

Uzasadniając swoje stanowisko Wnioskodawca powołał się na szereg interpretacji indywidualnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie zaznacza się, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Wnioskodawcy tylko w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych odnoszącym się do stanu faktycznego. W pozostałym zakresie wniosku zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Przepis art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. z 2010 r. Nr 101, poz. 649 z późn. zm.) zawiera zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy podatkowi temu podlegają następujące czynności cywilnoprawne:

* umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych,

* umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku,

* umowy darowizny - w części dotyczącej przejęcia przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy,

* umowy dożywocia,

* umowy o dział spadku oraz umowy o zniesienie współwłasności - w części dotyczącej spłat lub dopłat,

* ustanowienie hipoteki,

* ustanowienie odpłatnego użytkowania, w tym nieprawidłowego, oraz odpłatnej służebności,

* umowy depozytu nieprawidłowego,

* umowy spółki.

Podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają też zmiany ww. umów, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych oraz orzeczenia sądów, w tym również polubownych, oraz ugody, jeżeli wywołują one takie same skutki prawne (art. 1 ust. 1 pkt 2 i 3 ww. ustawy).

Ustawodawca wprowadził zasadę enumeratywnego określenia czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Jednocześnie ustawowe wyliczenie zostało wzmocnione zasadą, zgodnie z którą o kwalifikacji określonej czynności prawnej, a w konsekwencji o jej podleganiu opodatkowaniu tym podatkiem decyduje jej treść (elementy przedmiotowo istotne), a nie nazwa. Tym samym, jeżeli strony zawierają umowę i układają stosunki w jej ramach w określony sposób, to dla oceny czy powstanie obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych, w związku z dokonaniem wskazanej w ustawie czynności, miarodajne będą rzeczywiste prawa i obowiązki stron tej umowy pozwalające na ich kwalifikacje pod względem prawnym.

Na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b ww. ustawy przedmiotem opodatkowania są umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, w których to umowach, w myśl art. 720 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego pożyczkę określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy lub tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

Z kolei stosownie do art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. j ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych przedmiotem opodatkowania są umowy depozytu nieprawidłowego. Zgodnie z art. 845 Kodeksu cywilnego jeżeli z przepisów szczególnych albo z umowy lub okoliczności wynika, że przechowawca może rozporządzać oddanymi na przechowanie pieniędzmi lub innymi rzeczami oznaczonymi tylko co do gatunku, stosuje się odpowiednio przepisy o pożyczce (depozyt nieprawidłowy). Czas i miejsce zwrotu określają przepisy o przechowaniu, zawarte w art. 835-844 Kodeksu cywilnego.

Zgodnie z art. 4 pkt 7 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych ciąży, przy umowie pożyczki i umowie depozytu nieprawidłowego - na biorącym pożyczkę lub przechowawcy.

Należy stwierdzić, iż umowa cash pooling pozostaje umową nienazwaną. Ustawa Kodeks cywilny - w części zobowiązaniowej - nie zawiera przepisów odnoszących się do tego typu umowy.

Umowa cash poolingu jest najbardziej zbliżona swą konstrukcją do umowy pożyczki. Jednakże przedstawiona we wniosku konstrukcja umowy cash poolingu, jako sposobu zarządzania płynnością finansową uczestniczących podmiotów, pomimo zawierania w sobie pewnych elementów pożyczki, nie wyczerpuje istotnych jej znamion. Cash pooling polega na umożliwieniu lepszej gospodarki finansowej grupy kapitałowej. Dzięki tej usłudze można skompensować niedobory środków przedsiębiorstw należących do danej grupy nadwyżkami innych przedsiębiorstw należących do tej samej grupy oraz korzystnie zagospodarować nadwyżkę środków.

W przypadku cash poolingu mamy do czynienia z trzema przynajmniej podmiotami, a mianowicie: podmiotem posiadającym wolne środki finansowe, podmiotem posiadającym niedobór tych środków oraz podmiotem występującym w roli pośrednika działającego we własnym imieniu.

Z tytułu uczestnictwa w tych transakcjach dla wszystkich podmiotów powstają określone prawa i obowiązki, jednak nie dochodzi w tym przypadku do zawarcia umowy pożyczki, ponieważ brak jest zobowiązania do przeniesienia określonej ilości pieniędzy na określony w umowie podmiot. Uczestnik cash poolingu posiadający wolne środki nie wie, czy środki te zostaną wykorzystane, w jakiej wysokości i przez którego uczestnika. Tym samym nie jest skonkretyzowana druga strona transakcji, jak też jej przedmiot, ponieważ źródłem, z którego zostanie zasilony rachunek o saldzie debetowym, jest - co do zasady - rachunek zbiorczy, na którym gromadzone są wolne środki wszystkich posiadających je uczestników cash poolingu lub też rachunek któregoś z uczestników, który posiada saldo dodatnie.

W związku z powyższym, należy stwierdzić, iż zawarcie umowy cash poolingu nie zostało wymienione w ustawowym katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Czynności tego typu nie można zakwalifikować, np. jako umowy pożyczki wymienionej w tym katalogu czy też innej czynności tym katalogiem objętej, tj. np. umowy depozytu nieprawidłowego. Tym samym - z powyższych przyczyn - czynności dokonywane w ramach umowy cash poolingu dotyczące zarządzania wspólną płynnością finansową nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, bowiem nie mieszczą się w katalogu czynności ściśle wymienionych jako podlegające opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. To oznacza, iż z tego tytułu po stronie Wnioskodawcy nie powstaje obowiązek podatkowy na gruncie podatku od czynności cywilnoprawnych.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl