IBPBII/1/436-161/12/ASz

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 4 maja 2012 r. (data wpływu do tut. Biura - 7 maja 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych sprzedaży lokalu mieszkalnego nabytego częściowo w drodze darowizny - jest prawidłowe.

W dniu 7 maja 2012 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych sprzedaży lokalu mieszkalnego nabytego częściowo w drodze darowizny.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W sierpniu 2006 r. Wnioskodawca kupił wraz z matką nieruchomość, obejmującą lokal mieszkalny (udział matki: 8/10 - wartość 292.000,00 zł, udział Wnioskodawcy 2/10 - wartość 73.000,00 zł).

Mieszkanie w chwili zakupu stanowiło odrębną własność (zakupiono lokal mieszkalny, który objęty jest księgą wieczystą, z własnością lokalu powiązany jest udział 6085/180077 części w zabudowanej nieruchomości, na podstawie księgi wieczystej). Wraz z mieszkaniem nabyto udział w nieruchomości niezabudowanej (1/105 powierzchni całości działki, na podstawie księgi wieczystej).

W chwili zakupu mieszkania Wnioskodawca był kawalerem.

W czerwcu 2007 r. matka Wnioskodawcy w formie darowizny przekazała mu swoją część mieszkania oraz udział w wyżej wymienionym gruncie.

Podatku od darowizny nie pobrano "na zasadzie art. 4a ustawy o podatku od spadków i darowizn, przy pierwszej grupie podatkowej oraz pierwszym według zapewnienia stron przysporzeniu uczynionym obdarowanemu" (na podstawie aktu notarialnego potwierdzającego darowiznę).

Według aktu darowizny, wartość darowizny wyniosła 292.000,00 zł.

W chwili darowizny Wnioskodawca był kawalerem.

W mieszkaniu Wnioskodawca mieszkał od chwili zakupu; na pobyt stały zameldował się w nim w grudniu 2009 r.

Wnioskodawca chciałby sprzedać ww. mieszkanie w najbliższym czasie (w 2012 r. lub 2013 r.) i kupić inne mieszkanie w tym samym mieście. Zamiar zmiany mieszkania nie jest podyktowany wyższą koniecznością.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy w przypadku sprzedaży mieszkania Wnioskodawca będzie musiał zapłacić podatek od darowizny.

Wnioskodawca wskazał, iż ponieważ darowiznę otrzymał od matki i została ona potwierdzona w formie aktu notarialnego, nabycie części mieszkania i gruntu w formie darowizny jest zwolnione od podatku i nie muszą być spełnione żadne dodatkowe warunki, aby móc skorzystać z tego zwolnienia (art. 4a ustawy o podatku od spadków i darowizn).

Sprzedając mieszkanie Wnioskodawca nie będzie zobowiazany do zapłaty podatku od darowizny.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (tekst jedn.: Dz. U. z 2009 r. Nr 93, poz. 768 z późn. zm.) podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej "podatkiem", podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem m.in. darowizny.

Jako, że przepisy tej ustawy nie definiują pojęcia "darowizna" należy odwołać się do odpowiednich przepisów Kodeksu cywilnego.

Na podstawie art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swojego majątku. Darowizna należy do czynności, których celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego bez ekwiwalentu i polega najczęściej na przesunięciu jakiegoś dobra majątkowego z majątku darczyńcy do majątku obdarowanego. Świadczenie ma charakter nieodpłatny, gdy druga strona umowy nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za uczynioną darowiznę.

Darowizna jest więc czynnością, której celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego (świadczenie musi wzbogacić obdarowanego), a zobowiązanie darczyńcy musi być zamierzone jako nieodpłatne.

Do zawarcia umowy darowizny, podobnie jak każdej innej umowy, niezbędne jest zgodne oświadczenie woli złożone przez obie strony umowy. Umowa darowizny dochodzi do skutku dopiero z chwilą złożenia oświadczenia woli przez obdarowanego o przyjęciu darowizny. Należy zaznaczyć, że ustawodawca nie wymaga żadnej szczególnej formy oświadczenia obdarowanego o przyjęciu darowizny. Natomiast z treści art. 890 § 1 Kodeksu cywilnego wynika, iż oświadczenie darczyńcy powinno być złożone w formie aktu notarialnego. Jednakże umowa darowizny zawarta bez zachowania tej formy staje się ważna, jeżeli przyrzeczone świadczenie zostało spełnione. Przepisy powyższe nie uchybiają przepisom, które ze względu na przedmiot darowizny wymagają zachowania szczególnej formy dla oświadczeń obu stron (art. 890 § 2 Kodeksu cywilnego).

Przepisy Kodeksu cywilnego przewidują zatem szczególną formę dla umowy darowizny; umowa taka - powinna zostać sporządzona w formie aktu notarialnego. Niezachowanie tej formy nie powoduje nieważności umowy tylko wówczas, gdy darowizna została spełniona, chyba, że przepisy wymagają formy szczególnej ze względu na przedmiot darowizny, np. akt notarialny przy darowiźnie nieruchomości.

Stosownie do art. 5 ww. ustawy o podatku od spadków i darowizn obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych.

W myśl art. 6 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy obowiązek podatkowy powstaje - przy nabyciu w drodze darowizny - z chwilą złożenia przez darczyńcę oświadczenia w formie aktu notarialnego, a w razie zawarcia umowy bez zachowania przewidzianej formy - z chwilą spełnienia przyrzeczonego świadczenia; jeżeli ze względu na przedmiot darowizny przepisy wymagają szczególnej formy dla oświadczeń obu stron, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą złożenia takich oświadczeń.

Stosownie do przepisu art. 4a ust. 1 ww. ustawy o podatku od spadków i darowizn zwalnia się od podatku nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych przez małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, rodzeństwo, ojczyma i macochę, jeżeli:

Zgłoszenia o nabyciu własności rzeczy i praw majątkowych dokonać należy na formularzu SD-Z2 zgodnie z rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 18 grudnia 2006 r. w sprawie zgłoszenia o nabyciu własności rzeczy i praw majątkowych (Dz. U. Nr 243, poz. 1762 z późn. zm.).

W przypadku niespełnienia warunków, o których mowa w ust. 1 i 2, nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych podlega opodatkowaniu na zasadach określonych dla nabywców zaliczonych do I grupy podatkowej (art. 4a ust. 3 ww. ustawy).

Stosownie do art. 4a ust. 4 ww. ustawy obowiązek zgłoszenia nie obejmuje przypadków, gdy:

Wyżej wymienione zwolnienie stosuje się, jeżeli w chwili nabycia nabywca posiadał obywatelstwo polskie lub obywatelstwo jednego z państw członkowskich Unii Europejskiej lub państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) - stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub miał miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub na terytorium takiego państwa (art. 4 ust. 4 cyt. ustawy).

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że w sierpniu 2006 r. Wnioskodawca kupił wraz z matką nieruchomość, obejmującą lokal mieszkalny (udział matki: 8/10 - wartość 292.000,00 zł, udział Wnioskodawcy 2/10 - wartość 73.000,00 zł).

Mieszkanie w chwili zakupu stanowiło odrębną własność (zakupiono lokal mieszkalny, który objęty jest księgą wieczystą, z własnością lokalu powiązany jest udział 6085/180077 części w zabudowanej nieruchomości, na podstawie księgi wieczystej). Wraz z mieszkaniem nabyto udział w nieruchomości niezabudowanej (1/105 powierzchni całości działki, na podstawie księgi wieczystej).

W czerwcu 2007 r. matka Wnioskodawcy w formie darowizny przekazała mu swoją część mieszkania oraz udział w wyżej wymienionym gruncie.

Podatku od darowizny nie pobrano "na zasadzie art. 4a ustawy o podatku od spadków i darowizn, przy pierwszej grupie podatkowej oraz pierwszym według zapewnienia stron przysporzeniu uczynionym obdarowanemu" (na podstawie aktu notarialnego potwierdzającego darowiznę).

Wnioskodawca chciałby sprzedać ww. mieszkanie w najbliższym czasie (w 2012 r. lub 2013 r.) i kupić inne mieszkanie w tym samym mieście. Zamiar zmiany mieszkania nie jest podyktowany wyższą koniecznością.

Należy zauważyć, że w cytowanym powyżej przepisie art. 4a ustawy o podatku od spadków i darowizn nie zostały wyszczególnione ani rodzaj czy też charakter darowanych składników majątku objętych zwolnieniem, ani sposób czy też czas ich posiadania lub użytkowania, jak również ich maksymalna wartość. Nabywca rzeczy i praw majątkowych, który skorzystał ze zwolnienia na podstawie art. 4a ww. ustawy może swobodnie dysponować nabytym majątkiem. Zwolnienie określone w tym przepisie jest bowiem przyznawane bezwarunkowo tzn., że po jego uzyskaniu (skorzystaniu z niego) - nabywca (obdarowany) nie traci uprawnień do zwolnienia. Tym samym, w przypadku skorzystania ze zwolnienia określonego w treści art. 4a ww. ustawy, ewentualne zbycie przedmiotu darowizny - bez względu na czas, w którym będzie dokonane - nie spowoduje utraty tegoż zwolnienia.

Podstawowym kryterium uprawniającym do skorzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 4a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn jest zakwalifikowanie obdarowanego jako jednej z osób wymienionych w tym przepisie.

W analizowanym zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca wskazał, iż skorzystał ze zwolnienia określonego w art. 4a ustawy o podatku od spadków i darowizn, bowiem darowiznę otrzymał od matki.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, iż w sytuacji skorzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 4a ustawy o podatku od spadków i darowizn - na co wskazał Wnioskodawca - sprzedaż lokalu mieszkalnego nie będzie powodowała utraty prawa do tego zwolnienia. Tym samym na Wnioskodawcy nie będzie ciążył obowiązek zapłaty podatku od spadków i darowizn.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.