IBPBII/1/436-14/12/AŻ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 5 stycznia 2012 r. (data wpływu do tut. Biura - 13 stycznia 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie uiszczenia podatku od spadku przez osobę odkupującą prawa do spadku - jest nieprawidłowe.

W dniu 13 stycznia 2012 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie uiszczenia podatku od spadku przez osobę odkupującą prawa do spadku.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca chce nabyć udziały w spadku od osób, które są spadkobiercami, przyjęły spadek ale niestety nie ma na dziś potwierdzenia sądowego (brak jest postanowienia sądu o stwierdzeniu nabycia spadku, sprawa sądowa została założona ale nie została zamknięta). Wg porady prawnej, którą Wnioskodawca uzyskał, może to zrobić (art. 1051 Kodeksu cywilnego). Czynność sprzedaży/zakupu spadku w tym przypadku musi być potwierdzona notarialnie (art. 1052 § 3 Kodeksu cywilnego wskazuje, że czynność sprzedaży praw do spadku musi być potwierdzona notarialnie).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Kto powinien w tym wypadku zapłacić podatek od spadku spadkobierca czy też Wnioskodawca jako odkupujący prawa do spadku.

Wnioskodawca wskazał, iż wprawdzie z jego punktu widzenia nie jest to korzystne ale uważa, że odkupując prawa do spadku wchodzi zarówno w prawa jak i obowiązki i w związku z tym najprawdopodobniej jako odkupujący prawa do spadku powinien zapłacić podatek od spadku.

W treści wniosku Wnioskodawca przytoczył fragment opinii wydanej przez biuro porad prawnych, z której wynika, iż w analizowanej sytuacji zeznanie podatkowe w podatku od spadków i darowizn powinien złożyć spadkobierca, nawet jeżeli zbył spadek (udział spadkowy) jeszcze przed dokonaniem tych czynności.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2009 r. Nr 93, poz. 768 z późn. zm.) podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej "podatkiem", podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej m.in. tytułem dziedziczenia.

Stosownie do art. 19 ust. 6 ustawy o podatku od spadków i darowizn, jeżeli przedmiotem aktu notarialnego, który ma być sporządzony, lub dokumentu, co do którego notariusz ma uwierzytelnić podpis, ma być zbycie praw do spadku albo zbycie lub obciążenie rzeczy lub praw majątkowych uzyskanych tytułem, określonym w art. 1, notariusz może dokonać tych czynności tylko za uprzednią pisemną zgodą naczelnika urzędu skarbowego albo po przedstawieniu zaświadczenia wydanego przez naczelnika urzędu skarbowego potwierdzającego, że nabycie jest zwolnione od podatku, że należny podatek został zapłacony albo zobowiązanie podatkowe wygasło wskutek przedawnienia.

Z opisu stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca chce nabyć udziały w spadku od osób, które są spadkobiercami, przyjęły spadek.

W myśl art. 922 § 1 tej ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) przez spadkobranie należy rozumieć przejście praw i obowiązków majątkowych zmarłego z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób. Zgodnie z art. 924 ww. ustawy, spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast stosownie do przepisu art. 925 tej ustawy spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku. Prawomocne postanowienie sądu ma natomiast charakter deklaratoryjny i stwierdza jedynie nabycie spadku przez spadkobiercę (art. 1025 § 1 Kodeksu cywilnego).

Z kolei zgodnie z art. 1051 zd. 1 Kodeksu cywilnego spadkobierca, który spadek przyjął, może spadek ten zbyć w całości lub w części. To samo dotyczy zbycia udziału spadkowego.

Stosownie do art. 1052 § 1 Kodeksu cywilnego umowa sprzedaży, zamiany, darowizny lub inna umowa zobowiązująca do zbycia spadku przenosi spadek na nabywcę, chyba że strony inaczej postanowiły.

Z kolei zgodnie z art. 1052 § 3 Kodeksu cywilnego umowa zobowiązująca do zbycia spadku powinna być zawarta w formie aktu notarialnego. To samo dotyczy umowy przenoszącej spadek, która zostaje zawarta w celu wykonania istniejącego uprzednio zobowiązania do zbycia spadku.

Artykuł 1053 Kodeksu cywilnego stanowi, iż nabywca spadku wstępuje w prawa i obowiązki spadkobiercy.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż odkupując prawa do spadku wchodzi zarówno w prawa jak i obowiązki spadkobiercy i w związku z tym jako odkupujący prawa do spadku powinien zapłacić podatek od spadku.

Z powyższym stanowiskiem nie można się jednak zgodzić. Art. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn stanowi, iż podatkowi od spadków i darowizn podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy lub praw majątkowych tytułem dziedziczenia. Z treści wniosku wynika, iż Wnioskodawca nie nabywa spadku tytułem dziedziczenia lecz na podstawie umowy cywilnoprawnej (umowy sprzedaży). Istotnie zatem - jak wynika z art. 1053 Kodeksu cywilnego - Wnioskodawca wstąpi w prawa i obowiązki spadkobiercy, jednakże źródłem przedmiotowego nabycia nie będzie dziedziczenie (art. 922 Kodeksu cywilnego) lecz umowa cywilnoprawna (art. 1052 § 1 Kodeksu cywilnego). Tym samym, jako że dla Wnioskodawcy tytułem nabycia spadku nie będzie dziedziczenie lecz umowa sprzedaży, która to czynność nie została wskazana w katalogu zawierającym tytuły, na podstawie których nabycie podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn - nie będzie on zobowiązany do uiszczenia podatku od spadków i darowizn.

Końcowo należy zwrócić uwagę na powołaną wyżej treść art. 19 ust. 6 ustawy o podatku od spadków i darowizn z którego wynika, iż sporządzenie aktu notarialnego mającego za przedmiot zbycie praw do spadku może nastąpić wyłącznie za uprzednią pisemną zgodą naczelnika urzędu skarbowego albo po przedstawieniu zaświadczenia wydanego przez naczelnika urzędu skarbowego potwierdzającego, że nabycie jest zwolnione od podatku, że należny podatek został zapłacony albo zobowiązanie podatkowe wygasło wskutek przedawnienia.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.