IBPBII/1/436-127/10/MCZ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 23 maja 2010 r. (data wpływu do tut. Biura - 27 maja 2010 r.), uzupełnionym w dniu 6 sierpnia 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych nabycia spadku po ojcu - jest nieprawidłowe.

W dniu 27 maja 2010 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych nabycia spadku po ojcu.

Z uwagi na stwierdzone braki formalne, pismem z dnia 27 lipca 2010 r. Znak: IBPB II/1/436-126/10/MCZ, IBPB II/1/436-127/10/MCZ, wezwano wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku. Wniosek uzupełniono w dniu 6 sierpnia 2010 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W dniu 30 kwietnia 2009 r. Sąd Rejonowy wydał postanowienie w przedmiocie zmiany postanowienia Sądu Rejonowego z dnia 12 czerwca 1991 r. Na jego podstawie Sąd stwierdził, iż spadek po F.L. zmarłej dnia 30 stycznia 1971 r. na podstawie ustawy nabyli: wnukowie Jerzy S., Joachim L., Józef L. oraz Arleta L. Od powyższego postanowienia apelację złożyła Irena S., przy uczestnictwie Sywii C. Po terminie z wnioskiem o przywrócenie terminu do wniesienia apelacji wystąpił uczestnik postępowania Waldemar S. Postanowieniem z dnia 1 lipca 2009 r. Sąd odrzucił apelację Ireny S. Postanowienie Sądu z dnia 30 kwietnia 2009 r. stało się prawomocne z dniem 26 czerwca 2009 r.

Wnioskodawca wskazał, iż Jerzy S. zmarł w dniu 10 grudnia 1980 r. Postanowieniem z dnia 22 lutego 1991 r. Sąd Rejonowy stwierdził, iż spadek po Jerzym S. nabyli: żona Irena S. i dzieci: Bożena S., Waldemar S. i Grażyna S. po 1/3 części spadku każde z nich. Zgodnie z powołanymi postanowieniami Irena S., Bożena S., Waldemar S. i Grażyna K. - nabyli spadek w 46/1536 części - każde z nich.

Natomiast Joachim L. zmarł w dniu 10 października 1994 r. Postanowieniem z dnia 28 lipca 2005 r. Sąd Rejonowy stwierdził, iż spadek po Joachimie L. nabyli: żona Janina L. oraz synowie Jan L. i Ryszard L. - po 1/3 części spadku każde z nich.

Z kolei Ryszard L. zmarł w dniu 2 marca 2006 r. Prawomocnym postanowieniem z dnia 10 sierpnia 2006 r. Sąd Rejonowy stwierdził, iż spadek po Ryszardzie L. nabyli: jego matka Janina L. i brat Jan L.

Józef L. zmarł 22 kwietnia 1992 r. Prawomocnym postanowieniem z dnia 2 lipca 2005 r. Sąd Rejonowy stwierdził, iż spadek po Józefie L. dziedziczą żona Elżbieta L.-B. - w 1/4 części oraz dzieci: Piotr L., Adam L., Anna K. z domu L. oraz Dorota P. z domu L. - po 3/16 każde z nich.

Natomiast Adam L. (ojciec wnioskodawcy) zmarł w dniu 8 maja 2007 r. Prawomocnym postanowieniem z dnia 22 czerwca 2007 r. Sąd Rejonowy stwierdził, iż spadek po Adamie L. nabyli: Danuta L. oraz syn Tomasz L. (wnioskodawca) po 1/2 części spadku każde z nich.

Z koleji Elżbieta L. - B. zmarła w dniu 18 grudnia 2008 r. Prawomocnym postanowieniem spadek po Elżbiecie L. nabyli: syn Piotr L., córka Anna K. oraz córka Dorota P. po 1/3 każde z nich.

Wnioskodawca stwierdził, iż zgodnie z treścią powołanych postanowień Danuta L. nabyła spadek w 36/1536 części, Tomasz L. (wnioskodawca) w 60/1536 części, Piotr L. w 96/1536 części, Anna K. w 96/1536 części, Dorota P. w 96/1536 części.

Arleta L. zmarła w dniu 13 listopada 2005 r., jej spadkobiercą na mocy prawomocnego postanowienia została córka Sylwia C.

Wnioskodawca stwierdził, iż jedynym elementem należącym do masy spadkowej była nieruchomość budynkowa położona w P., dla której Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą nr X. Przedmiot spadku z przypadającego wnioskodawcy udziału w masie spadkowej po Florentynie L. został zbyty przez Sylwię C. na rzecz Jarosława P., Mirosławy P. i Marcina P. na podstawie umowy sprzedaży zawartej w dniu 29 września 2006 r. przed notariuszem Karoliną H. W skład masy spadkowej nie wchodziły, zdaniem wnioskodawcy, żadne inne składniki majątkowe. Spadkobiercy w 2007 r. wnieśli o uznanie powyższej umowy za bezskuteczną. Sąd Okręgowy, a następnie Sąd Apelacyjny oddalił powództwo spadkobierców. Spadkobiercy zawiadomili również Prokuraturę Rejonową o popełnieniu przez Sylwię C. przestępstwa polegającego na przywłaszczeniu mienia znacznej wartości. Wnioskodawca wskazał, iż prokuratura postanowieniem z dnia 27 czerwca 2007 r. umorzyła śledztwo. Po rozpoznaniu wniesionego zażalenia na postanowienie Prokuratury Rejonowej Sąd Okręgowy utrzymał w mocy zaskarżone postanowienie. Dochodzenie ewentualnych roszczeń okazało się wobec powyższego nieskuteczne. W uzupełnieniu wniosku wnioskodawca stwierdził, iż uprawomocnienie się postępowania Sądu o nabyciu spadku po ojcu nastąpiło 22 czerwca 2007 r. Zeznania podatkowego wnioskodawca nie złożył, ponieważ Sąd Rejonowy w P. nadal prowadzi sprawę podziału nieruchomości dla poszczególnych spadkobierców. Wnioskodawca oczekuje na wycenę oraz informację o powierzchni nabytego spadku. Na dzień dzisiejszy nie dokonano żadnych zapisów w księgach wieczystych. Wnioskodawca posiada tylko postanowienie o nabyciu spadku.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem wnioskodawcy, w kontekście art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn nabycie części spadku po ojcu nastąpiło po 1 stycznia 2007 r. więc w niniejszej sprawie zastosowanie znajdą przepisy ustawy o podatku od spadków i darowizn w brzmieniu obowiązującym po dniu 31 grudnia 2006 r. Wnioskodawca powołał się na art. 5, art. 6 ust. 1 pkt i art. 6 ust. 4 ww. ustawy stwierdzając, że obowiązek podatkowy w przedmiotowej sprawie powstał z chwilą uprawomocnienia się postanowienia sądu o nabyciu spadku. Następnie w oparciu o treść art. 17a ust. 1 tej ustawy wnioskodawca stwierdził, że w przypadku nabycia spadku należy złożyć w zakreślonym w ustawie terminie właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego zeznanie podatkowe o nabyciu rzeczy lub praw majątkowych według określonego wzoru. Do zeznania podatkowego należy dołączyć dokumenty mające wpływ na określenie podstawy opodatkowania. Z uwagi to, że ustawa o podatku od spadku i darowizn nie zawiera definicji pojęcia "spadek" wnioskodawca w tym zakresie odwołał się do art. 922 § 1 i 2, art. 924 i art. 925 Kodeksu cywilnego, stwierdzając, że roszczenie odszkodowawcze ma charakter cywilnoprawny, majątkowy i co do zasady roszczenia o takim charakterze wchodzą do masy spadkowej. Jednocześnie wnioskodawca stwierdził, iż odszkodowanie po zmarłym ojcu nie wchodzi w skład masy spadkowej, gdyż w dacie jego śmierci odszkodowanie nie zostało wypłacone. Zdaniem wnioskodawcy, mając powyższe na uwadze, jak również fakt, iż główne roszczenie odszkodowawcze o zwrot kwot przypadających z przeniesienia własności nieruchomości okazało się nieskuteczne i jest objęte res judicata (powagą rzeczy osądzonej) przedmiotem spadku może być tylko skuteczne roszczenie odszkodowawcze (klasyfikowane jako prawo majątkowe), stąd zeznaniu podlega wyłącznie roszczenie o zwrot kosztów sądowych. Następnie wnioskodawca stwierdził, iż prawo do roszczenia odszkodowawczego jest prawem majątkowym, które wchodzi w skład masy spadkowej a zatem ciąży na nim obowiązek złożenia do właściwego naczelnika urzędu skarbowego zeznania o nabyciu praw do spadku; w tym przypadku roszczenia o zwrot kosztów sądowych.

W ocenie wnioskodawcy, spadkobierca w przypadku nabycia praw majątkowych wynikających wyłącznie z roszczeń majątkowych stanowiących element masy spadkowej, na skutek wniesionego przez innego spadkobiercę jakiegokolwiek związanego ze spadkiem powództwa w konsekwencji współuczestnictwa jednolitego koniecznego lub na skutek przystąpienia do wszczętego przez innego spadkobiercę postępowania związanego z majątkiem spadku, będzie stosownie do przepisu art. 17a ust. 3 ustawy o podatku od spadków i darowizn zobowiązany do złożenia korekty zeznania podatkowego do właściwego organu podatkowego, któremu złożono zeznanie podatkowe, w terminie 14 dni od dnia, w którym dowiedział się o nabyciu.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam co następuje:

Na wstępie zaznacza się, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest wyłącznie ocena stanowiska wnioskodawcy w zakresie podatku od spadków i darowizn, zajęta w stosunku do przedstawionego zdarzenia przyszłego dotyczącego obowiązku złożenia korekty zeznania podatkowego w terminie 14 dni od dnia, w którym dowiedział się o zasądzeniu kwot wynikających z roszczeń majątkowych stanowiących element masy spadkowej (pyt. 2).

W pozostałym zakresie wniosku sprawa zostanie rozstrzygnięta odrębną interpretacją.

Ponieważ opisane we wniosku nabycie w drodze spadku nastąpiło w 2007 r. w niniejszej sprawie zastosowanie mają przepisy ustawy o podatku od spadków i darowizn w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2007 r.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (tekst jedn.: Dz. U. z 2004 r. Nr 142, poz. 1514 z późn. zm.) - w brzmieniu obowiązującym w 2007 r. - podatkowi od spadków i darowizn podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem dziedziczenia.

Z treści wniosku wynika, iż ojciec wnioskodawcy zmarł 8 maja 2007 r. Postanowienie o nabyciu spadku po ojcu uprawomocniło się w dniu 22 czerwca 2007 r. Wnioskodawca nabył spadek w 60/1536 części masy spadkowej. Spadkodawca był współwłaścicielem nieruchomości budynkowej, która jednak została sprzedana w dniu 29 września 2006 r. tj. za życia spadkodawcy, przez jednego ze współwłaścicieli - Sylwię C., bez zgody pozostałych współwłaścicieli. Spadkobiercy Florentyny L. (w tym ojciec wnioskodawcy) w 2007 r. wnieśli do Sądu o uznanie ww. umowy sprzedaży za bezskuteczną. W wyniku toczonych postępowań w kolejnych instancjach sądów i prokuratury oddalone zostało powództwo spadkobierców zarówno w sprawie uznania ww. umowy sprzedaży za bezskuteczną jak i postępowanie w sprawie dokonania przestępstwa polegającego na przewłaszczeniu mienia znacznej wartości. Umowa sprzedaży budynku będącego współwłasnością ojca wnioskodawcy pozostała w mocy. To oznacza, że wnioskodawca nabył w spadku roszczenie w stosunku do Sylwii C. o wypłatę odszkodowania z tytułu przywłaszczenia części budynku będącej własnością spadkodawcy. Wnioskodawca nie dokonał zgłoszenia nabycia rzeczy lub praw majątkowych na formularzu SD-Z2 jednak zamierza złożyć zeznanie podatkowe na formularzu SD-3. Wnioskodawca jako spadkobierca swojego ojca może w wyniku złożonego powództwa przez innych spadkobierców Florentyny L. uzyskać - jak stwierdza - określone prawa majątkowe wynikające z roszczeń majątkowych stanowiących element masy spadkowej

Zgodnie z art. 5 ww. ustawy o podatku od spadków i darowizn obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych.

W przypadku nabycia majątku spadkodawcy tytułem dziedziczenia obowiązek podatkowy powstaje z chwilą przyjęcia spadku - art. 6 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy.

W myśl art. 6 ust. 4 tej ustawy, w przypadku nabycia, które nie zostało zgłoszone do opodatkowania, a następnie nabycie to stwierdzono pismem obowiązek podatkowy powstaje z chwilą sporządzenia pisma. Jeżeli pismem takim jest orzeczenie sądu, to obowiązek podatkowy powstaje z chwilą uprawomocnienia się orzeczenia. W przypadku gdy nabycie nie zostało zgłoszone do opodatkowania, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą powołania się przez podatnika przed organem podatkowym lub organem kontroli skarbowej na fakt nabycia.

Stosownie do art. 4a ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn - w brzmieniu obowiązującym w 2007 r., które to brzmienie stosuje się w przypadkach, gdy obowiązek podatkowy powstał przed dniem 1 stycznia 2009 r. - zwalnia się od podatku nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych przez małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, rodzeństwo, ojczyma i macochę, jeżeli zgłoszą nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w terminie miesiąca od dnia powstania obowiązku podatkowego powstałego na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 2-8 i ust. 2, a w przypadku nabycia w drodze dziedziczenia w terminie miesiąca od dnia uprawomocnienia się orzeczenia sądu stwierdzającego nabycie spadku, z zastrzeżeniem ust. 2 i 4.

Jeżeli nabywca dowiedział się o nabyciu własności rzeczy lub praw majątkowych po upływie terminów, o których mowa w ust. 1 pkt 1, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, stosuje się, gdy nabywca zgłosi te rzeczy lub prawa majątkowe naczelnikowi urzędu skarbowego nie później niż w terminie miesiąca od dnia, w którym dowiedział się o ich nabyciu, oraz uprawdopodobni fakt późniejszego powzięcia wiadomości o ich nabyciu - art. 4a ust. 2 cyt. ustawy.

Stosownie do art. 4a ust. 4 ww. ustawy obowiązek zgłoszenia nie obejmuje przypadków, gdy:

Wyżej wymienione zwolnienie stosuje się, jeżeli w chwili nabycia nabywca posiadał obywatelstwo polskie lub obywatelstwo jednego z państw członkowskich Unii Europejskiej lub państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) - stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub miał miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub na terytorium takiego państwa (art. 4 ust. 4 cyt. ustawy).

Zgodnie z art. 4a ust. 3 ww. ustawy w przypadku niespełnienia warunków, o których mowa m.in. w ust. 1, nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych podlega opodatkowaniu na zasadach określonych dla nabywców zaliczonych do I grupy podatkowej.

Stosownie do treści przepisu art. 17a ust. 1 ww. ustawy o podatku od spadków i darowizn podatnicy podatku są obowiązani, z zastrzeżeniem ust. 2, złożyć, w terminie miesiąca od dnia powstania obowiązku podatkowego, właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego zeznanie podatkowe o nabyciu rzeczy lub praw majątkowych według ustalonego wzoru. Do zeznania podatkowego dołącza się dokumenty mające wpływ na określenie podstawy opodatkowania.

Natomiast w myśl art. 17a ust. 3 powyższej ustawy w przypadku nabycia rzeczy lub praw majątkowych niewykazanych w zeznaniu podatkowym, podatnik jest obowiązany do złożenia korekty zeznania podatkowego organowi, któremu złożono zeznanie podatkowe, w terminie 14 dni od dnia, w którym dowiedział się o ich nabyciu.

Mając zatem na uwadze przytoczone powyżej uregulowania prawne oraz przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe należy stwierdzić, że niezaspokojone roszczenie jest prawem majątkowym, które nabyte tytułem dziedziczenia (spadku) wchodzi do masy spadkowej i podlega przepisom ustawy o podatku od spadków i darowizn. Ponieważ wnioskodawca nabył w spadku po ojcu prawnie uzasadnione roszczenie w stosunku do Sylwii C. z chwilą śmierci spadkodawcy, tj. w dniu 8 maja 2007 r. a obowiązek podatkowy w przedmiotowej sprawie powstał z dniem uprawomocnienia się postanowienia Sądu o nabyciu spadku, tj. w 22 czerwca 2007 r. i wnioskodawca nie skorzystał z dobrodziejstwa art. 4a ww. ustawy o podatku od spadków i darowizn, to zgodnie z art. 17a ust. 1 w związku art. 4a ust. 3 ww. ustawy był zobowiązany do złożenie zeznania podatkowego o nabyciu praw do spadku na formularzu SD-3, w którym winien wykazać powyższe roszczenie - roszczenie to bowiem istniało od dnia sprzedaży kamienicy w dniu 29 września 2006 r. i nie zostało zrealizowane do dnia śmierci spadkodawcy - w celu opodatkowania go na zasadach określonych dla nabywców zaliczonych do I grupy podatkowej. Brak skonkretyzowanej wartości tego roszczenia nie zwalnia wnioskodawcy z obowiązku zeznania jego istnienia w zeznaniu podatkowym. Złożenie zeznania podatkowego o nabyciu rzeczy i praw majątkowych stosownie do art. 165 Ordynacji podatkowej wszczyna postępowanie w wyniku którego po przeprowadzeniu przez urząd skarbowy postępowania podatkowego zostaje ustalona wysokość należnego podatku od spadków i darowizn. W sytuacji gdy rozpatrzenie sprawy i wydanie decyzji jest uzależnione od rozstrzygnięcia zagadnienia wstępnego przez inny organ lub sąd, organ zawiesza postępowanie - art. 201 Ordynacji podatkowej. Z treści art. 205 § 1 i art. 205a § 4 Ordynacji podatkowej wynika, że organ podatkowy podejmuje z urzędu lub na wniosek strony, w drodze postanowienia, zawieszone postępowanie, gdy ustąpiły przyczyny uzasadniające jego zawieszenie - w dniu powzięcia przez organ podatkowy np. wiadomości o uprawomocnieniu się orzeczenia kończącego postępowanie sądu.

Powyższe oznacza, że niczym nieuprawnione jest stanowisko wnioskodawcy, iż w sytuacji, gdy po złożeniu zeznania podatkowego o nabyciu spadku po zmarłym ojcu, nabędzie - jak stwierdza - w wyniku powództwa wniesionego przez innych spadkobierców Florentyny L. (jego pośredniej spadkodawczyni) określone prawo majątkowe wynikające z roszczeń majątkowych stanowiących element masy spadkowej, będzie obowiązany do złożenia korekty zeznania podatkowego w terminie 14 dni od dnia, w którym dowiedział się o ich nabyciu. Bowiem, skoro - jak wynika z treści wniosku - wnioskodawca nabył tytułem spadku po ojcu prawa majątkowe w dacie jego śmierci tj. w dniu 8 maja 2007 r., to ewentualne wydanie przez Sąd (po dacie śmierci ojca) prawomocnego wyroku zasądzającego od pozwanej Sylwii C. na rzecz wnioskodawcy skonkretyzowanej wartości roszczenia nie spowoduje, bo nie może w świetle powołanych przepisów - obowiązku złożenia korekty zeznania podatkowego organowi, któremu złożono zeznanie podatkowe. Jak wykazano wyżej wszelkie roszczenia przysługujące spadkodawcy winny być wykazane w zeznaniu podatkowym jako prawa majątkowe. Realizacja tych praw (np. poprzez uzyskanie konkretnej kwoty pieniężnej wynikającej z roszczenia) nie stanowi nowego nabycia lub też nabycia, o którym wnioskodawca dowiaduje się dopiero z chwilą realizacji prawa.

Zaznaczyć należy, iż wyrok sądu zasądzający określone kwoty w rzeczywistości jedynie potwierdzi i skonkretyzuje wartość roszczenia, które było znane co do istnienia w chwili śmierci spadkodawcy i tym bardziej w chwili powstania obowiązku podatkowego, którego moment powstania został określony prawomocnym postanowieniem sądu o nabyciu spadku. Ewentualna korekta zeznania podatkowego będzie zasadna jedynie wtedy, gdy zaistnieją ku temu przesłanki, tj., wówczas gdy wnioskodawca po złożeniu zeznania podatkowego rzeczywiście dowie się o nabyciu własności rzeczy lub praw majątkowych tytułem spadku po ojcu, o których nie wiedział (nie posiadał wiedzy) wówczas, gdy składał zeznanie podatkowe oraz uprawdopodobni fakt późniejszego powzięcia wiadomości o ich nabyciu. W przedmiotowej sprawie, wiedzę o nabyciu przedmiotowych praw majątkowych wnioskodawca posiadał już w chwili nabycia spadku, bowiem roszczenie powstało za życia spadkodawcy (2006 r.) i do chwili jego śmierci nie zostało zaspokojone.

Wobec powyższego stanowisko wnioskodawcy, należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-00 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.