IBPBII/1/436-116/14/MCZ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 27 marca 2014 r. (data wpływu do Biura - 1 kwietnia 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych powstałych po stronie obdarowanego z tytułu otrzymania w drodze darowizny udziału w znaku towarowym - jest prawidłowe.

W dniu 1 kwietnia 2014 r. wpłynął do Biura ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych powstałych po stronie obdarowanego z tytułu otrzymania w drodze darowizny udziału w znaku towarowym.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest przedsiębiorcą, wspólnikiem spółki cywilnej. Spółka cywilna ma dwóch wspólników: Wnioskodawcę i jego brata. W dniu 12 kwietnia 2011 r. Wnioskodawca i jego brat, jako przedsiębiorcy prowadzący działalność gospodarczą (spółka cywilna nie ma statusu przedsiębiorcy) wystąpili do Urzędu Patentowego o ochronę znaku towarowego "XX" i w dniu 28 sierpnia 2012 r. Urząd Patentowy RP udzielił prawa ochronnego na ww. znak towarowy.

Uzyskując to prawo ochronne Wnioskodawca i jego brat nabyli do niego prawo na zasadzie współwłasności ułamkowej, które wchodzi w skład ich majątków odrębnych. Jest to majątek odrębny od majątku spółki cywilnej.

Aby prawo to stało się majątkiem spółki cywilnej Wnioskodawca wraz z bratem planują wytworzony i opatentowany znak towarowy darować sobie nawzajem (krzyżowo) w postaci udziału w prawie ochronnym. Darowizna odbyłaby się do majątku drugiego wspólnika ale jako wkład do majątku wykorzystywanego w przedsiębiorstwie spółki cywilnej. Czynność ta odpowiadałaby przeniesieniu własność rzeczy z majątku odrębnego małżonka do majątku wspólnego małżonków.

W konsekwencji powyższej czynności udział w prawie majątkowym (w prawie ochronnym do znaku towarowego), wejdzie, jako wkład, do majątku spółki cywilnej i stanie się z mocy prawa współwłasnością łączną wspólników spółki cywilnej.

Niewykluczone, że w przyszłości wspólnicy spółki cywilnej wniosą posiadane przedsiębiorstwo (lub jego zorganizowaną część) spółki cywilnej (w tym znak towarowy) do spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. W zamian za wniesione składniki majątkowe otrzymają udziały w spółce z o.o. Tak wniesiony znak towarowy mógłby być amortyzowany, a wartość początkowa tej wartości niematerialnej i prawnej ustalona zostanie na podstawie art. 16g ust. 10a.

Spółka zamierza zaklasyfikować ten znak jako wartości niematerialne i prawne oraz wprowadzić do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych. Znak ten podlegać będzie amortyzacji. Podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych stanowiących koszt uzyskania przychodów Spółki określać będzie wartość początkowa z dnia wniesienia aportu ustalona na podstawie dokonanej wyceny.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy otrzymanie przez Wnioskodawcę w drodze darowizny do majątku wykorzystywanego w ramach wspólnego z bratem przedsiębiorstwa udziału w prawie ochronnym do znaku towarowego skutkuje obowiązkiem zapłaty podatku od spadków i darowizn przez obdarowanego.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2009 r. Nr 93, poz. 768 z późn. zm.) podatkowi od spadków i darowizn podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem:

Artykuł 5 ww. ustawy stanowi, iż obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 4 tej ustawy obowiązek podatkowy powstaje przy nabyciu w drodze darowizny - z chwilą złożenia przez darczyńcę oświadczenia w formie aktu notarialnego, a w razie zawarcia umowy bez zachowania przewidzianej formy - z chwilą spełnienia przyrzeczonego świadczenia; jeżeli ze względu na przedmiot darowizny przepisy wymagają szczególnej formy dla oświadczeń obu stron, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą złożenia takich oświadczeń.

Ustawa o podatku od spadków i darowizn nie zawiera pojęcia "darowizna", dlatego należy w tym zakresie odwołać się do odpowiednich przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. Nr 121).

Zgodnie z art. 888 § 1 Kodeksu przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. Darowizna należy do czynności, których celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego bez ekwiwalentu w postaci świadczenia wzajemnego i polega najczęściej na przesunięciu jakiegoś dobra majątkowego z majątku darczyńcy do majątku obdarowanego. Świadczenie ma charakter nieodpłatny, gdy druga strona umowy nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za uczynioną darowiznę.

Stosownie do zapisu art. 4a ust. 1 ww. ustawy o podatku od spadków i darowizn zwalnia się od podatku nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych przez małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, rodzeństwo, ojczyma i macochę, jeżeli:

Zgodnie z art. 4a ust. 3 ustawy o podatku od spadków i darowizn w przypadku niespełnienia warunków, o których mowa w art. 4a ust. 1 i 2 ww. ustawy, nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych podlega opodatkowaniu na zasadach określonych dla nabywców zaliczonych do I grupy podatkowej.

W myśl art. 4a ust. 4 tejże ustawy obowiązek zgłoszenia nie obejmuje przypadków, gdy:

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia wynika, iż Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w formie spółki cywilnej wspólnie ze swoim bratem. Wnioskodawca otrzyma darowizną udział w znaku towarowym od bratu do majątku wykorzystywanego w spółce cywilnej, w której to spółce są jedynymi wspólnikami.

Analizując powyższe należy stwierdzić, iż jak wynika z treści art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn, ustawodawca opodatkowanie podatkiem od spadków i darowizn ograniczył do nabycia własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej m.in. tytułem darowizny wyłącznie przez osoby fizyczne.

Należy wskazać, że okoliczność, iż nabycie przez Wnioskodawcę w drodze darowizny udziału w znaku towarowym nastąpi w ramach spółki cywilnej pozostaje bez znaczenia z punktu widzenia możliwości zastosowania przedmiotowego zwolnienia z podatku od spadków i darowizn. Pod względem cywilnoprawnym spółka cywilna nie posiada podmiotowości prawnej. W przeciwieństwie do spółek osobowych prawa handlowego, spółka cywilna nie jest odrębnym podmiotem prawa i stanowi wyłącznie stosunek zobowiązaniowy pomiędzy stronami umowy spółki cywilnej. Z tego powodu stroną umowy darowizny przy spółce cywilnej będzie darczyńca oraz Wnioskodawca, jako obdarowany. A zatem, nabycie udziału w znaku towarowym nastąpi przez Wnioskodawcę, a nie przez spółkę cywilną.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, iż w przypadku darowizny dokonanej na rzecz Wnioskodawcy jako wspólnika spółki cywilnej, powyższa czynność będzie opodatkowana podatkiem od spadków i darowizn. Darowizna ta będzie jednak korzystała ze zwolnienia z podatku od spadków i darowizn zgodnie z art. 4a ustawy, o ile obdarowany spełni wszystkie wymienione w tym przepisie warunki.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Końcowo wskazać należy, iż przedmiotowa interpretacja - zgodnie ze złożonym wnioskiem została wydana wyłącznie dla Wnioskodawcy. Stosownie bowiem do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej Minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.