IBPBII/1/436-107/09/MZ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 16 kwietnia 2009 r. (data wpływu do tut. Biura - 20 kwietnia 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zawartych umów pożyczek - jest prawidłowe.

W dniu 20 kwietnia 2009 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zawartych umów pożyczek.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca (spółka z o.o.) w dniu 18 lipca 2008 r. zawarł z podmiotem będącym podatnikiem VAT umowę pożyczki na kwotę 2.200.000 zł Wnioskodawca był pożyczkobiorcą. Od otrzymanej pożyczki wnioskodawca uiścił 2% podatek od czynności cywilnoprawnych w wysokości 44.000 zł, tj. 2% od kwoty pożyczki.

W dniu 21 lipca 2008 r. wnioskodawca zawarł z innym podmiotem będącym podatnikiem VAT drugą umowę pożyczki na kwotę 800.000 zł, gdzie również uiścił jako pożyczkobiorca podatek od czynności cywilnoprawnych w wysokości 16.000 zł, tj. 2% od kwoty otrzymanej pożyczki.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy od otrzymanych pożyczek wnioskodawca miał obowiązek uiszczenia podatku od czynności cywilnoprawnych w łącznej wysokości 60.000 zł, tj. 2% od sumy otrzymanych pożyczek (2.200.000 zł i 800.000 zł).

Zdaniem wnioskodawcy, mimo iż zgodnie z art. 4 pkt 7 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych na nim ciążył obowiązek uiszczenia podatku od otrzymanej pożyczki, nie należało uiszczać tego podatku na podstawie art. 2 pkt 4 wymienionej ustawy.

Stroną, która była zwolniona z podatku od towarów i usług byli pożyczkodawcy, bowiem zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT zwalnia się z podatku VAT usługi wymienione w załączniku nr 4 do tej ustawy. W poz. 3 załącznika nr 4 ustawy o VAT, zawierającego wykaz usług zwolnionych z podatku, zawarto usługi zakwalifikowane do PKWiU - sekcja J ex (65-67), tj. usługi pośrednictwa finansowego z wyłączeniem. Ponadto zgodnie z przepisem art. 8 ust. 3 ustawy o VAT, usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych. W kategorii 65.22.1 rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług wymieniono "usługi udzielania pożyczek świadczone poza systemem bankowym".

W związku z powyższym, skoro opisana wyżej czynność udzielania pożyczek została wymieniona w klasyfikacjach statystycznych jako usługa pośrednictwa finansowego i nie mieści się w zakresie wyłączenia ze zwolnienia z opodatkowania przewidzianego w załączniku nr 4 ustawy o VAT, zdaniem wnioskodawcy będzie ona korzystała w całości ze zwolnienia przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

W świetle powyższego, zdaniem wnioskodawcy, nie należało uiszczać podatku od czynności cywilnoprawnych w wysokości 2% wartości otrzymanych pożyczek.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie należy nadmienić, iż w przedmiotowej sprawie - jako, że czynności cywilnoprawne zostały dokonane w 2008 r.- będą miały zastosowanie przepisy ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2007 r. Nr 68, poz. 450 z późn. zm.) w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2008 r.

Przepis art. 1 ust. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych zawiera zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ww. ustawy, podatkowi temu podlegają umowy pożyczki.

Stosownie do art. 4 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych ciąży, przy umowie pożyczki, na biorącym pożyczkę.

W ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych przewidziano jednak sytuacje, w których czynność mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy jest wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Zgodnie z art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest:

Należy jednak zaznaczyć, że o wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych nie decyduje okoliczność, że strony tej umowy posiadają generalnie status podatnika podatku od towarów i usług, lecz wyłącznie fakt, że jedna ze stron z tytułu dokonania tej konkretnej czynności jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub jest z tego podatku zwolniona.

W związku z tym należy podkreślić, iż jakkolwiek zapytanie wnioskodawcy dotyczy opodatkowania umów pożyczki podatkiem od czynności cywilnoprawnych, to jednak w pierwszej kolejności rozstrzygnięcia wymaga kwestia czy powyższe transakcje podlegają regulacjom ustawy o podatku od towarów i usług, bowiem ocena ta ma zasadnicze znaczenie dla ewentualnego objęcia ich podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Objęcie tych czynności podatkiem od towarów i usług może bowiem skutkować wyłączeniem obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 2 pkt 4 ww. ustawy.

Z sytuacji przedstawionej we wniosku wynika, że wnioskodawca zawarł w 2008 r. z dwoma podmiotami, będącymi podatnikami VAT dwie umowy pożyczki. Jeżeli zatem usługi udzielonych wnioskodawcy pożyczek w świetle przepisów ustawy o podatku od towarów i usług zostaną uznane za podlegające opodatkowaniu tym podatkiem lub mieszczące się w zakresie zwolnienia od tego podatku, pożyczki te nie podlegały opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, a pożyczkobiorca z tytułu otrzymanych pożyczek nie był zobowiązany do zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych. W przeciwnym razie na wnioskodawcy, jako pożyczkobiorcy ciążył obowiązek zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych z tytułu umów pożyczek.

Należy zatem stwierdzić, że o ile ustalenia wnioskodawcy poczynione na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług są prawidłowe, to przedmiotowe umowy pożyczki zawarte przez wnioskodawcę są wyłączone z opodatkowania tym podatkiem na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.