IBPBII/1/415-994/12/BD

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 8 listopada 2012 r. (data wpływu do tut. Biura - 13 listopada 2012 r.), uzupełnionym w dniu 30 stycznia 2013 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zaliczenia do przychodu członków zarządu finansowanych przez Spółkę wydatków dotyczących podróży - jest nieprawidłowe.

W dniu 13 listopada 2012 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. w zakresie zaliczenia do przychodu członków zarządu finansowanych przez Spółkę wydatków dotyczących podróży.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego pismem z dnia 18 stycznia 2013 r. znak: IBPB II/1/415-994/12/BD, IBPB II/1/415-995/12/BD, IBPBI/2/423-1421/12/SD wezwano o jego uzupełnienie. Uzupełnienie wniosku wpłynęło w dniu 25 stycznia 2013 r. (wniesienie opłaty) i w dniu 30 stycznia 2013 r. (pozostałe braki formalne).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka planuje kierować pracowników i osoby niebędące pracownikami - członków zarządu pełniących funkcję wyłącznie na podstawie powołania - za granicę do wykonywania zadań służbowych w zakresie utrzymania kontaktów handlowych.

Zgodnie z rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Społecznej pracownikom i osobom niebędącym pracownikami - członkom zarządu - będą finansowane przez Spółkę:

W ramach pkt 2 lit. b zwrot kosztów może nastąpić z uwagi na uzasadnione potrzeby pracodawcy ponad limit przyznany przepisami ww. rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej lub w formie ryczałtu określonego w tym rozporządzeniu (np. umiejscowienie w hotelu w stosunku do miejsca spotkania i oszczędności w tym zakresie na dojazdach).

W ramach pkt 2 lit. c Spółka dokonuje zakupu polis ubezpieczeniowych ważnych na okres trwania podróży (z których dana osoba może korzystać wyłącznie w celach służbowych) jako zabezpieczenie przed ewentualnymi, nieprzewidywalnymi co do wysokości wydatkami związanymi ze zwrotem udokumentowanych kosztów leczenia za granicą oraz następstw nieszczęśliwych wypadków podczas podróży służbowej. Zakup polis jest więc działaniem zarówno racjonalnym, jak i niezbędnym.

Członkowie zarządu piastują swe funkcje wyłącznie na podstawie powołania, nie posiadają odrębnego tytułu do wynagrodzenia (umowy zlecenia, kontraktu menadżerskiego, umowy o pracę) i nie otrzymują wynagrodzenia za pracę z uwagi na fakt bycia jednocześnie wspólnikami Spółki.

Z uzupełnienia wniosku wynika, iż podróże osób niebędących pracownikami - członków zarządu odbywają się w ramach wyłącznie pełnienia funkcji członka zarządu - brak jest innych podstaw do odbywania opisanych podróży. Podróże tychże osób odbywają się w celu osiągnięcia przychodu przez Spółkę. Świadczenia otrzymywane w ramach podróży docelowo mają być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów Wnioskodawcy. Zarówno dla pracowników jak i osób niebędących pracownikami świadczenia te będą finansowane z góry przez świadczeniobiorcę i zwracane przez Spółkę, jak również będą finansowane z góry przez Spółkę lub z jej środków, w zależności od sytuacji. Podróże odbywać się będą częściowo samochodami służbowymi, częściowo obcymi środkami transportu. Zwrot kosztów noclegu ponad limit będzie odbywał się w uzasadnionych przypadkach.

Spółka zobowiązana będzie do ponoszenia wydatków przekazywanych tytułem diet oraz zwrotu kosztów przejazdów, noclegów oraz innych wydatków, w tym na pokrycie polis ubezpieczeniowych osobom niebędącym pracownikami - członkom zarządu Spółki, piastującym funkcję członka zarządu wyłącznie na podstawie powołania, zgodnie z treścią uchwał wspólników Wnioskodawcy. Zwrot kosztów ponad limit przyznany przepisami nie został określony w układzie zbiorowym pracy lub w regulaminie wynagradzania ani w umowie o pracę.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytania:

Czy kwoty przekazywane tytułem diet oraz zwrotu kosztów przejazdu, noclegów oraz innych wydatków, w tym na pokrycie polis ubezpieczeniowych osobom niebędącym pracownikami - członkom zarządu Spółki piastującym funkcję członka zarządu wyłącznie na podstawie powołania - są przychodem po stronie danego członka zarządu. Czy są one zwolnione od podatku dochodowego od osób fizycznych zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 16 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Czy i w jakim zakresie są one przychodem takiej osoby w przypadku przyznania zwrotu kosztów noclegów ponad limit określony w załączniku do rozporządzenia lub ryczałtu za nocleg (§ 9 ust. 1 i 7 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej w sprawie wysokości oraz warunków ustalania przysługujących pracownikowi (...) z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju).

W ocenie Wnioskodawcy, kwoty przekazywane tytułem diet oraz zwrotu kosztów przejazdu, noclegów oraz innych wydatków, w tym polis ubezpieczeniowych osobom niebędącym pracownikami - członkom zarządu Spółki, piastującym funkcję członka zarządu wyłącznie na podstawie powołania - są ściśle związane z podróżą, w konsekwencji nie są przychodem po stronie osoby niebędącej pracownikiem w całości, również w przypadku zwrotu kosztów noclegów ponad limit określony w załączniku do rozporządzenia lub ryczałtu za nocleg (§ 9 ust. 1 i 2 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej w sprawie wysokości oraz warunków ustalania przysługujących pracownikowi (...) z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju i są zwolnione od podatku dochodowego od osób fizycznych zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 16 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam co następuje:

Na wstępie zaznaczyć należy, iż niniejsza interpretacja indywidualna stanowi pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego dotyczącą podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zaliczenia do przychodu członków zarządów finansowanych przez Spółkę wydatków dotyczących podróży (pyt. nr 1).

Natomiast w zakresie pytania nr 2 oraz w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych wydane zostaną odrębne rozstrzygnięcia.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają zatem wszelkie dochody osiągane przez podatnika, z wyjątkiem tych dochodów, które zostały enumeratywnie wymienione przez ustawodawcę jako zwolnione od podatku, bądź od których zaniechano poboru podatku, w drodze rozporządzenia wydanego przez Ministra Finansów.

Z przepisu art. 11 ust. 1 ww. ustawy wynika, iż przychodami z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Za przychody należy zatem uznać każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno formę pieniężną jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika. Dla celów podatkowych nieodpłatne świadczenie obejmuje działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób, których skutkiem jest nieodpłatne - to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu - przysporzenie majątku innej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy stanowi, iż źródłem przychodów jest działalność wykonywana osobiście. Za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, w myśl art. 13 pkt 7 ww. ustawy, uważa się przychody otrzymywane przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych.

W myśl art. 21 ust. 1 pkt 16 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są diety i inne należności za czas:

- do wysokości określonej w odrębnych ustawach lub w przepisach wydanych przez ministra właściwego do spraw pracy w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej, z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju, z zastrzeżeniem ust. 13.

Odrębnymi przepisami, o których mowa powyżej - w zakresie podróży poza granicami kraju - jest rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002 r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju (Dz. U. Nr 236, poz. 1991 r. z późn. zm.).

Stosownie do treści art. 21 ust. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przepis ust. 1 pkt 16 lit. b stosuje się, jeżeli otrzymane świadczenia nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów i zostały poniesione:

* w celu osiągnięcia przychodów lub

* w celu realizacji zadań organizacji i jednostek organizacyjnych działających na podstawie przepisów odrębnych ustaw, lub

* przez organy (urzędy) władzy lub administracji państwowej albo samorządowej oraz jednostki organizacyjne im podległe lub przez nie nadzorowane, lub

* przez osoby pełniące funkcje obywatelskie, o których mowa w art. 13 pkt 5, w związku z wykonywaniem tych funkcji.

Należy zauważyć, iż w powołanym art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b ustawy ustawodawca posłużył się terminem "podróż" bez określenia "służbowa", dlatego też zakres tego zwolnienia jest szerszy, ponieważ nie ogranicza się ono jedynie do podróży służbowych, ale do wszelkich podróży osób niebędących pracownikami, pod warunkiem, że wypłacone diety i inne należności nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów świadczeniobiorców oraz zostały poniesione m.in. w celu osiągnięcia przychodów przez świadczeniodawcę.

Wobec powyższego wskazany przepis art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych będzie miał zastosowanie również w odniesieniu do świadczeń za czas podróży przysługującym osobom niebędącym pracownikami, tj. m.in. członkom zarządu. Przy czym zwolnienie to przysługuje do wysokości limitów określonych w odrębnych przepisach, tj. powołanym powyżej rozporządzeniu, które co prawda reguluje wysokość i warunki ustalania należności dla pracowników, ale zgodnie z odesłaniem zawartym w art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b ustawy o podatku dochodowym ma również zastosowanie do podróży osób niebędących pracownikami.

Zgodnie z przepisem § 2 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju, z tytułu podróży, odbywanej w terminie i w państwie określonym przez pracodawcę, pracownikowi przysługują:

Szczegółowo kwestia diet i ich wysokości została uregulowana w § 4 i 5 ww. rozporządzenia, natomiast kwestie zwrotu kosztów przejazdów oraz noclegu reguluje § 8, § 9 i 10 tegoż rozporządzenia.

Zgodnie z treścią § 4 ust. 1 i 3 cyt. rozporządzenia, dieta jest przeznaczona na pokrycie kosztów wyżywienia i inne drobne wydatki i przysługuje w wysokości obowiązującej dla docelowego państwa podróży. Wysokość diet za dobę podróży w poszczególnych państwach określa załącznik do rozporządzenia - § 4 ust. 2 rozporządzenia.

Na podstawie § 5 ust. 1 ww. rozporządzenia pracownikowi, który otrzymuje za granicą bezpłatne całodzienne wyżywienie lub gdy wyżywienie opłacone jest w cenie karty okrętowej (promowej) przysługuje 25% diety ustalonej zgodnie z § 4 ust. 4 tegoż rozporządzenia.

Stosownie do treści § 5 ust. 2 rozporządzenia, pracownikowi, który otrzymuje za granicą częściowe wyżywienie, przysługuje odpowiednio na:

Natomiast zgodnie z § 5 ust. 3 ww. rozporządzenia pracownikowi, który otrzymuje za granicą ekwiwalent pieniężny na wyżywienie, dieta nie przysługuje. Jeżeli ekwiwalent jest niższy od diety, pracownikowi przysługuje wyrównanie do wysokości należnej diety.

Stosownie do § 8 ust. 1 i 2 powyższego rozporządzenia, środek transportu właściwy do odbycia podróży określa pracodawca. Zwrot kosztów przejazdu obejmuje cenę biletu określonego środka transportu, wraz z opłatami dodatkowymi, z uwzględnieniem przysługującej pracownikowi ulgi, bez względu na to, z jakiego tytułu ulga na dany środek transportu przysługuje.

Natomiast na wniosek pracownika pracodawca może wyrazić zgodę na odbycie podróży samochodem osobowym niebędącym własnością pracodawcy - ust. 3.

Za przejazd w podróży, o której mowa w ust. 3, pracownikowi przysługuje zwrot kosztów w wysokości stanowiącej iloczyn przejechanych kilometrów przez stawkę za jeden kilometr przebiegu, ustaloną przez pracodawcę, która nie może być wyższa niż określona w przepisach wydanych na podstawie art. 34a ust. 2 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (tekst jedn.: Dz. U. z 2007 r. Nr 125, poz. 874 z późn. zm.) - ust. 4.

Oprócz tego - na zasadach określonych w § 10 rozporządzenia - pracownikowi przysługuje ryczałt na dojazdy miejscowe.

Jednocześnie zgodnie z § 9 ust. 1 ww. rozporządzenia, za nocleg przysługuje pracownikowi zwrot kosztów w wysokości stwierdzonej rachunkiem hotelowym, w granicach ustalonego na ten cel limitu określonego w załączniku do rozporządzenia. W razie nieprzedłożenia rachunku za nocleg, pracownikowi przysługuje ryczałt w wysokości 25% limitu, o którym mowa w ust. 1. Ryczałt ten nie przysługuje za czas przejazdu - ust. 2 cyt. rozporządzenia. W uzasadnionych przypadkach pracodawca może wyrazić zgodę na zwrot kosztów za nocleg w hotelu, stwierdzonych rachunkiem, w wysokości przekraczającej limit, o którym mowa w ust. 1-3 ww. rozporządzenia. Przepisów ust. 1 i 2 nie stosuje się jednak, jeżeli pracodawca lub strona zagraniczna zapewnia pracownikowi bezpłatny nocleg - ust. 4 tegoż rozporządzenia.

Zgodnie z § 13 ust. 1 wskazanego rozporządzenia, pracownikowi przysługuje ryczałt na pokrycie kosztów dojazdu z dworca i do dworca kolejowego, autobusowego, portu lotniczego lub morskiego w wysokości jednej diety w miejscowości docelowej za granicą oraz w każdej innej miejscowości, w której pracownik korzystał z noclegu.

Jednocześnie na podstawie § 13 ust. 4 ww. rozporządzenia, do rozliczenia kosztów podróży pracownik załącza dokumenty (rachunki) potwierdzające poszczególne wydatki; nie dotyczy to diet oraz wydatków objętych ryczałtami. Jeżeli uzyskanie dokumentu (rachunku) nie było możliwe, pracownik składa pisemne oświadczenie o dokonanym wydatku i przyczynach braku jego udokumentowania.

Z kolei ust. 1 § 12 ww. rozporządzenia wprost stanowi, że w razie choroby powstałej podczas podróży - pracownikowi przysługuje zwrot udokumentowanych kosztów leczenia za granicą oraz leków. Nie podlegają zwrotowi koszty leków, których nabycie za granicą nie było konieczne, koszty zabiegów chirurgii plastycznej i zabiegów kosmetycznych oraz nabycia protez ortopedycznych, dentystycznych, zakupu okularów (ust. 2 § 12 cyt. rozporządzenia).

Zwrot kosztów, o których mowa w ust. 1, następuje ze środków pracodawcy o czym stanowi ust. 3 powyższego paragrafu.

Z opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Spółka planuje kierować osoby niebędące pracownikami, tj. członków zarządu, za granicę, do wykonywania zadań służbowych w zakresie utrzymania kontaktów handlowych. W związku z powyższym Spółka będzie wypłacać diety oraz dokonywać zwrotu kosztów przejazdu, noclegów oraz innych wydatków, w tym polis ubezpieczeniowych, których zakup podyktowany jest zabezpieczeniem przed ewentualnymi wydatkami związanymi ze zwrotem udokumentowanych kosztów leczenia za granicą czy też następstw nieszczęśliwych wypadków. Koszty noclegu, w uzasadnionych przypadkach mogą być zwracane ponad limit określony w rozporządzeniu w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności (...) z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju. Przy czym, jak zaznaczyła Spółka, świadczenia te będą albo finansowane przez członków zarządu, a następnie zwrócone przez Spółkę, albo będą finansowane z góry przez Spółkę lub z jej środków, w zależności od sytuacji.

Zatem wypłacane i zwracane członkom zarządu diety i inne należności za czas podróży zagranicznej co do zasady będą stanowiły - wbrew twierdzeniu Wnioskodawcy - przychód w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przychód ten jednak w oparciu o art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b, z zastrzeżeniem art. 21 ust. 13, ww. ustawy będzie wolny od podatku dochodowego od osób fizycznych do wysokości limitu określonego w ww. rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej i na zasadach określonych tym rozporządzeniem. Należy wyraźnie zaznaczyć, iż omawiane zwolnienie jest limitowane do wysokości określonej w powołanym wyżej rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej, a zatem ewentualna nadwyżka wypłacanych, zwracanych bądź finansowanych świadczeń - ponad limit określony w przedmiotowym akcie prawnym - spowoduje opodatkowanie wynikłych nadwyżek podatkiem dochodowym od osób fizycznych i w takiej sytuacji na Wnioskodawcy będzie spoczywał obowiązek obliczenia, pobrania i wpłacenia na rachunek urzędu skarbowego odpowiedniej zaliczki na podatek dochodowy od wypłaconych diet i zwróconych bądź sfinansowanych innych kosztów z tytułu odbywanej podróży zagranicznej przez członków zarządu. Oczywiście, w sytuacji, kiedy członek zarządu będzie odbywał podróż samochodem służbowym (i będzie go wykorzystywał wyłącznie do celów służbowych) nie powstanie po jego stronie przychód związany z finansowaniem kosztów przejazdu i dojazdu. Wydatek z tego tytułu poniesiony przez Wnioskodawcę będzie dla członka zarządu neutralny podatkowo.

W tym miejscu wskazać jednak należy, iż zgodnie z powołanym powyżej § 9 ust. 3 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących (...) z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju istnieje możliwość w uzasadnionych przypadkach by pracodawca wyraził zgodę na zwrot kosztów za nocleg w hotelu, stwierdzonych rachunkiem, w wysokości przekraczającej określone limity, o których mowa w ww. rozporządzeniu.

Zatem jeżeli Wnioskodawca wyrazi zgodę na zwrot kosztów noclegu - przy czym ten koszt musi być potwierdzony rachunkiem - w wysokości przekraczającej limit określony w cyt. rozporządzeniu, uznając taki przypadek jako uzasadniony (np. umiejscowienie w hotelu w stosunku do miejsca spotkania i oszczędności w tym zakresie na dojazdach), to wówczas otrzymany zwrot bądź sfinansowanie ww. kosztów bezpośrednio przez Spółkę - potwierdzony rachunkiem - będzie wolny od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W praktyce w pojęciu przychodu mieści się każda realna korzyść, jaką uzyskał bądź uzyska podatnik. Co do zasady do tych korzyści zaliczyć należy zwrot wydatków poniesionych przez członków zarządu bądź też wydatków poniesionych bezpośrednio przez Spółkę w związku z zakupem polis ubezpieczeniowych ważnych na okres trwania podróży zagranicznych.

Przy czym, zwrot przez Spółkę kosztów poniesionych przez członków zarządu na zakup polis ubezpieczeniowych, będzie podlegał zwolnieniu z opodatkowania, jeżeli istotnie przedmiotowe polisy zostały wykupione w celu realizacji obowiązków wynikających z treści § 12 ww. rozporządzenia, tj. finansowania ze środków własnych Spółki udokumentowanych kosztów leczenia za granicą oraz leków.

Natomiast w sytuacji, gdy zakup polis ubezpieczeniowych dla odbywających zagraniczną podróż członków zarządu sfinansowała sama Spółka z racji ciążącego na niej obowiązku wynikającego z powołanego powyżej § 12 cyt. rozporządzenia, przez co Spółka zabezpiecza się przed ewentualną koniecznością zwrotu z własnych środków kosztów nieprzewidywalnych co do wysokości, związanych z leczeniem za granicą nie można mówić o powstaniu przychodu po stronie członków zarządu.

Wobec powyższego, kwoty składek polis ubezpieczeniowych poniesione przez Spółkę na rzecz członków zarządu, obejmujących m.in. ubezpieczenie kosztów leczenia, ubezpieczenie następstw nieszczęśliwych wypadków, czy też transportu zwłok członka zarządu do kraju, na okres trwania podróży poza granicami Polski, nie będą stanowiły przychodu dla członków zarządu w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a co za tym idzie nie będą rodziły obowiązku podatkowego.

Reasumując co do zasady - wbrew stwierdzeniu Wnioskodawcy - wszystkie świadczenia finansowane członkom zarządu z tytułu podróży stanowią dla nich przychód (z wyjątkiem przypadku zakupu bezpośrednio przez Spółkę polisy w celu wywiązania się ze zobowiązań nałożonych § 12 omawianego rozporządzenia czy też udostępnienia służbowego transportu do odbycia podróży). Zatem z tych względów stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe. Jednakże, jak wyżej wskazano, świadczenia te korzystają ze zwolnienia na warunkach określonych w powołanym rozporządzeniu.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.