IBPBII/1/415-990/12/HK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 11 kwietnia 2012 r. (data wpływu do tut. Organu - 8 listopada 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia obowiązku podatkowego - jest nieprawidłowe.

W dniu 8 listopada 2012 r. wpłynął do tut. Organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia obowiązku podatkowego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest obywatelem polskim i polskim rezydentem podatkowym. W 2012 r. Wnioskodawca zawarł (jako pracownik) umowę o pracę ze spółką V. z siedzibą w Szwajcarii (jako pracodawcą). Zarówno siedziba pracodawcy jak i miejsce prowadzenia jego działalności znajduje się w Szwajcarii.

Pracodawca prowadzi działalność w zakresie oprogramowania komputerowego i aplikacji komputerowych dla biznesu. W szczególności działalność ta polega na:

* rozwijaniu, reklamowaniu, marketingu, licencjonowaniu, dystrybucji, aktualizowaniu, ulepszaniu, utrzymywaniu i wspieraniu inteligentnego oprogramowania dla biznesu oraz

* aplikacji przeznaczonych to dostępu, analizowania, raportowania i wymiany informacji znajdujących się w komputerowych bazach danych i innych źródłach danych oraz

* świadczeniu usług w zakresie wdrożenia takich programów i aplikacji oraz bieżącego konsultingu.

Umowa o pracę sporządzona jest w języku angielskim i podlega prawu szwajcarskiemu, zaś wszelkie spory wynikłe z umowy będą rozstrzygane przez sąd w Szwajcarii (§ 4 umowy o pracę).

Wnioskodawca został zatrudniony przez pracodawcę na stanowisku określanym jako "Software Engineer" (informatyk). Będzie on zobowiązany wykonać obowiązki związane ze swoim stanowiskiem lub inne wyznaczone przez zarząd spółki V. - pracodawcy.

Wnioskodawca w okresie trwania zatrudnienia ma zakaz angażowania się w jakikolwiek inny stosunek pracy czy działalność gospodarczą, chyba że zarząd pracodawcy wyrazi na to zgodę.

Ponadto w okresie trwania zatrudnienia, Wnioskodawca ma obowiązek:

* wykonywać swoje obowiązki, kompetencje i funkcje wyznaczone lub przypisane przez zarząd;

* działać zgodnie ze wszelkimi poleceniami, instrukcjami i regulacjami sporządzonymi przez zarząd pracodawcy, jeśli są one zgodne z prawem;

* wykonywać swoje obowiązki w dobrej wierze i z lojalnością oraz dbać o dobro pracodawcy;

* nie angażować się w jakiekolwiek aktywności, które mogłyby zakłócić należyte wykonywanie obowiązków pracowniczych (§ 1.1 umowy o pracę).

Zgodnie z treścią umowy o pracę - Wnioskodawca wyraża zgodę na to, iż w celu wykonywania obowiązków wymienionych w umowie, konieczne będą jego pobyty w Szwajcarii, tj. w siedzibie pracodawcy, w regularnych odstępach czasu, chyba że siedziba pracodawcy zostanie przeniesiona do innego kraju. W celu należytego wykonywania obowiązków Wnioskodawca będzie przebywał w siedzibie pracodawcy w Szwajcarii co najmniej dwa tygodnie w okresie każdych z czterech tygodni. W Szwajcarii będą wykonywane główne zadania, podejmowane najważniejsze decyzje dotyczące kolejnych zleceń itd. Tam bowiem znajduje się siedziba pracodawcy oraz cała infrastruktura informatyczna. Wnioskodawca, jeśli nie zdąży wykonać części obowiązków w Szwajcarii, może je wykonać w Polsce (zdalnie, tj. przez Internet) - oczywiście dotyczy to tylko tych obowiązków, do których wykonywania nie jest konieczna fizyczna obecność Wnioskodawcy w siedzibie pracodawcy.

Ponadto, zgodnie z § 2 umowy, w okresie trwania zatrudnienia Wnioskodawca ma mieć dostęp do informacji o charakterze poufnym, stanowiącej tajemnicę przedsiębiorstwa. Wnioskodawca uzyska także dostęp do wszelkich informacji o klientach, dostawcach, pracownikach czy partnerach biznesowych pracodawcy (§ 2 umowy o pracę).

Zgodnie z § 3 umowy, wszelkie rezultaty pracy Wnioskodawcy stworzone w związku z wykonywaniem umowy będą własnością pracodawcy. Pracodawca nabywa także prawa autorskie, prawa do znaków towarowych, logotypów i inne prawa podobne do wszelkich dzieł stworzonych przez Wnioskodawcę w ramach stosunku pracy - z chwilą ich utworzenia (§ 3 umowy o pracę).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wynagrodzenie Wnioskodawcy z tytułu umowy o pracę zawartej z pracodawcą szwajcarskim może być opodatkowane wyłącznie w Szwajcarii i tym samym będzie zwolnione z podatku w Polsce, w świetle przepisów polsko-szwajcarskiej Konwencji o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanym zdarzeniu, wynagrodzenie uzyskane przez niego z tytułu umowy o pracę zawartej z pracodawcą szwajcarskim może być opodatkowane wyłącznie w Szwajcarii i tym samym będzie zwolnione z podatku w Polsce, w świetle przepisów polsko-szwajcarskiej Konwencji o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Powołując treść art. 15 Konwencji między Rzeczpospolitą Polską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatku od dochodów i majątku z dnia 2 września 1991 r. (mylnie oznaczoną we wniosku art. 14) Wnioskodawca stwierdził, że jeśli praca jest wykonywana w Szwajcarii, to osiągane za nią wynagrodzenie może być opodatkowane w Szwajcarii.

Wnioskodawca wskazał, iż w przypadku umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania ze Szwajcarią zastosowanie znajduje metoda wyłączenia z progresją. Oznacza to iż, jeśli od wynagrodzenia Wnioskodawcy zostanie obliczony, pobrany i zapłacony podatek w Szwajcarii, zgodnie z tamtejszymi przepisami, to jego wynagrodzenie nie będzie podlegało już opodatkowaniu w Polsce.

Wnioskodawca przywołał art. 23 ust. 1 lit. a ww. Konwencji stwierdzając, że kluczowe znaczenie ma fakt, czy praca Wnioskodawcy jest wykonywana w Szwajcarii. Jeśli tak, to osiągane przez niego wynagrodzenie z tytułu umowy o pracę może zostać opodatkowane wyłącznie w Szwajcarii i wówczas jest wolne od opodatkowania w Polsce.

Zdaniem Wnioskodawcy, można stwierdzić, iż praca jest wykonywana na terytorium Szwajcarii, gdyż:

* pracownik (Wnioskodawca) będzie przebywał fizycznie na terytorium Szwajcarii co najmniej 2 tygodnie w ciągu kolejnych 4 tygodni i podczas pobytu w Szwajcarii będzie wykonywał on swoje obowiązki pracownicze;

* do wykonywania znacznej części obowiązków pracowniczych konieczna jest fizyczna obecność Wnioskodawcy w siedzibie firmy w Szwajcarii;

* umowa została zawarta z pracodawcą, który ma siedzibę w Szwajcarii, tam też znajduje się główne miejsce prowadzenia jego działalności gospodarczej;

* pracodawca ten nie ma żadnych związków z Polską i nie prowadzi działalności na terenie Rzeczypospolitej Polskiej;

* Wnioskodawca nie jest przedstawicielem handlowym czy agentem pracodawcy na terytorium Polski; wykonuje dla niego pracę informatyka;

* umowa o pracę podlega prawu szwajcarskiemu;

* dla sporów z umowy właściwy jest szwajcarski sąd.

W ocenie Wnioskodawcy fakt, iż część swoich obowiązków może on wykonywać w sposób zdalny (aczkolwiek są to jedynie te obowiązki, których wykonywanie nie wymaga fizycznej obecności w siedzibie pracodawcy), nie zmienia w tym wypadku miejsca wykonywania pracy.

Zdaniem Wnioskodawcy, menedżer czy przedstawiciel handlowy część pracy może wykonywać w podróży czy w hotelu, korzystając z laptopa i Internetu, a miejscem wykonywania pracy będzie w tym przypadku siedziba pracodawcy, a więc miejsce, gdzie przebywa on najczęściej fizycznie w związku z wykonywaniem obowiązków pracowniczych.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

W świetle art. 3 ust. 1a ww. ustawy za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

Natomiast stosownie do art. 3 ust. 2a ww. ustawy osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

W świetle art. 4a powołanej ustawy przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Opisując zdarzenie przyszłe Wnioskodawca wskazał, że jest polskim rezydentem podatkowym. Tym samym na Wnioskodawcy ciąży nieograniczony obowiązek podatkowy, tzn. Wnioskodawca podlega opodatkowaniu od całości dochodów w Polsce.

Ponadto z opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca zawarł (jako pracownik) umowę o pracę ze spółką V. z siedzibą w Szwajcarii (jako pracodawcą).

Umowa o pracę sporządzona jest w języku angielskim i podlega prawu szwajcarskiemu, zaś wszelkie spory wynikłe z umowy będą rozstrzygane przez sąd w Szwajcarii (§ 4 umowy o pracę).

Wnioskodawca został zatrudniony przez pracodawcę na stanowisku określanym jako informatyk. Będzie on zobowiązany wykonać obowiązki związane ze swoim stanowiskiem lub inne wyznaczone przez zarząd spółki V. - pracodawcy.

Zgodnie z treścią umowy o pracę - Wnioskodawca wyraża zgodę na to, iż w celu wykonywania obowiązków wymienionych w umowie, konieczne będą jego pobyty w Szwajcarii, tj. w siedzibie pracodawcy, w regularnych odstępach czasu, chyba że siedziba pracodawcy zostanie przeniesiona do innego kraju. W celu należytego wykonywania obowiązków Wnioskodawca będzie przebywał w siedzibie pracodawcy w Szwajcarii co najmniej dwa tygodnie w okresie każdych z czterech tygodni. W Szwajcarii będą wykonywane główne zadania, podejmowane najważniejsze decyzje dotyczące kolejnych zleceń itd. Tam bowiem znajduje się siedziba pracodawcy oraz cała infrastruktura informatyczna.

Wnioskodawca, jeśli nie zdąży wykonać części obowiązków w Szwajcarii, może je wykonać w Polsce (zdalnie, tj. przez Internet) - dotyczy to tylko tych obowiązków, do których wykonywania nie jest konieczna fizyczna obecność Wnioskodawcy w siedzibie pracodawcy.

Do tak przedstawionego stanu faktycznego Wnioskodawca zajął stanowisko, wg którego całość jego dochodów uzyskiwanych ze wskazanej umowy o pracę podlega opodatkowaniu w Szwajcarii. Fakt, iż część obowiązków wykonuje zdalnie, to jest w Polsce nie ma - jego zdaniem - znaczenia dla opodatkowania.

Stosownie do art. 15 ust. 1 (a nie - jak wskazał Wnioskodawca - art. 14) Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzonej w Bernie dnia 2 września 1991 r. (Dz. U. z 1993 r. Nr 22, poz. 92 z późn. zm.) z uwzględnieniem postanowień artykułów 16, 18 i 19 pensje, płace i inne podobne wynagrodzenia, które osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie osiąga z pracy najemnej, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że praca wykonywana jest w drugim Umawiającym się Państwie. Jeżeli praca jest tam wykonywana, to osiągane za nią wynagrodzenie może być opodatkowane w tym drugim Państwie.

Stosownie natomiast do art. 15 ust. 2 Konwencja między Rzecząpospolitą Polską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, bez względu na postanowienia ustępu 1 wynagrodzenia, jakie osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie osiąga z pracy najemnej, wykonywanej w drugim Umawiającym się Państwie, podlegają opodatkowaniu tylko w pierwszym Państwie, jeżeli:

Powyższe przepisy jednoznacznie wskazują, iż co do zasady dochody z pracy podlegają opodatkowaniu w kraju zamieszkania oraz w kraju, w którym praca jest rzeczywiście wykonywana, za wyjątkiem przypadku opisanego szczegółowo w treści art. 15 ust. 2 Konwencji.

Należy w tym miejscu podkreślić, że zasada ta jest zgodna z zasadami obowiązującymi w świetle Modelowej Konwencji OECD.

Dla potrzeb dokonania interpretacji ww. przepisu, należy więc sięgnąć do Komentarza do Modelowej Konwencji OECD. Przedtem, jednak wyjaśnienia wymaga, że głównym celem Modelowej Konwencji OECD jest umożliwienie rozwiązywania w sposób jednolity najczęściej występujących problemów w zakresie międzynarodowego prawnego podwójnego opodatkowania. Zgodnie z zaleceniami Rady OECD, państwa członkowskie przy zawieraniu lub rewizji dwustronnych konwencji powinny stosować się do Modelowej Konwencji i do interpretacji zawartej w Komentarzu do tej Konwencji. Postanowienia Konwencji zyskały powszechne (światowe) uznanie wyrażające się włączaniem ich do większości dwustronnych umów. Wiele umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, które zawarła Polska z innymi krajami została sporządzona w zgodzie z postanowieniami Modelowej Konwencji OECD, w tym umowa zawarta między Polską i Szwajcarią.

Według komentarza do Modelowej Konwencji OECD dochód z tytułu pracy najemnej, tj. z umowy o pracę, podlega opodatkowaniu w państwie, w którym praca jest rzeczywiście wykonywana. Praca jest wykonywana w miejscu, w którym osoba fizyczna przebywa, gdy wykonuje pracę, za którą otrzymuje wynagrodzenie. Konsekwencją ww. faktów jest to, że osoba mająca miejsce zamieszkania w jednym Umawiającym się Państwie i otrzymująca wynagrodzenie z tytułu pracy najemnej ze źródeł pochodzących z drugiego państwa, nie może być opodatkowana w tym drugim państwie tylko z tej przyczyny, że wyniki jej pracy są tam wykorzystywane.

Według tej zasady nie jest możliwe opodatkowanie w Szwajcarii wynagrodzenia za pracę wykonywaną w Polsce (czyli za te czynności w ramach ww. umowy o pracę, które Wnioskodawca wykonuje przebywając w Polsce a nie w Szwajcarii) tylko dlatego, że pracodawca ma siedzibę w Szwajcarii. W tym przypadku decydujące znaczenie ma fakt, że praca będzie wykonywana rzeczywiście w Polsce, tj. obowiązki wynikające z umowy będą realizowane podczas przebywania w Polsce.

Zatem osiągnięte na podstawie umowy o pracę, zawartej ze szwajcarskim pracodawcą, dochody w tej części, w której przypadają na pracę wykonywaną przez Wnioskodawcę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają opodatkowaniu - zgodnie z treścią art. 15 ust. 1 powołanej Konwencji polsko-szwajcarskiej - wyłącznie w Polsce. To oznacza, że do tej części dochodów nie będzie miała zastosowania żadna metoda unikania podwójnego opodatkowania, bowiem ta część dochodów podlega opodatkowaniu tylko w jednym państwie, tj. w Polsce, na zasadach określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl zasady powszechnego opodatkowania, wyrażonej w art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z treści powołanego przepisu wynika zatem, iż opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione przez ustawodawcę w katalogu zwolnień przedmiotowych ustawy bądź, od których Minister Finansów zaniechał poboru podatku, w drodze rozporządzenia.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, źródłem przychodów jest stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

Stosownie do art. 12 ust. 1 cytowanej ustawy, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Natomiast ta część dochodów, która przypada na pracę faktycznie (rzeczywiście) wykonywaną w Szwajcarii, czyli podczas pobytu Wnioskodawcy w tym celu w Szwajcarii, podlega opodatkowaniu według reguł określonych w art. 15 ust. 2 Konwencji polsko-szwajcarskiej, czyli zarówno w Polsce jak i w Szwajcarii.

Przy czym do tej części dochodów będzie miała zastosowanie metoda unikania podwójnego opodatkowania określona w art. 23 ust. 1 lit. a powołanej Konwencji.

Zgodnie z jego brzmieniem, w przypadku Polski podwójnego opodatkowania unikać się będzie w sposób następujący: jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga dochód lub posiada majątek, który zgodnie z postanowieniami niniejszej konwencji może być opodatkowany w Szwajcarii, to Polska zwolni, z uwzględnieniem postanowień wymienionych pod literą b), taki dochód lub majątek od opodatkowania, z tym jednak że przy obliczaniu podatku od pozostałego dochodu lub majątku tej osoby może zastosować stawkę podatkową, która byłaby zastosowana, gdyby dochód lub majątek zwolniony od opodatkowania w powyższy sposób nie był tak właśnie zwolniony od opodatkowania.

Wobec tego, jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga dochód, który zgodnie z postanowieniami umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania może być opodatkowany w Szwajcarii, to Polska zwolni taki dochód z opodatkowania, ale może przy obliczaniu podatku od pozostałej części dochodu lub majątku takiej osoby stosować stopę podatkową, która byłaby zastosowana w razie, gdyby zwolniona część dochodu lub majątku nie podlegała takiemu zwolnieniu.

W myśl art. 27 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1, oprócz dochodów podlegających opodatkowaniu, zgodnie z ust. 1, osiągał również dochody z tytułu działalności wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub ze źródeł przychodów znajdujących się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zwolnione od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych umów międzynarodowych - podatek określa się w następujący sposób:

Zasadę opodatkowania przedstawioną w wyżej powołanym art. 27 ust. 8 ustawy stosuje się wyłącznie w przypadku, jeżeli podatnik oprócz dochodów zwolnionych z opodatkowania na podstawie umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, osiągnął inne dochody podlegające opodatkowaniu w Polsce na ogólnych zasadach albo chciał skorzystać z preferencyjnego rozliczenia rocznego.

Reasumując należy stwierdzić, że uzyskane przez Wnioskodawcę dochody z tytułu pracy wykonywanej w Szwajcarii powinny zostać uwzględnione w rozliczeniu rocznym dla potrzeb obliczenia stopy procentowej podatku od pozostałego dochodu Wnioskodawcy podlegającego opodatkowaniu w Polsce, tj. m.in. od tego dochodu, który przypada na pracę wykonywaną faktycznie w Polsce, na podstawie umowy zawartej z pracodawcą szwajcarskim.

Tym samym błędne jest stanowisko Wnioskodawcy, iż wynagrodzenie uzyskane przez niego z tytułu umowy o pracę, zawartej z pracodawcą szwajcarskim podlega opodatkowaniu w Szwajcarii, a w Polsce zgodnie z analizowaną Konwencją jest zwolnione z opodatkowania.

Powyższe oznacza, że w przedmiotowej sprawie stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.