IBPBII/1/415-99/13/MK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 18 stycznia 2013 r. (wpływ do tut. Biura - 23 stycznia 2013 r.), uzupełnionym w dniu 29 marca 2013 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków związanych z obsługą środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych - jest prawidłowe.

W dniu 23 stycznia 2013 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków związanych z obsługą środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych.

Z uwagi na fakt, iż wniosek nie spełniał wymogów formalnych, pismem z dnia 18 marca 2013 r. znak: IBPB II/1/415-99/13/MK wezwano do jego uzupełnienia.

Wniosek uzupełniono w dniu 29 marca 2013 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest jednostką prowadzącą obsługę administracyjno-ekonomiczną szkół i przedszkoli samorządowych na terenie miasta. Obsługiwane przez Wnioskodawcę placówki posiadają własny NIP i Regon oraz wydzielony rachunek bankowy, z którego dokonywane są między innymi wypłaty wynagrodzeń dla pracowników. Oprócz wypłaty wynagrodzeń dla pracowników zatrudnionych w placówkach obsługiwanych przez Wnioskodawcę dokonuje się również wypłaty wszelkiego rodzaju świadczeń z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych. Placówki obsługiwane są przez Wnioskodawcę na mocy umowy zawartej pomiędzy Dyrektorami placówki i Wnioskodawcą o prowadzeniu wspólnej działalności socjalnej w ramach środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych. Placówki nie posiadają wydzielonego rachunku, z którego dokonywane by były wypłaty świadczeń socjalnych, tylko wypłaty dokonywane są z konta zakładowego funduszu świadczeń socjalnych Wnioskodawcy. Wśród obsługiwanych placówek są również takie, dla których dział socjalny posiada indywidualne konto zakładowego funduszu świadczeń socjalnych. W związku z faktem, iż pracownicy otrzymują świadczenia pieniężne od dwóch różnych płatników wątpliwości Wnioskodawcy budzi fakt czy dla tych osób nie powinny być sporządzone odrębne PIT-11, PIT-40 oraz dla placówki PIT-4R zarówno przez placówkę jak i przez Wnioskodawcę, czy pomimo dokonywania wypłat przez dwóch różnych płatników nie należy się kierować tym z jakiego konta dokonuje się wypłaty tylko tym jakiego zatrudnienia dotyczą.

W chwili obecnej pracownicy zatrudnieni w placówkach obsługiwanych przez Wnioskodawcę otrzymują jeden PIT, w którym zostają uwzględnione dochody zarówno dotyczące zatrudnienia jak i wypłaty świadczeń socjalnych. Analogicznie sporządzany jest PIT-4R jeden z wszystkich wypłat dotyczących placówki.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Wnioskodawca uważa, iż przy sporządzaniu rocznych rozliczeń dla pracowników należy się bardziej kierować zatrudnieniem pracownika. Wnioskodawca wyszedł z założenia, że z tytułu jednej umowy pracownik powinien otrzymać jeden PIT, pomimo otrzymywania wypłat od dwóch różnych płatników.

Uważa również, że wystawienie dwóch PIT-ów (pobory i zakładowy fundusz świadczeń socjalnych) jest niezgodne. Wnioskodawca kieruje się zatrudnieniem pracownika, a nie z ilu rachunków pracownik otrzymywał wypłaty.

Zdaniem Wnioskodawcy, powinien być sporządzony jeden PIT-11 (kierując się zatrudnieniem pracowników) dla pracowników oraz jeden PIT-4R (porozumienie między Dyrektorami).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.) pracodawcą jest jednostka organizacyjna, choćby nie posiadała osobowości prawnej, a także osoba fizyczna, jeżeli zatrudniają one pracowników.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 592 z późn. zm.) ustawa określa zasady tworzenia przez pracodawców zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, zwanego dalej "Funduszem", i zasady gospodarowania środkami tego Funduszu, przeznaczonego na finansowanie działalności socjalnej organizowanej na rzecz osób uprawnionych do korzystania z Funduszu, na dofinansowanie zakładowych obiektów socjalnych oraz na tworzenie zakładowych żłobków, przedszkoli oraz innych form wychowania przedszkolnego.

W myśl natomiast art. 2 pkt 5 tej ustawy - osoby uprawnione do korzystania z Funduszu to pracownicy i ich rodziny, emeryci i renciści - byli pracownicy i ich rodziny oraz inne osoby, którym pracodawca przyznał, w regulaminie, o którym mowa w art. 8 ust. 2, prawo korzystania ze świadczeń socjalnych finansowanych z Funduszu.

Przepis art. 9 ust. 1 tej ustawy stanowi, iż pracodawcy mogą prowadzić wspólną działalność socjalną na warunkach określonych w umowie. Przepisy art. 8 ust. 2 stosuje się odpowiednio.

Jak wynika z treści powyższych przepisów prawa, środki zgromadzone na zakładowym funduszu świadczeń socjalnych przeznaczone są na świadczenia dla obecnych i byłych pracowników (emerytów i rencistów). Zatem w efekcie podmiotem dokonującym tych świadczeń (wypłacającym) nie jest Wnioskodawca lecz jest nim obecny lub były pracodawca, tj. dana placówka oświatowa.

Z przepisu art. 8 ww. Ordynacji podatkowej wynika, iż płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Zgodnie z art. 31 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane dalej "zakładami pracy", są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Z przepisu art. 37 ust. 1 ww. ustawy wynika, że jeżeli podatnik, od którego zaliczki miesięczne pobierają płatnicy określeni w art. 31, art. 33 lub art. 35 ust. 1 pkt 1, 2, 4 i 7, złoży płatnikowi przed dniem 10 stycznia roku następującego po roku podatkowym oświadczenie sporządzone według ustalonego wzoru, które traktuje się na równi z zeznaniem, że:

- płatnik jest obowiązany sporządzić, według ustalonego wzoru, roczne obliczenie podatku, na zasadach określonych w art. 27, od dochodu uzyskanego przez podatnika w roku podatkowym (PIT-40).

Przepis art. 38 ust. 1a ww. ustawy stanowi, iż w terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 31 i 33-35, są obowiązani przesłać do urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby, roczną deklarację, według ustalonego wzoru (PIT-4R).

W terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 31, art. 33 i art. 35, w przypadku gdy nie dokonują rocznego obliczenia podatku, są obowiązani przekazać podatnikowi i urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych - imienne informacje sporządzone według ustalonego wzoru (PIT-11), z zastrzeżeniem ust. 5. Informację, o której mowa w zdaniu pierwszym, sporządza się również w przypadku dokonywania wypłaty świadczeń określonych w art. 21 ust. 1 pkt 46 i 74. W informacji tej wykazuje się również dochody zwolnione od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych umów międzynarodowych (art. 39 ust. 1 ww. ustawy).

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca jest jednostką prowadzącą obsługę administracyjno-ekonomiczną szkół i przedszkoli samorządowych na terenie miasta. Obsługiwane przez Wnioskodawcę placówki posiadają własny NIP i Regon oraz wydzielony rachunek bankowy, z którego dokonywane są między innymi wypłaty wynagrodzeń dla pracowników. Oprócz wypłaty wynagrodzeń dla pracowników zatrudnionych w placówkach obsługiwanych przez Wnioskodawcę dokonuje się również wypłaty wszelkiego rodzaju świadczeń z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych. Placówki obsługiwane są przez Wnioskodawcę na mocy umowy zawartej pomiędzy Dyrektorami placówki i Wnioskodawcą o prowadzeniu wspólnej działalności socjalnej w ramach środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych. Placówki nie posiadają wydzielonego rachunku, z którego dokonywane by były wypłaty świadczeń socjalnych, tylko wypłaty dokonywane są z konta zakładowego funduszu świadczeń socjalnych Wnioskodawcy. Wśród obsługiwanych placówek są również takie, dla których dział socjalny posiada indywidualne konto zakładowego funduszu świadczeń socjalnych. W chwili obecnej pracownicy zatrudnieni w placówkach obsługiwanych przez Wnioskodawcę otrzymują jeden PIT, w którym zostają uwzględnione dochody zarówno dotyczące zatrudnienia jak i wypłaty świadczeń socjalnych. Analogicznie sporządzany jest PIT-4R jeden z wszystkich wypłat dotyczących placówki.

W świetle powyższego należy stwierdzić, iż to placówki obsługiwane przez Wnioskodawcę, zgodnie z treścią art. 8 Ordynacji podatkowej w powiązaniu z przepisami ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, są płatnikami podatku dochodowego od osób fizycznych. W związku z czym do wystawienia swoim pracownikom PIT-11, PIT-40 a do właściwego urzędu skarbowego - PIT-4R (obejmujących zarówno wynagrodzenia jak i świadczenia socjalne) zobowiązane są dane placówki (np. szkoła, przedszkole), a nie Wnioskodawca od wypłaconych przez siebie pracownikom danej placówki świadczeń socjalnych. Zatem brak jest podstaw aby Wnioskodawca w tak przedstawionym stanie faktycznym wystawiał informacje PIT-11, roczne obliczenie podatku (PIT-40) oraz deklaracje PIT-4R.

Dlatego też stanowisko Wnioskodawcy, że powinien być sporządzony jeden PIT-11, PIT-40 oraz PIT-4R - należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Do wniosku Wnioskodawca dołączył kopie dokumentów. Należy jednak zauważyć, że wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do ich oceny; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez Wnioskodawcę i jego stanowiskiem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.