IBPBII/1/415-981/13/HK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) #8722; Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 13 września 2013 r. (data wpływu do Biura - 17 września 2013 r.), uzupełnionym w dniu 9 grudnia 2013 r., o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie:

* możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na zakup strojów artystycznych, wydatków dotyczących zakupu usług fryzjerskich i kosmetycznych a także wydatków na elementy scenografii, tj. dekoracji, urządzeń, rekwizytów - jest prawidłowe,

* możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych w celu poprawy wyglądu zewnętrznego oraz kondycji fizycznej a także wydatków przeznaczonych na utrzymanie wystarczającego do uzyskania przychodu stanu zdrowia, m.in. zabiegów dentystycznych jest nieprawidłowe.

W dniu 17 września 2013 r. do Biura wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów z działalności artystycznej.

Z uwagi na fakt, iż wniosek nie spełniał wymogów formalnych pismem z 26 listopada 2013 r. znak: IBPB II/1/415-981/13/HK wezwano do jego uzupełnienia. Wniosek uzupełniono 9 grudnia 2013 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, która polega na wystawianiu przedstawień artystycznych w postaci spektakli, prowadzenia imprez kulturalnych, uczestniczenia w spotkaniach kulturowych, np. czytanie wierszy, książek na spotkaniach wielbicieli różnych branż, itp. Działalność artystyczna jest bardzo zróżnicowana, ponieważ Wnioskodawca bierze również udział w turniejach telewizyjnych jako gość, w imprezach niepublicznych typu spotkania okolicznościowe gdzie jest urozmaiceniem wieczoru jako "gwiazda" opowiadająca różne anegdoty i obrazująca różne sceny z życia bądź literatury. Ww. usługi w postaci spektakli Wnioskodawca świadczy głównie dla teatrów, domów kultury, agencji organizujących imprezy, urzędów miast, itp.

Obecnie usługi te są sklasyfikowane w PKD pod numerem:

90.01.Z "Działalność związana z wystawianiem przedstawień artystycznych",

90.02.Z "Działalność wspomagająca wystawianie przedstawień artystycznych" oraz,

90.03.Z "Artystyczna i literacka działalność twórcza",

85.51.Z "Pozaszkolne formy edukacji sportowej oraz zajęć sportowych i rekreacyjnych",

85.52.Z "Pozaszkolne formy edukacji artystycznej",

85.60.Z "Działalność wspomagająca edukację",

93.29.Z "Pozostała działalność rozrywkowa i rekreacyjna",

90.04.Z "Działalność obiektów kulturalnych",

93.21.Z "Działalność wesołych miasteczek i parków rozrywki",

93.29.Z "Pozostała działalność rozrywkowa i rekreacyjna",

73.11.Z "Działalność agencji reklamowych",

59.11.Z "Działalność związana z produkcją filmów, nagrań wideo i programów telewizyjnych",

96.09.Z "Pozostała działalność usługowa, gdzie indziej niesklasyfikowana",

74.10.Z "Działalność w zakresie specjalistycznego projektowania",

82.30.Z "Działalność związana z organizacją targów, wystaw i kongresów",

79.12.Z "Działalność organizatorów turystyki",

72.20.Z "Badania naukowe i prace rozwojowe w dziedzinie nauk społecznych i humanistycznych",

72.19.Z "Badania naukowe i prace rozwojowe w dziedzinie pozostałych nauk przyrodniczych i technicznych",

85.59.B "Pozostałe pozaszkolne formy edukacji, gdzie indziej niesklasyfikowane".

Wnioskodawca wykonuje spektakle teatralne wraz z innymi aktorami, tworząc poszczególne widowiska kulturalne. Zajmuje się zarówno tworzeniem (reżyserią), scenografią, choreografią, kierownictwem muzycznym jak i wykonywaniem autorskich sztuk teatralnych, jak również przedstawianiem interpretacji sztuk teatralnych innych autorów. Wnioskodawca wykonując spektakle teatralne w teatrze bądź w innych budynkach czasem używa własnych kompletnych elementów scenografii, tj. dekoracji, kostiumów, urządzeń, rekwizytów, kosmetyków.

Wnioskodawca bierze także udział w różnego charakteru festiwalach, festynach czy też imprezach okolicznościowych, w których też często zasiada jako juror. Wnioskodawca, występując w scenach filmowych oraz w teatrze na żywo bardzo często, jeśli wymaga tego rola, rozbiera się przed publicznością, pokazując przy tym różne części ciała. W zależności czego dotyczy rola, Wnioskodawca we własnym zakresie zdobywa odpowiednie rekwizyty, które zapewniają niezbędny standard jakości realizowanego programu. Wnioskodawca w przypadku realizacji programów telewizyjnych musi zapewnić odpowiedni standard (np.: odpowiedni makijaż, puder matujący zapobiegający błyszczeniu w świetle kamer) aby program mógł zostać przyjęty przez stację telewizyjną.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy Wnioskodawca będzie mógł dla celów podatkowych zaliczyć koszty nabytych strojów artystycznych (estradowych), wydatki dotyczące zakupu usług fryzjerskich i kosmetycznych, jak również niezbędnych kosmetyków, które będą niezbędne do wykonania odpowiedniej roli artystycznej.

2. Czy Wnioskodawca może również zaliczyć w koszty uzyskania przychodu wydatki na elementy scenografii, tj. dekoracji, urządzeń, rekwizytów.

3. Czy Wnioskodawca będzie mógł zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatki przeznaczone na inwestycję w swoją osobę, która jest narzędziem w jego pracy, w tym zwłaszcza koszty na poprawę wyglądu zewnętrznego oraz kondycji fizycznej.

4. Czy Wnioskodawca będzie mógł zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatki przeznaczone na utrzymanie wystarczającego do uzyskania przychodu stanu swojego zdrowia, szczególnie wpływające na poprawność wymowy poprzez zabiegi lecznicze, m.in. dentystyczne.

Przedmiotowa działalność gospodarcza prowadzona jest przez Wnioskodawcę na podstawie zaświadczenia o wpisie do ewidencji działalności gospodarczej.

Ad. 1

Wnioskodawca w związku z wykonywaniem powyższych usług będzie zobowiązany do odpowiedniego wyglądu zewnętrznego, którego przejawem jest dopasowany, zarówno do spektaklu jak i charakteru imprezy, strój. Wnioskodawca, występując na scenie w teatrze będzie czasem otrzymywał kostiumy i elementy do makijażu, natomiast biorąc udział w imprezach kulturalnych takiego stroju oraz elementów kosmetycznych nie będzie otrzymywał. Wnioskodawca zwykle nie jest w stanie sam wykonać makijażu dostosowanego do odpowiedniego charakteru i scenografii przedstawień, w związku z czym będzie musiał wynająć wizażystę, podobna kwestia dotyczy usług fryzjerskich.

Wnioskodawca wskazał, ze zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Z powołanego przepisu wynika, iż aby dane wydatki mogły być uznane za koszty uzyskania przychodów muszą one spełniać następujące warunki:

* pozostają w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą;

* nie są wymienione w katalogu wydatków nie uznawanych za koszty uzyskania przychodów (art. 23 ust. 1 ustawy).

W ocenie Wnioskodawcy poniesione wydatki będą niewątpliwie przyczyniały się do osiągnięcia lub zwiększenia przychodów. W przypadku realizacji przedstawień Wnioskodawca powinien zapewnić odpowiedni standard (np.: odpowiedni makijaż, puder matujący zapobiegający błyszczeniu w świetle kamer) aby przedstawienie cechowało się dobrą jakością wykonania. Ewentualny zakup strojów również będzie wiązał się ściśle z tematyką i scenografią przedstawień, które mogą obrazować różne sytuacje życiowe ludzi, przykładowo w warsztacie samochodowym lub w dworku szlacheckim.

Zdaniem Wnioskodawcy, nabycie odzieży oraz kosmetyków do charakteryzacji będzie warunkiem koniecznym do osiągnięcia przychodów. Charakter tych wydatków jest ściśle związany ze specyfiką realizowanych przez niego programów i będzie elementem kalkulacji kosztów wytworzenia usługi polegającej na realizacji zleconego zadania. Zakup kostiumów scenicznych nie będzie miał na celu kreowania pozytywnego wizerunku firmy ale będzie warunkiem właściwej realizacji zawartych umów dotyczących tworzonych przedstawień i koncertów.

Usługi te stanowią źródło przychodów osiąganych przez Wnioskodawcę w działalności gospodarczej. Dlatego też zasadniczą rolę będzie odgrywał wygląd i charakteryzacja występujących w zdarzeniu postaci, co znacząco wpływać będzie na odbieraną jakoś usługi przez klientów.

Zdaniem Wnioskodawcy, nierozerwalnie ze świadczonymi usługami artystycznymi związany jest wygląd zewnętrzny artysty, przejawiający się odpowiednimi atrybutami takimi jak: strój, fryzura i makijaż.

Reasumując, odpowiednie dopasowanie wyglądu zewnętrznego do konkretnego spektaklu będzie wiązało się więc się z ponoszeniem przez Wnioskodawcę wydatków, dotyczących zakupu ubiorów, kosmetyków oraz usług fryzjerskich bądź makijarzystów. Wnioskodawca zapewnia, że nabywana odzież estradowa będzie wykorzystywana wyłącznie na potrzeby prowadzonej działalności i nie będzie używana w życiu codziennym.

Podsumowując, Wnioskodawca uważa, iż zakup strojów, kosmetyków oraz usług fryzjerskich i kosmetycznych używanych do realizacji zleconych zadań ma znaczący wpływ na jakoś wykonywanej usługi, co jednocześnie wpływa na możliwość otrzymywania kolejnych propozycji prowadzenia przyjęć, spotkań kulturalnych, itp. (co generuje przychód w działalności). W związku z czym wydatki poniesione na zakup powyższych usług i produktów, udokumentowanych na fakturach, rachunkach, umowach o dzieło czy zlecenie stanowią koszt uzyskania przychodów.

Ad. 2

Wnioskodawca może również zaliczyć w koszty uzyskania przychodu wydatki na zakup elementów scenografii, tj. dekoracji, urządzeń, rekwizytów. Wnioskodawca będzie wykonywał spektakle w domach kultury, agencjach organizujących imprezy, urzędach miast, festiwalach, festynach, itp. Będzie w tych miejscach zobowiązany używać własnych rekwizytów oraz dekoracji do odpowiedniej scenografii oraz czasem również zobowiązany jest do zabezpieczenia odpowiedniej techniki oświetlenia, nagłośnienia itp., gdyż ww. placówka takiego sprzętu nie posiada lub sprzęt ten jest bardzo złej jakości. Zakup rekwizytów i urządzeń niezbędnych do przygotowania dobrej jakości usługi będzie wykorzystywany wyłącznie dla celów służbowych i nie będzie wykorzystywany do celów prywatnych. Jeśli chodzi o rekwizyty, to Wnioskodawca ma na myśli: stół, krzesła, fotel, zasłony, drobne rekwizyty odzwierciedlające charakter wnętrza (np. kwiatki w wazonie, zegar na ścianie, narzędzia do naprawy samochodów, korona i inne atrybuty króla, itp.). Jednocześnie Wnioskodawca zapewnia, że zakup rekwizytów będzie wykorzystywał wyłącznie na potrzeby prowadzonej działalności i nie będą używane w życiu codziennym.

Zdaniem Wnioskodawcy, wszystkie ww. koszty są kosztami uzyskania przychodów, ponieważ bez tych atrybutów i urządzeń przedstawienie nie spełniałoby wymaganych cech przez zleceniodawcę, co w konsekwencji spowodowałoby zakwestionowanie prawidłowości wykonania usługi, a w przyszłości brak zleceń. Twierdzenie to ma swoje odzwierciedlenie w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznym w art. 22 mówiącym o tym, że kosztami są wydatki poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

Ad. 3

Wnioskodawca uważa, że bezpośrednia oglądalność filmu, spektaklu uzależniona jest bardzo często od przejawów zainteresowania widzów wyglądem aktora. Obowiązujące zasady życia społecznego wymagają, aby osoby publiczne, w tym aktorzy występujący przed szeroką rzeszą odbiorców, posiadały schludny i przyciągający odbiorców wygląd. Aby otrzymać takie rezultaty Wnioskodawca będzie narażony na koszty poniesione na poprawę wyglądu zewnętrznego oraz kondycji fizycznej, jak również ich utrzymanie. Z upływem lat Wnioskodawca narażony jest na proces łysienia, w związku z tym będzie uczęszczał na różne zabiegi mające na celu zagęszczanie włosów oraz będzie stosował różnorodne preparaty aby zatrzymać proces łysienia. Wnioskodawca będzie również uczęszczał na basen i siłownię aby utrzymać kondycję fizyczną i odpowiednią figurę, dzięki której wzbudzi zainteresowanie widzów a tym zwiększy się oglądalność a dzięki temu zdobędzie więcej kontraktów dotyczących pracy aktora, czyli zwiększy swoje przychody.

Wnioskodawca twierdzi, że wydatki poniesione na poprawę wyglądu zewnętrznego może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu w rozumieniu art. 54 ustawy z 2008 r. o wykonywaniu i ochronie zawodu aktora. Wnioskodawca stwierdza że na podstawie tej ustawy może również zaliczyć wydatki na poprawę kondycji fizycznej poprzez uczęszczanie na siłownię bądź basen. Wnioskodawca wielokrotnie na scenie bądź na planie filmowym będzie zobowiązany do rozebrania się i pokazania odbiorcom swoich części ciała. Poprzez piękne i wysportowane ciało Wnioskodawca będzie przyciągał wzrok widzów, a zatem zwiększy się oglądalność zarówno scen filmowych jak i na scenie w teatrze co bezpośrednio zwiększać będzie jego przychód.

Wnioskodawca twierdzi, że na poziom oglądalności programów telewizyjnych, jak również programów na żywo, a tym samym na wielkość przychodów wpływa dobry portret swojej osoby, która jest narzędziem w pracy aktora. W związku z tym będzie mógł zaliczyć w koszty uzyskania przychodu wydatki związane z poprawą wyglądu zewnętrznego, jak również jego utrzymaniem.

Ad.4

Wnioskodawca twierdzi, że będzie mógł zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatki przeznaczone na utrzymanie wystarczającego do uzyskania przychodu stanu swojego zdrowia, szczególnie wpływające na poprawność wymowy poprzez zabiegi lecznicze, m.in. dentystyczne. Wnioskodawca w nocy narażony jest na efekt ścierania się zębów, określany fachowo bruksizmem. Ustawienie i stan zębów będzie wpływać na proporcje twarzy, powodując jej asymetrię oraz istotnie wpływać na wymowę, co jest bardzo ważne w pracy aktora. Aby zapobiec niewyraźnej wymowie istotne jest leczenie.

Wnioskodawca twierdzi, że wydatek na takie leczenie może zaliczyć w koszty, gdyż jest bezpośrednio związany z przychodem. Niepoprawna wymowa ma istotny wpływ na pracę aktora przez co Wnioskodawca może nie otrzymać odpowiedniej roli w spektaklu bądź może nie uzyskać przedłużenia roli w filmie bądź serialu.

Wnioskodawca na scenie narażony jest również często na wypadki poprzez różne pokazy artystyczne. Jeśli na scenie stanie się wypadek, gdzie przykładowo przedni ząb ulegnie zniszczeniu a sytuacja będzie wymagała wystawienia spektaklu w najbliższym czasie to czekając na termin usług stomatologicznych poprzez Narodowy Fundusz Zdrowia, Wnioskodawca będzie narażony na koszty związane z niewystąpieniem w spektaklu, jak również pokryciu wszystkich szkód z tym związanych, tj. m.in. pokrycie kosztów zastępstwa bądź odwołania przedstawienia. Jedyną możliwością zmniejszenia kosztów w działalności i utrzymania źródła przychodu jest wizyta u stomatologa, sfinansowana ze środków własnych, gdyż jest to zabieg zabezpieczający otrzymanie przychodu i zapewnienie dobrej jakości wykonanej usługi.

Podsumowując, należy uznać, że Wnioskodawca ma prawo do uwzględnienia wszystkich kosztów związanych z zakupem strojów artystycznych, usług fryzjerskich i kosmetycznych oraz innych niezbędnych kosmetyków, wymaganych przy realizacji powierzonych zadań.

Wnioskodawca ma również prawo do uwzględnienia kosztów dotyczących zakupu elementów scenografii, dekoracji, rekwizytów i urządzeń, ponieważ są to niezbędne narzędzia do wykonania pracy na wymaganym poziomie, co spowoduje osiągnięcie przychodu w firmie Podatnika.

Odnośnie wydatków na poprawę wyglądu zewnętrznego oraz kondycji fizycznej należy uznać, że w pracy aktora te elementy są niestety niezbędne do zapewnienia i zabezpieczenia źródła przychodu w jego pracy, dlatego też nie ma żadnych przeciwwskazań do tego aby uznać ten wydatek jako koszt uzyskania przychodu w działalności Wnioskodawcy.

Natomiast jeśli chodzi o koszty niezbędnego leczenia poprawiającego bądź zabezpieczającego atrybuty aktora, dzięki którym Wnioskodawca osiąga przychód w swojej działalności należy uznać je za zasadne i bezpośrednio wpływające na osiągnięcie przychodu w firmie, dlatego też mogą być określone jako koszty uzyskania przychodu i zmniejszyć podatek dochodowy płacony do urzędu skarbowego.

Z uzupełnienia wniosku wynika, że dla Wnioskodawcy pod pojęciem "poprawa wyglądu zewnętrznego" rozumie się przede wszystkim zastosowanie odpowiedniego stroju i makijażu, które są niezbędne do wykonania konkretnej roli, jednak czasem do tej roli wymagana jest również odpowiednia kondycja fizyczna, polegająca np. na posiadaniu umiejętności pływania (np. konieczność nauki i ćwiczenia na basenie itp.). Powyższa kwestia jest najważniejsza, ale koszt związany z wyglądem zewnętrznym ma również bardzo istotne i niezaprzeczalne znaczenie dotyczące odbierania Wnioskodawcy przez widzów i potencjalnych klientów. Uczestnictwo w ćwiczeniach służy bardzo często do określonej roli ale również wpływa na wygląd codzienny aktora, co ma znaczenie w kwestii odbioru przez widzów, tzn. mniejsza bądź większa sympatia widzów - co za tym idzie mniejsza lub większa widownia a jednocześnie mniejszy lub większy przychód z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej.

Wnioskodawca twierdzi, że nierozerwalnie ze świadczonymi usługami artystycznymi związany jest jego wygląd, przejawiający się odpowiednimi atrybutami takimi jak: fryzura i makijaż, wymagane w przypadku konkretnej roli, konkretnego występu bądź udziału w festiwalach, na których zobowiązany jest Wnioskodawca do określonej pracy (w ramach określonego z tego tytułu wynagrodzenia). Fryzury i makijaż nie dotyczą ogólnego codziennego wyglądu Wnioskodawcy.

Odpowiednie dopasowanie wyglądu zewnętrznego do konkretnej imprezy artystycznej wiąże się z ponoszeniem przez Wnioskodawcę wydatków, dotyczących zakupu kosmetyków oraz usług fryzjerskich. Przykładowo Wnioskodawca podczas prowadzenia festiwalu bądź spotkania artystów, prowadzenia wieczorków poetyckich i innych tego typu spotkań na zlecenie klientów musi wcielić się w postać kobiety z XVI wieku. Za tę usługę Wnioskodawca pobiera określone wynagrodzenie. Bez odpowiedniego charakteryzatora nie jest w stanie wykonać tej pracy dobrze jakościowo. Makijaż musi być tak dokładnie wykonany, aby odbiorcy nie rozpoznali w nim mężczyzny. Usługi fryzjerskie do przygotowania odpowiedniej fryzury do roli kobiety są niezbędne, gdyż grając kobietę z XVI wieku sam Wnioskodawca nie jest w stanie takiego arcydzieła na swojej głowie dokonać. Wnioskodawca często wciela się na scenie w różne postacie i sam dokonuje odpowiedniego makijażu, ale zależnie od roli może nie być w stanie tego dokonać. Dlatego Wnioskodawca twierdzi, że nabycie wyżej wymienionych usług jest w owym przypadku wręcz warunkiem koniecznym do osiągania przychodu. Wręcz podkreśla, że bez odpowiedniej charakteryzacji nie jest w stanie wykonywać określonych usług.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ww. ustawy kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania.

Innymi słowy oznacza to, że dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu istnieje związek przyczynowy.

A zatem, warunkiem uznania wydatku poniesionego przez podatnika za koszt uzyskania przychodów, jest łączne spełnienie następujących przesłanek:

* został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

* jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

* pozostaje w związku z uzyskanym przychodem,

* poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

* został właściwie udokumentowany,

* nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 23 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

W związku z powyższym należy stwierdzić, iż kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, które nie są wymienione w art. 23 ust. 1 ustawy podatkowej. Koszty ponoszone przez podatnika należy oceniać pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodów, między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku musi mieć wpływ na powstanie, zwiększenie lub zabezpieczenie tego przychodu.

Przy czym, związek przyczynowy pomiędzy poniesieniem wydatku, a osiągnięciem przychodu, bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem jego źródła, należy oceniać indywidualnie w stosunku do każdego wydatku.

Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodu, bądź służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów. Zauważyć przy tym należy, iż konieczność poniesienia danego wydatku nie może wynikać z zaniedbań lub sprzecznych z prawem działań podatnika.

Koszty poniesione na zachowanie źródła przychodu to koszty, które poniesione zostały, aby przychody z danego źródła przychodów w dalszym ciągu uzyskiwano oraz, aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast za koszty służące zabezpieczeniu źródła przychodów należy uznać koszty poniesione na ochronę istniejącego źródła przychodów, w sposób, gwarantujący bezpieczne funkcjonowanie tego źródła. Istotą tego rodzaju kosztów jest więc ich obligatoryjne poniesienie w celu nie dopuszczenia do utraty źródła przychodu w przyszłości.

Powołany wyżej przepis art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje, że przy ocenie danego wydatku przede wszystkim musi istnieć źródło przychodów. Z zasadą tą, skorelowane są przepisy ustanawiające reguły potrącania wydatków w określonym czasie. Stwierdzenie, bowiem że określone wydatki poniesione przez podatnika spełniają wszystkie wskazane przez ustawodawcę warunki podatkowego uznania ich za koszt uzyskania przychodów stanowi niezbędną przesłankę odliczenia ich przez podatnika od osiągniętego przychodu.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca osiąga przychody z tytułu wystawiania przedstawień artystycznych w postaci spektakli, prowadzenia imprez kulturalnych, uczestniczenia w spotkaniach kulturowych, np. czytanie wierszy, książek na spotkaniach wielbicieli różnych branż, itp. Działalność artystyczna jest bardzo zróżnicowana, ponieważ Wnioskodawca bierze również udział w turniejach telewizyjnych jako gość, w imprezach niepublicznych typu spotkania okolicznościowe gdzie jest urozmaiceniem wieczoru jako "gwiazda" opowiadająca różne anegdoty i obrazująca różne sceny z życia bądź literatury. Ww. usługi w postaci spektakli Wnioskodawca świadczy głównie dla teatrów, domów kultury, agencji organizujących imprezy, urzędów miast, itp. Wnioskodawca wykonuje spektakle teatralne wraz z innymi aktorami, tworząc poszczególne widowiska kulturalne. Zajmuje się zarówno tworzeniem (reżyserią), scenografią, choreografią, kierownictwem muzycznym jak i wykonywaniem autorskich sztuk teatralnych, jak również przedstawianiem interpretacji sztuk teatralnych innych autorów. Wnioskodawca wykonując spektakle teatralne w teatrze bądź w innych budynkach czasem używa własnych kompletnych elementów scenografii, tj. dekoracji, kostiumów, urządzeń, rekwizytów, kosmetyków.

Wnioskodawca bierze także udział w różnego charakteru festiwalach, festynach czy też imprezach okolicznościowych, w których też często zasiada jako juror. Wnioskodawca występując w scenach filmowych oraz w teatrze na żywo bardzo często, jeśli wymaga tego rola, rozbiera się przed publicznością, pokazując przy tym różne części ciała. W zależności czego dotyczy rola, Wnioskodawca we własnym zakresie zdobywa odpowiednie rekwizyty, które zapewniają niezbędny standard jakości realizowanego programu. Wnioskodawca w przypadku realizacji programów telewizyjnych musi zapewnić odpowiedni standard (np.: odpowiedni makijaż, puder matujący zapobiegający błyszczeniu w świetle kamer) aby program mógł zostać przyjęty przez stację telewizyjną.

Odnosząc się do przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, że ponoszone przez Wnioskodawcę wydatki na zakup strojów artystycznych, wydatki dotyczące zakupu usług fryzjerskich i kosmetycznych, jak również kosmetyków, które będą niezbędne do wykonania odpowiedniej roli artystycznej wynikają z charakteru i specyfiki zawodu Wnioskodawcy. Można zatem uznać, że ww. wydatki ponoszone są w celu uzyskania przychodu. Ww. wydatki mogą zatem stanowić koszt uzyskania przychodu, gdyż pozostają w ścisłym związku z uzyskiwanymi przez Wnioskodawcę przychodami.

To samo dotyczy wydatków poniesionych przez Wnioskodawcę na zakup elementów scenografii, tj. dekoracji, urządzeń, rekwizytów. Ww. wydatki również mogą zostać uznane za koszty uzyskania przychodu.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na zakup strojów artystycznych, wydatków dotyczących zakupu usług fryzjerskich i kosmetycznych, jak również kosmetyków, które będą niezbędne do wykonania odpowiedniej roli artystycznej a także wydatków poniesionych na zakup elementów scenografii, tj. dekoracji, urządzeń, rekwizytów należało uznać za prawidłowe.

Natomiast odnosząc się do możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków przeznaczonych na inwestycję w swoją osobę, w tym zwłaszcza wydatków poniesionych w celu poprawy wyglądu zewnętrznego oraz kondycji fizycznej, stwierdzić należy, że ww. wydatki nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodu.

Niewątpliwie, w wykonywanym przez Wnioskodawcę zawodzie, dbałość o wygląd zewnętrzny jest bardzo ważna, jednakże nie można tu mówić o sytuacji znacząco odbiegającej od ogólnie przyjętych norm społecznych. Wydatki związane z uczęszczaniem na basen i siłownię mają charakter wydatków osobistych, związanych z poprawą kondycji fizycznej i w konsekwencji nie można ich uznać za ściśle związane z działalnością prowadzoną przez Wnioskodawcę. To samo dotyczy wszelkich zabiegów związanych z poprawą wyglądu zewnętrznego (zagęszczanie włosów czy też stosowanie preparatów w celu zatrzymania procesu łysienia).

Wprawdzie poniesione przez Wnioskodawczynię wydatki nie zostały ujęte w katalogu wydatków nieuznawanych za koszt uzyskania przychodów, zawartym w treści art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jednakże nie stanowi to wystarczającej przesłanki do zaliczenia poniesionych wydatków do kosztów uzyskania przychodów. Dla uzyskania takiego statusu, konieczne jest bowiem również zaistnienie związku przyczynowego między poniesionym wydatkiem, a celem jakim jest osiągnięcie przychodu lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów. Wydatki Wnioskodawcy związane z poprawą wyglądu zewnętrznego oraz utrzymaniem kondycji fizycznej są wydatkami związanymi z ogólnie pojmowanym funkcjonowaniem danej jednostki w życiu społecznym. Każda osoba, niezależnie od tego jaki wykonuje zawód, może ponosić ww. wydatki.

Natomiast wydatki ponoszone na różnego rodzaju zabiegi dentystyczne stanowią spełnienie zwykłych, normalnych potrzeb danej osoby, niezależnie od tego, jaki uprawia zawód. Wydatki na usługi stomatologiczne są powszechnie ponoszone przez obywateli, bez względu na ich wiek i stan zdrowia. Nie zależą również od charakteru wykonywanej pracy. Nie można zatem uznać, że ww. wydatki mają związek z uzyskiwanym przez Wnioskodawcę przychodem i tym samym nie mogą być uznane za koszt uzyskania tego przychodu.

W świetle powyższego, mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe oraz biorąc pod uwagę przedstawione unormowania prawne, uznać należy, że Wnioskodawca nie może ww. wydatków zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów. Brak jest bowiem związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy ich poniesieniem a uzyskiwaniem przychodów. Przedmiotowe wydatki nie spełniają przesłanek, o których mowa w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, co oznacza, że wskazane we wniosku, a poniesione przez Wnioskodawcę wydatki, nie mogą obiektywnie przyczyniać się do osiągnięcia przychodu, bądź też służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych w celu poprawy wyglądu zewnętrznego oraz kondycji fizycznej a także wydatków przeznaczonych na utrzymanie wystarczającego do uzyskania przychodu stanu zdrowia, m.in. zabiegów dentystycznych należało uznać za nieprawidłowe.

Końcowo należy wskazać, że ustawa o wykonywaniu i ochronie zawodu aktora, na którą powołuje się Wnioskodawca, nie jest ustawą obowiązującą (nie weszła w życie). Tym samym Organ podatkowy nie odniósł się do ww. wskazanego projektu ustawy.

W tym miejscu należy wyjaśnić, że niniejsza interpretacja dotyczy tylko i wyłącznie kwestii kosztów uzyskania przychodów zgodnie z zakresem wyznaczonym przez Wnioskodawcę. Przedmiotem interpretacji nie są inne kwestie, w tym kwalifikacja osiąganych przychodów do źródeł przychodów. Zakres wydawanej interpretacji wyznacza sam Wnioskodawca poprzez sformułowane pytania we wniosku o wydanie interpretacji.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.