IBPBII/1/415-962/10/AŻ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 10 listopada 2010 r. (data wpływu do tut. Biura- 29 listopada 2010 r.), uzupełnionym w dniach 31 stycznia 2011 r. oraz 7 lutego 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych umorzenia bądź odstąpienia od żądania zwrotu świadczeń z pomocy społecznej - jest prawidłowe.

W dniu 29 listopada 2010 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. w zakresie skutków podatkowych umorzenia bądź odstąpienia od żądania zwrotu świadczeń z pomocy społecznej

Z uwagi na stwierdzone braki formalne wniosku, pismem z dnia 10 stycznia 2011 r. Znak: IBPB II/1/415 - 692-969/10/AŻ wezwano wnioskodawcę do jego uzupełnienia. Wniosek uzupełniono w dniach 31 stycznia 2011 r. (fax) oraz 7 lutego 2011 r. (poczta).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca - Ośrodek Pomocy Społecznej realizuje zadania i wypłaca świadczenia z zakresu pomocy społecznej, świadczeń rodzinnych, zaliczek alimentacyjnych oraz świadczeń z funduszu alimentacyjnego. Świadczeniobiorcy, którzy nie zwrócili opłat wynikających z ustawy o pomocy społecznej (m.in. zasiłki celowe zwrotne, opłaty za noclegownię) lub nienależnie pobrali świadczenia z pomocy społecznej są zobowiązani do ich zwrotu na podstawie przepisów ustawy o pomocy społecznej (Dz. U. z 2009 r. Nr 175, poz. 1362). Podobnie świadczeniobiorcy, którzy nie zwrócili nienależnie pobranych świadczeń rodzinnych otrzymanych na podstawie ustawy o świadczeniach rodzinnych zobowiązani są do ich zwrotu na podstawie przepisów ustawy o świadczeniach rodzinnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 139, poz. 992 z późn. zm.). Dotyczy to również świadczeniobiorców zobowiązanych do zwrotu nienależnie pobranej zaliczki alimentacyjnej, jak również dłużników alimentacyjnych zobowiązanych do zwrotu należności z tytułu wypłaconych osobie uprawnionej zaliczek alimentacyjnych powiększonych o 5% na podstawie ustawy o postępowaniu wobec dłużników alimentacyjnych oraz zaliczce alimentacyjnej (Dz. U. z 2005 r. Nr 86, poz. 732) w związku z ustawą o pomocy osobom uprawnionym do alimentów (Dz. U. z 2009 r. Nr 1, poz. 7 z późn. zm.). Dotyczy to także świadczeniobiorców, którzy są zobowiązani do zwrotu nienależnie pobranych świadczeń z funduszu alimentacyjnego oraz należności dłużników alimentacyjnych z tytułu świadczeń z funduszu alimentacyjnego wypłaconych osobie uprawnionej na podstawie ustawy o pomocy osobom uprawnionym do alimentów. W praktyce zdarzyły się oraz mogą się wydarzyć w przyszłości przypadki umorzenia (czy też odstąpienia od żądania zwrotu) na podstawie powyżej podanych ustaw świadczeń z zakresu pomocy społecznej, świadczeń rodzinnych, zaliczek alimentacyjnych oraz świadczeń z funduszu alimentacyjnego.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy kwoty umorzenia/odstąpienia od żądania zwrotu, na podstawie art. 104 ust. 4 ustawy o pomocy społecznej (Dz. U. z 2009 r. Nr 175, poz. 1362 z późn. zm.), wydatków na udzielone świadczenia oraz z tytułu opłat określonych w ustawie, a także z tytułu nienależnie pobranych świadczeń z pomocy społecznej otrzymanych na podstawie ustawy o pomocy społecznej stanowią dla świadczeniobiorców przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych oraz czy w związku z powyższym powstaje dla Ośrodka Pomocy Społecznej obowiązek sporządzenia i wydania klientowi PIT-8C potwierdzającego uzyskanie przychodu.

Wnioskodawca wskazał, iż świadczeniobiorcy, którzy nie zwrócili opłat wynikających z udzielonych świadczeń, o których stanowi ustawa o pomocy społecznej (m.in. zasiłki celowe zwrotne, opłaty za noclegownię) lub nienależnie pobrali świadczenia z pomocy społecznej są zobowiązani do ich zwrotu na podstawie art. 96 i 98 ustawy o pomocy społecznej. Umorzenie czy też odstąpienie od żądania zwrotu powyższych świadczeń z pomocy społecznej może nastąpić w myśl art. 104 ust. 4 ww. ustawy w przypadkach szczególnie uzasadnionych, zwłaszcza jeżeli żądanie zwrotu wydatków na udzielone świadczenie, z tytułu opłat określonych w ustawie oraz z tytułu nienależnie pobranych świadczeń w całości lub w części stanowiłoby dla osoby zobowiązanej nadmierne obciążenie lub też niweczyłoby skutki udzielanej pomocy. W ocenie wnioskodawcy, jest ono również rodzajem świadczenia z pomocy społecznej i jako takie korzysta ze zwolnienia od podatku w myśl art. 21 ust. 1 pkt 79 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W związku z powyższym Ośrodek Pomocy Społecznej nie sporządza dla klienta PIT-8C.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie zaznacza się, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska wnioskodawcy w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych w przedmiocie skutków podatkowych umorzenia bądź odstąpienia od żądania zwrotu świadczeń z pomocy społecznej. W pozostałym zakresie wniosku sprawa zostanie rozstrzygnięta odrębnymi interpretacjami.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie natomiast do treści art. 21 ust. 1 pkt 79 ww. ustawy wolne od podatku dochodowego są świadczenia z pomocy społecznej.

W myśl art. 96 ust. 2 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (tekst jedn.: Dz. U. z 2009 r. Nr 175, poz. 1362 z późn. zm.) wydatki na usługi, pomoc rzeczową, zasiłki na ekonomiczne usamodzielnienie, zasiłki okresowe i zasiłki celowe przyznane pod warunkiem zwrotu podlegają zwrotowi w części lub całości, jeżeli dochód na osobę w rodzinie osoby zobowiązanej do zwrotu wydatków przekracza kwotę kryterium dochodowego.

Natomiast stosownie do treści art. 98 ustawy o pomocy społecznej świadczenia nienależnie pobrane podlegają zwrotowi od osoby lub rodziny korzystającej ze świadczeń z pomocy społecznej, niezależnie od dochodu rodziny. Art. 104 ust. 4 stosuje się odpowiednio.

Przepis art. 104 ust. 4 ww. ustawy stanowi, iż w przypadkach szczególnie uzasadnionych, zwłaszcza jeżeli żądanie zwrotu wydatków na udzielone świadczenie, z tytułu opłat określonych w ustawie oraz z tytułu nienależnie pobranych świadczeń w całości lub w części stanowiłoby dla osoby zobowiązanej nadmierne obciążenie lub też niweczyłoby skutki udzielanej pomocy, właściwy organ, który wydał decyzję w sprawie zwrotu należności, o których mowa w ust. 1, na wniosek pracownika socjalnego lub osoby zainteresowanej, może odstąpić od żądania takiego zwrotu, umorzyć kwotę nienależnie pobranych świadczeń w całości lub w części, odroczyć termin płatności albo rozłożyć na raty.

Z treści wniosku wynika, iż wnioskodawca realizuje zadania i wypłaca świadczenia z zakresu pomocy społecznej. Świadczeniobiorcy, którzy nie zwrócili opłat wynikających z ustawy o pomocy społecznej lub nienależnie pobrali świadczenia z pomocy społecznej są zobowiązani do ich zwrotu na podstawie przepisów ustawy o pomocy społecznej. Umorzenie czy też odstąpienie od żądania zwrotu powyższych świadczeń z pomocy społecznej może nastąpić w myśl art. 104 ust. 4 ww. ustawy.

Uregulowanie w przepisach o pomocy społecznej kwestii dotyczących umorzenia kwoty nienależnie pobranych świadczeń czy też odstąpienia od żądania zwrotu powyższych świadczeń świadczy o tym, iż umorzenie/odstąpienie takie jest również rodzajem świadczenia z pomocy społecznej i jako takie korzysta ze zwolnienia od podatku, w myśl cytowanego art. 21 ust. 1 pkt 79 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem wartość umorzonej kwoty z tytułu nienależnie pobranych świadczeń czy też wartość kwoty odstąpienia od żądania zwrotu powyższych świadczeń nie stanowi przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Tym samym, na wnioskodawcy nie ciąży obowiązek sporządzenia z tego tytułu informacji PIT-8C.

Powyższe oznacza, że w przedmiotowej sprawie stanowisko wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.