IBPBII/1/415-961/10/MCZ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 26 listopada 2010 r. (data wpływu do tut. Biura - 29 listopada 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania emerytury otrzymywanej z Wielkiej Brytanii przez osobę fizyczną mającą miejsce zamieszkania w Polsce - jest nieprawidłowe.

W dniu 29 listopada 2010 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania emerytury otrzymywanej z Wielkiej Brytanii przez osobę fizyczną mającą miejsce zamieszkania w Polsce.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca w 2007 r. przeniósł się z Wielkiej Brytanii do Polski i od tego czasu jego miejsce zamieszkania jest w Polsce. Posiada obywatelstwo polskie i angielskie. Z Anglii wnioskodawca ma wypłacaną emeryturę na konto w polskim banku. Podatek od tej emerytury był pobierany w Anglii. Bank w Polsce nie odprowadzał podatku od tej emerytury do polskiego urzędu skarbowego. Wnioskodawca otrzymywał PIT-11 z banku.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wnioskodawca powinien opodatkować w Polsce emeryturę pobieraną z Anglii.

Wnioskodawca uważa, że w związku z umową o unikaniu podwójnego opodatkowania nie powinien opodatkowywać angielskiej emerytury w Polsce.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) - w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2007 r. - osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl art. 3 ust. 1a za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

Zgodnie z art. 4a powołanej wyżej ustawy, przepis art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Z treści wniosku wynika, że wnioskodawca otrzymuje emeryturę z Wielkiej Brytanii. Ze względu na to, że wnioskodawca ma miejsce zamieszkania w Polsce, a otrzymywana emerytura wypłacana jest przez instytucję brytyjską, zastosowanie w tej sprawie będzie miała Konwencja w sprawie unikania podwójnego opodatkowania zawarta między Polską a Wielką Brytanią.

Stosownie do art. 4 ust. 1 Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i zysków majątkowych podpisanej w Londynie dnia 20 lipca 2006 r. (Dz. U. z 2006 r. Nr 250, poz. 1840), określenie "osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie" oznacza każdą osobę, która według prawa tego Państwa podlega tam opodatkowaniu, z uwagi na jej miejsce zamieszkania, miejsce stałego pobytu, siedzibę zarządu, miejsce utworzenia albo inne kryterium o podobnym charakterze, i obejmuje również to Państwo oraz jakąkolwiek jego jednostkę terytorialną lub organ lokalny. Jednakże, określenie to nie obejmuje osoby, która podlega opodatkowaniu w tym Państwie tylko dlatego, że osiąga ona dochód lub zyski majątkowe ze źródeł w nim położonych.

Definicja "osoby mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie" odnosi się zatem bezpośrednio do określenia "miejsce zamieszkania" przyjętego w ustawodawstwach wewnętrznych państw i uwzględnia różne formy więzi osobistej z państwem, które we własnym ustawodawstwie ustala podstawę do nieograniczonego obowiązku podatkowego.

W związku z powyższym należy stwierdzić, iż od daty zmiany miejsca zamieszkania, mającej miejsce w 2007 r., wnioskodawca jest objęty w Polsce nieograniczonym obowiązkiem podatkowym. Posiadane obywatelstwa, w takiej sytuacji, pozostają bez znaczenia dla określenia ograniczonego lub nieograniczonego obowiązku podatkowego.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 ww. Konwencji polsko - brytyjskiej, z zastrzeżeniem postanowień artykułu 18 ustęp 2 - emerytury, renty i inne podobne wynagrodzenia wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie (w Polsce), podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie (w Polsce).

Natomiast zgodnie z art. 18 ust. 2 pkt a) ww. Konwencji jakakolwiek emerytura wypłacana lub pochodząca z funduszy utworzonych przez Umawiające się Państwo, lub jego jednostkę terytorialną albo organ lokalny, osobie fizycznej z tytułu świadczenia usług na rzecz tego Państwa lub jego jednostki terytorialnej lub organu lokalnego, podlega opodatkowaniu tylko w tym Państwie.

Bez względu na postanowienia punktu a) niniejszego ustępu, taka emerytura podlega opodatkowaniu tylko w drugim Umawiającym się Państwie (w Polsce), jeśli osoba ma miejsce zamieszkania w tym Państwie (w Polsce) i jest obywatelem tego Państwa (w Polsce) - art. 18 ust. 2 pkt b) ww. Konwencji.

Zauważyć trzeba, że art. 18 ust. 2 ww. Konwencji dotyczy emerytur wypłacanych z tytułu uprzednio wykonywanej pracy, jednakże nie każdej emerytury, a wyłącznie związanej z usługami na rzecz wypłacającego je państwa, jego jednostki terytorialnej lub organu lokalnego. Nadmienić należy, iż wspomniane przepisy dotyczą osób piastujących funkcje publiczne w ramach administracji publicznej (tj. państwowej lub samorządowej). W znaczeniu potocznym tego terminu, bowiem przepisy podatkowe nie definiują "funkcji publicznych", funkcjonariuszem publicznym jest osoba będąca pracownikiem administracji publicznej, nie pełniąca funkcji wyłącznie usługowych (np. sędzia), a także osoba korzystająca z ochrony prawnej z mocy przepisu szczególnego (np. poseł, senator, radny).

Uwzględniając, iż wnioskodawca od 2007 r. ma miejsce zamieszkania w Polsce, to w świetle ww. przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ww. Konwencji w sprawie unikania podwójnego opodatkowania uzyskiwana przez niego emerytura z Wielkiej Brytanii podlega opodatkowaniu tylko w Polsce. Jeżeli praca wnioskodawcy polegała na świadczeniu usług na rzecz państwa brytyjskiego lub jego jednostki terytorialnej albo organu lokalnego, a wnioskodawca ma miejsce zamieszkania w Polsce i posiada obywatelstwo polskie, to emerytura otrzymywana z tytułu tej pracy również podlega opodatkowaniu tylko w Polsce. Powyższe oznacza, że emerytura ta nie podlega opodatkowaniu w Wielkiej Brytanii.

Do opodatkowania w Polsce stosuje się przepisy polskiego prawa podatkowego obowiązujące w danym roku podatkowym.

Zgodnie z generalną zasadą powszechności opodatkowania, wyrażoną art. 9 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustaw źródłem przychodu jest m.in. emerytura lub renta.

W myśl art. 12 ust. 7 ww. ustawy, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2008 r., przez emeryturę lub rentę rozumie się łączną kwotę świadczeń emerytalnych i rentowych wraz ze wzrostami i dodatkami, z wyłączeniem dodatków rodzinnych i pielęgnacyjnych oraz dodatków dla sierot zupełnych do rent rodzinnych.

Natomiast stosownie do art. 12 ust. 7 ww. ustawy, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2009 r., przez emeryturę lub rentę rozumie się łączną kwotę świadczeń emerytalnych i rentowych, w tym kwoty emerytur kapitałowych wypłacanych na podstawie ustawy o emeryturach kapitałowych, wraz ze wzrostami i dodatkami, z wyłączeniem dodatków rodzinnych i pielęgnacyjnych oraz dodatków dla sierot zupełnych do rent rodzinnych.

Zgodnie z art. 35 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy do poboru zaliczek miesięcznych jako płatnicy są zobowiązane osoby prawne i jednostki organizacyjne, które dokonują wypłaty emerytur i rent z zagranicy - od wypłacanych przez nie emerytur i rent.

Zgodnie natomiast z art. 39 ust. 1 ww. ustawy, w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 31, art. 33 i art. 35, w przypadku gdy nie dokonują rocznego obliczenia podatku, są obowiązani przekazać podatnikowi i urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych - imienne informacje sporządzone według ustalonego wzoru (PIT-11) (...).

Z treści wniosku wynika, że bank w Polsce nie odprowadzał podatku od emerytury brytyjskiej do polskiego urzędu skarbowego oraz że wnioskodawca otrzymywał PIT-11 z banku.

Wobec powyższego należy stwierdzić że według powołanych powyżej przepisów podmiot (bank) wypłacający emeryturę z zagranicy jest zobowiązany jako płatnik do poboru zaliczki, jak i do sporządzenia PIT-11 informacji o dochodach oraz o pobranych zaliczkach na podatek dochodowy.

W sytuacji gdy jednak płatnik (np. bank) nie pobrał zaliczek na podatek dochodowy od dochodów uzyskanych przez podatnika z brytyjskiej emerytury należy wskazać, iż nie zwalnia to wnioskodawcy z opodatkowania ww. dochodów w Polsce. Stosownie bowiem do treści powołanego art. 9 ust. 1 ww. ustawy opodatkowaniu podlegają wszelkiego rodzaju dochody, za wyjątkiem podlegających zwolnieniu z opodatkowania.

W myśl natomiast art. 45 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 7 i 8.

Biorąc pod uwagę opisany we wniosku stan faktyczny oraz przedstawiony powyżej stan prawny, w szczególności art. 17 i art. 18 ust. 2 Konwencji polsko-brytyjskiej i art. 9, art. 10 i art. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stwierdzić należy, że emerytura wypłacana z Wielkiej Brytanii wnioskodawcy zamieszkałemu w Polsce, posiadającemu obywatelstwo polskie, podlega opodatkowaniu wyłącznie w Polsce, zarówno wtedy gdy wnioskodawca otrzymuje emeryturę w związku ze świadczeniem w przeszłości usług na rzecz Wielkiej Brytanii lub jednostki terytorialnej tego Państwa lub organu lokalnego, innymi słowy gdy jest ona wypłacana w związku z pełnieniem w przeszłości tzw. funkcji publicznych jak i wtedy gdy emerytura ta jest wypłacana w związku z uprzednim zatrudnieniem przez inne podmioty niż jednostki wyżej wymienione.

Nadmienić należy, że przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie przewidują zwolnienia z opodatkowania tego rodzaju świadczenia.

Należy również wskazać, że fakt pobierania lub nie pobierania przez płatnika (np. bank) zaliczek na podatek dochodowy od ww. emerytury nie ma wpływu na powstanie u podatnika obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż obowiązek ten wypływa z samego faktu uzyskiwania przez podatnika dochodu.

Wobec powyższego wnioskodawca jest zobowiązany, na mocy powołanego art. 45 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych złożyć w urzędzie skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru (PIT-36) i w zeznaniu tym wykazać dochód osiągnięty w roku podatkowym, w tym m.in. z emerytury otrzymywanej z Wielkiej Brytanii.

Wobec tego stanowisko wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.