IBPBII/1/415-950/11/HK - Skutki podatkowe w zakresie PIT udziału pracowników w imprezie integracyjnej.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 9 listopada 2011 r. (data wpływu do tut. Biura - 16 listopada 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych udziału pracowników Spółki w imprezie integracyjnej - jest nieprawidłowe.

W dniu 16 listopada 2011 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych udziału pracowników Spółki w imprezie integracyjnej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka (Wnioskodawca) zamierza zorganizować imprezę integracyjną dla pracowników, która zostanie sfinansowana ze środków obrotowych. Udział w planowanej imprezie będzie dobrowolny, a impreza będzie miała charakter otwarty dla wszystkich pracowników. W ramach imprezy przewidziana jest część oficjalna - informacyjna, w trakcie której pracownicy będą mieli okazję zapoznać się ze strategią przedsiębiorstwa, postępem aktualnie realizowanych inwestycji i projektów, planami rozwojowymi firmy na przyszłość itd. W pozostałej części impreza będzie miała charakter integracyjny, w ramach której przewidziany jest poczęstunek, występ zespołu muzycznego i zabawa.

Podstawowym celem planowanej imprezy jest budowanie więzi pomiędzy pracownikami a firmą, poprawa komunikacji międzyzakładowej oraz wzrost motywacji do pracy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy uczestnictwo pracownika w planowanej imprezie integracyjnej będzie skutkowało opodatkowaniem, w świetle ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, mając na uwadze brak możliwości określenia wysokości faktycznie uzyskanego przez pracownika świadczenia.

Zdaniem Wnioskodawcy, w zaistniałej sytuacji nie powstaje po stronie pracownika przychód z tytułu nieodpłatnych świadczeń, wynikających z udziału w opisanej imprezie integracyjnej, gdyż - w ocenie Spółki - nie jest możliwe określenie wartości udzielonego świadczenia. Impreza będzie miała charakter otwarty, udział pracowników w imprezie będzie dobrowolny i nie będzie potwierdzany listami obecności. Również zakres zaoferowanych przez organizatora świadczeń w postaci usług gastronomicznych oraz obsługi zespołu muzycznego nie będzie skalkulowany w rozliczeniu na osobę. W konsekwencji, w opinii Wnioskodawcy, nie będzie możliwe określenie wysokości świadczenia przypadającego na danego pracownika.

Zdaniem wnioskodawcy, aby dokonać opodatkowania wartości nieodpłatnych świadczeń - w myśl art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - niezbędne jest określenie wartości rzeczywiście otrzymanego przysporzenia majątkowego, a nie hipotetycznego. W przypadku planowanej imprezy integracyjnej określenie wartości otrzymanego świadczenia nie będzie możliwe, w związku z czym, w ocenie Wnioskodawcy, nie powstanie po stronie pracownika przychód podlegający opodatkowaniu.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam, co następuje:

Stosownie do postanowień art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Na podstawie art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Z kolei, zgodnie z art. 12 ust. 1 ww. ustawy, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Stosownie do postanowień art. 12 ust. 3 powyższej ustawy, wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych ustala się według zasad określonych w art. 11 ust. 2-2b.

Z kolei, zgodnie z art. 11 ust. 2a pkt 2 tejże ustawy wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się - jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione - według cen zakupu.

Z definicji przychodów ze stosunku pracy wynika, iż ustawodawca zaliczył do nich nie tylko pieniądze, ale również wartość otrzymanych świadczeń w naturze, czy świadczeń nieodpłatnych poniesionych za pracownika.

Wobec niezdefiniowania w ustawie podatkowej pojęcia "nieodpłatnego świadczenia" można odwołać się do określenia tego pojęcia w orzecznictwie sądowym, a zwłaszcza w uchwale NSA z dnia 16 października 2006 r., II FPS 1/06, w której przyjęto, iż ma ono szerszy zakres niż w prawie cywilnym, obejmuje bowiem wszelkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze (...), których skutkiem jest nieodpłatne, tj. niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku tej osobie mające konkretny wymiar finansowy.

Przychód ze stosunku pracy powstaje zatem w każdym przypadku, w którym mamy do czynienia z uzyskaniem przez pracownika realnej korzyści. Wyjątek stanowią jedynie rodzaje świadczeń wymienionych w katalogu zwolnień przedmiotowych określonym w art. 21 ustawy. Przepis ten nie zwalnia jednak od podatku świadczenia nieodpłatnego otrzymywanego przez pracownika w związku z jego uczestnictwem w imprezie integracyjnej. Pracodawca winien zatem doliczyć wartość otrzymanego świadczenia do globalnej kwoty przychodu i opodatkować dochód z tego tytułu według zasad określonych w art. 32 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca zamierza zorganizować imprezę integracyjną dla wszystkich pracowników, która zostanie sfinansowana ze środków obrotowych Spółki. Udział pracowników w planowanej imprezie nie będzie obowiązkowy. W ramach imprezy przewidziana jest część informacyjna oraz część o charakterze integracyjnym, w ramach której przewidziany jest poczęstunek, występ zespołu muzycznego i zabawa. Podstawowym celem planowanej imprezy jest budowanie więzi pomiędzy pracownikami a firmą, poprawa komunikacji międzyzakładowej oraz wzrost motywacji do pracy.

Przenosząc wskazane przepisy prawa podatkowego na grunt przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, iż pracownicy, który wezmą udział w planowanej imprezie integracyjnej osiągną z tego tytułu dochód podlegający opodatkowaniu. Przy czym wartość świadczenia, jaką Spółka winna doliczyć do przychodu danego pracownika należy obliczyć dzieląc sumę kosztów zorganizowania imprezy okolicznościowej przez liczbą pracowników zaproszonych (np. wszystkich, jeśli impreza ta była przewidziana na wszystkich pracowników lub też tych, którzy zadeklarowali chęć uczestnictwa - jeżeli takie deklaracji zbierano, np. sporządzając stosowną listę), a następnie tak ustaloną cenę jednostkową przypisać tylko pracownikom uczestniczącym w tej imprezie.

Warto tutaj zwrócić uwagę na wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 3 czerwca 1998 r., sygn. akt I SA/Ka 1719/96, zgodnie z którym "ewentualne trudności towarzyszące indywidualizacji świadczeń na rzecz poszczególnych pracowników mają charakter drugorzędny i nie mogą wpływać na byt i zakres obowiązku podatkowego."

Tym samym nie można zgodzić się z Wnioskodawcą, iż braku powstania przychodu - w tak przedstawionym zdarzeniu przyszłym - należy dopatrywać się w niemożności jego ustalenia. Rolą Wnioskodawcy, jako płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych jest działanie w taki sposób aby przekazując świadczenie mógł ustalić jego wartość. To na nim ciąży bowiem obowiązek obliczenia, pobrania i odprowadzenia zaliczki na podatek dochodowy w prawidłowej wysokości.

Należy zauważyć, że na wysokość przychodu pracownika, powstałego w związku z jego uczestnictwem w imprezie, nie wpływa poziom wykorzystania poszczególnych atrakcji przewidzianych dla uczestników. Z podatkowego punktu widzenia bez znaczenia jest ile i jakie dania i napoje skonsumował pracownik. O powstaniu przychodu ze stosunku pracy decyduje sam fakt nieodpłatnego uczestniczenia w imprezie integracyjnej sfinansowanej przez pracodawcę.

Reasumując, skoro ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zwalnia od podatku wartości świadczenia nieodpłatnego z tytułu uczestnictwa pracownika w imprezie integracyjnej, Spółka jako płatnik winna dołożyć wszelkich starań, aby wywiązać się z obowiązków płatnika zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych od przedmiotowych świadczeń.

Powyższe oznacza, że w przedmiotowej sprawie stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.