IBPBII/1/415-932/11/ASz

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 20 października 2011 r. (data wpływu do tut. Biura - 7 listopada 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zawarcia przez Wnioskodawcę umów ubezpieczeniowych:

* w części dotyczącej umowy zawartej tytułem odpowiedzialności cywilnej byłych, obecnych i przyszłych dyrektorów, członków zarządu ubezpieczającego oraz spółek zależnych, członków rad nadzorczych, komisji rewizyjnych, prokurentów, pełnomocników, pracowników Spółki podczas wykonywania obowiązków dla i w imieniu Spółki oraz następców prawnych, spadkobierców, przedstawicieli prawnych lub cesjonariuszy, małżonków, partnerów (konkubentów) - jest prawidłowe,

* w części dotyczącej umowy zawartej z tytułu oferty publicznej papierów wartościowych dla członków władz i Spółki - jest nieprawidłowe.

W dniu 7 listopada 2011 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zawarcia przez Wnioskodawcę umów ubezpieczeniowych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca (Spółka) zawarł z zakładem ubezpieczeń dwie umowy ubezpieczeniowe:

Wsród osób objętych ubezpieczeniem są pracownicy osiągający przychody z art. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, członkowie rady nadzorczej osiągający przychody z działalności wykonywanej osobiście (art. 13 pkt 7 ww. ustawy) oraz osoby nie związane z Wnioskodawcą (dyrektorzy i członkowie zarządów spółek zależnych, małżonkowie, konkubenci) osiągające przychody, o których mowa w art. 20 ust. 1 ww. ustawy.

Zakresem ochrony ubezpieczeniowej zarówno pierwszej jak i drugiej polisy objęte są sytuacje, w których przeciwko ubezpieczonym zostanie wniesione roszczenie o odszkodowanie na mocy przepisów ustawowych z tytułu szkody majątkowej powstałej w wyniku ich błędnego działania lub zaniechania przy wykonywaniu czynności związanych z pełnioną funkcją.

Osoby ubezpieczone nie zostały w umowie określone z imienia i nazwiska.

Ubezpieczonych nie sposób zidentyfikować w chwili zawarcia umowy, gdyż obejmuje ona zarówno osoby pełniące aktualnie określone funkcje, jak również te, które będą pełnić w przyszłości.

Wnioskodawca, jako podmiot najbardziej narażony na ewentualne straty wynikające z błędnego działania lub zaniechania członków jego władz, pozostaje głównym beneficjentem ubezpieczenia, gdyż dzięki niemu zwiększa możliwośc zaspokojenia potencjalnych roszczeń mogących przekroczyć wartość majątku prywatnego osób ubezpieczonych.

Składka na ubezpieczenie została określona ryczałtowo, w oparciu o dokonaną przez ubezpieczyciela indywidualną ocenę ryzyka wystąpienia tych szkód u ubezpieczającego (dane finansowe, powiązania kapitałowe, historia szkodowości) i pozostaje niezmienna i niezależna od ewentualnych rotacji na stanowiskach zarządczych lub nadzorczych, w oderwaniu zarówno od liczby ubezpieczonych, jak i sprawowanych przez nich funkcji u ubezpieczającego.

Składkę ubezpieczający uiścił jednorazowo w chwili zawarcia umów ubezpieczeniowych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w przedstawionym stanie faktycznym, składki na zawarte ubezpieczenia, płacone przez ubezpieczającego, stanowią dla ubezpieczonych przychód, w rozumieniu art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawca, po przeanalizowaniu zapisu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i szeregu wyroków sądów administracyjnych, oraz wydanych w ostatnim czasie indywidualnych interpretacji podatkowych, swierdził, że składki na zawarte ubezpieczenie nie stanowią przychodu w rozumieniu art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z zapisami art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodem podatkowym są otrzymywane lub pozostawione do dyspozycji podatnika pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymywanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Z brzmienia tego przepisu - zdaniem Wnioskodawcy - jasno wynika, w sposób nie budzący wątpliwości, że aby pieniądze i wartości pieniężne mogły być zaliczone do przychodu, nie jest konieczne ich otrzymanie przez podatnika, lecz wystarczy postawienie ich do dyspozycji.

W opisanym stanie faktycznym Wnioskodawca jako płatnik nie znajduje obiektywnych możliwości do przypisania części składki ubezpieczeniowej jako przychodu do opodatkowania, ponieważ znana jest tylko wysokość zapłaconej składki, a Wnioskodawca nie jest w stanie okreslić ilości osób objętych ubezpieczeniem.

W opinii Wnioskodawcy, jedynie umowa ubezpieczeniowa, zawarta na konkretną osobę określoną z imienia i nazwiska oraz sprawowanej funkcji, rodziłaby po jej stronie jako osoby uposażonej, obowiązek opodatkowania składki ubezpieczeniowej jako przychodu.

Jednakże w przypadku Wnioskodawcy, jego zdaniem, taka sytuacja nie występuje - umowy ubezpieczeniowe dotyczą zarówno Spółki jak też jej organów (spółek zależnych), a organy te są wieloosobowe: członkowie zarządów, dyrektorzy, prokurenci, pełnomocnicy, rady nadzorcze i pracownicy działający w imieniu spółki z różnym zakresem odpowiedzialności (w zależności od pełnionej funkcji). Nieznana jest równiez pełna liczba osób objętych ubezpieczeniem, dotyczy to między innymi ewentualnych spadkobierców czy partnerów (konkubentów).

W takim przypadku próby uśrednienia przychodu do opodatkowania przeczą zasadzie opodatkowania przychodów otrzymanych lub postawionych do dyspozycji określonego podatnika.

Powyższe stanowisko oparte jest między innymi na uzasadnieniu wyroku z dnia 26 lutego 2009 r. Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie sygn. akt SA/Wa 2019/08, z dnia 10 grudnia 2007 r. sygn. akt III SA/Wa 1302/07, z dnia 30 października 2009 r. sygn. akt III SA/Wa 804/09, oraz Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 2 września 2009 r. sygn. akt I SA/Kr 704/09, z dnia 21 kwietnia 2010 r. sygn. akt I SA/Kr 174/10. Sądy orzekające w kwestii nieodpłatnych świadczeń, przychyliły sie do poglądu: że aby można było mówić o powstaniu przychodu z tytułu nieodpłatnego świadczenia, musi istnieć możliwość przyporządkowania konkretnemu podatnikowi przychodu w konkretnej kwocie.

Przepisy podatkowe nie przewidują bowiem doliczenia do dochodu podatnika wartości świadczeń ponoszonych przez inną osobę na jego rzecz w sytuacji, gdy nie można określić wprost tego świadczrnia.

Potwierdzeniem tego stanowiska są ostatnio wydane indywidualne interpretacje podatkowe Ministra Finansów: Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 22 czerwca 2009 r. nr IPPB4/415-241/09-4/JK, z dnia 9 czerwca 2010 r. nr IPPB2/415-212/10-2/AS, z dnia 7 lutego 2011 r. nr IPPB2/415-1028/10-2/AS, Dyrektora Izby Skarbowej wPoznaniu z dnia 10 kwietnia 2009 r. nr ILPB/415-115/09-3/AMN oraz Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 21 stycznia 2011 r. nr IBPBII/1/415-866/10/HK stwierdzające, że: nie jest możliwe ustalenie przychodu w postaci otrzymania nieodpłatnych świadczeń przez poszczególnych ubezpieczonych, gdy brak jest podstaw do przyporządkowania im składek w dacie zawarcia umowy i opłacenia ich przez spółkę (ubezpieczającego).

Reasumując Wnioskodawca, będący głównym beneficjentem zawartego ubezpieczenia i jako płatnik uważa, że brak jest podstaw prawnych do naliczenia zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych od zapłaconych składek z tytułu zawartych polis ubezpieczeniowych.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest zasada powszechności opodatkowania. W myśl tej zasady, wyrażonej w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Wyrazem jej praktycznej realizacji jest art. 11 ust. 1 ww. ustawy.

Zgodnie z treścią art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie do art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Zgodnie z art. 13 ust. 7 ww. ustawy za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody otrzymane przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych.

W myśl natomiast art. 20 ust. 1 powołanej ustawy za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca zawarł z zakładem ubezpieczeń dwie umowy ubezpieczeniowe:

Zakresem ochrony ubezpieczeniowej zarówno pierwszej jak i drugiej polisy objęte są sytuacje, w których przeciwko ubezpieczonym zostanie wniesione roszczenie o odszkodowanie na mocy przepisów ustawowych z tytułu szkody majątkowej powstałej w wyniku ich błędnego działania lub zaniechania przy wykonywaniu czynności związanych z pełnioną funkcją.

Osoby ubezpieczone nie zostały w umowie określone z imienia i nazwiska. Przy czym, to Wnioskodawca, jako podmiot najbardziej narażony na ewentualne straty wynikające z błędnego działania lub zaniechania członków jego władz, pozostaje głównym beneficjentem ubezpieczenia, gdyż dzięki niemu zwiększa możliwośc zaspokojenia potencjalnych roszczeń mogących przekroczyć wartość majątku prywatnego ubezpieczonych.

Składka na ubezpieczenie została określona ryczałtowo i pozostaje niezmienna i niezależna od ewentualnych rotacji na stanowiskach zarządczych lub nadzorczych, w oderwaniu zarówno od liczby ubezpieczonych, jak i sprawowanych przez nich funkcji u ubezpieczającego.

Składkę ubezpieczający uiścił jednorazowo w chwili zawarcia umów ubezpieczeniowych.

Na gruncie prawa podatkowego przychodem podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych jest każda forma przysporzenia majątkowego tzn. zarówno pieniężna jak i niepieniężna.

Świadczenia pieniężne ponoszone za inną osobę należą do nieodpłatnych świadczeń. Ich pojęcia nie definiuje jednak ustawa o podatku dochodowym. Termin "świadczenie" pojawia się na gruncie ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) i zgodnie z art. 353 Kodeksu oznacza przedmiot stosunku zobowiązaniowego, który wyraża się obowiązkiem określonego zachowania się przez podmiot zobowiązany. Dla celów podatkowych pojęcie "nieodpłatnego świadczenia" ma szerszy zakres niż w prawie cywilnym. Obejmuje ono nie tylko działanie lub zaniechanie na rzecz innej strony, ale w jego zakres wchodzą także wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest nieodpłatne przysporzenie majątku innej osobie kosztem majątku innego podmiotu, mające konkretny wymiar finansowy.

Przy tym, zgodnie z art. 11 ust. 2a ww. ustawy wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

W praktyce, w pojęciu przychodu mieści się każda realna korzyść, jaką uzyskał podatnik. Do tych korzyści zaliczyć należy również kwoty składek na ubezpieczenie od odpowiedzialności cywilnej pokrywane przez Wnioskodawcę za byłych, obecnych i przyszłych dyrektorów, członków zarządu ubezpieczającego oraz spółek zależnych, członków rad nadzorczych, komisji rewizyjnych, prokurentów, pełnomocników, pracowników Spółki podczas wykonywania obowiązków dla i w imieniu Wnioskodawcy oraz następców prawnych, spadkobierców, przedstawicieli prawnych lub cesjonariuszy, małżonków, partnerów (konkubentów) a także kwoty składek w przypadku umowy ubezpieczenia z tytułu oferty publicznej papierów wartościowych dla członków władz i Spółki.

Wobec braku przepisów zwalniających je z opodatkowania stanowią one, co do zasady, przychód podlegający opodatkowaniu.

Zgodnie z art. 805 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) przez umowę ubezpieczenia zakład ubezpieczeń zobowiązuje się spełnić określone świadczenie w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku, a ubezpieczający zobowiązuje się zapłacić składkę.

Natomiast stosownie do zapisu art. 822 tejże ustawy przez umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej zakład ubezpieczeń zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, względem których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający albo osoba, na której rzecz zostaje zawarta umowa ubezpieczenia.

Z treści tego przepisu wynika, że umowa ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej nie musi koniecznie dotyczyć osoby ubezpieczającej. Osoba ta może zawrzeć umowę, której przedmiotem ubezpieczenia będzie odpowiedzialność za szkody spowodowane przez inną osobę (czyli tak jak w opisanej sprawie). Sytuacja, w której składka opłacana jest przez inną osobę niż ta, w której interesie majątkowym zawierana jest umowa powoduje jednak powstanie przychodu u osoby, na rzecz której zawierana jest umowa. Jest to bowiem odstępstwo od ogólnej zasady pokrywania kosztów ubezpieczenia przez podmiot, którego interesów umowa dotyczy.

W takiej sytuacji niewątpliwie korzyścią majątkową dla osób ubezpieczonych jest zyskanie ochrony płynącej z umowy ubezpieczeniowej przy jednoczesnym nie ponoszeniu wydatków na uzyskanie tej ochrony. To Wnioskodawca bowiem zawiera umowę ubezpieczenia i Wnioskodawca poniesie koszty składki na to ubezpieczenie. Dzięki takiemu działaniu u osób ubezpieczonych dojdzie do przysporzenia w majątku, gdyż inny podmiot poniesie za nich koszt finansowy ubezpieczenia, a tym samym nie będą musieli oni uszczuplać swojego majątku, mimo, iż otrzymują stosowne zabezpieczenie finansowe, bo przecież umowa ubezpieczenia, zawarta przez Wnioskodawcę w rezultacie zapewniać będzie tym osobom ochronę. Chronić je będzie przed stratami finansowymi wynikającymi z obowiązku pokrycia szkód powstałych wskutek podejmowania (lub nie podejmowania) przez nich decyzji w związku z pełnieniem swoich funkcji.

W przypadku pierwszej z zawartych przez Wnioskodawcę umów ubezpieczeniowych krąg osób ubezpieczonych jest bez wątpienia otwarty; ubezpieczenie obejmuje bowiem byłych, obecnych i przyszłych dyrektorów, członków zarządu ubezpieczającego oraz spółek zależnych, członków rad nadzorczych, komisji rewizyjnych, prokurentów, pełnomocników, pracowników Spółki podczas wykonywania obowiązków dla i w imieniu Spółki oraz następców prawnych, spadkobierców, przedstawicieli prawnych lub cesjonariuszy, a także małżonków i partnerów (konkubentów). A zatem umowa ubezpieczenia dotyczy nie tylko członków władz Wnioskodawcy ale i szerokiego grona osób trzecich, którego w żaden sposób nie da się określić.

Jak z treści wniosku wynika osoby ubezpieczone nie zostały w umowie określone z imienia i nazwiska, a umowa obejmuje zarówno osoby pełniące aktualnie określone funkcje, jak również te, które będą te funkcje pełnić w przyszłości. Umowa ubezpieczenia obejmuje także następców prawnych oraz spadkobierców osób pełniących te funkcje. Natomiast składka na ubezpieczenie została określona ryczałtowo i pozostaje niezmienna i niezależna od ewentualnych rotacji na stanowiskach zarządczych lub nadzorczych, w oderwaniu zarówno od liczby ubezpieczonych, jak i sprawowanych przez nich funkcji u ubezpieczającego.

W związku z powyższym, w tak przedstawionym stanie faktycznym, stwierdzić należy, iż o ile skład organów Wnioskodawcy i ich dane oraz dane pracowników Wnioskodawcy podczas wykonywania obowiązków dla i w imieniu Spółki, czy też prokurentów, pełnomocników, przedstawicieli prawnych jest możliwy do ustalenia w dniu zapłaty składki ubezpieczeniowej, to objęcie ubezpieczeniem także potencjalnej grupy osób fizycznych, niemożliwej do identyfikowania na ten dzień, jak np. spadkobierców czy też następców prawnych, stanowi okoliczność uniemożliwiającą przypisanie przychodu z tego tytułu konkretnej osobie. Nie da się bowiem ustalić na dzień zapłaty składki danych osób, które będą pełnić ww. funkcje w przyszłości, a tym samym nie można ustalić danych współmałżonków, konkubentów czy spadkobierców tych osób, nie można również ustalić danych wszystkich spadkobierców osób pełniących obecnie powyższe funkcje. Na dzień zapłaty składki nie można zatem jednoznacznie ustalić grona osób objętych ubezpieczeniem, a tym samym w sposób skonkretyzowany wskazać wysokości przychodu przypadającego na jedną osobę, z wszelkimi dalszymi konsekwencjami tych okoliczności.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy, w zakresie skutków podatkowych zawarcia pierwszej umowy ubezpieczeniowej należy uznać za prawidłowe.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca zawarł również drugą umowę ubezpieczeniową z tytułu oferty publicznej papierów wartościowych dla członków władz i Spółki

Należy zwrócić uwagę, że fakt, iż umowa została zawarta w wersji bezimiennej, czy też dokonywanie opłat będzie odbywało się w sposób uniemożliwiający identyfikację ceny ubezpieczenia przypadającej na danego podatnika, nie stanowią trwałej przeszkody do uznania tegoż świadczenia za przychód i ustalenia wysokości przychodu przypadającego na konkretną osobę. Z wniosku jednoznacznie wynika, iż w przypadku drugiej umowy ubezpieczeniowej krąg osób objętych ubezpieczeniem - mimo, iż nie są one wymienione z imienia i nazwiska - jest zamknięty, ograniczony, gdyż wiadomo, które osoby objęte są ubezpieczeniem. Wnioskodawca zna skład organów władz, z imienia i nazwiska, zna również dokładne okresy, kiedy te osoby pełnią swoje funkcje. W rezultacie można więc wskazać każdą osobę, która jest objęta tym ubezpieczeniem, a także okres, w którym korzysta z ochrony ubezpieczeniowej. Uwzględniając następnie wysokość zapłaconej składki oraz okres ubezpieczenia można ustalić wysokość przychodu uzyskanego przez daną osobę.

W konsekwencji, składki, które będą opłacane przez Wnioskodawcę tytułem ubezpieczenia członków władz w przypadku drugiej umowy ubezpieczeniowej stanowić będą nieodpłatne świadczenia w rozumieniu przepisów art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uzyskiwane przez osoby objęte tym ubezpieczeniem.

Biorąc zatem powyższe pod uwagę, należy stwierdzić, iż koszt opłaconej przez Wnioskodawcę składki stanowić będzie dla tych osób w dacie zapłaty przychód (kwalifikowany do odpowiedniego źródła - w zależności od tego jaki stosunek prawny łączy Wnioskodawcę z osobą ubezpieczoną) podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca natomiast jako płatnik zobowiązany jest do obliczenia, pobrania i odprowadzenia stosownej zaliczki na podatek dochodowy do właściwego urzędu skarbowego.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy, w zakresie skutków podatkowych zawarcia drugiej umowy ubezpieczeniowej należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.