IBPBII/1/415-930/11/MK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 31 października 2011 r. (data wpływu do tut. Biura - 4 listopada 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży przez pracodawcę aparatów telefonicznych na prywatny użytek pracowników i członków ich rodzin - jest prawidłowe.

W dniu 4 listopada 2011 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży przez pracodawcę aparatów telefonicznych na prywatny użytek pracowników i członków ich rodzin.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Nadleśnictwo jest państwową jednostką nieposiadąjącą osobowości prawnej, o której mowa w art. 32 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o lasach (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 12, poz. 59 z późn. zm.), wchodzącą w skład Lasów Państwowych.

Nadleśnictwo zawiera z operatorem sieci komórkowej umowy na usługi telekomunikacyjne. W ramach tych umów kupowane są telefony komórkowe, które pracodawca przekazuje pracownikom do wykorzystywania w celach służbowych. Telefony te są własnością Nadleśnictwa. Nadleśnictwo określiło limit rozmów telefonicznych służbowych dla poszczególnych pracowników i zawarło z pracownikami umowy używania telefonów służbowych. Rozmowy powyżej przyznanych limitów traktowane są jako rozmowy prywatne. Przekroczenie w okresie limitu rozmów powoduje obowiązek pokrycia przez pracownika kosztów rozmów telefonicznych ponad ustalony limit, na podstawie wystawionej przez Nadleśnictwo faktury VAT.

Nadleśnictwo zawiera również umowy na usługi telekomunikacyjne dla pracowników i członków rodzin pracowników na ich prywatny użytek - tzw. telefony rodzinne. Zgodnie z umową zawartą pomiędzy operatorem a Nadleśnictwem, Nadleśnictwo wskazuje pracownika lub członka rodziny pracownika zainteresowanego zakupem aparatu telefonicznego i usługi telekomunikacyjnej, a następnie zakupuje dla niego aparat telefoniczny, który następnie odsprzedaje pracownikowi po cenie zakupu, wystawiając fakturę VAT. Na refakturze wystawionej przez Nadleśnictwo pracownikowi wyszczególniona jest wartość sprzedawanego aparatu telefonicznego po cenie zakupu u operatora oraz naliczony podatek VAT. Płatnikiem abonamentu i kosztów rozmów telefonicznych w tym przypadku jest pracownik lub członek rodziny pracownika (użytkownik telefonu).

Na fakturach sprzedaży aparatów telefonicznych, wystawianych przez operatora dla Nadleśnictwa, operator sieci komórkowej podaje cenę sprzedaży (netto + VAT) oraz kwotę zastosowanego rabatu. W warunkach oferty operatora, dotyczącej zarówno sprzedaży telefonów służbowych jak i do celów prywatnych, operator uzależnił cenę aparatu telefonicznego od wyboru określonej taryfy oraz wskazał, że upust naliczany jest procentowo od sumy opłat abonamentowych dla danego numeru wykazanych na rozliczeniu w zestawieniu usług telekomunikacyjnych. Ponadto operator sieci komórkowej wyjaśnił, że cena aparatu uzależniona jest od wysokości opłat abonamentowych i okresu na jaki zawierana jest umowa. Opłaty z tytułu abonamentu rekompensują koszty związane z subsydiowaniem aparatu telefonicznego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w przypadku sprzedaży aparatów telefonicznych na prywatny użytek pracownika i członków jego rodziny, różnica wynikająca z ceny aparatu telefonicznego widniejącej na fakturze operatora i wyliczonego rabatu stanowi przychód pracownika z tytuły świadczeń częściowo odpłatnych, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Nadleśnictwa, kwota wyszczególniona na fakturze jako sposób obliczenia rabatu udzielonego przez operatora nie stanowi przychodu ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Powołując treść art. 12 ust. 1, art. 12 ust. 3 oraz treść art. 11 ust. 2a pkt 4 i art. 11 ust. 2b ww. ustawy Nadleśnictwo wskazało, że wyszczególniony na fakturze wystawionej przez operatora rabat cenowy nie stanowi częściowo odpłatnego świadczenia na rzecz pracownika. Ustalona przez operatora cena aparatu telefonicznego odsprzedawanego pracownikowi jest ceną rynkową przy spełnieniu określonych warunków podpisania z operatorem umowy na określony okres czasu przy ustalonym abonamencie. Umowy dotyczące usług telekomunikacyjnych na użytek prywatny pracownika podpisywane są na czas określony uzależniony od wybranej oferty taryfowej. Pracownik pokrywa koszty abonamentu i rozmów telefonicznych na podstawie wystawianej przez operatora faktury VAT. Dodatkowo, ponieważ operator stoi na stanowisku, że udzielony wcześniej rabat uzależniony jest od wysokości opłat abonamentowych, należy domniemywać, że pozostała część ceny aparatu, wyszczególniona na fakturze sprzedaży jako rabat, zawarta jest w opłatach abonamentowych opłacanych przez pracownika na podstawie wystawionej faktury VAT z uwzględnieniem podatku od towarów i usług.

Nadto Nadleśnictwo podkreśla, że po dokonanym rozeznaniu cen rynkowych usług oferowanych przez operatorów sieci komórkowych stwierdzono, iż przy spełnieniu warunku podpisania podobnych umów z operatorem sieci komórkowych ceny aparatów telefonicznych odpowiadają cenie w jakiej Nadleśnictwo odsprzedaje aparaty telefoniczne własnym pracownikom i członkom ich rodzin.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, źródłem przychodów jest stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

Stosownie do art. 11 ust. 1 cyt. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Z przepisu art. 11 ust. 2a ustawy wynika, iż wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

Jeżeli świadczenia są częściowo odpłatne, przychodem podatnika jest różnica pomiędzy wartością tych świadczeń, ustaloną według zasad określonych w ust. 2 lub 2a, a odpłatnością ponoszoną przez podatnika (art. 11 ust. 2b ww. ustawy).

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Biorąc powyższe pod uwagę do przychodów ze stosunku pracy zalicza się każde świadczenie, które pracownik otrzymał w związku z faktem pozostawania w stosunku pracy z pracodawcą. Do przychodów ze stosunku pracy zalicza się więc zarówno otrzymane przez pracownika pieniądze, jak i wartość pieniężną świadczeń w naturze, świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych. Przychodami ze stosunku pracy są zatem nie tylko wynagrodzenia, czyli świadczenia wprost wynikające z zawartej umowy o pracę, ale również wszystkie inne przychody (świadczenia) niezależnie od podstawy ich wypłaty, jeżeli w jakikolwiek sposób wiążą się z faktem wykonywania pracy. Do przychodów pracownika zalicza się również świadczenie przekazywane członkom jego rodziny, gdyż mają swe źródło w stosunku łączącym pracownika ze świadczeniodawcą.

Jak wynika z wniosku, Nadleśnictwo zawiera z operatorem sieci komórkowej umowy na usługi telekomunikacyjne. W ramach tych umów kupowane są telefony komórkowe, które pracodawca przekazuje pracownikom do wykorzystywania w celach służbowych. Telefony te są własnością Nadleśnictwa. Nadleśnictwo zawiera również umowy na usługi telekomunikacyjne dla pracowników i członków rodzin pracowników na ich prywatny użytek - tzw. telefony rodzinne. Zgodnie z umową zawartą pomiędzy operatorem a Nadleśnictwem, Nadleśnictwo wskazuje pracownika lub członka rodziny pracownika zainteresowanego zakupem aparatu telefonicznego i usługi telekomunikacyjnej, a następnie zakupuje dla niego aparat telefoniczny, który następnie odsprzedaje po cenie zakupu, wystawiając fakturę VAT. Na refakturze wystawionej pracownikowi przez Nadleśnictwo wyszczególniona jest wartość sprzedawanego aparatu telefonicznego po cenie zakupu u operatora oraz naliczony podatek VAT. Płatnikiem abonamentu i kosztów rozmów telefonicznych w tym przypadku jest pracownik lub członek rodziny pracownika (użytkownik telefonu). Na fakturach sprzedaży aparatów telefonicznych, wystawianych przez operatora dla Nadleśnictwa, operator sieci komórkowej podaje cenę sprzedaży (netto + VAT) oraz kwotę zastosowanego rabatu. W warunkach oferty operatora, dotyczącej zarówno sprzedaży telefonów służbowych jak i do celów prywatnych, operator uzależnił cenę aparatu telefonicznego od wyboru określonej taryfy oraz wskazał, że upust naliczany jest procentowo od sumy opłat abonamentowych dla danego numeru wykazanych na rozliczeniu w zestawieniu usług telekomunikacyjnych. Ponadto operator sieci komórkowej wyjaśnił, że cena aparatu uzależniona jest od wysokości opłat abonamentowych i okresu na jaki zawierana jest umowa. Opłaty z tytułu abonamentu rekompensują koszty związane z subsydiowaniem aparatu telefonicznego.

"Rabat" - zgodnie ze słownikowym znaczeniem tego pojęcia oznacza: "zniżkę, ustępstwo procentowe od ustalonych cen towaru, głównie na rzecz nabywców płacących gotówką, kupujących dużą ilość towaru jednorazowo lub w określonym czasie, upust" (Słownik Języka Polskiego PWN R-Z, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1996).

W praktyce udzielenie rabatu polega więc na obniżeniu ceny zakupu usług lub towarów.

"Ceną" - zgodnie z definicją zawartą w art. 3 ust. 1 pkt 1 w ustawie z dnia 5 lipca 2001 r. o cenach (Dz. U. z 2001 r. Nr 97, poz. 1050 z późn. zm.) jest wartość wyrażona w jednostkach pieniężnych, którą kupujący jest obowiązany zapłacić przedsiębiorcy za towar lub usługę (...).

Skoro cena towarów ulega zmniejszeniu, nabywca za tę samą kwotę nabywa większą ilość towaru. W rezultacie zapłacona kwota, dla nabywcy stanowi rzeczywistą cenę zakupu wszystkich towarów, w tym także tych wydanych jako rabat, a udzielony rabat nie stanowi dla konsumenta przychodu.

Należy zauważyć że, Nadleśnictwo zakupuje zainteresowanym pracownikom tzw. telefony rodzinne do prywatnego użytku, który następnie odsprzedaje pracownikom po cenie zakupu, wystawiając fakturę VAT. Na refakturze wystawionej pracownikowi przez Nadleśnictwo wyszczególniona jest wartość sprzedawanego aparatu telefonicznego po cenie zakupu u operatora oraz naliczony podatek VAT. Na fakturach sprzedaży aparatów telefonicznych, wystawianych przez operatora dla Nadleśnictwa, operator sieci komórkowej podaje cenę sprzedaży (netto + VAT) oraz kwotę zastosowanego rabatu.

Z powyższego wynika, że de facto to Wnioskodawca zakupuje aparaty z rabatem, które następnie odsprzedaje swoim pracownikom z takim samym rabatem; wartość aparatu zakupionego przez Nadleśnictwo od operatora odpowiada wartości aparatu odsprzedanego przez Nadleśnictwo pracownikowi. Zatem w tak przedstawionym stanie faktycznym po stronie pracowników Wnioskodawcy nie powstaje przychód ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z tytułu zastosowanego przez operatora rabatu. W tym miejscu należy bowiem jeszcze raz podkreślić, iż cena zakupionego aparatu (z rabatem) jest równa cenie sprzedanego aparatu (z takim samym rabatem).

Ponadto należy zgodzić się z Wnioskodawcą, iż wyszczególniony na fakturze wystawionej przez operatora rabat cenowy nie stanowi częściowo odpłatnego świadczenia na rzecz pracownika. Jak wynika z wniosku, ustalona przez operatora cena aparatu telefonicznego odsprzedawanego pracownikowi jest ceną rynkowa przy spełnieniu określonych warunków podpisania z operatorem umowy. Nie powstaje więc różnica, o której mowa w art. 11 ust. 2b ww. ustawy.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.