IBPBII/1/415-895/09/ASz

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy przedstawione we wniosku, który wpłynął do tut. Biura 19 listopada 2009 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania odszkodowania z tytułu utraty wartości nieruchomości - jest nieprawidłowe.

W dniu 19 listopada 2009 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania odszkodowania z tytułu utraty wartości nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca w dniu 19 października 2009 r. zawarł umowę z zakładem energetycznym, w której wyraził zgodę na wejście na teren nieruchomości w zakresie niezbędnym do budowy dwutorowej napowietrznej linii 110KV i wykonywania prac związanych z przeprowadzeniem remontów, modernizacją, eksploatacją, konserwacją, usuwaniem awarii oraz przebudową i rozbudową linii energetycznej. W związku z tym wnioskodawca otrzymał odszkodowanie za utratę wartości nieruchomości spowodowaną budową linii energetycznej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wnioskodawca ma odprowadzić z tego tytułu podatek i rozliczyć go w PIT rocznym.

Zdaniem wnioskodawcy, zgodnie z ustawą z dnia 6 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych art. 21 pkt 1 lit. g tj. od odszkodowań wynikających z zawartych umów lub ugód nie powinien płacić podatku.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52 a i 52 c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Katalog źródeł przychodów określony został w art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jednym z nich są określone w pkt 9 wskazanego artykułu inne źródła. Uszczegółowienie tego pojęcia zawarte zostało w art. 20 ust. 1 ww. ustawy, zgodnie z którym za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Użycie we wskazanym przepisie sformułowania "w szczególności", świadczy o tym, że katalog dochodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w tym przepisie.

Zgodnie natomiast z art. 21 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy wolne od podatku dochodowego są otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw, z wyjątkiem:

Aby zatem wypłacone odszkodowanie korzystało ze zwolnienia na podstawie wskazanego przepisu, muszą zostać spełnione łącznie dwa warunki:

* jego wysokość lub zasady ustalania muszą wynikać z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw,

* podstawą jego przyznania nie może być zawarta umowa lub ugoda pozasądowa.

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że wnioskodawca w dniu 19 października 2009 r. zawarł umowę z zakładem energetycznym, w której wyraził zgodę na wejście na teren nieruchomości w zakresie niezbędnym do budowy dwutorowej napowietrznej linii 110KV i wykonywania prac związanych z przeprowadzeniem remontów, modernizacją, eksploatacją, konserwacją, usuwaniem awarii oraz przebudową i rozbudową linii energetycznej. W związku z tym, na podstawie tejże umowy, wnioskodawca otrzymał odszkodowanie za utratę wartości nieruchomości spowodowaną budową linii energetycznej.

Zatem, biorąc pod uwagę stan faktyczny oraz prawny obowiązujący w jego zakresie stwierdzić należy, iż podstawą zwolnienia otrzymanego przez wnioskodawcę odszkodowania nie może być art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Kwota odszkodowania otrzymanego przez wnioskodawcę wynika bowiem jedynie z ustaleń zawartych pomiędzy stronami i ma charakter czysto umowny, a jej wysokość uwzględnia interesy obu stron. W związku z tym należy uznać, iż przedmiotowe odszkodowanie nie jest odszkodowaniem, którego wysokość lub zasady ustalania wynikają z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Źródłem tego odszkodowania jest bowiem wola stron wyrażona w zawartym porozumieniu (umowie). Ponadto powołany przez wnioskodawcę przepis art. 21 ust. 1 pkt 3 lit. g ww. ustawy stanowi wyjątek wyłączający zastosowanie przedmiotowego zwolnienia właśnie do odszkodowań przyznanych na podstawie umów i ugód. Opisane w stanie faktycznym odszkodowanie nie może korzystać ze zwolnienia również na podstawie innych przepisów wymienionych w katalogu zwolnień zawartym w treści art. 21 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym, bowiem przepisy ww. ustawy nie przewidują zwolnienia z opodatkowania odszkodowania wypłacanego tytułem utraty wartości nieruchomości. Konsekwencją powyższego będzie więc opodatkowanie kwoty odszkodowania jako przychodu z innych źródeł, o którym mowa w art. 20 ust. 1 ww. ustawy. Zatem wartość otrzymanego odszkodowania należy wykazać w zeznaniu podatkowym za dany rok podatkowy łącznie z innymi przychodami osiągniętymi w roku podatkowym.

W świetle powyższego stanowisko wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.