IBPBII/1/415-881/12/BJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 9 października 2012 r. (data wpływu do Organu - 12 października 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania świadczeń w postaci zwrotu kosztów dowozu do przedszkola niepełnosprawnego sześcioletniego dziecka - jest prawidłowe.

W dniu 12 października 2012 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania świadczeń w postaci zwrotu kosztów dowozu do przedszkola niepełnosprawnego sześcioletniego dziecka.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Gmina, reprezentowana przez Burmistrza, zawarła umowę z rodzicem dziecka niepełnosprawnego, który zapewni przewóz i opiekę na trasie od miejsca zamieszkania dziecka do przedszkola, tj. "umowę dotyczącą zwrotu kosztów przejazdu dziecka niepełnosprawnego oraz jego opiekuna - rodzica do przedszkola prywatnym samochodem osobowym".

Dziecko ma obecnie sześć lat i posiada orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego. Wysokość miesięcznej kwoty zwrotu dowozu dziecka obliczana jest jako podwójny iloczyn odległości miejsca zamieszkania dziecka do przedszkola w danym miesiącu rozliczeniowym. Wysokość stawki za kilometr przebiegu pojazdu została określona na 0,62 zł.

Działając w oparciu o ustawę o systemie oświaty z dnia 7 września 1991 r., która nakłada na Gminę obowiązek dowozu dzieci i uczniów spełniających kryteria określone w ustawie, Gmina zwraca koszty dowozu dziecka do przedszkola, zgodnie z art. 14a ust. 4.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Urząd Miejski jako jednostka Gminy stoi na stanowisku, iż znowelizowany art. 21 ust. 1 pkt 40c ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych odnosi się wyłącznie do zwolnienia przedmiotowego zwrotu kosztów przejazdu z tytułu dowozu uczniów do szkół, natomiast przepis ten nie dotyczy zwrotu kosztów dowozu dzieci do przedszkola. W związku z powyższym po zakończeniu roku podatkowego powinien wystawić PIT-8C.

Stosownie bowiem do art. 21 ust. 1 pkt 40c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolny od podatku dochodowego jest zwrot kosztów przejazdu, o którym mowa w art. 17 ust. 3 i 3a ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572 z późn. zm.). W ww. artykule brak jest zapisu dotyczącego wychowania przedszkolnego - art. 14 ust. 1a oraz ust. 3.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W art. 10 ust. 1 pkt 9 powołanej ustawy ustawodawca wymienił jako źródło przychodów przychód z innych źródeł.

Zgodnie z art. 20 ust. 1 ww. ustawy, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Użycie w powyższym przepisie sformułowania "w szczególności" wskazuje, iż definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w art. 20 ust. 1 ustawy. o przychodzie podatkowym z innych źródeł będziemy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.

Natomiast stosownie do treści art. 42a ww. ustawy osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 40c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolny od podatku dochodowego jest zwrot kosztów przejazdu, o których mowa w art. 17 ust. 3 i 3a ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572 z późn. zm.).

Przepis art. 17 ust. 3 ww. ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty stanowi, iż jeżeli droga dziecka z domu do szkoły, w której obwodzie dziecko mieszka, przekracza odległości wymienione w ust. 2, obowiązkiem gminy jest zapewnienie bezpłatnego transportu i opieki w czasie przewozu lub zwrot kosztów przejazdu środkami komunikacji publicznej.

Zgodnie z art. 17 ust. 3a powołanej ustawy obowiązkiem gminy jest:

Stosownie do art. 14a ust. 3 ustawy o systemie oświaty, jeżeli droga dziecka sześcioletniego z domu do najbliższego publicznego przedszkola lub oddziału przedszkolnego w szkole podstawowej przekracza 3 km, obowiązkiem gminy jest zapewnienie bezpłatnego transportu i opieki w czasie przewozu dziecka lub zwrot kosztów przejazdu dziecka i opiekuna środkami komunikacji publicznej, jeżeli dowożenie zapewniają rodzice.

Zgodnie z art. 14a ust. 3 ww. ustawy jeżeli droga dziecka pięcioletniego z domu do najbliższego publicznego przedszkola, oddziału przedszkolnego w szkole podstawowej lub publicznej innej formy wychowania przedszkolnego przekracza 3 km, obowiązkiem gminy jest zapewnienie bezpłatnego transportu i opieki w czasie przewozu dziecka lub zwrot kosztów przejazdu dziecka i opiekuna środkami komunikacji publicznej, jeżeli dowożenie zapewniają rodzice.

W myśl natomiast art. 14a ust. 4 tej ustawy obowiązkiem gminy jest zapewnienie niepełnosprawnym dzieciom pięcioletnim oraz dzieciom objętym wychowaniem przedszkolnym na podstawie art. 14 ust. 1a bezpłatnego transportu i opieki w czasie przewozu do najbliższego przedszkola, oddziału przedszkolnego w szkole podstawowej, innej formy wychowania przedszkolnego lub ośrodka umożliwiającego dzieciom, o których mowa w art. 16 ust. 7, a także dzieciom z upośledzeniem umysłowym z niepełnosprawnościami sprzężonymi realizację obowiązku, o którym mowa w art. 14 ust. 3, albo zwrot kosztów przejazdu ucznia i opiekuna na zasadach określonych w umowie zawartej między wójtem (burmistrzem, prezydentem miasta) i rodzicami, opiekunami lub opiekunami prawnymi, jeżeli dowożenie zapewniają rodzice, opiekunowie lub opiekunowie prawni.

Należy pokreślić, iż zgodnie ze stanowiskiem utrwalonym zarówno w orzecznictwie, jak i w doktrynie prawa - zwolnienia podatkowe stanowią wyłom od zasady powszechności opodatkowania; muszą one być zatem interpretowane bez dokonywania wykładni rozszerzającej, a także zawężającej danego przepisu prawa podatkowego. Nadto przy wszelkiej interpretacji przepisów prawa podatkowego i próbach odkodowania zawartych w nich norm prawnych należy posługiwać się przede wszystkim wykładnią językową.

Dyspozycją powołanego wyżej przepisu art. 21 ust. 1 pkt 40c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest zwolnienie z opodatkowania świadczeń w postaci zwrotu kosztów przejazdu, o których mowa w art. 17 ust. 3 i 3a ustawy o systemie oświaty.

Z cytowanego przepisu wynika więc, że nie każdy zwrot kosztów przejazdu dzieci i młodzieży jest wolny od podatku dochodowego; wolny jest tylko zwrot kosztów przejazdu, o których mowa w wyszczególnionych w tym artykule przepisach ustawy o systemie oświaty, tj. w art. 17 ust. 3 i 3a tej ustawy.

Z wniosku wynika, iż Wnioskodawca zwraca rodzicowi sześcioletniego niepełnosprawnego dziecka koszty dowozu do przedszkola prywatnym samochodem, zgodnie z art. 14a ust. 4 ustawy o systemie oświaty.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz powołane wyżej przepisy prawa należy zatem stwierdzić, że zwrot kosztów dowozu sześcioletniego niepełnosprawnego dziecka do przedszkola, dokonywany stosownie do postanowień art. 14a ust. 4 ustawy o systemie oświaty, nie korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie w art. 21 ust. 1 pkt 40c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dla rodzica (opiekuna prawnego) zwrot ten stanowi przychód z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Urząd Miejski jako płatnik nie jest zobowiązany do poboru zaliczki na podatek dochodowy od ww. świadczeń, ale po zakończeniu roku ciąży na nim obowiązek wystawienia z tego tytułu informacji PIT-8C, zgodnie z art. 42a ww. ustawy.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.