IBPBII/1/415-87/14/JP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 31 stycznia 2014 r. (data wpływu do Biura - 31 stycznia 2014 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania emerytury otrzymywanej z Francji - jest nieprawidłowe.

W dniu 31 stycznia 2014 r. wpłynął do Biura ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania emerytury otrzymywanej z Francji.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest obywatelem Francji. Zamieszkuje w Polsce, posiada numer pesel X. Zaznacza, że posiada obywatelstwo tylko francuskie.

Z Francji otrzymuje emeryturę z racji poprzedniej pracy wykonywanej we Francji na rzecz prywatnego przedsiębiorcy. Nie posiada dodatkowych dochodów w Polsce.

Emerytura ta jest wypłacana przez Państwowy System Ubezpieczeń, tj. francuski odpowiednik ZUS-u (Caisse Nationale Dásswiance Vieillesse). Oprócz ww. emerytury Wnioskodawca otrzymuje również drugą emeryturę MSA, co oznacza Kasę Rolniczą, która jest również kasą państwową. Ponadto Wnioskodawca otrzymuje trzecią emeryturę, która jest wypłacana z Funduszy Ubezpieczeniowych. Trzecia emerytura pochodzi z dodatkowego ubezpieczenia, na skutek wpłat składek przez pracodawcę na francuski ZUS oraz na dodatkowe ubezpieczenie.

Wnioskodawca wskazał, że posiada miejsce stałego zamieszkania w Polsce, jednak nie jest obywatelem państwa polskiego, posiada kartę pobytu w Polsce.

Wnioskodawca zaznaczył, że z potwierdzenia prawa do świadczeń z opieki zdrowotnej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej wynika, że świadczenia zdrowotne są udzielane na koszt Caisse Nationale Dásswiance Vieillesse, czyli z instytucji francuskiej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy otrzymywane przez Wnioskodawcę emerytury podlegają opodatkowaniu w Polsce.

Wnioskodawca uważa, że w świetle obowiązujących praw międzynarodowych jest zwolniony z płacenia podatku w Polsce.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Na podstawie art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

Stosownie do postanowień art. 4a ww. ustawy przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

W świetle powyżej przytoczonych przepisów należy zaakcentować, że zgodnie z zasadą nieograniczonego obowiązku podatkowego osoby fizyczne, jeśli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów, co oznacza, że do tej kategorii osób mają zastosowanie ogólne reguły podatkowe korygowane wyłącznie treścią umów międzynarodowych w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu. Wobec tego, co do zasady osoby fizyczne mające miejsce zamieszania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej osiągające dochody za granicami Polski charakteryzują się taką samą cechą istotną jak osoby fizyczne mające miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i nie osiągające dochodów pochodzących z innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca posiada stałe miejsce zamieszkania w Polsce. Jednocześnie Wnioskodawca wskazał, że nie jest obywatelem polskim, (jest obywatelem Francji), a w Polsce posiada kartę pobytu. Wnioskodawca pobiera trzy emerytury z Francji z funduszu, który jest odpowiednikiem polskiego ZUS lub KRUS (rolnicza kasa państwowa) oraz z tytułu dodatkowego ubezpieczenia, na które składki odprowadzał pracodawca (z Funduszy Ubezpieczeniowych). Nie posiada dodatkowych dochodów w Polsce.

Wnioskodawca zaznaczył, że emeryturę z Francji pobiera z racji świadczenia uprzednio pracy we Francji na rzecz prywatnego przedsiębiorcy.

W stosunku do przedstawionego powyżej stanu faktycznego będącego przedmiotem niniejszej interpretacji znajdą zastosowanie odpowiednie uregulowania umowy zawartej między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Republiki Francuskiej w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i majątku z dnia 20 czerwca 1975 r. (Dz. U. z 1977 r. Nr 1, poz. 5).

Stosownie do art. 4 ust. 1 ww. umowy, w rozumieniu niniejszej umowy określenie "osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie" oznacza osobę, która według prawa tego Państwa podlega tam obowiązkowi podatkowemu, z uwagi na jej miejsce zamieszkania, jej miejsce stałego pobytu, siedzibę zarządu albo inne podobne znamiona, nie włączając jednak osób, które podlegają opodatkowaniu w tym Państwie tylko w zakresie dochodu, jaki osiągają ze źródeł położonych w wyżej wymienionym Państwie albo z tytułu majątku, jaki posiadają w tym Państwie.

W myśl art. 4 ust. 2 lit. a ww. umowy, jeżeli stosownie do postanowień ustępu 1 osoba fizyczna ma miejsce zamieszkania w obu Umawiających się Państwach, wówczas stosuje się następującą zasadę: osobę uważa się za mającą miejsce zamieszkania w tym Umawiającym się Państwie, w którym ma ona stałe miejsce zamieszkania. Jeżeli ma ona stałe miejsce zamieszkania w obu Umawiających się Państwach, wówczas uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania w tym Umawiającym się Państwie, w którym ma ściślejsze powiązania osobiste i gospodarcze (ośrodek interesów życiowych).

Z treści złożonego wniosku wynika, że Wnioskodawca ma w Polsce stałe miejsce zamieszkania, co oznacza - zgodnie z przytoczonymi przepisami - że podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. W tym kontekście - brak obywatelstwa polskiego jest bez znaczenia dla celów ustalenia nieograniczonego obowiązku podatkowego.

Zgodnie z art. 18 ww. umowy, z zastrzeżeniem postanowień artykułu 19 ustęp 2 renty, emerytury i podobne wynagrodzenie z tytułu poprzedniego zatrudnienia, wypłacane osobie zamieszkałej w jednym Umawiającym się Państwie, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie.

Z kolei stosownie do art. 19 ust. 2 ww. umowy:

a. Renty i emerytury przekazywane przez Umawiające się Państwo albo przez jedną z jego jednostek samorządu lokalnego, albo przez jedną z ich osób prawnych prawa publicznego, bądź wprost, bądź w ciężar tworzonego przez nie funduszu osobie fizycznej z tytułu i usług o charakterze publicznym świadczonych temu Państwu, albo tej jednostce samorządu, albo tej osobie prawnej podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie.

b. Jednakże te renty i emerytury podlegają opodatkowaniu tylko w drugim Umawiającym się Państwie, jeżeli ich odbiorca ma w tym Państwie miejsce zamieszkania i posiada jego obywatelstwo.

Z powołanych powyżej przepisów wynika, że generalnie emerytura wypłacana z Francji osobie fizycznej, która ma miejsce zamieszkania w Polsce, podlega opodatkowaniu w Polsce.

Wyjątkiem od opodatkowania emerytury w Polsce byłaby sytuacja, gdyby emerytura była przekazywana z Francji emerytowi uprzednio zatrudnionemu we Francji, który tam świadczył usługi o charakterze publicznym na rzecz Państwa Francuskiego, albo jego jednostki samorządu lokalnego, albo osoby prawnej prawa publicznego Francji. Jednakże emerytura otrzymywana z uprzedniego świadczenia przez emeryta ww. usług na rzecz wskazanych podmiotów Państwa Francuskiego, byłaby opodatkowana również tylko w Polsce w przypadku, jeśli odbiorca emerytury miałby w Polsce miejsce zamieszkania i posiadał obywatelstwo polskie.

W odniesieniu do przedstawionego stanu faktycznego w świetle zacytowanych przepisów należy stwierdzić, że Wnioskodawca uprzednio świadczył pracę we Francji u prywatnego przedsiębiorcy. Zatem w przypadku Wnioskodawcy nie zachodzi przypadek, o którym mowa w art. 19 ust. 2 pkt a) i pkt b) ww. umowy polsko-francuskiej. Oznacza to, że Wnioskodawca z racji zamieszkiwania na stałe w Polsce podlega opodatkowaniu tylko w Polsce. W konsekwencji należy przyjąć, że emerytura otrzymywana przez Wnioskodawcę z Francji jest opodatkowana wyłącznie w państwie rezydencji podatkowej Wnioskodawcy, tj. w Polsce. Tym samym, nie ma zastosowania metoda unikania podwójnego opodatkowania, bowiem przedmiotowe świadczenia, zgodnie z cytowaną umową polsko-francuską podlegają opodatkowaniu tylko w Polsce i nie występuje podwójne opodatkowanie.

Zatem emerytury wypłacane z Francji podlegają opodatkowaniu według przepisów polskiego prawa podatkowego, tj. ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, za wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, źródłem przychodu jest m.in. emerytura lub renta.

W myśl art. 12 ust. 7 cyt. ustawy przez emeryturę lub rentę rozumie się łączną kwotę świadczeń emerytalnych i rentowych, w tym kwoty emerytur kapitałowych wypłacanych na podstawie ustawy o emeryturach kapitałowych, wraz ze wzrostami i dodatkami, z wyłączeniem dodatków rodzinnych i pielęgnacyjnych oraz dodatków dla sierot zupełnych do rent rodzinnych.

Mając na uwadze okoliczności faktyczne przedstawione we wniosku oraz obowiązujący stan prawny należy stwierdzić, że omawiana emerytura otrzymywana z Francji podlega opodatkowaniu wyłącznie w Polsce.

Powyższe oznacza, że w przedmiotowej sprawie stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.