IBPBII/1/415-864/13/MCZ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 12 września 2013 r. (data wpływu do Biura - 16 września 2013 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania jednorazowego wynagrodzenia za ustanowienie służebności przesyłu - jest nieprawidłowe.

W dniu 16 września 2013 r. do Biura wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania jednorazowego wynagrodzenia za ustanowienie służebności przesyłu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest właścicielem gospodarstwa rolnego, które spełnia wszystkie wymogi określone w art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (Dz. U. z 2006 r. Nr 136, poz. 969 z późn. zm.). Na terenie tegoż gospodarstwa w latach siedemdziesiątych ówczesny Zakład Energetyczny wybudował słup wysokiego napięcia i do 2012 r. korzystał bezumownie z nieruchomości Wnioskodawcy. W 2012 r. na podstawie ugody notarialnej zawartej ze Spółką "X" Wnioskodawca otrzymał za ww. słup jednorazowe odszkodowanie za tzw. służebność przesyłu w kwocie 19 tysięcy złotych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy dochód uzyskany z tytułu wypłaconego odszkodowania za ustanowienie służebności przesyłu podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Według oceny Wnioskodawcy, którą opiera na przepisach prawa, odszkodowanie uzyskane z tego tytułu jest wolne od podatku dochodowego, co wynika wprost z art. 21 ust. 1 pkt 120 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawca wskazał, że identyczne stanowisko w tej sprawie zajmują sądy administracyjne wskazując, że przedmiotowe zwolnienie należy stosować również w przypadku odszkodowania za ustanowienie służebności przesyłu, a ukształtowana już w tym zakresie linia orzecznicza jest jednolita.

Wnioskodawca przywołał treść art. 21 ust. 1 pkt 120 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dalej Wnioskodawca stwierdził, że pomimo tego, że literalne brzmienie tego przepisu odnosi się bezpośrednio do pojęcia służebności gruntowej zgodnie z obowiązującą linią orzeczniczą ma ono odpowiednie zastosowanie w przypadku ustanowienia służebności przesyłu, która stanowi rodzaj służebności gruntowej. Dla uzasadnienia powyższego stanowiska Wnioskodawca odwołał się do unormowań dot. służebności przesyłu w prawie cywilnym i powołał przepisy art. 305¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.). Następnie wskazał, że niezależnie od tego, że istotne cechy służebności przesyłu różnią się od cech służebności gruntowej, której instytucja została uregulowana w art. 285 K.c, to obie instytucje prawa cywilnego służą korzystaniu przez przedsiębiorców z cudzej nieruchomości w celu wybudowania i eksploatacji urządzeń przemysłowych. Fakt ten zdaniem Wnioskodawcy zaakcentował sam ustawodawca, odsyłając w dyspozycji art. 305⁴ k.c. do reżimu prawnego służebności gruntowych.

Dalej Wnioskodawca stwierdził, że od dnia wejścia w życie znowelizowanych przepisów Kodeksu cywilnego, tj. od dnia 3 sierpnia 2008 r. zwolnienie podatkowe dotyczące służebności gruntowych odnosi się również do służebności przesyłu, od tego bowiem momentu nie jest możliwe ustanowienie służebności gruntowej dla realizacji inwestycji liniowej, lecz jedynie służebności przesyłu, która w odniesieniu do realizacji tych inwestycji zastąpiła służebność gruntową. Przyjmując odmienne stanowisko należałoby, zdaniem Wnioskodawcy przyjąć, że wskazany wyżej przepis ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w związku z dokonaną nowelizacją stał się przepisem częściowo martwym w praktyce.

Wnioskodawca podkreślił jednocześnie, że przepis art. 21 ust. 1 pkt 120 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych był, po wejściu wyżej wskazanych przepisów o służebności przesyłu, nowelizowany. Pozostawienie po dniu 3 sierpnia 2008 r. podnoszonego przepisu ustawy podatkowej w niezmienionym brzmieniu należy interpretować, w ocenie Wnioskodawcy jako brak zamiaru ustawodawcy do wyeliminowania przedmiotowego zwolnienia podatkowego i jednocześnie intencję objęcia przedmiotowym zwolnieniem ustanowienia służebności przesyłu.

Wnioskodawca wskazał, że tożsame stanowisko w tego typu sprawie zajął NSA w Warszawie w wyroku z 1 czerwca 2011 r. sygn. akt I FSK 88/10, WSA w Białymstoku w wyroku z 5 października 2011 r. sygn. akt I SA/Bk 259/11, WSA w Gdańsku w wyroku z 22 maja 2012 r. sygn. akt I SA/Gd 282/12, NSA z dnia 29 września 2011 r. sygn. akt II FSK 654/10, WSA w Łodzi z 4 grudnia 2012 r. sygn. akt I SA/Łd 1135/12, NSA w Warszawie sygn. akt II FSK 2131/11. Wnioskodawca przywołał w części treść tychże wyroków.

Nastepnie Wnioskodawca wskazał, że dokonując analizy art. 21 ust. 1 pkt 120 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie można poprzestać wyłącznie na jego wykładni językowej, bowiem osiągnięty w ten sposób skutek wykładni jest nie do pogodzenia z zasadami państwa prawnego oraz zasadą racjonalnego ustawodawcy, ale powinno się zastosować również wykładnię historyczną, funkcjonalną i celowościową, co doprowadzi do jednoznacznego wniosku, że przedmiotowe zwolnienie podatkowe odnosi się również do służebności przesyłu.

Niewłaściwym jest również, w ocenie Wnioskodawcy, zastosowanie wykładni językowej w odniesieniu do pojęcia "odszkodowanie" użytego w art. 21 ust. 1 pkt 120 ww. ustawy, często bowiem w umowach podpisywanych z przedsiębiorcami na rzecz, których ustanawiana jest służebność przesyłu, używa się zamiast pojęcia "odszkodowanie" pojęcia "wynagrodzenia". Przepisy Kodeksu cywilnego odnoszące się zarówno do służebności gruntowej, jak i służebności przesyłu nie posługują się w ogóle pojęciem odszkodowania, zaś pojęciem wynagrodzenia posługują się wyłącznie w przypadku, gdy w następstwie odmowy właściciela nieruchomości co do umownego ustanowienia służebności przesyłu, służebność taka ustanawiana jest orzeczeniem sądowym. Odwołanie się do wykładni językowej doprowadziłoby do sytuacji, w której skutki podatkowe wynikałyby nie z przepisów prawa, lecz ze słownictwa użytego przez strony umowy. Dla prawidłowej wykładni tego przepisu należy, według Wnioskodawcy, ustalić materialną istotę świadczenia, które może być nazwane w różny sposób. Zatem, zdaniem Wnioskodawcy, wynagrodzenie wypłacone za ustanowienie służebność przesyłu nie różni się od wypłaty odszkodowania, podobnie jak odszkodowanie stanowi ono bowiem ekwiwalent, rekompensatę za ograniczenie prawa własności gruntów wchodzących w skład gospodarstwa rolnego osoby fizycznej, na rzecz przedsiębiorcy realizującego inwestycję liniową oraz za szkody jakie poniesie posiadacz gruntów rolnych w szczególności za utracone korzyści.

Następnie Wnioskodawca wskazał, że orzecznictwo sądowe nie ma co prawda mocy powszechnie obowiązującej, jednakże pomijanie wskazanej linii orzeczniczej przez organy podatkowe stanowi naruszenie art. 14e § 1 Ordynacji podatkowej, wedle którego minister właściwy do spraw finansów publicznych może, z urzędu, zmienić wydaną interpretację ogólną lub indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Trybunału Sprawiedliwości UE. Skoro zatem Minister Finansów na gruncie tego przepisu jest zobowiązany zmienić już podjętą interpretację celem uwzględnienia orzecznictwa sądowego, to tym bardziej jest zobowiązany uwzględnić to orzecznictwo przy wydawaniu interpretacji (por. wyrok WSA w Bydgoszczy z 14 kwietnia 2010 r. sygn. akt I SA/Bd 130/10).

Zdaniem Wnioskodawcy, w świetle sytuacji nakreślonej powyżej nie budzi wątpliwości, że przepis art. 21 ust. 1 pkt 120 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymaga zmian ustawodawczych. Należy liczyć na to, że sytuacja podatkowa podatników otrzymujących odszkodowania z tytułu ustanowienia służebności przesyłu na rzecz przedsiębiorców zostanie wkrótce jednoznacznie przesądzona poprzez zmianę przepisów prawa. Nie mniej jednak taki stan rzeczy nie może negatywnie wpływać na sytuację podatnika. Skoro ustawodawca nie wyłączył do tej pory służebności przesyłu ze zwolnienia podatkowego, to w cenie Wnioskodawcy należy uznać, że podlega zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Przepis art. 10 ust. 1 cyt. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zawiera katalog przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 9 tejże ustawy, źródłami przychodów są "inne źródła".

W myśl art. 20 ust. 1 ww. ustawy, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Użyte w ww. przepisie sformułowanie "w szczególności" świadczy o tym, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter przykładowy i otwarty, a zatem do tej kategorii należy zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ww. ustawy.

W świetle powyższego, opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlega dochód, uzyskiwany w wyniku określonych czynności faktycznych i prawnych, w następstwie których mamy do czynienia z przyrostem mienia. Tak więc, podstawą uzyskania przychodów z innych źródeł są takie czynności, w wyniku których następuje po stronie osoby fizycznej przysporzenie majątkowe.

Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 120 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego są odszkodowania wypłacone, na podstawie wyroków sądowych i zawartych umów (ugód), posiadaczom gruntów wchodzących w skład gospodarstwa rolnego, z tytułu:

- w wyniku prowadzenia na tych gruntach, przez podmioty uprawnione na podstawie odrębnych przepisów, inwestycji dotyczących budowy infrastruktury przesyłowej ropy naftowej i produktów rafinacji ropy naftowej oraz budowy urządzeń infrastruktury technicznej, o których mowa w art. 143 ust. 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2004 r. Nr 261, poz. 2603 z późn. zm.).

Z przepisu art. 21 ust. 1 pkt 120 tejże ustawy wynika, że wskazane w nim odszkodowanie korzysta ze zwolnienia od podatku dochodowego, gdy łącznie spełnione są następujące warunki:

* otrzymuje je posiadacz gruntów wchodzących w skład gospodarstwa rolnego,

* odszkodowanie zostaje wypłacone z tytułu wymienionego w przepisie,

* podmiot uprawniony na podstawie odrębnych przepisów prowadzi na gruntach wchodzących w skład gospodarstwa rolnego inwestycję związaną z budową infrastruktury przesyłowej ropy naftowej i produktów rafinacji ropy naftowej oraz inwestycję związaną z budową urządzeń infrastruktury technicznej, o których mowa jest w art. 143 ust. 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami,

* źródłem odszkodowania jest wyrok sądowy lub umowa (ugoda) zawarta między stronami.

Zgodnie z art. 143 ust. 2 ww. ustawy o gospodarce nieruchomościami przez budowę urządzeń infrastruktury technicznej rozumie się budowę drogi oraz wybudowanie pod ziemią, na ziemi albo nad ziemią przewodów lub urządzeń wodociągowych, kanalizacyjnych, ciepłowniczych, elektrycznych, gazowych i telekomunikacyjnych.

Służebność gruntowa, o której mowa w analizowanym art. 21 ust. 1 pkt 120 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uregulowana została w art. 285 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93, z późn. zm.). Stanowi on, że nieruchomość można obciążyć na rzecz właściciela innej nieruchomości (nieruchomości władnącej) prawem, którego treść polega bądź na tym, że właściciel nieruchomości władnącej może korzystać w oznaczonym zakresie z nieruchomości obciążonej, bądź na tym, że właściciel nieruchomości obciążonej zostaje ograniczony w możności dokonywania w stosunku do niej określonych działań, bądź też na tym, że właścicielowi nieruchomości obciążonej nie wolno wykonywać określonych uprawnień, które mu względem nieruchomości władnącej przysługują na podstawie przepisów o treści i wykonywaniu własności (służebność gruntowa).

Zgodnie natomiast z art. 305¹ Kodeksu cywilnego nieruchomość można obciążyć na rzecz przedsiębiorcy, który zamierza wybudować lub którego własność stanowią urządzenia, o których mowa w art. 49 § 1, prawem polegającym na tym, że przedsiębiorca może korzystać w oznaczonym zakresie z nieruchomości obciążonej, zgodnie z przeznaczeniem tych urządzeń (służebność przesyłu).

Z kolei, jeżeli właściciel nieruchomości odmawia zawarcia umowy o ustanowienie służebności przesyłu, a jest ona konieczna dla właściwego korzystania z urządzeń, o których mowa w art. 49 § 1, przedsiębiorca może żądać jej ustanowienia za odpowiednim wynagrodzeniem. Jeżeli przedsiębiorca odmawia zawarcia umowy o ustanowienie służebności przesyłu, a jest ona konieczna do korzystania z urządzeń, o których mowa w art. 49 § 1, właściciel nieruchomości może żądać odpowiedniego wynagrodzenia w zamian za ustanowienie służebności przesyłu. jeżeli przedsiębiorca odmawia zawarcia umowy o ustanowienie służebności przesyłu, a jest ona konieczna do korzystania z urządzeń, o których mowa w art. 49 § 1, właściciel nieruchomości może żądać odpowiedniego wynagrodzenia w zamian za ustanowienie służebności przesyłu (art. 3052 § 2 k.c.).

W myśl art. 305⁴ k.c. do służebności przesyłu stosuje się odpowiednio przepisy o służebnościach gruntowych.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca jest właścicielem gospodarstwa rolnego, które spełnia wszystkie wymogi określone w art. 2 pkt 1 ustawy o podatku rolnym. Na terenie tegoż gospodarstwa w latach siedemdziesiątych ówczesny Zakład Energetyczny wybudował słup wysokiego napięcia i do 2012 r. korzystał bezumownie z nieruchomości Wnioskodawcy. W 2012 r. na podstawie ugody notarialnej zawartej ze Spółką "X" Wnioskodawca otrzymał za ww. słup jednorazowe odszkodowanie za tzw. służebność przesyłu.

Jak z przywołanego powyżej art. 21 ust. 1 pkt 120 ustawy o podatku dochodowym wynika, zwolnione z opodatkowania są odszkodowania wypłacone z tytułów enumeratywnie wymienionych posiadaczom gruntów wchodzących w skład gospodarstwa rolnego.

Odszkodowanie jest szczególnym rodzajem świadczenia polegającym na naprawieniu szkody, czyli uszczerbku, jakiego doznaje poszkodowany we wszelkiego rodzaju dobrach chronionych przez prawo. Chodzi więc zarówno o uszczerbek majątkowy, jak i niemajątkowy. Odszkodowanie nie jest tożsame z pojęciem wynagrodzenia. I faktycznie musi to być odszkodowanie w świetle przepisów prawa, aby mogło korzystać ze zwolnienia. Omawianego zwolnienia nie można zastosować w sytuacji, gdy otrzymane świadczenie jest - zgodnie z przepisami - wynagrodzeniem, a strony umowy nazwały je odszkodowaniem. Przepisy Kodeksu cywilnego regulujące prawo do świadczeń z tytułu służebności przesyłu jednoznacznie świadczenie to określają jako wynagrodzenie a nie odszkodowanie. Zatem to, że strony umowy nazwą je odszkodowaniem nie może przesądzać o jego charakterze. Skoro zatem w opisanym stanie faktycznym podstawą wypłacenia świadczenia było ustanowienie służebności przesyłu, to fakt nazwania przez strony umowy tego świadczenia odszkodowaniem nie oznacza, że faktycznie było to odszkodowanie.

Ponadto służebność przesyłu - o której mowa we wniosku - nie jest tożsama z służebnością gruntową. Obie służebności są odrębnie uregulowane przepisami Kodeksu cywilnego. Każda z nich jest odrębnym ograniczonym prawem rzeczowym. Z postanowień Kodeksu cywilnego wynika jedynie, że przepisy dotyczące służebności gruntowej należy stosować odpowiednio do służebności przesyłu. To jednakże nie oznacza postawienia znaku równości pomiędzy obiema rodzajami służebności - czego dokonał we wniosku Wnioskodawca.

Pogląd, że służebność przesyłu jest odrębnym od służebności gruntowej rodzajem służebności, wspiera również układ przestrzenny ustawy - dział III Księgi drugiej Kodeksu cywilnego został przecież podzielony na trzy rozdziały: rozdział I. Służebności gruntowe, rozdział II. Służebności osobiste, rozdział III. Służebność przesyłu.

Zaznaczyć ponadto należy, że w projekcie ustawy o zmianie ustawy - Kodeks cywilny, dotyczącym nowelizacji przepisów w zakresie służebności przesyłu, zamieszczonym na stronach Ministerstwa Sprawiedliwości (http://bip.ms.gov.pl/pl/projekty-aktow-prawnych/prawo-cywilne) stwierdzono, że "służebność przesyłu nie jest ani służebnością gruntową, ani służebnością osobistą, lecz stanowi odrębny od nich rodzaj służebności".

Nie ulega zatem wątpliwości, że służebność przesyłu nie jest ani służebnością gruntową, ani służebnością osobistą, lecz stanowi odrębny od nich rodzaj służebności.

Przywołany przez Wnioskodawcę, jako podstawa zwolnienia, przepis art. 21 ust. 1 pkt 120 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych pozwala na zwolnienie z opodatkowania odszkodowań wypłaconych na podstawie zawartych umów (ugód), posiadaczom gruntów wchodzących w skład gospodarstwa rolnego, z tytułu m.in. ustanowienia służebności gruntowej. Przepis ten milczy jednak na temat służebności przesyłu, co oznacza, że służebność ta nie korzysta z przedmiotowego zwolnienia, gdyż zwolnieniem tym objęta może być jedynie służebność gruntowa. Zatem zwolnienie wskazane w treści art. 21 ust. 1 pkt 120 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie może odnosić się do wynagrodzenia (często nazywanego odszkodowaniem) z tytułu ustanowienia służebności przesyłu.

Powyższe oznacza, że jednorazowe świadczenie przyznane w związku z ustanowieniem służebności przesyłu nie jest objęte zwolnieniem podatkowym określonym w ww. przepisie. W związku z powyższym, świadczenie otrzymane przez Wnioskodawcę - mimo, że nieruchomość ta wchodzi w skład gospodarstwa rolnego - nie spełnia wszystkich warunków niezbędnych do skorzystania z powołanego przez Wnioskodawcę zwolnienia przedmiotowego. Przedmiotowe wynagrodzenie stanowi zatem dla Wnioskodawcy przychód z innych źródeł podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zatem Wnioskodawca przedmiotowe świadczenie za ustanowienie służebności przesyłu winien doliczyć do pozostałych dochodów (przychodów) uzyskanych w danym roku podatkowym i opodatkować podatkiem dochodowym od osób fizycznych na zasadach ogólnych, gdyż kwota świadczenia za ustanowienie służebności przesyłu nie korzysta z żadnego przedmiotowego zwolnienia zawartego w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wskazać w tym miejscu należy, że wszelkie zwolnienia podatkowe są odstępstwem od zasady powszechności opodatkowania, a przepisy dotyczące zwolnień powinny być interpretowane ściśle, zgodnie przede wszystkim z ich wykładnią językową. Wykluczone jest w tym przypadku zastosowanie wykładni rozszerzającej jak i zawężającej.

W przedmiocie stosowania wszelkiego rodzaju ulg podatkowych trzeba mieć na uwadze także przepis art. 84 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78, poz. 483, z późn. zm.), zgodnie z którym każdy jest obowiązany do ponoszenia ciężarów i świadczeń publicznych, w tym podatków, określonych w ustawie. Nakładanie podatków, innych danin publicznych, określanie podmiotów, przedmiotów opodatkowania i stawek podatkowych a także zasad przyznawania ulg i umorzeń oraz kategorii podmiotów zwolnionych od podatków następuje w drodze ustawy, co wynika z art. 217 Konstytucji. Tym samym, każdy wyjątek od zasady powszechności opodatkowania, w tym także ulga podatkowa, nie może być interpretowany dowolnie, ani uzupełniany w drodze interpretacji o treść, której nie zawiera.

Nie można się więc zgodzić z Wnioskodawcą, że skoro ustawodawca w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych nie wyłączył ze zwolnienia świadczenia z tytułu ustanowienia służebności przesyłu, to winno ono korzystać ze zwolnienia. W opinii Organu to zwolnienie nie może być zastosowane, gdyż ustawodawca tego rodzaju świadczenia nie zawarł w katalogu zwolnień. Gdyby chciał je zwolnić z opodatkowania zawarłby stosowne uregulowanie w tym zakresie.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Ponadto należy podkreślić, że przywołane przez Wnioskodawcę wyroki Naczelnego Sądu Administracyjnego i Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego wydane zostały w indywidualnych sprawach i nie mogą być źródłem praw i obowiązków w innych sprawach.

Organ pragnie również zwrócić uwagę, że dokonuje analizy linii orzeczniczej sądów administracyjnych, jednakże obowiązek analizowania orzeczeń sądowych nie oznacza, że wydana interpretacja musi być zawsze zbieżna ze stanowiskiem wyrażonym w orzecznictwie. Uwzględnienie oznacza bowiem branie pod uwagę, liczenie się z czymś. Uwzględnienie nie kreuje natomiast obowiązku zajęcia stanowiska analogicznego.

Zajmowane przez organu interpretacyjnego stanowisko w zakresie będącym przedmiotem wniosku zostało wyrażone w przedmiotowej interpretacji indywidualnej.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.