IBPBII/1/415-863/11/AA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 29 września 2011 r. (data wpływu do tut. Biura - 5 października 2011 r.), uzupełnionym w dniu 6 grudnia 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie odliczeń dokonywanych w ramach ulgi rehabilitacyjnej wydatków na zakup komputera z oprogramowaniem, specjalistycznej drukarki i linijki Braille'a w części dotyczącej:

* możliwości odliczenia wydatków na cele rehabilitacyjne od podatku - jest nieprawidłowe,

* możliwości odliczenia wydatków na cele rehabilitacyjne w najbliższych kolejno po sobie następujących latach podatkowych - jest nieprawidłowe,

* w pozostałej części - jest prawidłowe.

W dniu 5 października 2011 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie odliczenia od dochodu w ramach ulgi rehabilitacyjnej wydatków na zakup komputera z oprogramowaniem, specjalistycznej drukarki i linijki Braille'a.

Z uwagi na braki formalne wniosku, pismem z dnia 28 listopada 2011 r. znak: IBPB II/1/415-863/11/AA wezwano Wnioskodawczynię do jego uzupełnienia. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony w dniu 6 grudnia 2011 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni posiada orzeczenie Zakładu Ubezpieczeń Społecznych o całkowitej niezdolności do pracy i samodzielnej egzystencji, na trwałe, ze względu na narząd wzroku oraz orzeczenie o znacznym stopniu niepełnosprawności ze względu na narządy ruchu i wzroku. Przyznano Wnioskodawczyni rentę socjalną, a obecnie inwalidzką. Wnioskodawczyni chciałaby dokonać zakupu przenośnego sprzętu komputerowego wraz z oprogramowaniem i specjalistycznymi urządzeniami dodatkowymi, np.: drukarka, linijka Braille'a, dostosowanego dla osób niewidzących. Uszkodzenie wzroku uniemożliwia Wnioskodawczyni wykonywanie jakiejkolwiek pracy, a także znacznie utrudnia komunikację. Stan zdrowia potwierdzają orzeczenia lekarza orzecznika z Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Powiatowego Zespołu do Spraw Orzekania o Stopniu Niepełnosprawności. Zakup odpowiedniego sprzętu komputerowego dla osób niewidzących stałby się podstawą dalszej rehabilitacji Wnioskodawczyni i mógłby przyczynić się do lepszego funkcjonowania w społeczeństwie, umożliwiając samodzielne wykonywanie wielu czynności. Wnioskodawczyni do tej pory była aktywna zawodowo, a obecny jej stan zdrowia jest efektem wypadku i choroby przewlekłej.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem Wnioskodawczyni, zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa może ona dokonać odliczenia od podatku dochodowego od osób fizycznych kosztów zakupu specjalistycznego sprzętu komputerowego dla osób niewidzących. Zakup przedmiotowego sprzętu - z uwagi na jego wysoki koszt - może być dokonany w kilku etapach, np.: w jednym roku komputer z oprogramowaniem, w kolejnym specjalistyczna drukarka, czy linijka Braille'a. W ocenie Wnioskodawczyni, w związku z tym, iż osiąga ona bardzo niskie dochody, przedmiotowe odliczenie może być przeniesione na kilka okresów rozliczeniowych. Zakup przedmiotowego sprzętu powinien zostać udokumentowany fakturą VAT wystawioną na podatnika dokonującego odliczenia.

Wnioskodawczyni wskazuje, iż przedmiotowy sprzęt komputerowy niezbędny jest do prawidłowego procesu komunikacji i adaptacji społecznej, co zostało potwierdzone zaświadczeniem lekarskim.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Jak wynika z treści art. 26 ust. 1 pkt 6 ww. ustawy podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 29-30c oraz art. 30e, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1, 2, 3b-3e, 4, 4a-4e, ust. 6 lub art. 24b ust. 1 i 2, lub art. 25, po odliczeniu wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne.

Rodzaje wydatków na cele rehabilitacyjne uprawniające doodliczeń od dochodu przed opodatkowaniem zawiera art. 26 ust. 7a ww. ustawy, zaś zasady i warunki dokonywania tych odliczeń określone zostały w ust. 7 i 7b-7g tego artykułu.

Przepis art. 26 ust. 7a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że za wydatki o których mowa w ust. 1 pkt 6, czyli wydatki na cele rehabilitacyjne oraz wydatki związane z ułatwianiem wykonywania czynności życiowych uważa się wydatki poniesione na: zakup i naprawę indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi technicznych niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, z wyjątkiem sprzętu gospodarstwa domowego.

Przy czym zgodnie z treścią art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 127, poz. 721 z późn. zm.) rehabilitacja osób niepełnosprawnych oznacza zespół działań, w szczególności organizacyjnych, leczniczych, psychologicznych, technicznych, szkoleniowych, edukacyjnych i społecznych, zmierzających do osiągnięcia, przy aktywnym uczestnictwie tych osób, możliwie najwyższego poziomu ich funkcjonowania, jakości życia i integracji społecznej.

Z uregulowań zawartych w zacytowanym wyżej art. 26 ust. 7a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że pomiędzy rodzajem nabytego sprzętu, a rodzajem niepełnosprawności pozostawać musi ścisły związek. Zakupiony sprzęt musi być wykorzystywany (używany) w rehabilitacji i mieć indywidualny charakter.

Właściwym do stwierdzenia czy dane urządzenie, sprzęt czy narzędzie jest niezbędne w rehabilitacji oraz będzie ułatwiało wykonywanie czynności życiowych stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, jest w szczególności lekarz specjalista, który biorąc pod uwagę stan zdrowia konkretnej osoby i potrzeby indywidualnej rehabilitacji może ten fakt potwierdzić, np. w wydanym zaświadczeniu.

Stosownie do treści art. 26 ust. 7d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych warunkiem odliczenia wydatków, o których mowa w ust. 7a, jest posiadanie przez osobę, której dotyczy wydatek:

W myśl art. 26 ust. 7 pkt 4 cyt. ustawy wysokość wydatków, o których mowa powyżej ustala się na podstawie dokumentu stwierdzającego ich poniesienie, zawierającego w szczególności: dane identyfikujące kupującego (odbiorcę usługi lub towaru) i sprzedającego (towar lub usługę), rodzaj zakupionego towaru lub usługi oraz kwotę zapłaty - w przypadkach innych niż wymienione w pkt 1-3. Wyjątek stanowią wydatki, o których mowa w ust. 7a pkt 7, 8 i 14 (art. 26 ust. 7c ustawy), w przypadku których nie jest wymagane posiadanie dokumentów stwierdzających ich wysokość.

Wydatki, o których mowa w ust. 7a, podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały sfinansowane (dofinansowane) ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, zakładowego funduszu aktywności, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie. W przypadku, gdy wydatki były częściowo sfinansowane (dofinansowane) z tych funduszy (środków), odliczeniu podlega różnica pomiędzy poniesionymi wydatkami a kwotą sfinansowaną (dofinansowaną) z tych funduszy (środków) lub zwróconą w jakiejkolwiek formie (art. 26 ust. 7b ww. ustawy).

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawczyni posiada orzeczenie ZUS o całkowitej niezdolności do pracy i samodzielnej egzystencji, na trwałe, ze względu na narząd wzroku oraz orzeczenie o znacznym stopniu niepełnosprawności ze względu na narządy ruchu i wzroku. Przyznano Wnioskodawczyni rentę socjalną, a obecnie inwalidzką. Wnioskodawczyni chciałaby dokonać zakupu przenośnego sprzętu komputerowego wraz z oprogramowaniem i specjalistycznymi urządzeniami dodatkowymi, np.: drukarka, linijka Braille'a, dostosowanego dla osób niewidzących. Ponadto, z wniosku wynika, iż Wnioskodawczyni dysponuje zaświadczeniem lekarskim, według którego sprzęt komputerowy jest niezbędny do prawidłowego procesu komunikacji i adaptacji społecznej Wnioskodawczyni.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, iż wydatki poniesione przez Wnioskodawczynię na zakup przedmiotowego sprzętu komputerowego dostosowanego dla osób niewidzących - przy spełnieniu warunków określonych w art. 26 ust. 7b, 7c i 7d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - mogą zostać zaliczone do wydatków poniesionych na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, o których mowa w art. 26 ust. 7a pkt 3 tej ustawy i jako takie podlegają odliczeniu w ramach tzw. ulgi rehabilitacyjnej.

Dla potrzeb skorzystania z ww. ulgi zakup przez Wnioskodawczynię sprzętu komputerowego, drukarki oraz linijki Braille'a nie musi nastąpić jednorazowo; może on być dokonany w kilku etapach (np. w kilku latach następujących po sobie).

Wysokość wydatków ustala się na podstawie dokumentów stwierdzających ich poniesienie; dokument ten winien zawierać dane identyfikujące osobę ponoszącą wydatek na ten cel oraz dane podmiotu dokonującego sprzedaży, jak również cenę i rodzaj przedmiotu sprzedaży. Dokumentem takim ma być dowód, z którego wynikać będzie kto, kiedy i jakiego rodzaju wydatek poniósł. Dowodem tym może być faktura VAT.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawczyni w tym zakresie należy uznać za prawidłowe.

Zgodnie z przywołanym powyżej art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych omawiane wydatki, dotyczące tzw. ulgi rehabilitacyjnej podlegają odliczeniu od podstawy opodatkowania (tj. od dochodu) a nie - jak wskazała Wnioskodawczyni - od podatku. Tym samym nie można zgodzić się z Wnioskodawczynią, iż może koszty zakupu specjalistycznego sprzętu komputerowego odliczyć od podatku; odliczenie to winno bowiem być dokonane od podstawy opodatkowania.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawczyni w tym zakresie należało uznać za nieprawidłowe.

Również nie można podzielić zajętego przez Wnioskodawczynię stanowiska w kwestii "przeniesienia", ze względu na niski dochód, odliczenia poniesionych wydatków na cele rehabilitacyjne na kilka okresów rozliczeniowych następujących po sobie. Należy bowiem stwierdzić, iż przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie przewidują możliwości odliczenia poniesionych wydatków tytułem tzw. ulgi rehabilitacyjnej od dochodu uzyskanego w najbliższych kolejno po sobie następujących latach podatkowych. Odliczenie tytułem ulgi rehabilitacyjnej może być dokonane jedynie w roku podatkowym, w którym wydatek został poniesiony i tym samym następuje tylko i wyłącznie do wysokości osiągniętego dochodu w tymże roku podatkowym, natomiast nadwyżka pomiędzy poniesionym wydatkiem a uzyskanym dochodem (podstawą opodatkowania) nie może zostać przeniesiona na następny rok podatkowy.

W związku z powyższym, w tej części stanowisko Wnioskodawczyni należy również uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.