IBPBII/1/415-844/12/BJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) po ponownym rozpatrzeniu, w związku z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 31 lipca 2012 r. sygn. akt II FSK 2593/10 oraz wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach z dnia 22 września 2012 r., sygn. akt I SA/Ke 422/10, wniosku z dnia 10 grudnia 2009 r. (data wpływu do tut. Biura - 17 grudnia 2009 r.), uzupełnionego w dniu 5 lutego 2010 r., Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione w ww. wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania otrzymywanego z Włoch odszkodowania z tytułu wypadku - jest prawidłowe.

W dniu 17 grudnia 2009 r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania otrzymywanego z Włoch odszkodowania z tytułu wypadku.

Z uwagi na braki formalne wniosku pismem z dnia 18 stycznia 2010 r. znak: IBPB II/1/415-984/09/BJ wezwano Wnioskodawcę do jego uzupełnienia. Przedmiotowy wniosek uzupełniono w dniu 5 lutego 2010 r.

W dniu 18 marca 2010 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów wydał interpretację indywidualną przepisów prawa podatkowego znak: IBPB II/1/415-984/09/BJ, w której uznał stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe. Interpretację skutecznie doręczono w dniu 24 marca 2010 r.

Pismem z dnia 7 kwietnia 2010 r. (data wpływu do tut. Biura - 12 kwietnia 2010 r.) wniesiono wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, na które udzielono odpowiedzi pismem z dnia 4 maja 2010 r. znak: IBPB II/1/415W-21/10/BJ odmawiając zmiany ww. indywidualnej interpretacji indywidualnej. Odpowiedź na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa została skutecznie doręczona w dniu 7 maja 2010 r.

Pismem z dnia 2 czerwca 2010 r. (data wpływu do tut. Biura - 8 czerwca 2010 r.) wniesiono skargę na ww. interpretację indywidualną.

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów udzielił pismem z dnia 5 lipca 2010 r. znak: IBPB II/1/4160-26/10/BJ, IBRP/007-217/10 odpowiedzi na skargę przesyłając ją, wraz z aktami sprawy, do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach, w wyniku rozpatrzenia skargi, wyrokiem z dnia 22 września 2010 r. sygn. akt I SA/Ke 422/10 uchylił zaskarżoną interpretację uznając, że została wydana z naruszeniem prawa.

Organ od powyższego wyroku wniósł skargę kasacyjną. Wyrokiem z dnia 31 lipca 2012 r. sygn. akt II FSK 2593/10 Naczelny Sąd Administracyjny oddalił tę skargę.

Prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach z dnia 22 września 2010 r. sygn. akt I SA/Ke 422/10 wpłynął do tut. Biura w dniu 5 października 2012 r.

W przedmiotowym wniosku o interpretację indywidualną został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca był pracownikiem zatrudnionym we Włoszech na stanowisku kierowcy. Była to praca legalna, opłacał z tytułu zatrudnienia wszystkie należne składki. Wobec faktu, iż uległ wypadkowi nie przyznano mu włoskiej renty, natomiast przyznano mu zgodnie z obowiązującym we Włoszech prawem przez Krajowy Zakład od Wypadków przy Pracy INAIL comiesięczne odszkodowanie. Zostało ono ustalone w należnej mu wysokości, po zbadaniu wszelkich okoliczności i podstaw prawnych jego ewentualnego opodatkowania, czy innych potrąceń. Należna, przyznana Wnioskodawcy kwota, zgodnie z jego prośbą wpływała od włoskiego ubezpieczyciela na jego konto w Banku. Wnioskodawca wskazał, iż według jego wiedzy odszkodowanie, które wpływa na konto w Polsce od płatnika we Włoszech, zgodnie z włoskim prawem jest zwolnione od podatku.

Wnioskodawca zwrócił się z prośbą o wyjaśnienie, czy wobec faktu, iż pracując we Włoszech tam uległ wypadkowi i na mocy obowiązujących we Włoszech przepisów przyznano mu odszkodowanie, zgodnie z włoskim prawem zwolnione od podatku, to zgodne z prawem jest opodatkowanie tego świadczenia w Polsce, czy działanie takie nie wkracza w sferą tzw. podwójnego opodatkowania. Wnioskodawca nadmienił ponadto, że za lata przepracowane w Polsce przyznano mu rentę (całkowita niezdolność do pracy), od której odprowadza podatek.

W uzupełnieniu wniosku (data wpływu to tut. Biura - 5 lutego 2010 r.) Wnioskodawca, powołując się na stanowiska wyrażone w wyrokach: Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 27 kwietnia 2009 r. sygn. akt I SA/Po 1155/08, Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 13 lipca 2009 r. sygn. akt III SA/GI 279/09 oraz Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 1 lipca 2009 r. sygn. akt I SA/Gd 269/09 poinformował, że we Włoszech pracował od 19 grudnia 1997 r. do 3 lutego 2006 r. na stanowisku - kierowca na umowę na czas nie określony. Odprowadzał z tytułu uzyskiwanych we Włoszech dochodów wszelkie należne podatki, podlegał obowiązkowym ubezpieczeniom, opłacając wymagane przy tym składki. W dniu 6 października 2005 r. Wnioskodawca uległ wypadkowi, który był wypadkiem przy pracy - przy wykonywaniu obsługi samochodu ciężarowego nastąpił wybuch jednego z akumulatorów w wyniku czego nastąpiło uszkodzenie gałki ocznej i utrata wzroku prawego oka. Następstwem tego była utrata pracy, którą Wnioskodawca wykonywał jako zawodowy kierowca i w kraju i za granicą od ponad 20 lat. W związku z powyższym Wnioskodawca otrzymał z Krajowego Zakładu Ubezpieczeń od Wypadków przy Pracy comiesięczne odszkodowanie nr X z dnia 3 lutego 2006 r. zgodnie z ustawą o obowiązkowym ubezpieczeniu od wypadków przy pracy i chorób zawodowych. Na prośbę Wnioskodawcy tenże Krajowy Zakład Ubezpieczeń udzielił mu również pisemnej informacji, iż przyznane mu kwoty nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych we Włoszech. Jednocześnie Wnioskodawca dodał, iż ten sam Krajowy Zakład Ubezpieczeń Społecznych odmówił przyznania mu renty oraz zasiłku inwalidzkiego.

Po powrocie do kraju z przepracowanych lat w Polsce ZUS przyznał wnioskodawcy rentę - częściowa niezdolność do pracy. W ciągu ostatniego roku Wnioskodawca kilkakrotnie przebywał w szpitalu w związku z wirusowym zapaleniem opon mózgowych, boreliozą i neuroboleriozą i obecnie ZUS stwierdził całkowitą niezdolność do podjęcia jakiejkolwiek pracy (od renty Wnioskodawca odprowadza podatek).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy odszkodowanie wypłacane z tytułu wypadku przy pracy we Włoszech podlega opodatkowaniu w Polsce.

Wnioskodawca przywołując treść przepisów art. 3 ust. 1, art. 10, art. 12 i art. 21 ust. 1 pkt 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych uważa, że przyznane mu we Włoszech odszkodowanie jako należne z tytułu obowiązkowego ubezpieczenia od wypadków przy pracy i chorób zawodowych jest wolne od podatku dochodowego.

Ponadto Wnioskodawca dodał, że na zasadzie analogii pracownik zatrudniony w Polsce ubezpieczony z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych na mocy ustawy o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych z dnia 30 października 2002 r. (Dz. U. z 2009 r. Nr 167, poz. 1322) podlega ochronie w związku z wypadkiem przy pracy, za które przysługują wolne od podatku świadczenia.

W indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego z dnia 18 marca 2010 r. znak: IBPB II/1/415-984/09/BJ Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów uznał stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe stwierdzając, że otrzymywane przez Wnioskodawcę odszkodowanie z tytułu wypadku z Włoch nie korzysta ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób fizycznych. Według Organu, świadczenie to nie stanowi odszkodowania będącego odpowiednikiem jednorazowego odszkodowania, przyznawanego na podstawie ustawy z dnia 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (Dz. U. z 2009 r. Nr 167, poz. 1322), ponieważ jest wypłacane comiesięcznie i stanowi dochód z innych źródeł, o którym mowa w art. 20 ust. 1 w związku z art. 10 ust. 1 pkt 9 tejże ustawy podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawca zaskarżył, po uprzednim wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa, ww. interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach, prawomocnym wyrokiem z dnia 22 września 2010 r. sygn. akt I SA/Ke 422/10 uchylił ww. interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia 18 marca 2010 r. znak: IBPB II/1/415-984/09/BJ jako wydaną z naruszeniem przepisów prawa materialnego.

Sąd stanął na stanowisku, że otrzymywane przez Wnioskodawcę z Włoch odszkodowanie z tytułu wypadku, skoro swoim charakterem odpowiada jednorazowemu odszkodowaniu z polskiej ustawy wypadkowej, to uwzględniając zasadę równego traktowania wynikającą z art. 24 ust. 1 umowy międzypaństwowej jest zwolnione z opodatkowania. Według Sądu, kwestia tego czy odszkodowanie jest płatne jednorazowo czy też miesięcznie jest kwestią drugorzędną i techniczną. Zasadnicze znaczenie ma bowiem charakter i źródło świadczenia. Przedmiotowe świadczenie, mimo tego że jest wypłacane miesięcznie nie ma charakteru renty z ustawy wypadkowej, która podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Mając na uwadze powyższe uzasadnienie ww. wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego oraz treść art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn.: z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.), który stanowi, iż "ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie ten sąd oraz organ, którego działanie lub bezczynność było przedmiotem zaskarżenia", Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów, rozpatrując ponownie wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej z dnia 10 grudnia 2009 r. stwierdza, iż w świetle stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym we wniosku stanie faktycznym stanowisko Wnioskodawcy - jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Stosownie do art. 3 ust. 1a ww. ustawy za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

W myśl art. 4a ww. powołane wyżej przepisy art. 3 ust. 1 i 1a stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Z uwagi na to, że Wnioskodawca jest rezydentem polskim (ma miejsce zamieszkania w Polsce), a otrzymywane odszkodowanie z tytułu wypadku jest wypłacane z Włoch, zastosowanie w niniejszej sprawie ma Umowa między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Republiki Włoskiej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania z dnia 21 czerwca 1985 r. (Dz. U. z 1989 r. Nr 62, poz. 374).

Ww. umowa nie zawiera przepisu odnoszącego się wprost do odszkodowań, zatem w myśl tej umowy odszkodowanie należy zakwalifikować jako tzw. "inny dochód".

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ww. umowy, części dochodu osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie bez względu na to, skąd one pochodzą, a o których nie było mowy w poprzednich artykułach niniejszej umowy, będą opodatkowane tylko w tym Państwie.

Zatem odszkodowanie z tytułu wypadku pochodzące z Włoch a wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania w Polsce, podlega opodatkowaniu wyłącznie w Polsce. Do opodatkowania ww. odszkodowania w Polsce stosuje się przepisy polskiego prawa podatkowego.

Zgodnie z generalną zasadą opodatkowania wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy wolne od podatku dochodowego są otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw, z wyjątkiem:

Zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (tekst jedn.: Dz. U. z 2009 r. Nr 167, poz. 1322) z tytułu wypadku przy pracy lub choroby zawodowej przysługuje jednorazowe odszkodowanie dla ubezpieczonego, który doznał stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu.

Jak wynika z wniosku, odszkodowanie zostało przyznane Wnioskodawcy w związku z wypadkiem przy pracy, w wyniku którego doznał on trwałego uszczerbku na zdrowiu. Wypadek ten nie spowodował niezdolności do pracy Wnioskodawcy, gdyż Krajowy Zakład Ubezpieczeń Społecznych, od którego Wnioskodawca otrzymał przedmiotowe odszkodowanie odmówił przyznania mu renty oraz zasiłku inwalidzkiego.

Aby wypłacone świadczenie uznać za odszkodowanie, stosownie do przepisów kodeksu cywilnego, konieczne jest wystąpienie szkody. Ponadto szkoda musi być spowodowana przez jakiś fakt (działanie lub zaniechanie) oraz pomiędzy szkodą a tym faktem musi istnieć związek przyczynowy.

Przyznawane na gruncie powołanej wyżej ustawy o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych jednorazowe odszkodowanie spełnia warunki odszkodowania określonego w art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż jest odszkodowaniem co którego nie zachodzą wyłączenia wskazane w lit. a - g) tegoż przepisu oraz obowiązek jego wypłaty wynika z przepisu - art. 6 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy wypadkowej.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz powołane wyżej przepisy prawa, uwzględniając również zasadę równego traktowania wyrażoną w art. 24 ust. 1 ww. umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, zgodnie z którą obywatele Umawiającego się Państwa nie będą poddani w drugim Umawiającym się Państwie ani opodatkowaniu, ani związanym z nim obowiązkom, które są inne lub bardziej uciążliwe od tych, którym w tych samych okolicznościach są lub mogą być poddani obywatele tego drugiego Państwa należy stwierdzić, iż otrzymywane przez Wnioskodawcę z Włoch odszkodowanie z tytułu wypadku przy pracy korzysta ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach, ul. Prosta 10, 25-366 Kielce, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.