IBPBII/1/415-828/12/ASz

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 19 grudnia 2012 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPBII/1/415-828/12/ASz

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 27 września 2012 r. (data wpływu do tut. Biura - 28 września 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania odsetek od zadośćuczynienia - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 września 2012 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania odsetek od zadośćuczynienia.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W dniu 4 marca 2006 r. Wnioskodawczyni uległa wypadkowi samochodowemu, w którym doznała urazu czaszkowo-mózgowego. W wyniku tego zdarzenia Wnioskodawczyni stała się osobą niepełnosprawną, z orzeczonym przez biegłych sądowych uszczerbkiem na zdrowiu ponad 400%. Wnioskodawczyni jest osobą poruszającą się jedynie na wózku inwalidzkim, wymagającą stałej, całodobowej opieki innych osób, jak i codziennej rehabilitacji.

W listopadzie 2007 r. zostało skierowane do Towarzystwa Ubezpieczeniowego wezwanie do zapłaty zadośćuczynienia w wysokości 1.000.000,00 zł.

W dniu 10 stycznia 2010 r. skierowano pozew do sądu o zapłatę zadośćuczynienia w wysokości 700.000,00 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie w spełnieniu świadczenia liczonymi od dnia 20 grudnia 2007 r. do dnia zapłaty.

Wyrokiem Sądu Okręgowego z dnia 18 października 2011 r. zasądzono na rzecz Wnioskodawczyni od Towarzystwa Ubezpieczeniowego kwotę 700.000,00 zł jako zadośćuczynienie wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi od dnia 24 grudnia 2007 r. do dnia zapłaty.

Towarzystwo Ubezpieczeniowe od ww. wyroku złożyło apelację żądając obniżenia kwoty zadośćuczynienia z 700.000,00 zł na 400.000,00 zł i do zmiany odsetek, tj. liczonych od daty wydania wyroku czyli od dnia 18 października 2011 r.

Wyrokiem z dnia 2 kwietnia 2012 r. Sąd Apelacyjny oddalił apelację i utrzymał w mocy wyrok Sądu Okręgowego.

Zapłata zasądzonych należności nastąpiła w następujących terminach:

* 13 stycznia 2012 r. - kwota 400.000,00 zł - zadośćuczynienie oraz kwota 12.508,28 - odsetki,

* 6 kwietnia 2012 r. - kwota 300.000,00 zł - zadośćuczynienie oraz kwota 355.795,89 zł - odsetki.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy należność (odsetki od zadośćuczynienia) otrzymana od firmy ubezpieczeniowej podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawczyni, odsetki od zadośćuczynienia przyznane na podstawie wyroku sądowego są zwolnione z opodatkowania podatkiem dochodowym.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) jest zasada powszechności opodatkowania. W myśl tej zasady, wyrażonej w treści art. 9 ust. 1 ww. ustawy, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Wyrazem jej praktycznej realizacji jest art. 11 ust. 1 ww. ustawy, z którego treści wynika, że przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zgodnie z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych Za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Wskazany przez ustawodawcę w art. 20 ust. 1 ww. ustawy katalog przychodów zaliczanych do innych źródeł nie stanowi katalogu zamkniętego, zawiera on jedynie przykładowe wskazanie przychodów zaliczanych do innych źródeł. Zgodnie z powołanymi przepisami opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlega uzyskany w roku podatkowym dochód stanowiący dla podatnika przysporzenie majątkowe.

Stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 3b ww. ustawy wolne od podatku dochodowego są inne odszkodowania otrzymane na podstawie wyroku lub ugody sądowej do wysokości określonej w tym wyroku lub ugodzie, z wyjątkiem odszkodowań:

a.

otrzymanych w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą,

b.

dotyczących korzyści, które podatnik mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono.

Oznacza to, że na mocy tego przepisu wolne od podatku są odszkodowania otrzymane na podstawie wyroku lub ugody sądowej, z wyjątkami w nim wymienionymi.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż w dniu 4 marca 2006 r. Wnioskodawczyni uległa wypadkowi samochodowemu, w którym doznała urazu czaszkowo-mózgowego. W wyniku tego zdarzenia Wnioskodawczyni stała się osobą niepełnosprawną, z orzeczonym przez biegłych sądowych uszczerbkiem na zdrowiu ponad 400%. Wnioskodawczyni jest osobą poruszającą się jedynie na wózku inwalidzkim, wymagającą stałej, całodobowej opieki innych osób, jak i codziennej rehabilitacji.

Wyrokiem Sądu Okręgowego z dnia 18 października 2011 r. zasądzono na rzecz Wnioskodawczyni od Towarzystwa Ubezpieczeniowego kwotę 700.000,00 zł jako zadośćuczynienie wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi od dnia 24 grudnia 2007 r. do dnia zapłaty. Sąd Apelacyjny utrzymał w mocy powołany wyrok.

Zapłata zasądzonych należności nastąpiła w dniach 13 stycznia 2012 r. oraz 6 kwietnia 2012 r.

Instytucję prawną odsetek za zwłokę reguluje art. 481 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), zgodnie z którym jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi. Jeżeli stopa odsetek za opóźnienie nie była z góry oznaczona, należą się odsetki ustawowe. Odsetki wypłacone w związku z opóźnieniem wypłaty odszkodowania nie są wliczane do wartości odszkodowania. Zgodnie bowiem z treścią art. 20 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. Nr 43, poz. 296 z późn. zm.) do wartości przedmiotu sporu nie wlicza się odsetek, pożytków i kosztów, żądanych obok roszczenia głównego.

Analizując treść powyższych przepisów należy zauważyć, iż nie można utożsamiać odsetek za zwłokę z odszkodowaniem czy też innym świadczeniem (naprawieniem szkody). Wierzyciel może ich żądać dopiero, jeżeli dłużnik opóźni się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego. Odsetki mają charakter uboczny względem świadczenia głównego - są skutkiem nie wykonania zobowiązań. Nie można ich zatem utożsamiać z odszkodowaniem (zadośćuczynieniem) sensu stricto i jako takie nie są objęte zwolnieniem od podatku dochodowego od osób fizycznych przewidzianym dla odszkodowań.

Jednocześnie należy zauważyć, że według ustawodawcy niektóre odsetki zostały zwolnione z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Jednak wolne od podatku są wyłącznie odsetki wymienione w art. 21 ust. 1 pkt 52, 95, 119 i 130 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wśród odsetek, które zostały zwolnione z opodatkowania, zgodnie z powołanym wyżej przepisem, nie zostały wymienione odsetki związane z opóźnieniem w wypłacie zadośćuczynienia, o którym mowa we wniosku.

Mając na uwadze powyższe, wypłacone Wnioskodawczyni odsetki zgodnie z dyspozycją art. 9 ust. 1 w związku z art. 20 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych i zgodnie z treścią art. 45 ust. 1 cytowanej ustawy należy je wykazać w zeznaniu za rok podatkowy, w którym nastąpiła wypłata odsetek.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl