IBPBII/1/415-828/11/AŻ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni, przedstawione we wniosku z dnia 25 września 2011 r. (data wpływu do tut. Biura - 27 września 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży własnej książki - jest nieprawidłowe.

W dniu 27 września 2011 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży własnej książki.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni jest autorką monografii o swojej wiosce, do której zbierała materiały przez około 3 lata. W tym czasie Wnioskodawczyni ponosiła wydatki związane z dojazdem autobusem, busem lub samochodem do archiwum w dwóch miastach. Wnioskodawczyni odwiedzała różnych ludzi w swojej wiosce oraz urodzonych w tej miejscowości jednak mieszkających poza nią. Wnioskodawczyni jeździła po skansenach, gospodarstwach agroturystycznych robiąc aparatem fotograficznym zdjęcia starych chat, narzędzi i maszyn używanych dawniej na wsi. Wnioskodawczyni wykonywała dziesiątki telefonów, korzystała z komputera i internetu oraz skanera, drukowała materiały zużywając papier i tusz. Są to koszty, które Wnioskodawczyni poniosła a nie ma możliwości ich udokumentować.

Książka została wydrukowana w ilości 50 egzemplarzy, na co wystawiona została faktura VAT przez wydawnictwo. Wnioskodawczyni sprzedaje książki w wyższej cenie niż cena z drukarni. Wnioskodawczyni nie sprzedała jeszcze wszystkich książek.

W wydawnictwie Wnioskodawczyni zapłaciła kwotę 1.890 zł brutto za 50 sztuk (czyli 37,80 zł za sztukę). Wnioskodawczyni sprzedaje książki w cenie 49 zł za sztukę. Różnica wyniesie 560 zł (11.20 zł x 50 sztuk).

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Wnioskodawczyni stoi na stanowisku, że nie powinna płacić podatku od tego dochodu, gdyż nie jest to duża kwota, a poniesione przez nią koszty, których nie ma możliwości udokumentować, są znacznie wyższe. Wnioskodawczyni wskazała, iż kwota 560 zł rozłożona jest w czasie i jest uzależniona od popytu. Pisząc tę książkę celem Wnioskodawczyni nie był zysk tylko spisanie historii zwyczajów i obyczajów wioski dla przyszłych pokoleń. Uchwycenie i zapisanie tego, co jeszcze pamiętają najstarsi mieszkańcy miejscowości, gdyż ta wiedza zaniknie wraz z odejściem tych ludzi.

Na tle zaistniałego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie natomiast do treści art. 11 ust. 1 wskazanej ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy źródłem przychodów są kapitały pieniężne i prawa majątkowe. Stosownie do art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychód z praw majątkowych uważa się w szczególności przychody z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, praw do projektów wynalazczych, praw do topografii układów scalonych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również z odpłatnego zbycia tych praw.

Zawarte w tym przepisie wyliczenie praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy jako odrębne źródło przychodów ma charakter otwarty, o czym świadczy użyte przez ustawodawcę sformułowanie "w szczególności". Przyjęcie przez ustawodawcę otwartego katalogu tych przychodów pozwala na zaliczenie do tej kategorii wszystkich innych przychodów z praw majątkowych.

W związku z powyższym należy stwierdzić, iż przychody ze sprzedaży dzieł wykonanych przez autorów, w tym m.in. książek należy zaliczyć do przychodów ze źródła określonego w art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. do przychodów z praw majątkowych.

Dochód uzyskany z praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 7 podlega opodatkowaniu na zasadach ogólnych według skali podatkowej określonej w art. 27 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dochody z praw majątkowych podlegają kumulacji z pozostałymi dochodami zgodnie z art. 9 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 9 ust. 2 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów. Jeżeli zatem podatnik posiadać będzie dowody stwierdzające fakt poniesienia kosztów na wydanie swojej książki, które przewyższą przychody uzyskane ze sprzedaży tej książki, to nie wystąpi dochód podlegający opodatkowaniu.

Stosownie do przepisu art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych koszty uzyskania niektórych przychodów określa się: z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich i artystów wykonawców z praw pokrewnych, w rozumieniu odrębnych przepisów, lub rozporządzania przez nich tymi prawami - w wysokości 50% uzyskanego przychodu, z tym że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, których podstawę wymiaru stanowi ten przychód.

Na podstawie art. 22 ust. 10 ustawy, jeżeli podatnik udowodni, że koszty uzyskania przychodów były wyższe niż wynikające z zastosowania normy procentowej określonej w ust. 9 pkt 1-4, koszty uzyskania przyjmuje się w wysokości kosztów faktycznie poniesionych.

Zgodnie z art. 45 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 7 i 8.

W kwestii druku formularza zeznania rocznego uwzględniającego przychody ze sprzedaży własnej książki, tj. przychody z praw majątkowych należy zauważyć, iż wskazany przez wnioskodawcę druk zeznania podatkowego na formularzu PIT-37 ma zastosowanie dla podatników, którzy w roku podatkowym:

Podatnicy, którzy nie spełniają wyżej wymienionych warunków, a ma do nich zastosowanie art. 45 ust. 1 ustawy, wypełniają zeznanie PIT-36.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawczyni jest autorką monografii o swojej wiosce. Przygotowując materiały do książki ponosiła różnego rodzaju wydatki, których nie jest jednak w stanie udokumentować. Książka została wydrukowana w ilości 50 egzemplarzy na co wystawiona została faktura VAT przez wydawnictwo. Wnioskodawczyni nie sprzedała jeszcze wszystkich książek.

Wnioskodawczyni stoi na stanowisku, że nie powinna płacić podatku od tego dochodu, gdyż uzyskana z tego tytułu kwota nie jest duża, a poniesione przez nią koszty, których nie ma możliwości udokumentować, są znacznie wyższe.

Odnosząc się do przedstawionego stanowiska wskazać należy, iż zgodnie z art. 84 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78, poz. 483 z późn. zm.) każdy jest obowiązany do ponoszenia ciężarów i świadczeń publicznych, w tym podatków, określonych w ustawie.

Przychód ze sprzedaży własnej książki - wbrew twierdzeniu Wnioskodawczyni - podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych jako przychód z praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 7 w zw. z art. 18 ustawy. W zaistniałym stanie faktycznym Wnioskodawczyni sprzedaje własne książki w ilości 50 egzemplarzy. Cena sprzedawanej przez nią książki wynosi 49 zł. Jednakże Wnioskodawczyni podkreśla, że nie sprzedała jeszcze wszystkich egzemplarzy.

Przychód z tego tytułu w danym roku podatkowym stanowić będzie zatem jednostkowa cena sprzedawanej przez Wnioskodawczynię książki pomnożona przez ilość sprzedanych egzemplarzy (w danym roku kalendarzowym). Podstawą ustalenia przychodu będzie więc kwota uzyskana faktycznie ze sprzedanych w danym roku podatkowym książek.

Odnośnie zastosowania właściwych kosztów uzyskania przychodu wskazać należy, iż art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy przewiduje dla twórców 50% koszty uzyskania przychodu. Z kolei art. 22 ust. 10 ustawy daje możliwość odliczenia kosztów faktycznie poniesionych w celu uzyskania tego przychodu, pod warunkiem jednak, iż podatnik może te koszty udokumentować. Wnioskodawczyni wskazuje, iż ma jedynie fakturę wystawioną przez wydawnictwo; pozostałych wydatków związanych z wydaniem książki - mimo, że je poniosła - nie jest w stanie udokumentować. Wnioskodawczyni może zatem zastosować zryczałtowane koszty uzyskania przychodu - w wysokości 50% tegoż przychodu lub faktyczne - w tym przypadku kosztem będzie kwota uiszczona wydawnictwu, gdyż tylko wydatkowanie tej kwoty zostało udokumentowane (tekst jedn.: kwota 1.890 zł przy sprzedaży wszystkich egzemplarzy, bądź kwota proporcjonalnie ustalona w zależności od ilości sprzedanych egzemplarzy, tj. kwota 37,80 zł (przypadająca na jeden egzemplarz) pomnożona przez ilość już sprzedanych egzemplarzy).

Podstawę opodatkowania w danym roku podatkowym będzie zatem stanowił dochód określony w następujący sposób: przychód ustalony jako iloczyn sprzedanych w danym roku podatkowym książek oraz ceny jednostkowej uzyskanej ze sprzedaż - pomniejszony o koszty uzyskania przychodu przypadające na ilość sprzedanych w danym roku egzemplarzy - ustalony wg zryczałtowanej normy kosztów (50% przychodu) lub faktycznie poniesionej kwoty udokumentowanych kosztów przypadających na egzemplarze sprzedane w danym roku.

Zatem jeżeli w danym roku podatkowym Wnioskodawczyni nie sprzeda wszystkich książek, to ustalając dochód do opodatkowania nie może - wbrew jej twierdzeniu - brać pod uwagę kwoty 560 zł będącej różnicą między kwotą uzyskaną ze sprzedaży wszystkich egzemplarzy a kwotą zapłaconą wydawnictwu.

Jako, że Wnioskodawczyni uzyskuje z tego tytułu dochody bez pośrednictwa płatnika, to obowiązana jest wykazać je w rocznym zeznaniu podatkowym (nie spoczywa na niej obowiązek samodzielnego uiszczenia zaliczki na podatek dochodowy w trakcie roku podatkowego).

Wnioskodawczyni winna złożyć zeznanie na formularzu PIT-36, gdyż z uwagi na to, że osiąga dochody bez pośrednictwem płatnika, nie może dokonać rozliczenia rocznego na druku PIT-37.

Jeżeli zostaną spełnione wszystkie niezbędne warunki do łącznego opodatkowania, o których mowa w art. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to Wnioskodawczyni może dokonać rozliczenia wskazanego dochodu w zeznaniu złożonym łącznie z mężem.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Odnośnie prośby Wnioskodawczyni w przedmiocie umorzenia podatku wskazać należy, iż zgodnie z art. 67a § 1 Ordynacji podatkowej organ podatkowy, na wniosek podatnika, z zastrzeżeniem art. 67b, w przypadkach uzasadnionych ważnym interesem podatnika lub interesem publicznym, może:

Umorzenie zaległości podatkowej powoduje również umorzenie odsetek za zwłokę w całości lub w takiej części, w jakiej została umorzona zaległość podatkowa (67a § 2 Ordynacji podatkowej).

Zatem z wnioskiem o umorzenie zaległości podatkowej, jeżeli taka wystąpi, Wnioskodawczyni winna się zwrócić do właściwego naczelnika urzędu skarbowego, bowiem to on jest kompetentny zgodnie z Ordynacją podatkową do rozstrzygania wniosku w tym zakresie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.