IBPBII/1/415-809/11/MCZ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 6 września 2011 r. (data wpływu do tut. Biura - 13 września 2011 r.), uzupełnionym w dniu 29 listopada 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika z tytułu realizacji czeków emerytalnych z Kanady - jest nieprawidłowe.

W dniu 13 września 2011 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika z tytułu realizacji czeków emerytalnych z Kanady.

Z uwagi na stwierdzone braki formalne wniosku pismem z dnia 17 listopada 2011 r. znak: IBPB II/1/415-809/11/MCZ wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku. Wniosek uzupełniono w dniu 29 listopada 2011 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca (Bank) realizuje swojej klientce imienne, numerowane przekazy (czeki) wystawione przez Government of Canada tytułem emerytury z tytułu zatrudnienia (Retirement Pension) z Canada Pension Plan oraz świadczenia z zabezpieczenia na wypadek starości (Old Age Security) z Income Security Programs.

Czeki wysyłane są za pośrednictwem poczty z Kanady do Polski. Dokumenty te składane są przez klientkę w banku a bank realizuje je na zasadach czeków złożonych do inkasa.

Większość ww. przekazów zawiera zapis o potrąconym w Kanadzie podatku (income tax). Bank realizuje takie świadczenie na rzecz klientki przekazując na rachunek równowartość świadczenia pomniejszoną o 9% składki zdrowotnej (zgodnie z art. 85 ust. 9 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych) oraz pomniejszoną o prowizję banku. Bank jako płatnik podatku dochodowego działając na podstawie art. 8 Ordynacji podatkowej, za podstawę do zaniechania poboru zaliczki na podatek dochodowy w Polsce od ww. przekazów przyjmuje art. 23 ust 1 lit. a) umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Kanady w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku z 4 maja 1987 r.

Od kwietnia 2011 r. część przekazów przyjętych do inkasa nie zawiera informacji o opodatkowaniu przekazanego świadczenia w kraju wystawcy (w Kanadzie). Takie świadczenie zostało wypłacone klientce po dodatkowym potrąceniu zaliczki na podatek dochodowy obliczony wg stawki 18%.

Na wezwanie banku, klientka przedstawiła dokument (przetłumaczony przez biegłego tłumacza przysięgłego) wystawiony przez Kanadyjski Urząd Podatkowy, który to "upoważnia następujących kanadyjskich płatników podatkowych do potrącania podatku z emerytury, renty lub podobnego świadczenia w obniżonej kwocie stawką podatkową 0% do kwoty:

Kanadyjski System Emerytalny (CPP - Canada Pension Plan) 958 $

Emerytura z tytułu starości (OAS - Old Age Security) 2202 $."

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

zawierające w treści informację o pobranym w Kanadzie podatku są zwolnione z obowiązku podatkowego w Polsce.

Jeżeli tak, to czy właściwą podstawą prawną zwolnienia jest art. 18 oraz art. 23 umowy między Rządem Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej a Rządem Kanady w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku z 4 maja 1987 r.

Ad 1. Zdaniem Banku, w przypadku gdy nastąpiło opodatkowanie wymienionych świadczeń w Kanadzie, co wynika z zapisów na czekach, wówczas w myśl art. 18 ust 2 umowy między Rządem Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej a Rządem Kanady w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatku od dochodów i majątku, "Emerytury pochodzące z umawiającego się Państwa i wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania w drugim umawiającym się Państwie mogą być także opodatkowane w tym Państwie, z którego pochodzą i zgodnie z prawem tego Państwa". Biorąc pod uwagę cytowany zapis umowy, Bank stoi na stanowisku, że nie należy pobierać podatku dochodowego w przypadku gdy nastąpiło opodatkowanie świadczenia w Kanadzie, a informacja o tym fakcie została zamieszczona na odwrocie czeku.

Ad 2. Zdaniem Banku, przyznany klientce, przez Kanadyjski Urząd Podatkowy, limit świadczeń objętych stawką 0% podatku w Kanadzie, jest podstawą do zastosowania zapisów art. 18 ust 4 lit. a) ww. umowy polsko-kanadyjskiej. W myśl art. 18 ust 4 lit a) ww. umowy "emerytury i należności otrzymywane z Kanady na podstawie ustawy o emeryturach, ustawy o emeryturach wojennych i należnościach od osób cywilnych lub ustawy o należnościach dla kombatantów oraz odszkodowanie uzyskane na podstawie decyzji powziętej w oparciu o postanowienia rozdziału 7 ustawy o lotnictwie nie będą podlegać opodatkowaniu w Polsce tak długo, jak długo nie będą one podlegać podatkom kanadyjskim". Bank stoi na stanowisku, że klientka korzysta ze zwolnienia z pobierania zaliczki na podatek dochodowy w Polsce do momentu wyczerpania limitu wskazanego w piśmie z Kanadyjskiego Urzędu Podatkowego z dnia 15 lutego 2011 r. Po wykorzystaniu przez klientkę przyznanego limitu i braku informacji o pobraniu w Kanadzie podatku od kwot kolejnych świadczeń, Bank będzie pobierał zaliczkę na podatek dochodowy wg zasad obowiązujących w Polsce, zgodnie z poniższym zapisem.

Ad 3. Bank stoi na stanowisku, że realizując czek wystawiony przez Government of Kanada, na którym nie została zamieszczona informacja o pobraniu podatku w Kanadzie, należy zastosować art. 8 ustawy - Ordynacja podatkowa. Zgodnie z ww. przepisem Bank jest zobowiązany do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu. Wobec takiego stanowiska Bank pobrał zaliczkę na podatek dochodowy wg najniższej stawki w skali podatkowej wynikającej z art. 27 ust 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Na podstawie art. 3 ust. 1a cyt. ustawy za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

W myśl art. 4a powołanej wyżej ustawy, przepis art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Stosownie do art. 35 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy do poboru zaliczek miesięcznych jako płatnicy są zobowiązane osoby prawne i jednostki organizacyjne, które dokonują wypłaty emerytur i rent z zagranicy - od wypłacanych przez nie emerytur i rent.

Natomiast w myśl art. 39 ust. 1 ww. ustawy, w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 31, art. 33 i art. 35, w przypadku gdy nie dokonują rocznego obliczenia podatku, są obowiązani przekazać podatnikowi i urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych - imienne informacje sporządzone według ustalonego wzoru (PIT-11) (...), z zastrzeżeniem ust. 5. Informację, o której mowa w zdaniu pierwszym, sporządza się również w przypadku dokonywania wypłaty świadczeń określonych w art. 21 ust. 1 pkt 46 i 74. W informacji tej wykazuje się również dochody zwolnione od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych umów międzynarodowych.

W świetle powyższych przepisów dla rozstrzygnięcia czy na Wnioskodawcy jako płatniku ciąży obowiązek poboru zaliczki na podatek dochodowy od dochodów z tytułu emerytury kanadyjskiej uzyskanych przez klientkę Banku, mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, konieczne jest rozstrzygnięcie kwestii czy i gdzie (w którym państwie) dochody te podlegają opodatkowaniu.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca (Bank) realizuje swojej klientce imienne, numerowane przekazy (czeki) kanadyjskie z tytułu emerytury otrzymywanej w związku z zatrudnieniem oraz z tytułu świadczenia z zabezpieczenia na wypadek starości.

W związku z tym, w przedmiotowej sprawie zastosowanie znajdzie umowa między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Kanady w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku sporządzona w Warszawie dnia 4 maja 1987 r. (Dz. U. z 1990 r. Nr 38, poz. 216).

Na podstawie art. 18 ust. 1 ww. umowy polsko - kanadyjskiej, emerytury i renty pochodzące z Umawiającego się Państwa i wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania w drugim Umawiającym się Państwie mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.

Zgodnie z ust. 2 tego przepisu, emerytury pochodzące z Umawiającego się Państwa i wypłacone osobie mającej miejsce zamieszkania w drugim Umawiającym się Państwie mogą być także opodatkowane w tym Państwie, z którego pochodzą i zgodnie z prawem tego Państwa. Jednakże w przypadku okresowych wypłat emerytalnych podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć kwoty niższej spośród następujących kwot:

Stosownie natomiast do treści art. 18 ust. 4 lit. a) cyt. umowy bez względu na postanowienia niniejszej umowy emerytury i należności otrzymywane z Kanady na podstawie ustawy o emeryturach, ustawy o emeryturach wojennych i należności dla osób cywilnych lub ustawy o należnościach dla kombatantów oraz odszkodowanie uzyskane na podstawie decyzji powziętej w oparciu o postanowienia rozdziału 7 ustawy o lotnictwie nie będą podlegać opodatkowaniu w Polsce tak długo, jak długo nie będą one podlegać podatkom kanadyjskim;

Przepis art. 23 ww. umowy przedstawia sposoby unikania podwójnego opodatkowania.

Zgodnie z art. 23 ust. 1 lit. a) omawianej umowy, w przypadku Polski, podwójnego opodatkowania unikać się będzie w sposób następujący: jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga dochód lub posiada majątek, który - zgodnie z postanowieniami niniejszej ustawy - może być opodatkowany w Kanadzie, to Polska zezwoli - z uwzględnieniem postanowień litery b) - na zwolnienie takiego dochodu lub majątku od opodatkowania, z tym jednak, że przy obliczaniu podatku od pozostałego dochodu lub majątku tej osoby zastosuje tę stawkę podatkową, która byłaby zastosowana, gdyby dochód lub majątek zwolniony od opodatkowania w powyższy sposób nie był tak właśnie zwolniony od opodatkowania.

Jak z powyższego wynika do ww. świadczeń otrzymywanych z Kanady przez klientkę Wnioskodawcy, mającą miejsce zamieszkania w Polsce, ma zastosowanie przepis art. 18 ust. 1 i ust. 2 polsko-kanadyjskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania. Oznacza to, że otrzymywane przez nią świadczenia podlegają opodatkowaniu zarówno w Kanadzie jak i w Polsce. Wskazany przez Wnioskodawcę art. 18 ust. 4 umowy polsko-kanadyjskiej nie ma w przedmiotowej sprawie zastosowania, gdyż zgodnie z informacjami uzyskanymi od kanadyjskich władz podatkowych emerytury kanadyjskie wypłacane z Canada Pension Plan (CPP) oraz Old Age Security (OAS) nie są emeryturami wymienionymi w art. 18 ust. 4 umowy polsko-kanadyjskiej, a więc nigdy nie korzystają ze zwolnienia podatkowego w Kanadzie. Świadczenia te, co do zasady, podlegają opodatkowaniu w Kanadzie, natomiast to czy faktycznie jest od nich pobierany podatek w Kanadzie zależy od indywidualnego dochodu osoby pobierającej świadczenie, zgodnie z wewnętrznymi uregulowaniami obowiązującymi w tym państwie.

W celu zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu ww. kanadyjskich świadczeń należy jednakże zastosować metodę unikania podwójnego opodatkowania określoną w art. 23 ust. 1 lit. a) ww. umowy polsko-kanadyjskiej (metoda wyłączenia z progresją).

Z powyższych uregulowań umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania wynika, iż dochód podatnika otrzymującego omawiane świadczenia z Kanady podlegają opodatkowaniu w Kanadzie a tym samym - na mocy art. 23 ust. 1 lit. a) tejże umowy - w Polsce jest zwolniony od opodatkowania.

Skoro tak, to Wnioskodawca jako płatnik nie ma obowiązku pobierania zaliczek na podatek dochodowy w związku z realizacją czeków klientki wystawionych przez Government of Canada tytułem emerytury w związku z zatrudnieniem (Retirement Pension) z Canada Pension Plan oraz tytułem świadczenia z zabezpieczenia na wypadek starości (Old Age Security) z Income Security Programs.

W związku z powyższym bez znaczenie jest to czy na ww. przekazach (czekach) została umieszczona informacja o opodatkowaniu powyższego świadczenia w Kanadzie czy też jej nie ma i czy klientka banku przekroczyła (czy też nie przekroczyła) limit pozwalający - zgodnie z przepisami prawa kanadyjskiego - zastosować do określonej kwoty świadczenia określonej stawki podatkowej.

Płatnik dokonujący wypłaty swojej klientce ww. świadczeń z Kanady winien realizować tylko i wyłącznie ww. postanowienia umowy polsko-kanadyjskiej a nie kierować się faktem pobrania lub nie pobrania podatku przez kanadyjski urząd podatkowy. Podstawę do opodatkowania danego dochodu w Polsce (pobrania stosownej zaliczki) stanowią bowiem postanowienia umowy, a nie to czy państwo źródła (państwo, z którego dochód pochodzi) faktycznie opodatkowało ten dochód (pobrało od niego podatek).

Reasumując, na podstawie art. 18 ust. 1 w związku z art. 23 ust. 1 lit. a) ww. umowy polsko-kanadyjskiej, regulującym tzw. metodę wyłączenia z progresją, Wnioskodawca (Bank) jako płatnik nie jest zobligowany do pobierania podatku dochodowego od ww. kanadyjskiego świadczenia wypłacanego z Canada Pension Plan oraz Old Age Security bez względu na to czy na dokumentach dotyczących wypłaty wskazanych świadczeń istnieją adnotacje o pobraniu podatku w Kanadzie. Tym samym nie jest zobowiązany do badania czy klientka banku zapłaciła podatek dochodowy w Kanadzie od powyższego świadczenia i czy "korzysta" w Kanadzie z czasowego nie pobierania zaliczki na podatek z Kanadyjskiego Urzędu Podatkowego w związku z przepisami prawa kanadyjskiego pozwalającymi na zastosowanie do określonej kwoty świadczenia stawki podatkowej 0%

Mając powyższe na uwadze stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

W związku z dołączeniem do wniosku kserokopii dokumentu, należy zauważyć, że wydając interpretację w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do jego oceny; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i jego stanowiskiem.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.